zondag 29 augustus-2010
Shiiiit. Blijkt die Godfried Danneels, de voormalige hoofdvertegenwoordiger van de Romeinse droomfabriek Hallelujah in België, een ordinaire leugenaar te zijn. De ouwe mijter had namelijk ontkend dat hij ooit had geprobeerd om een geintje van een van zijn topverkopers onder de toonbank te frummelen. Maar oeps, dat had ie wel degelijk geprobeerd.
Inmiddels weet god en alleman wat dat geintje inhield. Topverkoper Roger Vangheluwe had in vroeger jaren in de naam van de Vader, de Zoon en de Geilige Geest zijn vleesgeworden herdersstaf regelmatig in zijn neefje gestoken. En die wilde daarover in deze eeuw eindelijk eens kond doen. Tenzij zijn oom aftrad. Dan liet hij het zo. Oom en neef raakten met elkaar in gesprek over deze materie en Godfried werd erbij geroepen. Als een soort scheidsrechter zonder fluit.
Neefjelief liet stiekem een teepje meedraaien en daar stond naar nu pas bleek ook een boeiende interventie van Godfried op. Of neef geen vergiffenis wilde schenken aan oompje en of het nou wel zo nuttig was om de affaire op de kinderhoofdjes te smakken. Oompje had nog een jaartje als topverkoper voor de boeg, dus het zou wel sneu zij als ie toch nog met een bevlekte carrière afscheid moest nemen. Nou, dat kon neef geen reet schelen en hij smakte. En België smulde.
Vraag is nu of het om een incidenteel gevalletje gaat of dat Godfried wel vaker heeft geprobeerd om buitenbijbelse narigheid onder de toonbank te frommelen. Zoals de snuffmovie waarop te zien zou zijn hoe een twaalftal heren (onder wie leden van de Gentse loge, Danneels en Moureaux) op rituele wijze Julie Lejeune en Melissa Russo doodmartelen. Bestaat die movie? Stond Danneels daarop of niet? En Moureaux? Wie waren de anderen? Want je kan de Britse brenger van deze boodschap lullificeren of met een Regina Louf-behandeling verrassen, maar dat is wel erg makkelijk. Vooral nu is gebleken dat Godfried in de eerste leugen niet gebarsten is. Stay tuned. Shiiiit. Blijkt die Godfried Danneels, de voormalige hoofdvertegenwoordiger van de Romeinse droomfabriek Hallelujah in België, een ordinaire leugenaar te zijn. De ouwe mijter had namelijk ontkend dat hij ooit had geprobeerd om een geintje van een van zijn topverkopers onder de toonbank te frummelen. Maar oeps, dat had ie wel degelijk geprobeerd.
Inmiddels weet god en alleman wat dat geintje inhield. Topverkoper Roger Vangheluwe had in vroeger jaren in de naam van de Vader, de Zoon en de Geilige Geest zijn vleesgeworden tabberd regelmatig in zijn neefje gestoken. En die wilde daarover in deze eeuw eindelijk eens kond doen. Tenzij zijn oom aftrad. Dan liet hij het zo. Oom en neef raakten met elkaar in gesprek over deze materie en Godfried werd erbij geroepen. Als een soort scheidsrechter zonder fluit.
Neefjelief liet stiekem een teepje meedraaien en daar stond naar nu pas bleek ook een boeiende interventie van Godfried op. Of neef geen vergiffenis wilde schenken aan oompje en of het nou wel zo nuttig was om de affaire op de kinderhoofdjes te smakken. Oompje had nog een jaartje als topverkoper voor de boeg, dus het zou wel sneu zij als ie toch nog met een bevlekte carrière afscheid moest nemen. Nou, dat kon neef geen reet schelen en hij smakte. En België smulde.
Vraag is nu of het om een incidenteel gevalletje gaat of dat Godfried wel vaker heeft geprobeerd om buitenbijbelse narigheid onder de toonbank te frommelen. Zoals de snuffmovie waarop te zien zou zijn hoe een twaalftal heren (onder wie leden van de Gentse loge, Danneels en Moureaux) op rituele wijze Julie Lejeune en Melissa Russo doodmartelen. Bestaat die movie? Stond Danneels daarop of niet? En Moureaux? Wie waren de anderen? Want je kan de Britse brenger van deze boodschap lullificeren of met een Regina Louf-behandeling verrassen, maar dat is wel erg makkelijk. Vooral nu is gebleken dat Godfried in de eerste leugen niet gebarsten is. Stay tuned.