dinsdag 18 januari-2005
Wie wist hier in Nederland van het bestaan van de Sal. Oppenheim Bank? Buiten de kringen van de haute finance, het grote bedrijfsleven, beursbengels en misschien nog een paar financieel-economische buitenwijken geen poedel. Toevalligerwijs dook deze grootste Duitse private bank met een geschat beheerd vermogen van 65 miljard euro in de eerste week van deze maand tot tweemaal toe op in het Nederlandse nieuws. Eerst weerklonk in Keulen vrolijk trompetgeschal toen zij de definitieve overname van de BHF-bank van de ING bekendmaakte. Maar op 5 januari was het een toontje lager bij de droevige last post voor de grote baas,Alfred Freiherr von Oppenheim. Volgens alle persberichten was de 70 jaar geworden bankpatriarch altijd een aimabel mens geweest, netjes getrouwd, drie dotten van kinderen en een mecenas natuurlijk. Kortom, de gebruikelijke blah blah. Verder was de als baron door het leven getrokken Alfred een waardige telg van de familie Von Oppenheim. Hij beheerde in navolging van zijn voorvaderen het uit 1789 stammend bankbedrijf zoals het hoorde. Discreet. Kleurloos bijna.
De Volkskrant: Wellicht hing de kleurloosheid van Oppenheim ook samen met de omstandigheid dat de van oorsprong joodse familie niet in verband kon worden gebracht met nazi-misdrijven en ...Zoals zijn bank ook terughoudend is met het verstrekken van informatie over de wederwaardigheden van de firma ten tijde van Hitler. Niet omdat men iets te verbergen zou hebben, maar omdat het er na zoveel jaren niet meer zoveel toe doet. Van 1938 tot 1945 werd het bedrijf voortgezet onder de naam van de (niet-joodse) firmant Robert Pferdmenges. Na de bevrijding werd de zegetocht van de bank onder het oude vaandel voortgezet.
Typisch De Volkskrant. Niet meer zeiken over de Tweede Wereldoorlog en de naweeën. We zetten de warme bout erop en strijken de hele boel glad. Met als recent voorbeeld prins Bernhard, die een maar béétje SS was, geen Parteigenosse ondanks zijn lidmaatschap, geen agent voor IG Farbens spionage-afdeling NW 7, geen Observator voor de Abwehr, goochem toen hij mevrouw Hofmans een schop onder haar reet gaf en eigenlijk helemaal zo fout niet bij het incasseren van steekpenningen. En dat van een krant die ooit nog voor links-intellectueel werd versleten. Nu lijkt het meer op grauwe rol pleepapier van Aldi. Geheel naar het beeld van Christian van Thillo, de Club Lorraine-ridder* . Oh ja, en wat die bank betreft, die was zo fout als een kreng. Maar daar komen we nog even ernstig op terug. Bleiben Sie bei uns bitte.
* Zie de serie Adel verplicht aflevering 26 op onze Followup-site.
- Datum: .