vrijdag 9 oktober-2009
Berichtje uit de dagvodden: drugsgebruik bij militairen neemt toe. Vooral bij luchtmachtpersoneel. Zorgelijk? Ja, want stel je zit boven een Afghaans durrep en je gooit lekker high een hele bruiloft aan flenters. Of een net met onze wederopbouwpoen bij elkaar gemetselde meisjesschool. Of een bijeenkomst van gebaarde pijprokers. Of een stel van je eigen maten op de grond. Maar als je die rotzooi niet neemt wat gebeurt er dan? Leest u even mee? Zou dat bij onze jongens en meisjes nou ook gebeuren? Nuttig vraagje lijkt ons zo om aan Van Middelkoop voor te leggen.
En als toetje nog eentje aan Jan Peter Dodo: Als het daar in Afghanistan weer rustig wordt zouden de heer W.A. van Buuren en zijn gezinnetje daar dan in het kader van onze veelgeprezen ontwikkelingssamenwerking een leuk vakantiechaletje mogen neerzetten en het laten beheren door meneer Fentener van Vlissingen? Of we aan dope zijn? Echt niet.

woensdag 5 mei-2010
Zo. Hoor je het eens van een ander. Wat zegt Hans van Duijn, het ouwe opperhoofd van de Nederlandse Smurfenbond, eergisteren over ons beleid ten aanzien van verwarrende middelen? Komt ie:

"We hebben een verbod en dat heeft geen effect. Daar betalen we 100 euro per jaar voor per persoon. We creeëren werk voor criminelen. Als je het niet legaliseert ben je niet eerlijk en bedonder je de bevolking".

Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Maar in principe zijn we het wel met hem eens. Alleen, wat heeft dat voor effect op de banken? Op de banken? Jawohl. Wat zei bijvoorbeeld Antonio Maria Costa, de drugsdog van de VN, ook weer? Gaat ie:

"Op vele ogenblikken is drugsgeld het enige liquide investeringskapitaal. In de tweede helft van 2008 was bij de banken de liquiditeit het grote probleem en dus werd dat liquide kapitaal een belangrijke factor".

Met andere woorden, de banken kunnen met name in heikele tijden niet zonder avontuurlijke flappen. Om hoeveel flappen het gaat? Mevrouw Catherine Austin Fitts, oud-akela van de Amerikaanse investeringsbank Dillon Read:

"Volgens het ministerie van Justitie wassen de Verenigde Staten per jaar tussen de 500 miljard en 1 biljoen dollar wit. Ik heb geen idee welk percentage daarvan narcodollars zijn. Maar je mag veilig aannemen dat het om een bedrag tussen de 100 en 200 miljard dollar gaat".

En dan gaat het alleen maar om Obambam-land. Kan je nagaan waarover we het in totaal hebben. Als we gaan legaliseren kan je er dope op innemen dat dat bedragje aanzienlijk lager wordt. Goeie kans dat de opvolger van Woutje en zijn collega's dan weer kunnen opdraven om de banken overeind te houden. En wie mogen dan die 100 euro meteen weer inleveren? Plus een extra bonus? Wij. Dus welke keus hebben we? Geen. Gewoon verdergaan met de War on Drugs. Puur om de prijs van het snoepgoed op peil te houden. En zo de banken een beetje liquide te houden. Zou zo'n Nout zoiets nou ooit in zijn jaarboeken vermelden? Nee, zal wel niet.

vrijdag 18 juni-2010
Geen achterlijke dodo, die Antonio Maria Costa. Als hoofd van het VN-bureau voor drugs en criminaliteit heeft hij gisteren weer eens een ei gelegd over de globalisering van de misdaad. Hij drong er bij de lidstaten op aan om eens flink te schudden aan de corrupte boompjes van de advocatuur, de vastgoedbranche, de banken en de accountancy. Want in die sectoren wordt er voor miljarden en miljarden aan ondeugende pegels gesopt. En met die Cillit Bang-pegels beïnvloeden de onverlaten van deze wereld verkiezingen, politici en gezagdragers. En da's niet goed voor de stabiliteit en soms zelfs de souvereiniteit van sommige landen. Zei Antonio Maria en hij heeft gelijk.
Hoort het Koninkrijk der Nederlanden ook bij die landen? We hebben het paars plus-gevoel van wel. Blader alleen maar eens wat nostalgisch terug in onze annalen en je krijgt al een Albert Heijn-erlebnis. Onwelriekende verbindingen tussen de nette bovenlaag en de jongens van de snelle pegels? Te kust en te keur. En dan is onze kennis nog maar van Calimero-gehalte. Vooral omdat ons de flappen ontbreken om een beetje fatsoenlijk diep te duiken en luitjes uit de toog en befwereld de afgelopen jaren flink hun best hebben gedaan om dat zo te houden.
Overigens heeft Antonio Maria wel makkelijk lullen. Want voor je aan de boompjes kan gaan schudden, zal je toch eerst onderzoek moeten doen naar waar de goeie en waar de rotte peertjes hangen. Dat onderzoek kost poen en dat hebben we effe niet. Vandaar misschien dat we bijvoorbeeld geen reet meer horen over de speurtocht naar het enorme corruptie- en witwasnetwerk op de Antillen, die in september vorig jaar aanleiding was voor de start van onze serie Abc-tje (1).
Maar er kunnen ook andere redenen zijn. Want meneer Costa weet uiteraard beter dan wij, dat er al sinds Vidocq dwarsverbindingen bestaan tussen het milieu en de officiële snuffeldiensten. Ook wat de verdiensten betreft. Kijk en dan wordt het al wat moeilijker om ongecontroleerd aan boompjes te gaan schudden. Komt nog bij dat tijdens de kredietcrisis het enige liquide geld waarover de banken konden beschikken afkomstig was van de internationale bond van boefjes. Dat werd naar buiten gebracht door... Antonio Maria Costa (2). Oftewel, als je wil schudden, doe dat dan wel heul voorzichtig. Voordat de hele boom omvalt.

(1) Zie voor deze serie onze voortreffelijke Followup-site.
(2) Zie "Dope" van 5 mei jl.