maandag 1 januari-2007
Bijna 22 jaar geleden weerklonk hoorngeschal in Berg en Dal. Op 7 januari om exact te zijn. Toen ging daar namelijk het kasteeltje van voormalige autohandelaar John Deuss in de hens bij een actie van de altijd anoniem gebleven Pyromanen tegen Apartheid. Aanleiding tot die vlammende operatie zou zijn geweest dat Deuss al jaren schijt had aan het VN-embargo van Zuid-Afrika en het racistisch bewind van dat land stiekem voorzag van de broodnodige olie. Kan heel goed. Maar niemand zou van verbazing achterover pletteren als alsnog mocht blijken dat het om een verlaat presentje uit Moskou ging. Een deel van het door Johnnyboy aan Pretoria geleverde zwarte goud was namelijk afkomstig van een Russisch staatsbedrijf, dat daarvoor nooit werd gehonoreerd. Mede dankzij de juridische inspanningen van de latere minister van Justitie en minister van Staat Fritsje Korthals-Altes en het op de klippen zetten cq. raken (doorhalen wat niet gewenst is) van de Slavenburg Bank kwam de toen nog jeugdige paardenkontenkletser ermee weg.

Nu, na decennia in de bancaire Bermudaanse luwte te hebben verbleven, is de brutale Hochstapler weer vrij en blij terug op de plek waar ie begonnen is. Nou ja, vrij en blij. Hij heeft als verdachte van een mega-scam in partijen mobieltjes voor die vrijheid wel de nodige meloenen aan borgtocht moeten neertellen en naar verluidt zijn paspoort moeten inleveren. En daar wordt geen mens blij van. Ook niet als je Deuss heet. Bovendien moeten er in deze woelige wereld luitjes rondlopen die nog een flinke goudrenet met onze roofridder uit Berg en Dal te schillen hebben. Wij hebben elders al gewezen op de onverwachte duikvlucht van de heli van Stephen Curtis, voormalig ontwerper van het Russische Yukos-netwerk en gabbertje van Deuss. Zeg dus niet dat er geen nieuwe anonieme pyromaan, hefschroefspecialist of poloniumstrooier rond kan lopen met het snode plan om het Nieuwe Jaar van een inwoner van Berg en Dal drastisch in te korten. En nee, dat hoeft a priori geen Ruskie te zijn. Want ook aan de overkant van de plas heeft het baasje van de BCB en de FCIB de nodige sporen achtergelaten. Zo beheerde hij de persoonlijke tegoeden van Mark “Funny” Valentine. De schipper van het Canadese beleggingsvehikel Thomson Kernaghan, die in de periode van de IT-bel klinkende resultaten boekte, maar daarna zwaar het schip inging en tenslotte slachtoffer werd van een stingoperatie van de FBI en haar Canadese tegenpool. Tot Funny’s cliëntèle behoorde ook een stel geklofte jongens van de New Yorkse familie Colombo en dat zijn wezens uit een wereld waar de normen en waarden van Jan Peter Klootviool als zwaar dissonerend worden ervaren. Kort van stof die boys. En nou kan je als bankdirecteur wel zeggen dat je niet verantwoordelijk bent voor de démise van je klanten, daar moet je bij dit soort lieden niet mee aankomen. Krijgen we misschien verderop in januari toch nog een beetje fatsoenlijk vuurwerk. Watch out, Johnny. And stay tuned.

woensdag 31 januari-2007
In onze vorige bijdrage kwam ene Mark Valentine voorbij. De topboord van het Canadese effectenkantoor Thomson Kernaghan, dat na het knappen van de it-bubbel in een flinke canyon terechtkwam. De toekomst van Valentine zag en ziet er daardoor wat kruimelig uit. Vooral omdat een deel van zijn cliëntèle tot de New Yorkse familie Colombo behoorde. Een familie die je zonder knipperen een paar betonnen schoenen cadeau doet als bij de oudsten het vermoeden bestaat dat je de boel naar de kloten hebt geholpen of hebt belazerd. En als je bij je toverkunsten bevriende relaties hebt gebruikt kunnen ook die onaangenaam bezoek verwachten. Tot die relaties behoorde ondermeer John Deuss, tot voor kort de carrousselbaas van de First Curacao International Bank (FCIB).
Een andere Colombo-relatie binnen deze Valentine-sfeer was ene Gerard Burns, een boordenboef van ruim in de vijftig uit Arizona, die blijkbaar wel houdt van dit soort avonturen. Burns was namelijk ook betrokken bij de teloorgang van de First International Bank of Grenada (FIBG) aan het begin van deze eeuw, waarbij zo’n 200 meloen dollar van grijpgrage beleggers naar de Filistijnen ging. Maar niet nadat de leiding van de bank een zootje Indonesische en Japanse waardepapieren met een totale waarde van 27 miljard dollar stiekem uit de kluis van de FIBG had geplukt en had overgebracht naar Liechtenstein, Zürich en andere gezellige oorden. De heren die verantwoordelijk waren voor die illegale operatie werden merkwaardigerwijs nooit bestraft. Nou ja, merkwaardigerwijs. Ze bleken in het veld rond te draven voor een stel geheimzinnige Amerikaanse overheden en dan weet je het wel. Nadat het verhaal over die 27 miljard naar buiten begon te sijpelen werd tgv-snel naar de noodrem gegrepen: die waardepapieren waren zo vals als een slang met een kist goudrenetten.
Het merendeel leek gerelateerd te zijn aan weggestouwde familiebezittingen van de Soekarno’s en de Pringgodingdo’s en onder beheer te staan van de Indonesische hotemetoot Prasetya Hadi aka Prasetya Purwanto, maar het was allemaal fake. Het waren valserikken. Ja, ja. Maar er waren toch twee notarissen die voor de echtheid van meneer Purwanto’s handtekening instonden: eentje in Californië en een in... Monnickendam. Hè?! Jawel, Monnickendam. Notaris Bosboom en zijn hulpje Jan Steven De Graaf. Is dat leuk of is dat leuk? Van Deuss, via Burns naar Bosboom aan de Zarken in Monnickendam. Het lijkt wel een film. Maar dan één met een open einde. Voor een sequel. U hoort dus nog van ons. Stay tuned.

donderdag 1 februari-2007
Kans voor open doel hè? Nu we tegen de naam van notaris Bosboom zijn opgeblunderd in verband met een reusachtige internationale scam zouden we toch wel erg dicht tegen het niveau van Jaap en Dirk aan zitten om de bal er niet in te poeieren. Wij zonden dus de volgende mail naar Monnickendam:

“Geachte heer Bosboom,
Wij zijn bezig met een journalistiek onderzoek naar de verdwijning van Indonesische en Japanse waardepapieren waarvoor de heer Prasetya Hadi oftewel Prasetya Purwanto de verantwoordelijkheid droeg. De verdwijning van deze stukken met een geschatte waarde van 27 miljard dollar hield direct verband met de ondergang van de First International Bank of Grenada aan het begin van deze eeuw.
Volgens de ons beschikbare gegevens zouden u en uw assistent Jan Steven de Graaf in ieder geval een rol hebben gespeeld bij de verificatie van de handtekening van de heer Hadi cq. Purwanto. Zou u ons kunnen zeggen hoe u in die affaire verzeild bent geraakt en of u daardoor in aanvaring bent gekomen met allerlei officiële onderzoeksinstanties?”.

Nou, daar kan niemand zich een theebuiltje aan vallen. Wij wachten met een warm kloppend hart de reactie van de notaris af. Zodra dat binnen is komen we bij u terug. Stay tuned.

maandag 5 februari-2007
Nee, geen hol gehoord van die notaris Bosboom uit Monnickendam. Terwijl onze vraag toch niet zo moeilijk was. We wilden alleen maar weten hoe een eenvoudige notaris uit een Noordhollands durp verzeild was geraakt in een reusachtige affaire rond de First International Bank of Grenada. En of ie naar aanleiding daarvan heren met gleufhoeden en rubberzolen aan de deur had gehad. Misschien dacht ie dat we aan het vissen waren zonder aas. No way, José.
Bosboom’s assistent Jan Steven de Graaf heeft op 5 april 2000 de handtekening van Prasetya Purwanto gecheckt en gelegaliseerd op een niet zo kinderachtig document. De tekst luidde:

“Irrevocable deed of assignment for the unrestricted management of assets.

Pages 1 of 2.

The undersigned, Prasetya Hadi aka Prasetya Purwanto, principal signatory of the Pringgodigdo Estate, acting on behalf of the Soekarno Estate, operating in Yojyakarta, Indonesia, am the legal Signatory, Holder and/or Owner recognized by the principal banks holding the following assets:

1. Certificate of Obligation, BFT 00034005 Parade Platz 6, Zürich Switzerland No 627418;
ISMA 1870211098; date August 3, 1963, as much as 11.850.000 Kgs. Bank Guarantee No. DD 27098 T.S. Holder Mr. Pringgodigdo.
2. Bullion Certificate CD 6740 – Suisse M.S.L. 0987098 as much as 3.595.000 Kgs. Dated March 10, 1960, Holder Mr. Pringgodigdo.
3. Bullion Certificate CD 6740 – Suisse; 0.96 T. 009672; as much as 1.225. 000 Kgs. Dated August 2, 1966 UBS, Holder Mr. Pringgodigdo.
4. Certificate of Obligation, No. DD 27908; Certificate of Deposit No. 487902; Bank Guarantee 67118; August 6, 1960; as much as 657.000 Kgs. Holder Mr. Pringgodigdo.
5. Bullion Certificate CD 6740 – Suisse No. 786886 as much as 395.000 Kgs.; dated August 3 1966; Holder Mr. Pringgodigdo.
6. Certificate of Obligation No. 7871180 Certificate Deposit No. 74118609; date March 02, 1966 as much as Metric Tons AU Gold. Mr. Pringgodigdo.”

Nou is onze kennis van de Engelse taal een beetje roestig en we weten ook niks van haute finance, maar als we het goed hebben gaat het om een verklaring dat die meneer Hadi cq. Purwanto officieel toezichthouder is van een flinke kluit goud op een stel Zwitserse banken. Namens de familie Pringgodigdo, die op haar beurt ook weer wat weggesluisde spullen van de familie Soekarno beheerde. Opvallend is dat ook nadat generaal Soeharto in maart 1966 president Soekarno naar huis had gestuurd de aanhangers van de afgezette president kennelijk nog in staat waren om een aardig aantal kilootjes goud toe te voegen aan de Zwitserse voorraad. Hoe dit ook zij, het blijft merkwaardig dat een notaris ergens aan de Noordhollandse boorden van het IJsselmeer in april 2000 wordt opgescheept met de legalisering van Prasetya Hadi’s handtekening. Gaat het om een scam? Of het afdekken van een spaarpot van de familie Soekarno? We blijven porren. Stay tuned.

donderdag 8 februari-2007
Ere wie ere toekomt. Die notaris Bosboom uit Monnickendam is een heer. We kregen namelijk een keurige mail terug op onze vraag hoe hij verzeild was geraakt in de affaire rond de uit het zicht geloodste 27 miljard dollar van the First International Bank of Grenada. Zijn antwoord luidde alsvolgt:

"Notariskantoren hebben een wettelijke geheimhoudingsverplichting en doen dus geen mededelingen aan derden. In concreto kan ik dus niet op uw verzoek ingaan.
In abstracto kan ik u mededelen dat het legaliseren van handtekeningen een wettelijke taak is die aan notarissen is opgedragen. De inhoud van het document, waarop de handtekening gelegaliseerd moet worden, blijft daarbij buiten beschouwing en buiten verantwoordelijkheid van de notaris. Legalisatieverzoeken worden frequent gedaan voor volmachten en allerlei verklaringen en onderhandse overeenkomsten, en zijn in veel gevallen afkomstig van verzoekers die verder geen enkele relatie met het kantoor hebben, maar voor wie het betreffende kantoor op dat moment kennelijk het meest voor de hand ligt, bijv. omdat men vanwege familiebezoek of zaken in de nabije omgeving verblijft.

Tenslotte bericht ik u dat ik u niet eerder heb kunnen antwoorden omdat mijn notarispraktijk juist per 1 februari 2007 is overgegaan op Hofstee & van Erp Netwerk Notarissen, eveneens te Monnickendam en mail aan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. mij niet meer rechtstreeks bereikt, maar in hun postbus wordt bezorgd.
Aannemende u hiermede van dienst te zijn geweest teken ik,

met vriendelijke groeten,
Mr. R. Bosboom, oud notaris"

Dus als we het goed begrijpen, dan kwam iemand uit Monnickendam cq. de wijde omgeving van het durp of een toevallige voorbijganger bij meneer Bosboom binnenklossen om te verifiëren of het met de handtekening van ene Presatya Hadi/Puranto snor zat. Nou, dat zat het. Dus einde verhaal. Althans wat meneer Bosboom betreft. Want wij weten toevallig dat Karel Timmermans, een Nederlandse oplichter aka valutawisselaar van internationale allure, ook aan de zaak heeft gesnuffeld (1). Kareltje werd in februari 2006 na vier jaar speurwerk door ijverige bromsnorren in Oosterhout bij de kladden gevat. Wij zouden graag willen weten of ie daarna voor langere tijd de kwaliteit mocht toetsen van een justitieel onderkomen. Zo ja, dan zouden we hem eens kunnen vragen of hij die voorbijganger was die in april 2000 bij meneer Bosboom de boel op stelten heeft gezet en hoe het volgens hem nou zat met die poen van Grenada. Kortom, als iemand op de hoogte is van Kareltje’s verblijfplaats houden we ons aanbevolen. Stay tuned.

1. Zie voor deze avonturier de serie Octopussy

dinsdag 7 juni-2011
John Deuss is al een tijd uit onze gedachten. Niet omdat we niet meer van hem houden, maar omdat ie uit zicht verdwenen is. Na zijn kortstondig verblijf in een hotel uit de toen nog in bloei staande Hirsch Ballin-keten in verband met de exploitatie van een Russische BTW-carroussel. Maar laten we gisteren nou plotseling op een oud spoor van Deusemans stuiten. Jawel. Dat spoor dateert uit begin 2007 en leidde naar het Canadese beleggingsvehikel Thomson Kernaghan met stuurman Mark Valentine op de brug (1). Wij wisten toen op te takelen dat "Funny" Valentine ondermeer verantwoordelijk was voor de zwarte gelden van de sombere familie Colombo uit de US of A. En dat onze Johnnyboy als baasje van de Bermuda Commercial Bank en de First Curacao International Bank, naar het lichtend voorbeeld van P2-bankier Piet Slavenburg, op zijn beurt toezicht hield op de geurende bezittingen van mr. Valentine.
Wat blijkt? Dat Mark Valentine zijn positie van stuurman had verworven via zijn ouweheer, die in de jaren negentig van de vorige eeuw als Canadees ambassadeur in de Saoedie-Arabische zandbak speelde. Met assistentie van een kruiwagen uit die contreien raakte Mark al snel betrokken bij transacties uit de trommel van ene Yasin al-Qadi. Naar verluidt de favoriete jongleur van de familie Bin Laden, inclusief Captain Caveman. Dat moet de adrenaline van de ambassadeurszoon af en toe heftig in beroering hebben gebracht. Mafia? Jihad? Jammie!
Maar er was meer. Zo verichtte hij naast naked shortselling de nodige kunststukjes ten faveure van de hedgefunds Isosceles Fund en Navigator, waar ondermeer ene Anna Vasilyevna Kushchyenko aka Anna Chapman haar dagelijks chleb verdiende. Een appetijtelijke Russische die samen met negen landgenoten op 27 juni 2010 in een smurfencel verdween op beschuldiging van spionage. De hele bups gaf dat toe en volgens de officiële berichten zouden ze op 8 juli 2010 zijn uitgeruild tegen een stel Amerikaanse collega's, die in Moskou tegen een lantaren waren opgelopen. Waaruit die spionage had bestaan? Poetipoe mag het weten. Maar gezien Anna's betrokkenheid bij de naakte shortspelletjes, die niet alleen Wall Street maar de hele geliberaliseerde wereld een formidabele zeperd bezorgden, is het woord spionage gebruikt om een andere lading af te dekken. Niet zo'n wonder dat op de intensive cares van de westerse poencentra naked shortselling in de ban werd gedaan. Dat had uiteraard ook gevolgen voor Valentine's kaartenhuis. Er vielen forse gaten en die moesten als een dumdumkogel worden gedicht. Want je kan wel overal met een bodyguard rondsjouwen, maar als de Colombo's en/of de Ruskies over de rooie gaan ben je net zo veilig als een baby in het Hofnarretje.
In oktober 2009 verdween op onverklaarbare wijze 24 meloen dollar uit de tegoeden van de First Curacao International Bank op Curacao (2). Verder nooit meer iets over vernomen. Het zal toch niet zo wezen... Stay tuned.

(1) Zie de afleveringen 1 en 2.
(2) Zie aflevering 12 van de serie ABC-tje.

vrijdag 10 juni-2011
Er is meer tussen hemel en aarde. Hebben we het dinsdag nog over John Deuss gehad. Dat we zo lang niks van hem hadden gehoord. En dat ie via de naakte shortseller Mark Valentine verbonden was met Saoedische financiers van "Al Schijthuis", Amerikaans/Italiaanse mafioso en een Russische Mata Hari of daar staat ie ineens op de site van het maandvod Quote. Naar aanleiding van een rechtzaak over de BTW-carroussel die Johnnyboy liet draaien op Curacao. Niet een lullige draaimolen met drie schele hobbelpaarden, maar een enorme joekelaar waar volgens het OM in een paar jaar tijd ruim 1000 miljard euro werd doorgejast. Onderandere van keurige Britse en Nederlandse bedrijven. Over de duistere bloedbroeders uit bijvoorbeeld de USSA, Canada, Saoedië en Rusland geen letter. Nou, dan stoppen wij nog maar eens een muntje in de gleuf.
Onder de vele klantjes van de met Deuss verbonden Valentine bevond zich ook Shalom Weiss. Een orthodoxe rabbi met flink wat poen omhanden. Daarmee veroverde hij beginjaren negentig een meerderheidsaandeel in het niet onaanzienlijke Amerikaanse verzekeringsvehikel National Heritage. Dat scheepte hij op met duur betaalde edoch waardeloze assets uit zijn louche kennissenkring, waardoor de National Heritage in 1994 erfgoed werd. Met een gat van 400 meloen dollar.
Op een dag aan het eind van de vorige eeuw fêteerde vriend Shalom een paar vrienden uit Albanië, die hun poen niet genereerden uit de verkoop van ansichtkaarten. Hij nam ze mee naar Scores. Een bekende blotekontenbar in New York, waarvan Weiss de eigenaar was. Met als stiekeme compagnon de familie Genovese. Na sluitingstijd werd er nog een flinke file lijntjes opgesnoven en dat leidde tot een stomend dispuut tussen de Albanese gasten en een buitenwipper van Scores. Dat liep slecht af voor de laatste. Hij werd zowel buiten- als doodgewipt. Vond de familie Genovese wat minder en soldaat Michael Sergio kreeg de eervolle opdracht om de Albanese snuivers op te ruimen. Weiss probeerde de zaak te sussen en werd daarbij geassisteerd door zijn advocaat, Michael Blutrich. Lullig voor Shalom, maar Blutrich was voorzien van opnameapparatuur en daarmee konden de Feds bewijzen dat Weiss en de Genoveses partners waren. En dat levert over het algemeen geen goeie rapportcijfers op.
Niet lang daarna werd de rabbi dan ook in de kuif gegrepen in verband met het leeghalen van National Heritage. Hij kreeg een zeperd van 845 jaar petoet. Op zijn laatste dag in vrijheid vloog hij in gezelschap van een paar vederlichte dames al snuivend in een helicopter over New York. Sindsdien raapt hij zeepblokjes op.
Nee, je zult deze kleurrijke rabbi niet terugvinden in het deftige Deuss-dossier van het Nederlandse OM. Maar er is maar één halte tussen 't troetelkind van Fritsje Korthals Altes en de sombere club van Weiss. En dat is Mark Valentine. Shalom en stay tuned.