Skip to main content

Laten we het eenvoudig houden. Stel je bent een eenvoudige immigrant en je hebt honger als een volwassen kameel. Maar jammer nou, je hebt geen poen bij je. En je zal het altijd zien, net als je honger hebt sta je bij de bakker voor de deur. Je denkt what the fuck en je gaat naar binnen. Je bent van plan om een paar heerlijke Bossche bollen te jatten. Wat gebeurt er? De bakker pakt de bollen voor je neus weg, verpakt ze netjes en zegt neem maar mee. Nog gekker, hij laat je weten dat als ze bij je thuis die bollen lekker vinden, dat je dan van hem het recept en de ingrediënten kan krijgen.
Helemaal flabberd ga je naar huis en jawel, iedereen vindt die bollen lekker. Dus wat doe je? Je gaat terug en onder het toeziend oog van de bakker en een bakkersmaat draai je je eigen, nog wat slordig ogende bollen in elkaar. Je krijgt het recept mee naar huis en dat stuur je naar je thuisland met de vraag of er daar interesse is voor Bossche bollen. Iedereen vond ze jammie en een avontuurlijke bank bleek bereid te zijn er poen in te steken. Je vertrekt met zijn gezinnetje back home en begint voorzichtig met de opbouw van een eigen Bossche bollenimperium. Met hulp van specialisten uit de Nederlandse bakkerswereld. Alles loopt crescendo. Alleen jammer, dat voornoemde bakkersmaat naar het lokale suffertje is gestapt en heeft verteld dat je het recept hebt gestolen. Nog jammerder, dat suffertje gooit de boel op straat en iedereen denkt nu dat je een vuile dief bent. Smurfen gaan nog wel op de bakkersmaat af om hem de bek te snoeren. Maar het is al te laat. Zelfs een speciale Kamercommissie onder leiding van een latere minister van Defensie en CvK sluit zich naar buiten toe bij het suffertje aan. Maar ben je een dief als je met medewerking cq. medeweten van de bakker, de specialisten uit de bakkerswereld, smurfen uit binnen- en buitenland en de borstelige premier van je gastland in je eigen regio Bossche bollen in elkaar hangt? Niet dus.
Zo lees nu eens, met deze eenvoudige saga in het hoofd, dit artikel van onze parlementaire complotdenker Ronald Raak. Ziet u het? Abdul Quadir Khan is en blijft een dief. Zucht. Mocht u zich nog wat dieper in de bollenmaterie willen begeven, dan kan u terecht bij het uit 2005 stammende artikel “Miljoenen dodelijke slachtoffers” op de site van de Morgenster. De winkel is open. Houdoe.

  • Datum: .

Wat vernamen wij gisteren? Dat Frits Veerman eerherstel en poen wil zien. Voor het leed dat de Staat der Nederlanden hem 40 jaar geleden heeft aangedaan. Toen werd ie een paar dagen in een kerker gesmeten en door BVD-smurfen verhoord bij het licht van een overgebleven SD-lamp. Frits was namelijk aan een klokkentouw gaan hangen in de affaire rond de Pakistaanse metallurg Abdul Qadeer Khan. De nucleaire tovenaarsleerling, die de handleiding voor “hoe bouw ik een centrifuge?” naar zijn homebase had meegenomen en uiteindelijk met een heel rijtje centrifuges voldoende materiaal bij elkaar had gebroddeld om een atoombommetje tot ontploffing te brengen. Frits denkt blijkbaar nog steeds dat hij die kutbehandeling kreeg, omdat ie had samengewerkt met Abdul. Daar denken wij een tikkie anders over. Nog afgezien van het feit, dat ie de handleiding niet had gestolen, maar had gekregen ondervond Abdul bij de opbouw van zijn nucleaire speeltuin assistentie van Nederlandse bollebozen en keek de CIA toe of alles naar wens verliep. Dat kan ook de reden zijn geweest waarom de BVD-smurfen Frits op de grill hebben gelegd en daarna op zijn staart zijn blijven zitten. Had Frits misschien iets opgesnoven van de geheime operatie die zich voltrok om Pakistan de bom te bezorgen? Of was ie erin getuind en aanhanger geworden van de door Den Haag verspreide boodschap dat Abdul een vuige spion was. Gelukkig. Het laatste. Neemt niet weg, dat Frits wel degelijk recht heeft op een volledige genoegdoening en een hele berg poen. Succes Frits. Stay tuned.

  • Datum: .