dinsdag 23 februari-2010
Wij ontvingen gisteren een exposé waar je knap ziek van kan worden. En als je dat eenmaal bent zeil je in het ergste geval het ziekenhuis in. Kost tegenswoordig meer dan een losse grijpstuiver. En niet alleen omdat de chirurgijn of de dirrekteur elke maand een klappertje maakt. Nee, er zijn ook andere, meer duistere factoren die daarbij een rol spelen. Kijk, en daar gaat dit exposé over. Komt ie:

“Hoeveel geld verdwijnt er in de zorg, dat eigenlijk bestemd is voor de directe zorg aan het bed van de patiënt? Heel wat. En het verdwijnt in een drietal putten:

a. De recycleput, waarin ratten gedijen;
b. De smeerput, waarin dubieuze miljonairs in rondstruinen. Er is gelukkig een troost:
het gaat om “venture capital”;
c. De afvalput, waarin de criminaliteit in de vorm van fraude toeslaat.

Organisaties uit het heden en verleden als COTG, KLOZ, NZA en het College Ziektekostenverzekeraars moeten van het bestaan van die putten op de hoogte zijn (geweest). Net als de overheid, maar die is liever lui dan moe. Aan het hoofd van dit soort organisaties staat een Grootmeester Tempelier, met om zich heen een handjevol paladijnen. Als sprekend voorbeeld nemen we eens de bekende Heer W. onder de loep, de Grootmeester van de NZA.
Als een paladijn in ons maatschappelijk bestel de zestig nadert wordt hij langzamerhand te duur voor de Orde om hem nog in te zetten op het slagveld. Normale afvloeiingsregelingen lopen teveel in de papieren en zijn bovendien gevaarlijk, want na de afscheidsreceptie kan bij de paladijn het gevoel van loyaliteit aan Grootmeester en Orde soms rap slinken en voor je het weet klapt hij uit de school. Ter voorkoming van kwalijke revelaties mag de afgezwaaide paladijn daarom met assistentie van de invloedrijke Grootmeester een kleine orde voor zichzelf beginnen, die op hetzelfde slagveld zijn positie inneemt. Meestal in de vorm van een BV.
De Grootmeester heeft vantevoren al via zijn hoge politieke connecties en een klein legertje geïnfiltreerd voetvolk voor klandizie gezorgd bij de overheid, de verzekeraars en andere organisaties op het slagveld. Om Jan Splinter door de winter te helpen wordt er voor de nieuwe BV ook wat subsidie per opdracht geregeld, waarbij wordt afgesproken dat de Grootmeester in de toekomst niet vergeten zal worden. Het inleveren van een kostenbegroting voor de betrokken opdracht hoort niet thuis in dit concept. Men prefereert het begrip consultancy, met een prijskaartje van toch minimaal 300 euro per uur exclusief. Al doe je bij wijze van spreken een jaar over een paar A4-tjes.
Wat dit laatste betreft, neem nou eens Heer R. de G. van de S. Holding te H. De opdracht was om een onderzoekje te plegen naar brand- en hechtpleisters. Hij schreef voortvarend een keurig briefje naar de fabriek in Noorwegen. Waarom het een jaar duurde voordat een functionaris van de fabriek een schriftelijk antwoord wist te componeren mag Grieg weten, maar toen het Vikingpostschip eindelijk een Nederlandse haven binnenvoer was er sprake van een echte Sinterklaaseuforie bij de S. Holding en de Heer R. de G. Geen wonder, nu kon de consultancyrekening worden ingediend bij de semi-overheidsinstelling die de opdracht had verstrekt. En wie zou niet uit de bol raken van 1 ton? Wat stond er ook hoog in het vaandel? Budgetbewaking? Ethiek?
Over dat laatste gesproken, men deinst er niet voor terug om tezelfdertijd opdrachten aan te nemen van partijen die op het slagveld tegenstrijdige belangen hebben. En ze daarvan niet op de hoogte te stellen. Heer R. de G. heeft daar een handje van, maar bijvoorbeeld ook Heer G. de J. met zijn A. BV te Z.
Zo is put a. ontstaan waar een flink aantal ratten de declaratiecarroussel met een hoog toerental laat draaien.”

Vanwege de stank moeten we nu even een frisse neus halen. Morgen trekken we de volgende put open. Stay tuned.

woensdag 24 februari-2010
Vandaag deel 2 uit ons drieluik over de strijd die onze Nederlandse ridders in de zorrug moeten leveren voor hun dagelijkse kaviaar. Gaat u maar even stevig in uw kussens zitten en trek uw dunne dekentje maar tot uw kin. Nee, dat moet u zelf doen.
Goed, gaat ie:

“.... Het is zelfs voor een rollatoricus een zachtgekookt eitje om zonder ongelukken van de naar consultancybagger stinkende put a. naar smeerput b. te komen. Gewoon via de oude Grootkapitaal-brug. Een probleempje: bij slecht weer gooit de Grootmeester de bomen dicht en zijn de rollatoricus en andere zieken en nooddruftigen aangewezen op een alternatieve en duurdere route. Net als de antieke brug in handen van het risicomijdend Grootkapitaal, dat via onze populaire Grootmeester zulke soepele connecties onderhoudt met de politiek getinte smeerput.
Neem als voorbeeld nou eens Venture Capital Holding L & S te A.. Heimelijk gefinancierd door miljonair K. te V.. Met aan de zijlijn supermiljonair M.B. te N., die over zoveel aangename invloed beschikt in ons nationale onvrije perswereldje. Oh, en
niet te vergeten de af en toe druk op reis zijnde babydok/miljonair R. te B. in België.
De veldslagstrategie van deze Heren? Palm met luxe geschenken en een kleurrijke honorering bollebozen in. Liefst als ze toevallig net bezig zijn met de laatste fase van een interessant medisch research-projectje, dat steunend en kreunend wordt gefinancierd door de overheid cq. de patiënt zelf.
Zonder dat de opdrachtgever uit zijn winterslaap schrikt wordt het eindresultaat stiekempjes te gelde gemaakt bij een commerciële partij in medisch wonderland en niet veel later kan de firma Zorg het nieuwe product dan duur inkopen. Venture capital met een minimaal risico dus.
Een voorbeeld uit de praktijk: Onlangs werd een medisch specialist uit zijn dommel gebeld door een vertegenwoordiger van L & S die voor een drukke demonstratie handjeklappen op een medische beurs in de VS verbleef. Of de specialist als de donder zijn geheime rapport over een nieuw medisch apparaat en vooral ook het feasabilityrapport (zie Google) betreffende het Nederlandse vergoedingensysteem wilde opsturen. Reis- en verblijfkosten, toekomstige arbeidsactiviteiten in de VS en een privérekening in de Caraiben konden binnen 24 uur geregeld worden. En als ie dan ook meteen even zou willen verklaren dat het economisch gezien niet haalbaar was om het nieuwe apparaat in Nederland te laten functioneren zat de specialist helemaal op rozen. Konden ze het apparaat later via put a. ook bij allerlei Nederlandse instanties aanprijzen. Desnoods met wat korting van de producent.
De betrokken specialist zag het voorstel niet zitten en trok zich weer terug in zijn dommel. De volgende dag werd hij van zijn researchtaak ontheven. En in de periode daarna werd er ook flink gesnoeid in zijn andere functies, waardoor zijn inkomen ineens een sterk neerwaartse spiraal vertoonde. En dat allemaal omdat hij weigerde het resultaat van zijn onderzoek in put b. te laten weglopen.“

Wat wilt u uit uw bed? Heel voorzichtig met uw benen over de rand. Ja, goed zo. Houd u zich goed vast aan uw nachtkastje. Denk om poes. Zoooo, gaat u maar lekker voor het raam zitten. Over vijf uur komt er iemand om u te wassen. Doei.

donderdag 25 februari-2010
Zo. Vandaag alweer het derde en laatste deel van deze mini-serie. Gaat over put c., de fraudeput. Komt ie:

“Als je het ongeluk hebt om ziek te worden dan kom je automatisch terecht in een witwas- en verduisteringssysteem. Of je nou wilt of niet. En elke bijdehand die probeert de klok te luiden wordt door de Grootmeester en zijn orde geëlimineerd onder het motto “trespassers will be shot, survivors will be shot again“. Zo werd beginjaren negentig in U. een fraude in de gezondheidszorg geconstateerd. Met harde bewijzen. Twee activisten die bij de officiële instanties de klepel op gang brachten werden door de Grootmeester en zijn consultancyridders kaltgestellt in al hun doen en laten. Tot op de dag van vandaag.
Een meer recente zaak waarvan de afloop nog niet zeker is, maar wel te raden:
Medisch specialist E.I.A. te O.B. had met zijn praktijk en medewerking van een zorgverzekeraar hand en spandiensten verleend aan een stel vermogensoplichters uit de ecosfeer. En al doende garant gestaan voor een witwasroute. Via zijn verschillende Caraibische privéfondsen in stichtingsoutfit werden gelden rondgepompt en uiteindelijk geïnvesteerd in Nederlands vastgoed. Alles liep op rolletjes tot de vastgoedmarkt instortte en de betrokken boeven failliet gingen. De curator bleek niet achterlijk te zijn en legde beslag op het malafide vastgoed. Wat daarmee gaat gebeuren moet nog blijken, maar de curator zal het nog moeilijk genoeg krijgen. Vooral omdat specialist E.I.A. op medisch gebied zaken deed met een kartelbedrijf waar de Grootmeester zelve als commissaris actief is geweest.
Overigens is E.I.A. niet de enige medisch specialist die over een Caraibische connectie beschikt. Inclusief privéjetvluchten, polofestijnen en verzwegen landgoederen. Je zal ze de kost moeten geven.
Tot nu toe is de afdeling Bestuurskunde van de Erasmus Universiteit er nog niet in geslaagd om vast te stellen of de 45 procent aan directe zorg aan het ziekbed nu verdwijnt in put a, b of c. Of keurig over de drie putten wordt verdeeld. Hoe de uitkomst ook zal zijn, aan de rand van alle drie putten is de invloed voelbaar van de Grootmeester en zijn paladijnen. Zij zorgen ervoor dat de put nooit leeg raakt en dat de blubber nooit verdund wordt afgevoerd. Tenzij......”.

Dag meneer. Hoe lang zit u hier al? Zes uur? Heeft u wel gegeten? Oeps de poes is dood. Zielig hè? Zal ik u nu even onder de douche helpen? Ja, ik heb haast. Ik heb nog drie klantjes vandaag. Jammer hè, van Sven.

woensdag 3 maart-2010
Once upon a time in een streekziekenhuis. Niet zo lang geleden. Een nieuwe dag was net begonnen en de chef van de darmafdeling was samen met een ja-zuster driftig bezig met het bevestigen van het hopserige beeld dat wij hebben van ziekenhuispersoneel sinds de serie Medisch Centrum West. Het ging best lekker tot het ritme gebroken werd door een telefonadus interruptus. Hoofdzuster Ineke. De patiënten lagen er wat onrustig bij (sidekick: en dat in hun dure nieuwe bedden van de firma O. , waar notabene de Grootmeester van de hospitaalridders commissaris was geweest!).
Darmchef, licht geagiteerd: “Ja? Enig idee hoe dat komt?”.
Hoofdzuster Ineke: “Ze hebben net koffie gehad uit dat nieuwe apparaat. De een wilde espresso, de ander cappuccino, weer een ander koffie verkeerd...“.
Darmchef: “Oooh, misschien voelen de patiënten zich wat winderig. Kan geen kwaad. Ik ben nu even bezig. Ik kom straks wel even bij je langs. Als het te gek wordt dan weet je wel wat je moet doen”.
Na een uurtje of drie was het weer rustig op de afdeling. Een verdwaalde scheet en wat zwaar gesnurk daargelaten. Toen maakte de darmchef fris en kwiek zijn entree en zei tegen hoofdzuster Ineke:
“Lekker rustig Ineke. Maar het stinkt hier een beetje. Heb je nog ergens moeten ingrijpen?”
Hoofdzuster Ineke: “Praat me er niet van dokter. We hebben uren werk gehad. De hele boel zat onder”.
Darmchef: “Maar wat heb je ze dan gegeven?”
Hoofdzuster Ineke: “Een beetje valium dokter”.
De darmchef viel bijna in een coma, want als je pas geopereerde darmpatiënten verwent met een sterk bakkie leut - of ie nou uit een reutelpot komt of uit een gestroomlijnd apparaat van de firma P. - en je geeft ze daarna wat valium dan zijn alle bruine beren los.
Niks ten nadele van de firma P. trouwens. En wees eerlijk, het is toch wel lekker dat je tegenwoordig in een beetje ziekenschuur een exotisch bakkie kan krijgen als je weer helemaal uit je narcose bent. Nog leuker zou wezen als je bed in de koffiecorner stond, maar daar is de NZA nog niet helemaal uit.
Vraagt u zich misschien af waar al die rotzooi is gebleven na die strontexplosie op de afdeling van zuster Ineke. Nou die wordt normaliter uitbehandeld door een vuilverwerkingsbedrijf. Kan zomaar de bekende firma G. zijn geweest. En we durven het bijna niet te zeggen, maar daar is onze Grootmeester ook commissaris. Toeval? Bestaat niet. Daar kan je valium op innemen. Stay tuned.

maandag 29 maart-2010
Wij ontvingen als een soort reactie op onze eerste vier afleveringen van deze serie een ontroerende mail van een insider op het terrein van de medische zorg. Jo de Chirurgijn. Over machtsconcentratie en prijsontwikkelingen. Een must read.

"Laten we voor de aardigheid eens kijken naar pleisterridder Ronnie de G.. Een paladijn van grootmeester W. die misschien wel in 3 putten tegelijk roert, waardoor u als patiënt een goede kans loopt om niet de volledige zorg te krijgen waarop u recht heeft. Als volwaardig lid van de stripfamilie Doorzon weet Ronnie heel wat lucratieve ballen in de lucht te houden. Misschien dat hij daarom wel vrij vroeg opstapte als werknemer van het KLOZ. En oh, wat toevallig nou, precies in het jaar waarin voor het eerst de term "vrije markt" doordrong in het jargon van het chronisch zieke politiek Den Haag als ze het over de zorg hadden.
Ons slachtoffer van vandaag ontbloot zich voor ons op gepaste wijze op zijn website "Seijgraaf bv". Wie niet meteen ziet, dat er sprake is van een netwerk van dubbele walletjes met een beschoeiing waar deze muskusrat graag aan knaagt, moet dringend naar een oogarts. De echo van zijn knaagwerkzaamheden is hoorbaar binnen de CVZ (waar grootmeester W. zetelt), de NZA, de VWZ, de EZ en de FIZA. Ja zelfs bij de Europese Gezondheidskas, via zijn vanuit Dublin naar Brussel gegraven Agora Consulta-kanaal. Een Ltd. die toevallig juist in het jaar waarin Ierland toetrad tot de Europese gemeenschap in het leven werd geroepen. Wie weet was er in Brussel wel een leuke subsidie boven water te tillen. Even toevallig heeft ons knaagwonder zich ook laten benoemen tot gezondheidsambassadeur van Oostenrijk.
Ronnie zegt zelf:... de Nederlandse markt is wat de zgn. human health-projecten betreft te klein voor commerciële bedrijven om hun investeringen in nieuwe producten en diensten terug te verdienen. Daarom is het absolute noodzaak om buitenlandse afzetmarkten te betreden. Met name binnen de EU met een human health omzet van 63.6 miljard euro. Op het ogenblik exporteert Nederland in die sector maar een luizige 3.5 miljard. Dat moet nodig worden opgekrikt. Dus nog even en uw ziekenhuisbed wordt over de grens gezet/geschopt als het aan Ronnie ligt. Desnoods zonder wieltjes.
Ook boven de smeerput oreert onze Ronnie er vrolijk op los. Bijvoorbeeld in de rol van adviseur. In het Lifetec Bussiness Cafe van 11-2-2010 kwam hij tot de volgende dijenkletser: "... ik ga u nu uitleggen hoe je de Nederlandse Gezondheids Regulering kunt omzeilen bij de introductie van een nieuw medisch apparaat in "the insurance package". Volgt Ronnie's uitleg. En u maar denken dat ie daarmee zijn retorten ingooit in Den Haag. Dat werkt anders. Zo werd Doorzon Ronnie ondanks zijn met elkaar concurrerende petten in 1998 nog doodleuk ingehuurd als adviseur bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport voor de constructie van het rapport Kostenbeheersing Medische Hulpmiddelen. Later dook hij weer op als adviseur van de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal bij het samenstellen van het rapport Medische Hulpmiddelen en het RIVM rapport Ontwikkeling Medische Hulpmiddelen. Gevoegd bij het feit dat onze rusteloze golddigger ook nog eens adviseur is van het Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg (NIVEL) en directeur van het Zorg Innovatie Platform en we weten het zeker: Ronnie kan niet stuk.
Nou heeft ie zich daarvoor de laatste twintig jaar wel de vellen gelopen. Hele marathons. Van het ene geldhok naar het andere. Dus je zou verwachten dat hij zo langzamerhand door zijn hoeven stort. Maar daar heeft onze gestage knager zich goed tegen gewapend. Hij is namelijk voorzitter van de stichting Fitek, die zich voortdurend bezighoudt met de ontwikkeling van nieuwe steunkousjes. Daarnaast is hij adviseur van Temec BV, een specialist op het gebied van enkelbandjes. Zoals gezegd: Ronnie kan niet stuk.
Wat die geldhokken betreft, we hebben er al een stel genoemd. Maar onze pleisterridder lijkt wel wat op het bekende rupsje nooitgenoeg, want we kwamen en komen hem ook nog tegen bij het KLOZ, VNZ (CVZ, bezorgt hem leuk inkijkje bij de ontwikkelingen van de AWBZ), SOMT, IHC Consultancy (disabled patients, met een filiaal in Salt Lake City), Penta Health Care College (gunt hem een inkijkje bij de ontwikkeling van de zorgstelsels in andere landen), NVST-CRST, Medical Device Networkers, Znetwerk, Associer, Zorgplan, Stichting Medxport en het Dutch Health Netwerk. Of je een steek leeggooit. Nou, beste patiënt blijf meteen maar even met uw mond open zitten, dan kan u geboord worden. Niet schrikken, daar is Ronnie weer. De nijvere voorzitter van de Associatie Nederlandse Tandartsen, waar hij zijn eigen verzekeringsmaatschappij runt en zijn Stichting Garantiefonds Mondzorg.
Of dat allemaal even gezond is? Wat denkt u? Heeft u de laatste tijd al eens gekeken naar uw ziektekostenverzekering? En uw eigen risico? Dat is de vrije markt. Met zijn vrije hospitaalridders. Ridders zoals Ronnie. Groetjes, Jo de Chirurgijn".

dinsdag 31 augustus-2010
Wat denk je? Net voordat wij aandacht zouden besteden aan de zesde aflevering van deze serie wordt de schrijver ziek. Maar dankzij een staaltje voortreffelijke buitenlandse zorg is hij weer op de been en hij stuurde ons alsnog het vervolg. Komt ie:

"In welke put je ook kopje onder gaat, er moeten een soort tiendepenningen betaald worden aan Grootmeester Hans W. , kasteelheer te H. Veel in de frisse buitenlucht golfende heelmeesters weten dit. Balletje, eitje, bloedmonstertje, urineplasje etcetera allemaal leuk, maar na de laatste put moet de greenfee worden afgedragen. Om te bepalen waar je nou precies moet worden ondergeduwd zou het in de visie van de Grootmeester en zijn paladijnen prettig zijn om al je privégegevens, inclusief je financiële, in één medisch electronisch dossier te manouvreren. Dan kan je in ieder geval rekenen op de juiste operatie cq. medicatie en tegelijkertijd op het vakkundig verwijderen van de inhoud van je spaarvarken. Zover is het nog niet, maar om nou te zeggen dat er openlijk verzet is tegen die centrale registratie, nou nee. Ja, er is wel een wetenschappelijke commissie in Enschede die zich bijna dagelijks over deze problematiek buigt en het onwelriekende commerciële aspect van deze zaak zeker niet is ontgaan. Maar die commissie neemt de tijd en daar heeft onze Grootmeester handig gebruik van gemaakt. Hij heeft ridder Chiel B. , de eminente Zorg-directeur binnen de club van Zorgverzekeraars Nederland, de leerstoel e-health in Amsterdam laten bezorgen. En wat roept deze gemankeerde huisarts meteen van de kansel:

"Ik ben als klant (wat is er gebeurd met het woord patiënt?) meer gebaat bij veiligheid door communicatie dan de discussie over privacy waardoor onvoldoende wordt gecommuniceerd".

Met wie? Met je boekhouder misschien, aan de rand van de put? Volgens ridder Chiel heeft zijn e-health groep tot taak deskundigen af te leveren die de artsen moeten helpen om het electronisch patiëntendossier aan webbased technieken te koppelen. Langs die weg zouden dan de gegevens van je boekhouder, die al zo keurig webbased zijn gekoppeld aan die van de fiscus, soepeltjes met je medische gegevens in één dossier bij elkaar kunnen worden geveegd. Daartoe wordt de opleiding bioma/ethical engineers telemedicine financial innovations opgetuigd. Voor de ontwikkeling van patiënt-, pardon, klantgebonden software met interessante icons als de versheid van een fruitmand en de grootte van je spaarvarken".

Meer over ridder Chiel en zijn goede werken onder het toeziend oog van Grootmeester Hans in de volgende en voorlopig laatste aflevering. Stay tuned.

donderdag 2 september-2010
Het laatste deel van deze serie over de zorg. Heel zorgelijk allemaal. Pak alvast maar een paracetamolletje . Komt ie:

"Zelfs voor een afgestudeerd medicus hoeft het geen betoog dat de eerste venture-miljoenen ten behoeve van put 2 al zijn opgehaald sinds de Grootmeester en zijn paladijnen zich met de zaak rond het patiëntendossier zijn gaan bemoeien (1). Want stel je voor dat zo'n totaaldossier met zowel gegevens over je plas, je bloed, je zwevende rib, je klaplong, je neiging tot swaffelen op de kont van de zuster etcetera als over de kwaliteit van je fruitmand en de inhoud van je spaarvarken in handen komt van een wilde kliniek of een kwaaie broeder. Dat gaat geld kosten. Dus werd ridder Chiel B. op 31 maart van dit jaar ook nog tot voorzitter van de Landelijke Branchevereniging van Huisartsenlabs en Medische Diagnostische Centra geslagen. Om uitwassen te voorkomen.
De doorgewinterde lezer deelt zijn nieuwsgierigheid naar de geldstromen binnen de zorg met de Erasmus Universiteit. Een studie die nogal wat hoofdbrekens kost. Zo niet bij Chiel. Hij heeft zijn antwoorden al klaar. Een paar van zijn op de deur van de universiteit gespijkerde stellingen:

Doordat de zorgaanbieders zelf hun indicatiestelling/diagnose verrichten is de financiering van de AWBZ volledig vastgelopen.
De apothekers houden hun aanbod bewust in eigen hand, waardoor ze de prijs zelf kunnen sturen en dat kost de maatschappij geld.

En als reactie op de suggestie van Iris van Bennekom (directeur van de Nederlandse Patiënten Consumentenfederatie) om eens een parlementaire enquête in te stellen naar de vraag waar de poen in de zorg eigenlijk blijft schrijft ridder Chiel op 22 januari 2008: "Ik vind van niet". En vervolgens wordt het idee van Iris vakkundig om hals gebracht door de Hospitaalridders onder leiding van kasteelheer Hans W.
Als enquêteremmer werd door Chiel dezelfde week nog het voorstel geponeerd om vanaf januari 2009 het eigen risico van 150 euro kwijt te schelden aan klanten die meewerken aan preventieprogramma's of gebruik maken van voorkeursaanbieders. En weer een paar dagen later suggereerde hij openlijk dat fraude in de zorg min of meer hand in hand liep met het declaratiegedrag van de zorgaanbieder. Daar moesten gedragsregels voor komen. Aldus ridder Chiel in zijn dagboek op de website van Zorgverzekeraars Nederland.
Onlangs vroeg Het Financieele Dagblad aan Chiel of hij wilde medewerken aan een onderzoek naar deze materie. Maar de zorgzame ridder zag dat niet zitten. Stel je voor dat het puttenstelsel werd blootgelegd. Of erger nog, zijn eigen declaratiegedrag. In 2008 had hij al 13 nevenfuncties binnen de zorg verzameld. Maar toen de inmiddels overleden Paul Sturkenboom aka "mr. Intensive Care" even buiten de pot piste, nagelde Chiel hem aan de schandpaal. Want Ordnung muss sein onder de paladijnen van de Grootmeester (2).
Een middelgrote politieke partij heeft deze serie met aandacht gevolgd en ondertussen al een voorstel naar buiten gebracht om het aantal interim-managers bij de ministeries en aanverwante instellingen met 90 procent terug te dringen. Met als voorbeeld het ministerie van VWS. Eenzelfde initiatief staat op stapel in de richting van de zorg. Een eerste stap naar de gezondmaking van die zo belangrijke maatschappelijke sector. En mogelijk het einde van het puttenstelsel en de macht van de hospitaalridders".

Kijk, daar houden wij van. Van zulke correspondenten. En btw: bij die middelgrote partij gaat het om een echte partij. Geen beweging. Zo, nu een ongedeclareerd koppie troost. Heerlijk.

1. Zie voor de putindeling aflevering 1 van deze serie dd. 23 februari 2010.
2. Zie voor Paulus het artikeltje "Pegels" van 2 juni 2008.