donderdag 11 september-2003
Officier van Justitie mr. H.M. Vos heeft in 1992 het vrijgeleide van Eddie Pink Panther Kroes ondertekend in opdracht van een toenmalige advocaat-generaal. Maar maître Vos heeft een probleempje: hij weet niet meer wìe het was. Hij weet nog wel dat het om een grijze bef ging. Nou bestaat die kudde advocaten-generaal uit 18 mastodonten uit de oertijd, dus veel grijze tinten. Tenzij de voorbeeldige meneer Vos het vodje papier van zijn handtekening voorzag ten tijde van de Carnaval, want dan willen zelfs deze hoge beffen zich nog wel eens voordoen als Vader Abraham. En dan weet je helemaal nietmeer wie wie is met al dat grijs. Daarnaast is opvallend dat OvJ H.M. Vos niet vertelt waaróm hij de Pink Panther moest laten lopen. Je denkt al gauw aan chantage of het betalen van een leuk bedragje. Nou ging in die jaren in rolhockey-kringen in het Zuiderpark wel het hardnekkige gerucht dat je in ruil voor twee ton (gulden) in dit soort gevallen al gauw een aardig succesje kon boeken. Het lullige van dit geouweneel uit de losse hand is dat je geloof in dit soort gebefte weer eens een flinke knauw krijgt. Zijn het nou de ferme poortwachters van Vrouwe Justitia of zijn het gewoon mensen? Wordt een man als Officier van Justitie Koos Plooij nou echt naar het leven gestaan door luitjes uit de Amsterdamse cricket-scene? Of ging het om een kogelbrief uit de serie Hiddink, Van Marwijk, Koeman, Potter? Of een briefje met fijngestampte cornflakes uit de Irakese woestijn? Wat is waar? De NRC stortte zich naar aanleiding van de Plooij-story in de nostalgie en babbelde nog wat na met OvJ Jo Valente. Een voorganger van Plooij in de hoofdstad die sinds 1995 Amsterdam verliet voor een andere stad. In deze casus Middelburg waar Jo als crime fighter in de ring staat tegen ondeugende Zeeuwse meisjes en jongens. In zijn Amsterdamse tijd moest hij volgens de kwaliteitskrant op een dag ijlings zijn fiets in de berm gooien, over een sloot springen en een weiland doorhollen om het vege lijf te redden. Verder werd hij wel twee weken dag en nacht bewaakt omdat een snelle boy uit het circuit een paar sombere Joegos zou hebben ingehuurd om Jo te laten verhuizen naar hogere sferen. Daarna moesten die Joegoslaven thuiskomen omdat de gevulde uien (sogan-dolma) stonden te verpieteren op het fornuis. Maar in het NRC-artikel was niks te lezen over een tape die in het bezit zou zijn van de al eerder genoemde luitjes uit de cricket-scene. Daarop zou Jo te zien zijn tijdens een uitgebreide ritmische exercitie in hun winkel vol fijne vleeswaren (nee, niet van de Vleesmeesters). Is het waar? En zo niet, waarom heeft Valentes collega Teeven er dan zo naarstig naar laten zoeken? Zo zie je maar tot welke bespiegelingen de Kroes-case kan leiden. Een case overigens waarover wij voorlopig nog niet zijn uitgepraat. Stay tuned.
- Datum: .