zondag 20 mei-2012
Gisteren meldde de mainstream, dat het lichaam van de vorige week maandag verdwenen Maastrichtse advocaat Fernand Tripels was aangetroffen vlakbij een kinderboerderij in het Belgische Lanaken. Een paar uur na de vondst was het al duidelijk: zelfmoord, een wanhoopsdaad, er was een afscheidsbrieffie gevonden, er was geen bewijs voor dood door geweldpleging en meer van deze gebruikelijke rimram.
Volgens een smurfenwoordvoerder had de zoektocht zo lang geduurd, omdat Fernand zijn mobiel had uitgezet. Nou weet zelfs een kermisganger met een vat bier in zijn lijf, dat een mobiel ook traceerbaar is als ie af staat. Maar misschien had voornoemde woordvoerder twee vaten in het lijf en dan wordt het allemaal wat moeilijker.
Om nog effies verder te gaan op die mobiel: Tripels was volgens de officiële lezing voor het laatst waargenomen op de parkeerplaats van het Eurotel in Lanaken. Volgens een insider zou op beelden van de bewakingscamera's te zien zijn geweest, dat de advocaat vlak voordat hij uit zijn Maserati stapte telefoon kreeg. Al pratend sloot zijn wagen af en verdween uit beeld. Als hij al van plan was geweest om zelfmoord te plegen is het wat bizar om te veronderstellen dat hij vooraf zijn mobiel heeft afgezet. Maar misschien wilde hij niet gestoord worden.
Fernand Tripels hield zich over het algemeen bezig met civiele zaken, maar af en toe betrad hij ook terreinen die wat risicovoller zijn. Zo bemoeide hij zich fanatiek met de affaire rond de gevluchte Russische grootondernemer Vadim Grigorjevitsj Rozenbaoum. Die bemoeienis culmineerde zelfs in een gesprek met toenmalig staatssecretaresse van Justitie Elizabeth Schmitz en haar ministeriële secondant Joris Demmink. Het leverde niets op en zijn Russische cliënt werd eind juli 1997 vermoord (1).
Naast het uitoefenen van zijn ambt ging Fernand vaak ook zelf op snor naar achtergronden van allerlei intrigerende zaken in het avontuurlijke milieu. Ondanks het feit, dat wij noch de inhoud van zijn vermeende afscheidsbrief kennen, noch de manier waarop hij zelfmoord zou hebben gepleegd, zijn wij daarom zo vrij ook de mogelijkheid open te houden dat Fernand om de een of andere reden gezelfmoord is. Stay tuned.

1. Zie de artikelen "Vadim en Victor" 1 en 2 dd. 27 februari en 1 maart 2011.

dinsdag 22 mei-2012
Om nog eens even duidelijk te maken, dat de gezelfmoorde Maastrichtse advocaat Fernand Tripels niet alleen civiele zaken voor zijn bumper vond verwijzen wij graag naar de story, die wij in het eerste artikel van de serie "Schilderachtig" al zo gloedvol uit de lendendoeken hebben gedaan (1). Die speelde zich af op zijn kantoor ergens in het jaar 2000, toen het illustere trio Robert Noortman (rip), Joep Hafmans en een baron Van Dedem met drie twijfelachtige iconen en twee olieverfschilderijen kwam aanzetten. Die wilden zij verpatsen aan een vermeende cliënt van Fernand, maar helaas was de advocaat niet aanwezig. Zijn secretaresse wel en die controleerde even of voornoemde potentiële koper inderdaad een cliënt van haar werkgever was. Dat bleek niet zo te zijn en ondanks de druk die de drie heren uitoefenden weigerde zij verder stappen te ondernemen en de drie heren verlieten daarop het pand met de vijf kunststukken onder hun arm.
Een paar maanden later werd de secretaresse in een Turks restaurant aangesproken door een flamboyante heer, die haar vriendelijk edoch nadrukkelijk erop wees dat ze de affaire beter kon vergeten. Dat was beter voor haar gezondheid. Die heer bleek Jaap Braam Ruben te zijn. Een gap van het eerdergenoemde kunstzinnige trio, die verderop in de serie "Schilderachtig" nog een paar keer in niet al te gunstige zin voorbijkomt.
Dominique Tripels, de broer van Fernand die in 2004 zelfmoord pleegde, speelde in 2001 een belangrijke rol in de affaire rond zijn cliënt Simon Visser. Een klein radertje uit het avontuurlijke milieu, die irregulier verkregen kunstwerken ondermeer doorstootte naar keurige handelslieden die jaarlijks hun opwachting maakten op de net zo keurige TEFAF (2).
Het feit, dat Dominique zelfmoord pleegde weegt blijkbaar zwaar mee in het oordeel van de smurfen, dat ook Fernand er zelf een einde aan heeft gemaakt. Maar dat lijkt ons wat makkelijk. Vragen als met wie had Fernand een afspraak in het Eurotel, wie belde hem in zijn auto, waarom zou je er een eind aan maken bij een of andere kinderboerderij ergens in Lanaken als je bijvoorbeeld over een pracht van een pand in de Brusselsestraat beschikt en was Fernand misschien bezig met een heikele zaak, zijn vooralsnog onbeantwoord gebleven. Iemand? Stay tuned.

1. Dat artikel verscheen op 1 maart 2010.
2. Als u uw nieuwsgierigheid niet kan bedwingen ga dan terug naar de pagina van 2001, zoek op de term "Visser" en er gaat een interessant stukje geschiedenis voor u open.

Het was niet voor de eerste keer. Dat de grens werd overschreden. In december 1986 werd advocaat Bart van Tuijn in zijn kantoor in Bergen op Zoom van dichtbij doodgeschoten door een ontevreden cliënt. Spraken we toen misschien nog van een treurig incident, de moord op Derk Wiersum wordt gezien als de volgende etappe in een Siciliaans aandoende geweldspiraal die hoort bij de war on drugs. De reactie was navenant: minister Grappie sprak de wens uit dat er een aparte politieeenheid moest komen, die met alle moderne middelen en in samenwerking met analoge clubjes boefbusters in het buitenland het verloren terrein zou gaan heroveren. Dat bij de activiteiten van dat nieuwe clubje allerlei verworven burgerrechten op de tocht kunnen komen te staan zei Grappie er niet bij. En ook niet, dat die moderne middelen zonder twijfel van Israëlische makelij zullen zijn en de nieuwe eenheid zeker naar Amerikaans voorbeeld zal worden geschoeid. We zitten nu eenmaal met die twee opgescheept, dus het zij zo. Niet dat die uitbreiding van de war on drugs alhier ene moer zal uithalen, maar wat moet je anders? Nou, nu het zegt. Wat dacht u bijvoorbeeld van het decriminaliseren van drugsbezit cq. drugshandel? Maf idee? Mwa. Je houdt het bijna niet voor mogelijk, maar dat idee werd gisteravond kort na het nieuws van zes uur ook op de glazen tiet geëtaleerd. Door liquidatierechter Laumans en opendeurintrapper Tromp. Staat u een beetje schrikkerig tegenover dat denkbeeld? Snappen we. Maar lees dan eens voor de aardigheid dit stukje proza van professor Alfred W. McCoy. Een absolute expert op dit terrein. Wordt het misschien wat helderder tussen de kwabben. Happy reading. Stay tuned (JP).