Hoeven we verder niet moeilijk over te doen. Leo Geeris is failliet. Al een tijdje en met zijn hele hebben en houden. Voer voor psychologen? Nou meer voor curatoren. In dit jolige geval ene Ruud Dekker, een beroepscurator uit Rosmalen. Q.q. heeft Ruudje indertijd een kerstboompje uit zijn peecee getrokken met daarin alle ballen die Don Leo in de lucht hield om redelijk gevulde passanten te bewegen wat kwartjes in zijn pet te gooien. Dat boompje heette 2SQR en bef Ruud stuitte op zoveel paulianeuze en andere twijfelachtige ballen dat hij even genoodzaakt was tot een time out voor een frietje en pint. Kunnen we ons iets bij voorstellen. Een curator is ook maar een mens.
Bij het aanschouwen van het imposante boompje pikten wij ook eens een bal eruit: L2BH BV. Had niks te maken met een extra large beha, maar stond voor Love To Be Healthy. En wie zat daar ook met wat poen in? Boele Staal. Geen ON-er. Boele was namelijk onderandere hoofdsmurf, senator, commissaris van de koningin en voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Banken. En is nog steeds plv. lid van de SER, lid van de raad van commissarissen van FC Utrecht en voorzitter van de Raad van Commissarissen van ONVZ. Dat laatste vehikel is een zorgverzekeraar en daarmee is misschien verklaard waarom Don Leo's gabber zo deeply loves to be healthy. En uit dien hoofde wat pegels stak in voornoemde gezondheids BV.
In dat verband is onze Boele trouwens al eerder bij ons langs gefietst. Dat was in de uiterst leerzame serie “Masterplan”. Het beoogde het inrichten van een uit de kluiten gewassen spa- en healthcenter in Den Dolder met een aanvliegroute via Soesterberg. Niet van de grond gekomen, maar het plan was veelbelovend. Of die L2BH er iets mee van doen had? Interessante vraag. Zullen we eens voorleggen aan Ruudje Dekker. Komt ie misschien weer eens op gang. Stay tuned.

Het was net geen eeneiige tweeling. Leo Geeris en Boele Staal. Maar ze deden wel veel samen. Zakelijk. Op Goeie Vrijdag trokken we in die context L2BH (Love To Be Healthy) even uit Don Leo's faillissementsmoeras. Vandaag met de lente eitjes nog licht narommelend op de interne kunstmestafdeling besteden we enige aandacht aan een ander weggezakt gezondheidsvehikel: ThermoSolutions Inc. Een onderneming die in de kerstboom van de in deze mega-affaire opvallend coulante curator Ruudje Dekkers rechtstreeks verbonden staat met L2BH, dat voor 50 procent participeerde in Thermo. Verderop in de boom hangen nog een paar Thermoballetjes. Eentje Inc. en een ander Holding. Dat verspreid ophangen moet, anders geeft zo'n boom al gauw een wat al te doorzichtige indruk en dat is niet de bedoeling. Een kerstboom hoort vol te hangen.
Wat voor Solutions bracht Thermo op de markt? Nou, het ging om een soort dialyseapparaat. Ter bestrijding van Hepatitis C en naar men hoopte een paar soorten kanker. Het pompte bloed uit je lijf waarvan de temperatuur vervolgens in een sidekick van dat apparaat zo'n tien graden omhoog werd gekrikt. Om de kleine boosdoeners te kelen. Daarna werd de temperatuur weer teruggebracht naar aanvaardbare hoogte en teruggepompt. Als we het goed begrepen hebben waren er wel wat aanloopprobleempjes in de vorm van verklevingen, waardoor een herhaalsessie er niet in zat. Wat de Don en zijn toen nog in hogere banksferen vertoevende gabber er niet van weerhield om wat poen in het avontuur te stoppen. Samen met ruim 40 andere imposante durvers. Zoals financieel bolleboos professor Dolf van den Brink (rip), oud-VNU baas en voormalig ABN AMRO-commissaris Rob van den Bergh (1), stenenstapelaar Harry Hilders (2), stenenschuiver John Groenewoud (3) en Willem C.B. van Wettum (4). Om er eens een paar op te noemen. Allemaal geen lichtzinnige lieden als het om poen gaat, maar zoals gezegd de Thermoballen hingen in één grote kerstboom, Leo's kerstboom. En hohohooooo toen de boom paulianeus omviel gingen alle ballen aan flenters. Volgende keer meer over deze narigheid. Eerst even ons bloed laten sudderen. Stay tuned.

(1) Net als Boele aandeelhouder bij L2BH.
(2) Zoon van zijn vader, die bij ons zo prominent figureert in aflevering 3 van de serie “Achterzijde van het beursschandaal” dd. 24 april 1998. Harry jr. was een goeie gap van Will Frencken. Ooit hotemetoot bij Philips Pensioenfonds en een paar jaar geleden achter het streepjesbehang geplakt wegens zijn rol bij de criminele organisatie binnen dat fonds (vgl. ASR!!!).
(3) Zoon van good old Bill Groenewoud, die ooit zo close was met Don Leo en diens ex-gemalin Bernadette Vehmeijer. John was eveneens een goeie gap van Frencken.
(4) Willem is bef bij Baker & MacKenzie en zou een zoon zijn van Teunis (rip), die bij ons in aflevering 24 en 25 van de serie Shady voorbijkwam.

Vraagje. Wanneer raakte Don Leo Geeris bezwangerd van enthousiasme voor de leverdialyse? Of liever wanneer rook hij letterlijk bloedgeld? Vinden we terug in dit artikel in de Volksfiets van 10 november 2003. De Don zag dus mogelijkheden in de ontwikkeling van het nieuwe Amerikaanse apparaat en zette L2BH op de wereld. U weet inmiddels hoe het daarmee verder is verlopen.
Het was overigens niet het enige innovatieve apparaat waarin hij wat muntjes stopte. Zo raakte hij wat verderop in de eeuw financieel betrokken bij de ontwikkeling van de ageviewer. Het controle apparaat voor jeugdige zuiplappen en dito kettingrokers dat door zijn zakengap Hendrik van de Hombergh (rip) in de markt was gezet. Eerst nog met additieve gebruikmaking van vettige vingerafdrukken bij de kassa, nu gewoon alleen met camera's (1).
En dan was er nog cTreatment. Een apparaat dat blessures te lijf gaat door bij de behandeling gebruik te maken van vrieskou. Of Don Leo ook daar brood in zag onttrekt zich aan onze waarneming, omdat wij jammer genoeg niet beschikken over een complete lijst van aandeelhouders.
Maar mogelijk is het zeker, want zijn vertrouwde zakengap Van den Hombergh was wel degelijk prominent aanwezig in de stuurhut van de Waegener Group. De onderneming die het ijskoude nieuws aan de man zou brengen. Dat liep door interne financiële strubbelingen jammer genoeg totaal uit de hand. Zo zelfs, dat uitvinder cq. patenthouder Koenraad Kunnen moest onderduiken om uit het zicht te blijven van heren met schietijzers en aanverwante machtsmiddelen (2). Naar onze overtuiging niet bepaald een methodiek waarvan Don Leo en zijn voormalige Bernadette zich bedienden om hun positie te handhaven. Ze bewogen wel hemel en aarde om de curatele bui te ontlopen, maar toen het eenmaal zo ver was was het gewoon zo ver. Stay tuned. (1) Zie de serie “Borrels en beeld”, uitgegoten in de jaargangen 2011, 2012 en 2013.
(2) Zie de serie “Letselschade” op de site van “Vervolgverhalen”.

Valt niet mee hoor. Om die ballen uit de stekelige kerstboom van Leo Geeris te wurmen. Maar hier hebben we er weer eentje. “What UC is what you get” heet die bal. Of eigenlijk heette, want op 4 september 2012 kreeg ie een leuk plekje in Don Leo's steeds voller wordende dennenboom. En aan curator Ruudje Dekker uit Rosmalen werd gevraagd “Can UC what you can get?”. Nou dat was niet veel. Don Leo leek namelijk sterk op een kale kip die geploft was. Wel stelde Ruudje tijdens de eerste maanden van zijn onderzoek al tot tweemaal toe vast, dat er sprake was paulianeus handelen en dat wordt tegenswoordig als een zwaar misdrijf beschouwd. Bovendien liet Ruudje bij Leo en zijn toenmalige Bernadette een huiszoeking verrichten om de administratie van WUC en aanverwante ballen in de doos een beetje compleet te maken. Zou je zeggen als leek, dat er voor Ruudje voldoende aanleiding was om in ieder geval Don Leo voor de kadi te trekken. Maar dat gebeurde niet. Tijd voor een mailtje. Aan Ruud. Komt ie:

Maître,
Wij zijn voorzichtig bezig met het aftuigen van de zakelijke kerstboom die de heer L.Geeris een paar jaar geleden heeft achtergelaten. Daarbij stuitten wij ondermeer op de holding “What UC is what you get”. In uw eerste faillissementsverslag van februari 2013 maakt u melding van twee paulianeuze handelingen die teruggedraaid moesten worden. Daarnaast was er sprake van een huiszoeking bij het toenmalige echtpaar Geeris-Vehmeijer. Naar wij aannemen nog in hun te koop staande landhuis De Gansenhoef in Maarssen. Wat dat laatste betreft zouden wij graag willen weten hoe een dergelijk evenement vorm krijgt. Staat er vantevoren een OT (Observatie Team) voor de deur om vast te stellen of de echtelieden thuis zijn en volgt daarna de inval om er zeker van te zijn dat geen data vlak voor het moment suprême elders worden ondergebracht? Of moeten we ons dat eenvoudiger voorstellen?
Tevens zouden wij graag van u willen vernemen waarom in ieder geval de heer des huizes in verband met eerder vermeld paulianeus handelen in dit dossier verschoond is gebleven van een bezoek aan de rechter cq. van een in dit soort gevallen niet ongebruikelijke gijzeling totdat alle gegevens over zijn kerstboom boven water zijn getrokken. Lagen daaraan humanitaire overwegingen ten grondslag, monetaire (gebrek aan baten) of een vriendelijk verzoek uit de hogere echelons van Neerland's bestuurlijk universum? En ligt uw onderzoek naar de gang van zaken bij WUC nu al geruime tijd stil onder invloed van de ontwikkelingen bij het nauwverweven 2SQR en de eventueel te ontvangen 157 miljoen euro van Propertize, de vastgoedtak van SNS?

U bij voorbaat hartelijk dankend voor uw antwoord,
Hopende spoedig iets van u te vernemen,
Krgrds
Jan Portein
Redactie Kleintje Muurkrant.

Waren ze allemaal maar zo. Als curator Ruudje Dekkers. We hadden nog maar net een mail bij hem in de gleuf laten glijden over Don Leo Geeris' overleden troetelkind “What UC is what you get” (zie gisteren)en daar kwam het antwoord al. Voor de heilige transparantie bij deze de tekst van zijn mail. Komt ie:

“Als curator kies ik ervoor geen commentaar te geven, behoudens hetgeen is gesteld in het openbare verslag. In de loop van het jaar komt er een nieuw verslag.”

What we saw was what we got dus. En dat betreuren we uiteraard. Leuke ezel om de brug over te jagen. Nu we het toch over treurnis hebben. Toen de Don de eerste tekenen aanschouwde van de naderende tsunami aan faillissementen stuurde hij eind september 2011 een dramatisch epistel naar vrienden en crediteuren.
Daarin zocht hij de oorzaak van zijn demise niet bij zichzelf of de instortende stenenmarkt. Nee, hij schoof die in de maatjes 44 van ene Michel Tersteeg. Stamoudste van de afdeling Juridische Zaken bij Amstel Lease. Pak een tissue en snotter even lekker mee. Komt ie:

“Lieve vrienden en crediteuren,
Helaas na drie jaar strijd ben ik in het zicht van de haven alsnog gestrand. Met bijna alle crediteuren (tientallen miljoenen) had ik regelingen of oplossingen. Allen waren overtuigd dat alles beter was dan een faillissement. Minimaal tien procent en mogelijk dertig procent zou er te verdelen zijn. Nu alles in een stroomversnelling komt en de curatoren aan de slag gaan, zal er maar bitter weinig over kunnen blijven.
Hoe kan het faillissement toch nog gebeuren?
Amstel Lease had een vordering van 300K op Diependaal BV. Een vennootschap die ik in het kader van de beloofde investeringen, die helaas maar gedeeltelijk gekomen zijn, heb overgedragen aan 2SQR.
De waarde van deze vennootschap is zeker 20 mio euro. Amstel Lease heeft een proces aangespannen en volgens de advocaat van 2SQR gaat 2SQR die zaak verliezen. Maw Amstel Lease gaat die 300K altijd krijgen. Maar ik stond persoonlijk borg. Hoofd juridische zaken Michel Tersteeg heeft door rancune mijn faillissement aangevraagd. Amstel Lease gaat namelijk altijd haar geld krijgen. Amstel Lease wilde absoluut niet op de uitslag van het proces wachten en riep dan ook nu de borg in. Amstel Lease kwam met voor miljoenen steunvorderingen aanzetten. Crediteuren met wie ik allemaal afspraken heb. Dus geen steunvorderingen. Amstel Lease, dochter van de ABN Amro, heeft zelf staatssteun en gaat dan zo met haar cliënten om.
Op de zitting ben ik zonder advocaat gegaan, daar ik deze zaak wel alleen aan kon. Had namelijk ook iemand die de vordering wilde overnemen. Maar Amstel Lease wilde maar een ding: mijn faillissement.
Voor mijn vrouw, mijn kinderen, mijn familie, mijn werknemers, mijn crediteuren, mijn advocaten die meegevochten hebben, mijn vrienden die mij jarenlang moreel steun hebben gegeven, hiermee een HELE ZWARE TEGENSLAG die niet nodig was geweest.
Zo'n machtsbewust mannetje, mr. Michel Tersteeg, heeft nu zijn rancune kunnen botvieren. ONGELOFELIJK. ONGELOOFLIJK. Tersteeg int dadelijk de vordering en heeft dan nul verlies.
Onbegrijpelijk dat zoiets juridisch ongestraft kan blijven. ER IS NU ALLEEN MAAR VERDRIET.
Michel Tersteeg, hoofd juridische zaken ABN Amro Lease Utrecht.
0031653248646.
Wie heeft juridische ideeën of commerciële belangen bij Amstel Lease.
PS: mijn Bernadet is hierdoor helemaal ingestort.
Nogmaals dank voor jullie steun.
Leo Geeris”.

Snik. En dan te weten, dat een power house als Boele Staal je beste vriend is. Inderdaad. Ongelooflijk. Stay tuned.

Oké. Het zag er voor de buitenwereld nog best gezellig uit. Voordat de hypotheekmarkt zijn bretels verloor en naar de kelder ging. Maar we mogen aannemen, dat voor de binnenwereld die genante gebeurtenis geen verrassing was. Hoewel. Don Leo Geeris nam in de beginjaren van deze eeuw een paar industriële ondernemingen van good old Hendrik van den Hombergh (rip) over. Inclusief de bijbehorende stenen. Uiteraard grotendeels op de pof. En die pof was ondermeer afkomstig van de RABO-Apeldoorn onder leiding van een meneer De Jong. Handelde om een bedrag van zeven nullen, dus geen kattenplasje. Hoe het ging ging het en het ging niet best. Maar meneer De Jong had blijkbaar veel vertrouwen in de door deftige baantjesjager Boele Staal gesteunde Don Leo en stak de nodige poen in diens privégleuf. Nee, niet uit de RABO-ruif. Dit keer uit de kas van zijn eigen zakenvehikel, De Jong Participatie Management.
In den beginne arriveerden de aflossingen aardig stipt, maar al spoedig na de intrede van de wereldwijde crisis vielen er hiaten. Het was het begin van amechtig geschuifel binnen Don Leo's piramide. Via een borgstelling van Floris BV werd wat tijd gekocht. Maar de aflossingen liepen opnieuw zware vertraging op toen Florissie werd overgeheveld naar Partmij. Dat werd meneer De Jong wat al te bar en hij dreigde met een faillissementsaanvraag. Dat was voor Don Leo het sein om zijn 2SQR van stal te halen voor een nieuwe borgstelling. Liep een tijdje heel aardig tot van 2 SQR-zijde werd geopperd dat de borgakte vernietigbaar was en dat de onderneming dus niet gehouden was aan het betalen van de aflossingen van Don Leo's privélening. Dat werd meneer De Jong wat al te bar en hij ging op zoek naar een guillotine om 2SQR te kelen. Begin 2012 viel de bijl. Het enige wat bleef hangen was de vraag of participatiemanager De Jong zich wat al te makkelijk had laten piepelen door Don Leo, diens gevulde echtgenote en diens imposante vriendenkring. Wat denkt u? Ja, wij ook. Stay tuned.