maandag 16 januari-2006
Het zal u misschien niet erg zijn opgevallen, maar wij hebben niet zo’n rooskleurige visie op het wereldgebeuren. Dat komt waarschijnlijk omdat wij genetisch wat somber in elkaar zitten en daardoor iets verder plegen te kijken dan het zoveelste wereldkampioenschap darten, voetbal, schaatsen, beachvolleybal, knikkeren, afwassen, hamburgers opvreten, mussen schieten, beachneuken en andere sporten die nog in de hoofden van lieden als John de Mol rondspoken. Om de grote meute af te leiden van de grote problemen die zich inmiddels hebben aangediend. En waarvoor momenteel in het Midden-Oosten, Afrika, Zuidoost-Azië en Zuid-Amerika al oorlogen worden gevoerd. Want het doel heiligt onze middelen. En onze middelen worden schaars.
Maar er gloort hoop. Piet van der Hoop. Al jaren een fanatiek voorvechter van de biobrandstof. Hij stuurde ons vanuit de Friese toendra’s het volgende herderlijke mailtje:

“In mijn schrijven van 28 oktober 2005 “energiecrisis in aantocht” heb ik al benadrukt dat geo-politieke spanningen de catalisator zullen zijn van grote prijsstijgingen op de oliemarkt. Door Katrina is de prijs van de olie even boven de 70 $ per vat gestegen. Vervolgens daalde die naar onder de 55 $, om daarna weer heel langzaam richting de 60 $ te gaan.
Matthew Simmons, een Texaanse oliebankier, heeft rake dingen gezegd in zijn boek “Twilight in the desert” (ISBN 047173876X). Hij verwacht een sterk stijgende olieprijs. Zelf verwacht ik dat door de nucleaire dreiging van Iran de prijs van een barrel olie snel door de 70 $ zal stoten om vervolgens richting de 80 tot 100 dollar te stijgen. Daarna ligt de weg vrij om naar de 200 $ door te stoten en daarmee ontstaat dan ook de echte groene biobrandstofmarkt.
Zonder subsidie kunnen we dan bijvoorbeeld groene diesel produceren, die kan concurreren met minerale brandstoffen.
Vergeleken met 1980 is de prijs van olie goedkoop te noemen. Nu zou de prijs, rekening houdend met de jaarlijkse inflatie, op 238 $ moeten staan. Dus tel uit je winst. Na Bin Laden’s Flying Circus in 2001 is het menens geworden in het Midden-Oosten en kunnen we nog van alles en nog wat beleven. Het interessante is dat zowel de prijs als de voorraadvorming stijgen. En dat gebeurt alleen als er grote geo-politieke dreigingen voor de deur staan.
Over prijsstijgingen gesproken: Jeroen van der Veer van Shell zei in 2004 dat ie verwachtte dat de prijs van de olie snel zou terugzakken naar 25 $ per vat. Dat zijn natuurlijk politieke praatjes waar niemand wat aan heeft. Ondertussen investeert Shell miljarden in hun Tearsands in het Canadese Alberta en dat kan alleen bij een prijs van ruim boven de 25$ per vat. Dus zo’n Jeroen van der Veer (met alle respect) zit iedereen wat op de mouw te spelden.
Totdat Putin de gaskraan dichtdraaide zat iedereen bijna weer te slapen. Bin Laden heeft de eerste alarmbel geluid. Nu weer Putin en de Iraanse president. De prijs moet met een rotgang over de 100 $ en dan is iedereen bij de les! Mensen begrijpen nu dat als een Arabier of een Rus de kraan dichtdraait er een flink probleem kan ontstaan. Voor de biobrandstofmarkt een geweldige impuls en ik denk ook dat we het van schurken moeten hebben. Want al die ambtenaren in Nederland slapen rustig door!”

Nou spoort zijn analyse niet overal met die van ons. Maar één ding is duidelijk. Als we niet gauw wat doen zitten we binnen een paar decennia bij kaarslicht te pimpampetten. En zagen we stiekem bomen om. Niet om de Awacs de ruimte te geven, maar om de kachel aan de gang te houden. Want de vijanden van Don Quichote bieden niet voldoende soelaas en kernenergie is de dood in de pot. Dus pleur als de donder onze noordelijke toendra’s vol met koolzaad. Dan kunnen wij tenminste met een gerust hart en met een Oranje Stahlhelm op onze knar de toekomst tegemoet zien.

woensdag 1 februari-2006
Die seven monkeys uit het Witte Huis hoeven maar te kikken of het zogenaamde verzet in Den Haag krimpt in elkaar tot nijntje-formaat. Soms nodigen ze onze sportief gelokte first man uit voor een ontbijtje, dan weer sturen ze het hoofd van de Kofi-corner naar de Hofvijver om komende kloothommels als Bos en Koenders en gaande oetlullen als Dittrich en Bakker omver te lullen. En dat is niet alleen met kwesties als Afghanistan, Irak of Iran. Dus gloort er hoop voor onze noordelijke toendra’s.
Want wat zei de oppermonkey vannacht in zijn State of the Union? Dat ze op zijn apenrots meer moesten gaan doen aan het maken van ethanol uit graan, hout en gras. Om hun statussymbolen aan de praat te houden. En om minder afhankelijk te zijn van baarden en communisten. Dus wat gaan onze vrienden in Den Haag doen? Juist, meteen een zootje koolzaad naar de toendra’s in Friesland en Groningen dirigeren. Want wij kunnen natuurlijk iets roepen tot we een mierenei wegen. Maar als de opperaap aan de overkant iets brult, brult heel Den Haag mee. Toegegeven, in dit geval zo gek nog niet. Maar het had zoveel eerder gekund.

maandag 20 februari-2012
In Sarasota Florida heb je een villawijk Prestancia. Wordt keurig bewaakt en als je met je Fordje het terrein op wil dan word je bij wijze van spreken tot in de bilnaad gecontroleerd. Dat was ook al zo in 2001. In de zomer van dat jaar meldden zich op verschillende tijdstippen een paar Saudi's. Ze wilden graag een bezoekje brengen aan de familie Al-Hijji aan de Escondito Circle. Hun gegevens werden netjes genoteerd, de bommel ging open en ze konden doorrijden. No sweat. Hun namen? Mohammed Atta, Marwan al-Shehhi, Ziad Jarrah en Adnan Shukrijuma. De eerste drie gingen op 9/11 van dat jaar wat slordig om met een paar vliegtuigen, de laatste wordt verdacht van ernstige medeplichtigheid en heeft dan ook een prijs op zijn kruin van 5 meloen dollar.
Zou je denken, dat die familie Al-Hijji na het optreden van Captain Caveman's Flying Circus ook zwaar aan zijn hagelwitte tanden werd gevoeld. Forget it. Het gezinnetje nam op 27 augustus 2001 plotseling als een prijshaas de poten met achterlating van ondermeer drie heilige koeien, waarvan één nagelnieuwe, een volle koelkast, kostbaar meubilair, onbetaalde rekeningen, pakken Pampers etcetera. Later bleek het gezinnetje van man, vrouw en twee koters te zijn uitgeweken naar Ryadh, waar ze verder ongemoeid bleven. Vreemd? Dat mag je wel zeggen.
Eind vorige week kwam aan het licht, dat de familie Al-Hijji al in 2003 een pandje heeft betrokken in Southampton en dat pappa in Londen actief is voor de Saudische olieboer Aramco. Desgevraagd boerde pappa dat hij nooit iets te maken had gehad met de vier circusmedewerkers. En even desgevraagd boerde de FBI, dat ze nooit een connectie hadden kunnen leggen tussen meneer Al-Hijji en het personeel van Captain Caveman. Maar ze konden helaas niet ontkennen zowel de heer des huizes als diens schoonvader in de periode voor hun schielijke vertrek al een tijdje in de kieren te hebben gehouden. En dat gebeurde uiteraard niet omdat ze de postbode obsceen hadden bejegend.
Dit verhaal zal zonder twijfel een staartje krijgen. Vraag is alleen hoe lang het staartje zal worden. Niet zo lang denken wij. Maar dat is een gok. Stay tuned.

dinsdag 7 januari-2014
Gottegod. Wat weer een gedruis over de mensenrechten op Cuba. Aanleiding: de zakentrip van Bilderfransie Timmermans. Als ie bijvoorbeeld naar Honduras, Brazilië of Mexico was gegaan had je dat gedruis waarschijnlijk niet gehoord. Maar in dit geval dus wel. Ook over de reden van deze trip en de roep van Fransie om de banden tussen de EU en Cuba te verbeteren wordt nogal wat gezeken. Dat zelfs de USSA tegenwoordig wat vriendelijker omgaat met de communistische zuiderbuur en Obomba zelfs Raùl Castro aka “La China” de hand schudde bij the long goodbye van Mandela moet al die rooie rakkervreters ontgaan zijn. Net als het feit, dat nog niet zo heel lang geleden sensationele berichten de ronde deden over grote hoeveelheden olie op het Cubaanse plat.
Zou Fransie daarom... ? Het is in ieder geval een goeie reden. En dan snappen we ook meteen waarom een betere verhouding met Cuba “ook goed zou zijn voor de Antillen”. Om nog maar te zwijgen over Damex, de joint venture van schuitenbouwer Damen en de Cubaanse overheid. Over mensenrechten lullen we dan later nog wel weer eens.

woensdag 8 januari-2014
Toen Bilderfransje Timmermans op 5 januari als een moderne koning uit het oosten op Cuba arriveerde was het net gebeurd. Een roedel handhavers had op 3 januari in verschillende steden computers, debieltjes en cash in beslag genomen bij een paar polletieke dwarsliggers. Een van die bielzen werd tijdens die actie een paar uurtjes naar binnen getrokken. Het ging om José Daniel Ferrer, die in 2011 met assistentie van USAID en de CIA de Union Patriotica de Cuba (UNPACU) in het leven trapte. Een cluppie dat ooit graag die jongens van Castro en hun aanhang een flinke scheerbeurt zou willen geven en met dat doel wordt gesponsord door de FNCA (Fundacion Nacional Cubano Americana). Een lekker fris expat-vehikel in Florida, dat verantwoordelijk was voor een aantal bomaanslagen op Cubaanse hotels in 1997 en verder als doorgeefluik dient voor de twee eerder genoemde Amerikaanse woelmuisverenigingen.
Na zijn vrijlating twitterde José dat speelgoed en geschenken, die op Driekoningen door zijn UNPACUtje in drie steden zouden worden uitgedeeld aan bloedjes van kinderen, door handhavers in beslag waren genomen. Vrijwel direct daarop kwam de cheffin van de eveneens door de USSA gesponsorde “dames in het wit” met datzelfde sensationele bericht aanzeilen en kondigde acties aan voor 6 januari. Massaal mens-erger-je-nieten op een schoolpleintje of zo. De euforie werd dermate groot bij de rebellen in de dop, dat hun roeptoeter in Miami, Marti Noticias, op diezelfde derde januari onder de kop “Militairen tegen kinderlijke onschuld” het volgende de wereld inslingerde:

“De Cubaanse regering heeft op 6 januari, Driekoningen, besloten militairen in te zetten om te voorkomen dat de dames in het wit en andere leden van de oppositie speelgoed uitdelen aan kinderen in Havanna, Santiago de Cuba en Holguin”.

Dat heet voor de muziek uitlopen en geeft meteen aan hoe de vork in de propagandasteel zat. Nee, dan onze Bilderfrans. Die stond met een stel opgeschoten Cubaanse koters een balletje te trappen op een Feijenoord-clinic. Dat is pas propaganda. En de contra-revolutie? Die komt pas als Ulrich van Gobbel de jeugd heeft geleerd hoe ze een tackle moeten inzetten. Waar een klein land groot in kan zijn. Stay tuned.