dinsdag 3 juni-2008
Stel je bent een lastig portret binnen een gemeente vol kouwe kak, zogenaamden, omhooggetrapten en nouveau riche. En voor de nomenclatura een pain in the ass. Dan kan het je zomaar gebeuren dat je een kunstje wordt geflikt. En wat voor één. Je wordt gewoon uitgeschreven. Kan niet? Lees in een brief aan een SP-raadslid wat een inwoner van Zeist gebeurde. Je gelooft het niet.

“Aan de hand van de naar u toegezonden e-mails weet u de juiste datum waarop voor mij en mijn gezin de ellende begon, waar ik nu verhaal van doe.
Out of the blue begin maart 2008 liet mijn verzekeringsmaatschappij mij schriftelijk weten dat ik en mijn gezin uit alle verzekeringen waren gegooid, daar wij niet aan de verzekeringsvoorwaarden voldeden. Uit navraag bleek dat de Gemeente Zeist haar een uittreksel uit het bevolkingsregister had gegeven, waarin stond dat ik mij op 24/5/2005 zou hebben uitgeschreven. Na protest kwam tot mijn verbazing een tweede verzonnen uittreksel omhoog met gegevens waaruit bleek, dat ik volledig geëmigreerd zou zijn. Echter, ik werk in twee landen tegelijk in Europa en woon op de Vossenlaan nr. ..te Bosch en Duin. Zou ik volledig geëmigreerd zijn dan zou mijn Heffing Gemeentebelasting enige mindering kennen. Maar dat is niet het geval. Het akelige is nu dat ik mij en mijn gezin nergens in Europa meer kan verzekeren.
Navraag bij mijn Tweede Kamerlid leert mij , dat hier ook de Wet op de Privacy grof geschonden is, daar men alleen persoonsgegevens aan een verzekeringsmaatschappij (bijzondere derde) mag geven wanneer een publiek-maatschappelijk en niet een privé-gericht doel is gediend. Tevens dient men (de gemeentesecretarie) mij eerst toestemming te vragen en dat is totaal niet geschied.
Ik heb mevrouw M.S. van de gemeentesecretarie gevraagd op basis van welke gegevens ik en mijn gezin dan uitgeschreven zijn. Mij werd een ingevuld formulier uit mei 2005 toegestuurd waaraan een slechte kopie van mijn paspoort was geniet. Na bestudering hiervan kwamen zowel mijn vrouw als ik en mijn advocaat tot de conclusie dat ik dit nooit ingevuld kon hebben daar:

a. Volgens het formulier ik zonder gezin zou zijn geëmigreerd, hetgeen ronduit belachelijk is;
b. Een totaal onbekend adres in het buitenland is ingevuld;
c. Wel drie verschillende handschriften op het formulier voorkomen;
d. Mijn handtekening op gekunstelde wijze is nagemaakt.

Ik ben in februari 2005 op het gemeentehuis geweest om mijn paspoort te vernieuwen. Ik kon volgens hen niet telefonisch doorgeven waar ik te bereiken was, als ik in het buitenland werkte. Dus moest ik dat die maand op het gemeentehuis doen. Voor de goede orde: ik vertegenwoordigde toen omwonenden Vossenlaan in een bezwaarschrift-procedure tegen De Terp en de Gemeente Zeist, die door ons gewonnen werd voor de Raad van State (1). Ik denk dat derden later in mei 2005 een kopie van mijn paspoort aan dit onjuiste formulier hebben geniet.
Na dit alles per e-mail aan mevrouw S. te hebben uitgelegd en ook gevraagd te hebben om een simpel correctiebriefje werd mij medegedeeld dat men dit niet van plan was. Men verzocht mij om mij opnieuw in te schrijven, waar ik totaal geen baat bij heb. Het is gewoon te zot voor woorden. Maar ik heb haar vandaag telefonisch laten weten hiertoe toch bereid te zijn. Als ik ook maar een correctie van het zogenaamde misverstand van de gemeente Zeist op papier kreeg. Inhoudende dat ik vanaf 1999 zonder onderbreking op de Vossenlaan nr…in Bosch en Duin heb gewoond. En dat ik dat niet hoefde af te dwingen via een kortgeding. Mevrouw S. was echter onvermurwbaar. Zij had namelijk haar instructies van de juridische afdeling, de heer H. of zoiets.
Bij ons leeft nu het vermoeden dat er spelletjes worden gespeeld met nogal kritische burgers ten koste van de belastingbetaler in de gemeente Zeist. Daarom vraag ik u om een onderzoek van deze Zeister Kafka toestanden”.

Is dat effe zout of is dat effe zout? Dat is zout. Het lijkt op Der Prozess, maar met een Zeister couleur locale. Wij geven u de verzekering: hier komen we op terug. Stay tuned.

(1) Zie de serie “Verdacht geknerp rond De Terp” onder het hoofdje “Bert Terpstra” op de Followup-pagina.

dinsdag 26 augustus-2008
Effies terug naar begin maart 2008. Toen kreeg een activistisch ingestelde bewoner van een pand aan de Vossenlaan in Zeist van zijn schadeverzekeringsmaatschappij te horen dat ie uit het bestand was gemieterd. De premiehunters hadden namelijk van de gemeente Zeist vernomen dat voornoemde inwoner -laten we hem voor het gemak Frans noemen- zich op 24 mei 2005 had laten uitschrijven en was verhuisd naar Portugal. Nog afgezien van het feit dat de gemeente Zeist kennelijk schijt had aan de wet op de privacy, Frans was helemaal niet verhuisd. Hij deed hooguit af en toe een klus in Portugal, maar daar bleef het bij. Hoe dit ook zij, door de irreguliere oekaze van de gemeente was Frans plotseling onverzekerd. En je hoeft maar met je fietsie per ongeluk om eens wat te noemen een gemeenteambtenaar of een verzekeringsagent in het kruis te rijden om uit te vinden wat dat betekent.
In deel 1 van 3 juni 2008 hebben we al aandacht besteed aan de broddel waarmee de gemeente Zeist wapperde om aan te tonen dat Frans verhuisd was. We zullen de term valsheid in geschrifte vermijden, anders staan we morgen weer kansloos voor de voorzieningenkadi in Den Bosch. Maar laten we het erop houden dat het bewuste document er nou niet echt spic en span uitzag. Over het antwoord op de vraag wat de gemeente Zeist bewoog om na drie jaar de verzekeringsmaatschappij van Frans een hint te geven kan je heel lang dubben. Zeker is wel dat hij in maart 2008 samen met een aantal buurtgenoten zwaar in de clinch lag met de gemeente en het prestigieuze in Zeist gevestigde mangelinstituut De Terp (1). Daarmee suggereren we niks, want... Correct. Frans zag zich genoodzaakt aan de bel te trekken. Bij de verzekeringsmaatschappij. Nul. Bij de gemeente. Nul. Bij de gemeentelijk ombudsman. Nul. En bij drie nullen ga je naar de kant. Maar Frans niet. Hij stuurde op 25 augustus jl. de volgende mail aan de ombudsman:

"Geachte heer,
Ik ben zo vrij geweest een fiscalist in de arm te nemen om gegevens bij de verschillende belastingdiensten op te vragen over mijn fiscale status, nu ik aangifte moet doen over 2007.
Stellig is de belastingdienst over het feit dat ik in 2007 nog steeds in Nederland sta ingeschreven. Dus in de gemeente Zeist. Ware dit anders, dan had de algemene automatisering ervoor gezorgd dat ik "C-biljetten" per post had gekregen. Deze C-biljetten heb ik nimmer gehad. Korte uitleg fiscus: verandering persoonsgegevens bij de gemeente secretarie wordt direct cq. automatisch doorgegeven aan de fiscus. Nu vraag ik u welk bewijs is nog meer vereist in deze Kafka-zaak?".

Dat is duidelijk zouden we zeggen. Als Frans op 24 mei 2005 inderdaad door de gemeente Zeist was uitgeschreven, dan had Pierre Fiscus dat meteen geweten. En zeker na drie jaar.
Tenzij de computers van de gemeente Zeist uit 1925 dateren (2). Stay tuned.

(1) Zie de serie rond Bert Terpstra op onze bewogen Followup-site.
(2) Het uitgavejaar van Kafka's boek "Der Prozess".

donderdag 5 februari-2009
Sommige conflicten zijn net veenbranden. Wat de Lutherse brandweer er ook aan doet, ze blijven doorsmeulen. Zo ook het niet zo lullige conflict tussen de Gemeente Zeist en een van zijn inwoners, die binnen het gemeentelijk apparaat her en der wordt aangeduid met de term "Smart Bomber" (1). Het conflict heeft alles te maken met het afknijpcentrum De Terp, dat tot nu toe door de activiteiten van de Smart Bomber vergeefs heeft geprobeerd om wat ruimte erbij te metselen (2). Het wachten is nu op een wijziging van het bestemmingsplan. Moet toch niet zo moeilijk zijn getuige een stukje correspondentie tussen de heer Janmaat van de afdeling H & I van de gemeente Zeist en de Utrechtse rechtbank van eind vorig jaar. Een kwoot:

"... Er zijn uitbreidingsplannen ingediend door de heer Terpstra van Biltseweg x. De gemeente heeft een oordeel gegeven en is met een voorstel naar alle partijen gegaan. Onderdeel van het gemeentelijk voorstel was om een vrijstaande dienstwoning te realiseren ter hoogte van het perceel Vossenlaan 2. Het tweede herziene bestemmingsplan voor Bosch en Duin is voor het perceel Biltseweg x afgekeurd. Daardoor is het bestemmingsplan dat in 1986 van kracht werd nog geldig. Dit bestemmingsplan was reeds van kracht op het moment dat belanghebbende zijn woning op 2/12/99 kocht. De bestemming van het perceel is gast- en verpleeginrichting, waarvan met behulp van de "toverformule" een conferentieoord en een inpandige woning is gevestigd..."

Als we deze gevoelige strofe dus goed interpreteren heeft vriend Terpstra zijn stulp daar kunnen inrichten dankzij een toverformule waarover de gemeente Zeist beschikte om een bestemmingsplan te simsalabimmen. En kennelijk begrepen ze bij de Rechtbank wat met die magische term bedoeld werd. Nou wij niet. Dus wij richtten ons met de volgende vraag tot de heer Janmaat:

"Geachte heer,
Wij zouden gaarne van u willen vernemen wat u precies bedoelt met de "toverformule" (zie bijlage) waarmee kennelijk een bestemmingsplan redelijk eenvoudig en op korte termijn naar believen gerenoveerd kan worden".

Nou, zal ons benieuwen. Want sinds onze jeugd hielden wij al van toveren dankzij de ballen in de snoepwinkel. Stay tuned.

(1) Het conflict bereikte critical mass door een volgens de Bomber vervalste uitschrijving, waarover u als kritische lezer het nodige kunt terugvinden in de twee eerdere delen van deze serie dd. 3 juni en 26 augustus 2008.
(2) Zie ook de heftige serie "Verdacht geknerp rond De Terp" onder het hoofdje Bert Terpstra op onze Followup-site, met ondermeer de geheime prelude op de Kamerenquete naar de Bouwfraude. Smullen.

dinsdag 10 februari-2009
Kijk, zo zien wij het graag. Binnen een paar dagen keurig antwoord van de gemeente Zeist op onze vraag over de "toverformule" (1). Leest u even mee over onze knokige schouder?

"Toverformule.
In de jurisprudentie van de Kroon is meer dan eens onder woorden gebracht dat aan gebruiksvoorschriften een vrijstellingsmogelijkheid verbonden moet worden. Dit met het oog op het geval dat strikte toepassing van het voorschrift leidt tot een beperking van het meest doelmatig gebruik, die niet door dringende redenen wordt gerechtvaardigd. Deze zogenaamde "toverformule" werd meer dan eens verplicht gesteld ten aanzien van voorschriften omtrent WRO [Wet op de Ruimtelijke Ordening, KM] . Ruimtelijk Bestuursrecht – Suppl. 238 (mei 1996)".

Tja, zo'n suppletie zet in wezen de deur open voor allerlei vrolijke interpretaties. Hoeft in dit geval niet zo te zijn. Maar in ieder geval was het dus in de ogen van de gemeente Zeist een stuk doelmatiger om het verzorgingscentrum aan de Biltseweg nr. x om te toveren in een afknijpcentrum. Gezien de latere gebeurtenissen ter plekke, die in extenso zijn terug te vinden in onze serie "Verdacht geknerp rond De Terp", hebben wij zo onze twijfels over de juistheid van het besluit om met de toverstok te gaan zwaaien. Maar dat is achteraf en achteraf kijk je een koe in zijn Co2-fabriek. We gaan verder. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 3 dd. 5 februari jl.

vrijdag 13 februari-2009
Waar die dingen ook mogen zitten, wij waren helemaal in onze nopjes na het antwoord van de gemeente Zeist op onze vraag over de "toverformule". Nou ja, helemaal. Bij nader inzien toch weer niet. Want Roland, het baasje van de produktgroep Ruimte, afdeling Beleid, mag dan zeggen dat de formule waarmee een bejaardenpakhuis in zijn gemeente werd veranderd in een afknijp- en bedisselcentrum wel vaker wordt gebruikt in prangende gevallen. Maar uit zijn correcte correspondentie blijkt wel, dat je het toverstokje alleen mag gebruiken met instemming van de Kroon. Net zoals de tovenaarsleerling alleen met het stokje mag zwaaien onder toezicht van zijn leermeester. Dus vroegen we Roland vanochtend nog even het volgende:

"Geachte heer Beenen,
Het toepassen van de toverformule mag dan een procedure zijn die niet verboden is, de Kroon moet daarvoor wel toestemming verlenen. Zou u ons kunnen zeggen of in de gegeven casus aan die voorwaarde is voldaan en zo ja, of de betrokken documentatie in te zien is? Al dan niet door het te hulp roepen van de Wet op de Openbaarheid van Bestuur."

Gewoon, zoals het hoort. Hoor, wederhoor en meer van die simsalabim. Stay tuned.

donderdag 19 februari-2009
We kregen op onze missive van 13 februari jl. aan het baasje van de produktgroep Ruimte afdeling Beleid van de gemeente Zeist als een schicht antwoord. Roland Beenen maakte er het volgende van:

"De gegeven casus speelde zich af in de jaren negentig. Ergens in de jaren tachtig is de toenmalige Wet op de Ruimtelijke Ordening gewijzigd en kon tegen een vrijstellingsbesluit (zoals de toverformule ook is) bezwaar en vervolgens beroep bij de afdeling rechtspraak van de Raad van State worden ingesteld. Dit is in dit geval niet gebeurd".

Dat laatste raadt je boer koekoek. Bij sondering onder de betrokken omwonenden bleek dat ze indertijd van het toverkunstje om het vertrouwde bejaardenpakhuis te transformeren in afknijp- cq. beddisselcentrum De Terp totaal niet op de hoogte waren geweest. Nou zal het resultaat van de ingreep misschien best een paar dagen ergens op een gemeentelijk mededelingenbord hebben gehangen en zijn gepubliceerd op pagina vier van het plaatselijke sufferdje, maar wie leest dat?
Trouwens, die mogelijkheid tot vrijstelling is net een wurm in een goudrenet. Als het je toevallig zo uitkomt zwaai je gewoon met je toverstokkie. Met als argument dat de betrokken opstallen doelmatiger gebruikt kunnen worden. Nou zal je ons niet horen zeggen dat je daarmee meteen corrumptief gedrag in de hand werkt. Maar dankzij deze toverformule zet je wel de deur open voor een goed gesprek met een goede sigaar en een gezond slokje om entre nous de zaak te regelen. Is dat ook in Zeist gebeurd? Weten we niet. Gaan we naar op zoek. Want wij laten ons niet gek toveren. Stay tuned.

woensdag 18 maart-2009
Wij verlieten u en Kafka op 19 februari jl. Voor wat snuffelwerk. En op 5 maart wendden wij ons met een flink neusje vol opnieuw tot Roland Beenen, hoofdastronaut bij de produktgroep Ruimte van de gemeente Zeist. Komt ie:

"Wij hebben ons oor te luisteren gelegd bij de provincie. Inmiddels hebben wij ons oor weer terug met de bijbehorende info. Ten aanzien van de toverformule werd ons verzekerd dat die niet bedoeld is om het bestemmingsplan van een gebied te pas en te onpas te wijzigen ten behoeve van 1 pand cq. de wensen van 1 individu. Verder is bij de provincie in het betrokken jaar 1997 niets gepasseerd met betrekking tot voornoemde procedure ten behoeve van de huisvesting van De Terp. Dat sterkt ons vermoeden dat het zwaaien met het toverstokje juridisch gezien niet helemaal volgens de regels heeft plaatsgevonden. Maar misschien is dat ten onrechte en kunt u ons van het tegendeel overtuigen".

Dezelfde dag nog werd de bal uit Zeist geretourneerd. Komt ie weer:

"Op grond van de voorschriften van het toenmalig geldende bestemmingsplan Bosch en Duin is een standaardbepaling opgenomen ten aanzien van de toverformule. Deze bepaling week niet af van de andere toverformule bepalingen die in den lande werden gebruikt. Op grond van de voorschriften waren B en W bevoegd om middels een vrijstellingsprocedure deze bepaling toe te passen. Het is ook gepubliceerd in de Nieuwsbode (plaatselijke krant in Zeist). Hiertegen zijn geen zienswijzen ingediend en is vervolgens vrijstelling verleend. Op grond van de voorschriften van het bestemmingsplan was het niet nodig de provincie Utrecht te informeren. Het bestemmingsplan waar deze bepaling op is gebaseerd is ook goedgekeurd door de provincie Utrecht.
Ten aanzien van het standpunt van de provincie dat de toverformule niet voor individuele percelen zou worden gebruikt ben ik het niet met u eens. Het is juist het tegendeel. Wel is het zo dat de toverformule niet veel wordt toegepast. In ieder geval is de gemeente van mening dat de procedure correct is verlopen. De stukken zijn in het bouwdossier opgenomen. U kunt het bouwdossier inzien voor deze locatie en overigens voor alle locaties in de gemeente Zeist. Er zijn hier wel kosten aan verbonden".

Open deur voor de satellietbewoners van De Terp. Hop, hop naar het gemeentelijk bureel en naar het lokale sufferdje. Naar aanleiding van die hopactie zonden wij op 16 maart de volgende missive naar Roland:

"Op uw aanraden hebben de bewoners inmiddels het bouwdossier [gratis, red. KM] doorgenomen. Zonder resultaat. Volgens hen geen woord over de toverformule. Verder hebben ze over het onderhavige ook niets kunnen vinden in de Nieuwsbode. Komt nog bij dat de Nieuwsbode in de betrokken periode nog niet werd bezorgd in Bosch en Duin. Daarnaast zou volgens een doorgestudeerde getuige de heer Terpstra naar eigen zeggen nooit tot aankoop van het perceel zijn overgegaan als hij niet zeker was geweest van de door de gemeente te voeren procedure, in casu het zwaaien van het toverstokje. Dat riekt sterk naar voorkennis en andere minder fraaie praktijken, zoals wij die kennen uit de vastgoedwereld en hier en daar al zijn omschreven in onze serie "Verdacht geknerp rond De Terp". Wij hebben niet de overtuiging dat deze mailwisseling verder tot iets zinnigs leidt, maar in ieder geval staat deze affaire daardoor wel geboekstaafd.
U hartelijk dankend voor uw bereidwilligheid om deze serieuze correspondentie te voeren, Hoogachtend, Jan Portein redactie Kleintje Muurkrant".

Zo. Mocht u van dit alles pukkeltjes krijgen en/of andere crisisverschijnselen, dan kunt u zich liefst in groepsverband aanmelden voor een behandeling in De Terp te Zeist. Velen, onder wie een stel hoofdfiguren van de Bouwfraude, gingen u voor. Succes.

woensdag 29 april-2009
Als trouwe lezer weet u dat we in het recente verleden een hele bult aandacht hebben besteed aan het geknerp in en rond De Terp. Het afknijpcentrum in Zeist, waar bijvoorbeeld om eens wat te noemen een stel verhoren in het kader van de bouwfraude werden voorgekookt (1). Daarbij kwam ook de toverformule voorbij waarmee de gemeente Zeist na goed overleg de oorspronkelijke bestemming van het betrokken perceel wijzigde. Nou kan een gemeente uiteraard niet te hocus pas en te hocus onpas met het toverstokje blijven zwaaien. Neem nou het pand op Biltseweg 8, in dezelfde bestemmingszone als De Terp. Het zou volgens de officiele gegevens iets sociaal maatschappelijks moeten huisvesten, maar het is sinds 2007 na veel getimmer en geklop in gebruik als commercieel businesscentrum. En simsalabim, die status wordt gedoogd door de gemeente Zeist. Niks geen stokje. De betrokken stulp is sinds 2005 eigendom van de bekende vastgoedboer Ton van Dam. Overgenomen van Guus Boon en Evert Kroon, een al even bekend boerenduo uit dezelfde woelige branche. En zoals gezegd, er wordt daar op gezette tijden driftig geconfereerd. Onder andere met vakgenoten die in het gedreutel rond Willem Endstra en zijn nasale satelliet landelijke bekendheid hebben verworven. Waarover zij praten? Misschien over het proces dat Ton naar verluidt heeft aangespannen tegen de RABO in verband met de teloorgang van 200 meloen in de grafkelders van Bernie Madoff's piramide. Zeist? Een plek om van te houden. Stay tuned.

(1) Zie ook de mateloos interessante serie "Geknerp rond de Terp" op de Followup-site.

woensdag 6 mei-2009
Waar waren we gebleven? O ja. Bij de RABO. En bij Ton van Dam, het ouwe gappie van de ook bij ons zo populaire Hans van Veggel (1). Zoals gezegd, Ton zou op ramkoers liggen met de fietsenstalling van Erik Breukink. De bank zou Tonnie namelijk hebben geadviseerd om zo'n 200 meloen losse florijnen in een ezel van piramidebouwer Bernie Madoff te steken. Dat deed de stenenstapelaar. En het moet gezegd, die ezel kon zich prima strekken. Maar alles wat eruit kwam was in overeenstemming met zijn oorspronkelijke bouwplan. Geen goudstukken dus. Ton boos. Ook al omdat ie zo graag in de nabijheid van zijn door de gemeente Zeist gedoogde businesscentrum een museum zou willen optrekken. Zoiets als dat ding van de Abramovitsj van Spanbroek, maar dan beter beveiligd (2). Want Ton is een fervente verzamelaar van vooral moderne kunst, die volgens onze lumineuze correspondent ter plekke soms zelfs wat craquele in de provenance voor lief zou nemen. Of dat museum er komt? Zo God en VVD-wethouder Cees Berkhout dat willen, ja. En we weten niet hoe momenteel de werkverhouding met de bovenmeester is, maar met wethouder Cees zou het in ieder geval wel goed zitten.
Trouwens, dat geldt eveneens voor Evert Kroon. Ook al een figuur uit de stenen lego-wereld die door de kredietcrisis zijn expansiedrift even op zolder dreigde te moeten zetten (3). Om dat te voorkomen zou hij zich voor hulp tot Dick Wessels hebben gewend. Geen gekke keus, want ome Dick heeft via mevrouw Storms ooit op lijn gezeten met de hele wereld en is daar niet slechter van geworden (4). Er zou iets moois zijn ontstaan tussen Evert en Dick in de vorm van een interessant project: van het geprivatiseerde gemeentelijk zwembad annex camping Dijnselburg in Zeist een fris villapark maken. Inmiddels heeft de huidige uitbater vanuit het stadhuis het bevel gekregen om voortaan macrobiotische friet te verkopen, waardoor hij nu zwemt in de mayo en zijn frietomzet van 95.000 euro een bommetje zag maken. U kunt ongeveer raden wat er gaat gebeuren. Volgend jaar zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. En Cees wil graag wethouder blijven. Dus dat wordt patatje oorlog daar in Zeist. Stay tuned.

(1) Pak voor Hans de leuning en ga naar onze zoekmachine. Kan je lachen.
(2) Idem voor Dirruk Scheringa. Al was het alleen vanwege zijn connectie met sexuoloog en financieel expert Maurice Emanuels.
(3) Evert kwam vorig jaar nog even lelijk in het nieuws door een e-mail van Mieremet-paladijn Ferry de Kok aan het adres van misdaadmelker John van den Heuvel.
(4|) Ook voor ome Dick verwijzen wij u graag naar onze zoekmachine.

woensdag 10 juni-2009
Asteblaft. Hebben we invloed of niet? Meldden wij op 6 mei in nummertje 8 van deze serie dat stenenstapelaar Ton van Dam van plan was om de RABO-bank voor de kadi te trekken en hop, een maand later kan Tonnemans de vlag uit het bovenraam steken. Vandaag heeft de fietsenstalling van Erik Breukink namelijk naar buiten gegooid dat ze klanten met Madoff-schade uit de brand gaat helpen. Niet meteen met een zak poen, maar met een pakkie certificaten.
Dus Ton heeft die twee honderd meloen euri morgen nog niet terug, maar het begin is er. Nee, geen dank hoor Tonnie. Graag gedaan. Wie volgt? Stay tuned.

woensdag 17 februari-2010
Geinig berichtje in de Metro van vanochtend. Zitten ene Caroline en ene Jessica effies zwaar uit te pakken. Zijn gotverdegotver in zwembad de Dijnselburg in Zeist de patatten vervangen door geroosterde piepers, de mayo door magere yoghurtsaus, de coke door limonade, de softijs door bevroren water met een smakie en snoep kan je helemaal vergeten. Ligt niet aan de uitbater van het betrokken etablissement maar aan de liberale (!) wethouder Cees Berkhout. Die wil dat er gezond gezwommen wordt in de gemeentelijke wateren. Althans, dat is het argument dat ie heeft gebruikt om de maatregel erdoor te drukken. Maar wij hebben vorig jaar al eens uitgelegd wat er werkelijk bij Cees en zijn B & W-collega’s achter de gordijnen leeft (1).
Caroline en Jessica nemen het niet. Ze willen zelf bepalen of ze een patatje oorlog met een emmer coke nemen of een meergranenpannekoek met een glaasje magere melk. Om B & W een U-bocht te laten maken hebben ze nu een handtekeningenactie op touw gezet. Mocht dat geen effect hebben dan gaan de dames en hun koters niet meer naar de Dijnselburg. Kijk, en dat is nou precies wat de bedoeling is. Als er niemand meer komt kan de uitbater zijn frikadel aan de wilgen hangen en krijgen projectbonzen als Evert Kroon en ome Dick Wessels de gelegenheid om van het hele spul een villapark te maken. Dat heet vooruitgang. En zwemmen? Terug naar de tobbe. Stay tuned.

1. Zie aflevering 8 van 6 mei 2009 (hier klikken)

vrijdag 26 februari-2010
Hoe trots kan je zijn? Op het ontketenen van een ware oorlog. Nou wij dit keer wel.
Op 9 mei vorig jaar meldden wij als eerste:

“...Inmiddels heeft de huidige uitbater [van zwembad Dijnselburg,red.] vanuit het stadhuis het bevel gekregen om voortaan macrobiotische friet te verkopen, waardoor hij nu zwemt in de mayo en zijn frietomzet van 95.000 euro een bommetje zag maken. U kunt ongeveer raden wat er gaat gebeuren. Volgend jaar zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. En Cees [Berkhout,VVD] wil graag wethouder blijven. Dus dat wordt papatje oorlog in Zeist”.

En onze voorspelling komt uit. Op 17 februari jl. gooiden Caroline en Jessia de knuppel in het diepe en startten een handtekeningenactie om de ouwe vertrouwde vette hap weer terug te krijgen op de startblokken. Maar Cees hield zijn beide poten strak. Het ging om de gezondheid van de zwemjeugd. En die was hem wel een oorlog waard. Zelfs met zijn eigen fractie in de raad die gisteren liet weten dat Cees het liberale gedachtengoed bezwadderde. De patat, de kroket, de frikadel, de hele vette zooi moest terug. Want je weet maar nooit of dit gedoe stemmen kan kosten.
Nee, de jongens en meisjes van de VVD plonsden niet meteen door naar de ware reden voor Cees’ merkwaardige escapade. Zullen we nog maar een kwootje doen? Doen we. Komt ie:

“...Er zou iets moois zijn ontstaan tussen Evert Kroon en Dick Wessels in de vorm van een interessant project: van het geprivatiseerde gemeentelijke zwembad annex camping Dijnselburg een fris villapark te maken”.

Tot nu toe is dat gedeelte van onze berichtgeving nog nergens overgenomen. En als het aan de VVD en aan de belanghebbenden ligt, zal dat ook nooit gebeuren. Caroline? Jessica? Het lokale sufferdje? Anyone? Stay tuned.

woensdag 10 maart-2010
Leuk klusje voor de nieuwe gemeenteraad in Zeist. Ruim twee jaar geleden kocht projectontwikkelaar Hans Achterberg (met naar verluidt de wollige stenenstapelaar Dick Wessels op de achterbank) een leuk terrein met een recreatieve bestemming. Direct grenzend aan campingterrein Dijnselburg. Het front van de door de gemeente ontketende patatoorlog, die Lebensraum moet verschaffen aan verdere luxueuze projecten van Wessels cs. (1).
Achterberg liet op zijn pas veroverde grondgebied als een Usain Bolt en zonder toestemming van de gemeente ruim honderd chaletjes verrijzen, die vervolgens een warm plekje boden aan een vierhonderd Poolse gastarbeiders.
Na protest van aanpalende bewoners werd de vindingrijke projectontwikkelaar op 25 oktober 2009 door de kadi gelast om de hele boel als de sodemieterij terug te draaien op straffe van 50.000 euro per week met een maximum van 3 tonnetjes.
Vriend Achterberg draaide tot u toe niks terug. En heeft geen eurocent betaald. Hij liet wel op de juiste plek een bezwaarschrift neerploffen. En een paar tot tranen toe bewogen fracties binnen de oude gemeenteraad eisten dat er eerst een ander plekje voor de Poolse medemensen moest worden gevonden voor het illegale chaletjespark van Hansepans werd ontruimd. Wie daarvoor moet zorgen? Ja, uuuuh. Weetniet. En de gemeente Zeist? Die doet geen reet. Stay tuned.

1. Zie aflevering 8 van deze opmerkelijke serie dd. 6 mei 2009

maandag 15 maart-2010
Mosterd? Maaltijd? Het is maar hoe je het bekijkt. Neem eerst eens een espressootje of een koffieshot en neem dan even de tijd voor het lezen van dit opus.


Zoooo. Uit. Wat hadden ze daar in Zeist zo vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen mee gedaan, denkt u? Weinig tot niks. Maar er zit nu een nieuwe raad en die veegt schoon. Hopen we met zijn allen. Ondertussen wachten we rustig af. Stay tuned.

donderdag 1 april-2010
Die Dijnselburg in Zeist weet wat. Eerst een complete guerilla-oorlog over het gemeentelijk verbod van vette happen in het zwembad met op de achtergrond vastgoedgeneraal Dick Wessels. En vervolgens de huisvesting van een compagnie Poolse gastarbeiders in een woud van illegaal opgetrokken chaletjes op een aan Dijnselburg grenzend terrein. Zoals u inmiddels weet wekte dat laatste de woede van aanpalende bewoners die via de kadi hun gelijk haalden. Die chaletjes moesten weg op straffe van 50 roodjes per week met een maximum van 3 tonnetjes.
Dat was vorig jaar. Ondertussen is er geen hol gebeurd. In arren moede wendden twee strijdlustige bewoners zich in februari van dit jaar tot vrouwtje Verbeek-Nijhof, akela van de VVD-fractie in de gemeenteraad met de volgende mail. Komt ie:

"U bent fractieleider van de VVD in Zeist, de partij waar wij al jaren onze stem op uitbrengen. Nu de verkiezingen voor de deur staan hebben wij een zaak waarvan wij erg benieuwd zijn hoe de lokale VVD hierin staat. Wij zullen u de situatie schetsen:
Wij zijn woonachtig aan de Amersfoortseweg in Zeist (direct grenzend aan camping Dijnselburg). Wij hebben hier altijd met veel plezier gewoond, echter zoals u wellicht weet is sinds eind 2008 het campingterrein in handen van projectontwikkelaar Hans Achterberg.
Deze projectontwikkelaar heeft in heel korte tijd het terrein inclusief gasten "schoongeveegd" en in een paar weken tijd (eind 2008) ruim honderd chalets illegaal geplaatst op het terrein (zonder vergunning van de gemeente) en hier al ruim 1 jaar illegaal 400 voornamelijk Poolse arbeiders gehuisvest. Het lijkt wel een arbeiderskamp. Echt een schande dat dat allemaal kan in een nette gemeente als Zeist.
Wij hebben direct in eerste instantie hierover ons beklag gedaan bij de nieuwe eigenaar. Deze heeft direct daarop aangegeven te willen praten over de koop van ons pand en de grond. De nieuwe eigenaar heeft het plan om woningbouw te gaan realiseren en was geïnteresseerd om ons pand te kopen. Hij heeft makelaar Nassau uit Zeist ons huis laten taxeren. Wij hebben uiteraard ook ons huiswerk gedaan en zijn uiteindelijk niet tot overeenstemming gekomen (bod en voorwaarden waren belachelijk ten opzichte van de werkelijkheid) (1).
Hierop hebben wij besloten onze belangen te beschermen en de klachten aanhangig gemaakt bij de gemeente nadat wij eerst projectontwikkelaar Achterberg meerdere kansen hebben gegeven om aan onze eisen tegemoet te komen. Zo gezegd zo gedaan. Wij zijn nu bijna anderhalf jaar met de gemeente bezig om de illegale plaatsing van de bouwwerken en de illegale bewoning ervan te laten beëindigen, onnoemelijk vaak telefonisch en schriftelijk contact gehad met wethouder Gudde en weet ik veel hoeveel afdelingen van de gemeente om aan te geven dat wij hiervan veel overlast ondervinden. Tevens is de politie al meerdere keren langs geweest en heeft de misstanden die plaatsvinden allemaal opgemerkt, genoteerd en doorgegeven aan de gemeente. Werkelijk bizarre dingen die op het terrein achter ons plaatsvinden.
Wij hebben het gevoel dat wij van het kastje naar het muurtje worden gestuurd. Bouw en Woningtoezicht langs laten komen die ook aangeven niks te kunnen doen behalve wat de gemeente al doet. Terwijl 1 van de chalets op nog geen 50 cm van onze woning is geplaatst en zich daar de slaapkamer van een van onze kinderen bevindt. Werkelijk te bizar voor woorden dat dit allemaal getolereerd wordt.
Het is een behoorlijk dik dossier aan het worden en wij krijgen het idee dat we niet verder komen. Zeer recentelijk hebben wij een oproep bij de gemeente gedaan tot bestuursdwang ter handhaving van de verordening die illegale bouwwerken en illegale bewoning verbiedt. Er loopt vanaf 25 oktober 2009 een dwangsom van 50.000 euro per week die de eigenaar ook gewoon niet betaalt (waarom zou je ook als er twee keer zoveel huur uitkomt!).
Ook op ons verzoek hebben wij tot op heden niets vernomen, behalve een bevestiging van de gemeente dat ons verzoek in behandeling wordt genomen. Het loopt wat ons betreft bijzonder uit de hand. Wij hebben het idee dat er zaken zijn die wij niet weten en snappen werkelijk niet dat dit al ruim anderhalf jaar zo kan voortduren, terwijl je als je op niet legale wijze een aanbouw plaatst handhaving direct op gang komt. Wij krijgen dan ook het gevoel dat er meer speelt. Wellicht dat u daar meer van weet.
Vandaag hebben wij een oriënterend gesprek gehad met een advocaat om te bezien hoe wij juridisch tot actie kunnen overgaan. Voor ons is namelijk de maat vol. Tevens overwegen wij de media in te schakelen om duidelijk te maken dat er hier dingen gebeuren die echt niet kunnen. Wij zijn erg benieuwd of u (en dus de VVD) aangaande dit onderwerp een standpunt heeft en of u wellicht meer weet".

Ach ja, je hoopt altijd nog dat iemand die je kiest om voor je belangen op te komen ook echt iets voor je doet als het nodig is. Maar de correspondentie die op het bovenstaande epos volgde spreekt boekdelen. Stay tuned.

(1) Waar u dat meer gehoord heeft? Nou, in de serie Masterplan. Ook daar staan een paar sterke staaltjes van Nassau Makelaars vermeld.

vrijdag 2 april-2010
Gaan we gezellig verder. Met de correspondentie tussen de door een projectontwikkelaar tot witte woede gedreven inwoner van Zeist en de VVD-akela in de gemeenteraad. Akela op 28 februari van dit jaar in vlekkeloos Nederlands:

"U schetst mij de situatie uitgebreider dan deze ooit aan ons is geschetst. Het is ons bekend dat op de camping illegalen huisvesten die ook nog eens voor veel overlast zorgen. Er is door de rechter inderdaad een uitspraak gedaan onder oplegging van een dwangsom. Hiervan hebben wij als VVD gesteld dat deze dwangsom uiteraard gehandhaafd moet worden. Niet wetende dat deze dwangsom voor de eigenaar dus niet voelt als een dwangsom. Dit is onacceptabel. Ook wij maken ons zorgen over deze situatie. In ieder geval maken wij ons als VVD sterk voor handhaving van de regelgeving. Wij vinden dat u dit punt terecht nogmaals onder onze aandacht brengt.
Dit probleem moet snel worden opgelost. Omdat uw dossier (helaas) dikker is dan het onze stel ik voor om na de verkiezingen op ons fractiespreekuur te komen, zodat wij uw dossier kunnen bespreken en naar aanleiding hiervan aan de dan verantwoordelijke wethouder vragen stellen. Het is mij echter wel bekend dat in ieder geval vier collega partijen destijds hebben gesteld dat wij moesten zorgen voor nieuwe huisvesting van de Polen daar de gemeente hier een zorgplicht voor had. Dit waren D66, PvdA, Seyst Nu en Pro Zeist. Het moge u duidelijk zijn dat de VVD hier fel tegen was. Verder viel het mij op dat ook (h)eerlijk Zeist de eigenaar van de camping een warm hart toedraagt nu hun borden op zijn terrein staan. Ik hoop dat u uw vrienden en kennissen enthousiasmeert zodat zij ook hun vertrouwen aan de VVD geven en dit laten blijken middels hun stem op 3 maart a.s."

De kwaaie bewoner op 2 maart:

"Dank voor uw spoedige reactie. Graag maak ik een afspraak om op het spreekuur te komen. Ik wil de situatie op alle mogelijke manieren aan de kaak stellen, zodat er een breed draagvlak komt om deze ongewenste situatie te beëindigen. Zeist wordt hier niet fraaier van! Ik zal dan uiteraard mijn dossier meenemen, zodat u kunt zien hoe vaak wij al in de afgelopen anderhalf jaar gebeld en gemaild hebben met de gemeente en met wethouder Gudde om tot een oplossing te komen die recht aan allen doet. Onze stem had de VVD al en die is niet verloren. U mag ervan uitgaan dat dat zo blijft. Wanneer kunnen wij langskomen en waar dienen wij ons te melden? Wat ons betreft gaar op korte termijn."

De kwaaie bewoner een paar dagen na de verkiezingen:

"Op mijn mail van 2 maart jl. heb ik geen reactie van u mogen ontvangen. Wanneer kan ik terecht bij de VVD? Graag op heel korte termijn. Tevens gelieve u kennis te nemen van het feit dat wij wethouder Gudde vandaag aangeschreven hebben met betrekking tot het nalatig zijn van de handhaving van de gemeente Zeist. Dit kenmerken wij als onrechtmatige gedraging jegens ons. Wij lijden schade hierdoor en hebben de gemeente verzocht dit te erkennen. Wij hebben wethouder Gudde aangeboden dienaangaande een gesprek met ons aan te gaan."

Akela op 13 maart:

"Vrijdag 5 maart jl. ben ik op vakantie gegaan. Na alle verkiezingsdrukte. Ik ben zojuist thuisgekomen. Ik heb op dit moment mijn agenda nog even niet paraat. Aankomende week zal ik u mailen en aangeven op welke dagen ik zou kunnen."

Kwaaie bewoner op 26 maart:

"Jammer dat ik niets meer van u dan wel de VVD heb vernomen, ondanks uw toezeggingen. Ik heb in de verkiezingstijd wel gedacht dat de VVD dit serieus zou oppakken. Het blijft een mysterieuze zaak dat ook de politiek in ieder geval de schijn wekt dit onderwerp te willen ontwijken. Ik zal dit op andere wijze gaan onderzoeken."

Akela.........

Mooi hè? Democratie aan de basis van de samenleving. Goed om gek te worden.

woensdag 14 april-2010
Lekkere druif, dat meisje Verbeek. Heeft de VVD-akela van Zeist in ieder geval één verknochte kiezer, laat ze hem gewoon in de wind hangen met zijn probleem: de illegale Poolse landdag die al anderhalf jaar illegaal tot op millimeters van zijn erf plaatsvindt. Eerst stonden de verkiezingen op de agenda en vervolgens moest ze nog wat serieus in die agenda neuzen omdat ze net terug was van vakantie. En dat alleen maar om een afspraak te maken. Wat een gedreutel in Bobo-town.
De inmiddels een onsje minder verknocht geraakte kiezer stuurde haar nog maar weer eens een mailtje. Op poten. Komt ie:

"Alvorens een afspraak te maken wil ik graag van u weten wat u exact met de informatie gaat doen. Als het enkel om het aanhoren van de problemen is, lijkt een afspraak mij overbodig. Het komt mij voor dat dit onderwerp op de eerstvolgende agenda van de gemeenteraadsvergadering wordt gezet, zodat het onderwerp uitvoerig besproken kan worden. En er zaken openbaar gemaakt kunnen worden waarvan ik het idee heb dat die niet goed bekend zijn bij de gemeente en de politieke partijen en er een gerichte oplossing komt die recht doet aan de situatie.
Ik heb op 13 april een afspraak met wethouder Gudde. Ik vraag me dus af wat de toegevoegde waarde gaat worden van het inplannen van een gesprek. Indien u het zinvol acht een afspraak te maken en de VVD bereid is om diep op de zaak in te gaan binnen de gemeente, ga ik graag een gesprek met u aan. Kunt u mij een paar data cq, tijdstippen noemen die u uitkomen. Ik kan zowel overdag als 'savonds prima tijd vrij maken. Het onderwerp is voor mij en mijn gezin van groot belang zoals u weet".

Wat denk je? Noppes. Niks gehoord van de akela. Misschien is de agenda verdwenen.
Of houdt ze niet van kiezers die echt iets willen doen aan een illegale situatie die alles te maken heeft met speculatief geschuifel van een paar projectontwikkelaars. Volgende station: wethouder Gudde en zijn hulptroepen. Stay tuned.

maandag 19 april-2010
Nee, je zal inwoner van Zeist wezen met al anderhalf jaar een illegale Poolse landdag op je stoep. Dankzij een stenenstapelaar die schijt heeft aan bef en iedereen. Klaar ben je ermee. Bewandel je keurig alle geharkte paden om die Przwalskiverzameling weg te krijgen. Noppes. Benader je als zware aanhanger van het democratisch geloof je bloedeigen liberale vertegenwoordiger in de gemeenteraad. Noppes. Dan nog maar weer eens de wethouder geprobeerd. Meneer Gudde. Die kan je natuurlijk niet zomaar bellen met "zeg hé Gudde, ouwe rukker, kan jij even wat doen aan die kolerezooi voor mijn deur?". Dat zou te gek wezen. Ergo, je zoekt eerst mailcontact met ene Tanja. Een naar we mogen aannemen heul competent deeltijdmeisje van Concernstaf/Bestuursbureau. Dat blijkt graag je telefoonnummer te willen. Kan ze je bellen voor een afspraak? Voor het prikken van datum en tijd? Zou fijn wezen.
Je bloed is bijna aan de kook, dus je wil wel. Je geeft je telefoonnummer en je zegt dat je 7 of 8 april 'smiddags om 2 uur helemaal toppie vindt. Hèèè fuckie, wat jammer nou. Kan niet. Is 15 april tussen half elf en half twee misschien mogelijk? Bij de probleeminwoner thuis? Kan meneer Gudde zelf de situatie ook eens effies in ogenschouw nemen. Oh, en Gerarda en Erna zouden ook graag even komen kijken, samen met meneer Gudde. Dolletjes al die Przwalski's.
De inwoner slaat een brandend kruis en stemt in met 15 april. Wat maakt een paar dagen nog uit na anderhalf jaar? Wel gek eigenlijk, dat blijkbaar niemand van het aangekondigde triootje het slagveld ooit heeft aanschouwd.
Tanja weer. Heeft ze niet goed in alle agenda's op het gemeentehuis gekeken. Sorry. Kan het op dinsdag om 3 uur?
Het terreurslachtoffer besluit zijn kont tegen de krib te pletteren. Hij wil wel, maar dan op het gemeentehuis. Al schenken ze daar slootwater. En als het triootje zo graag de situatie in zich op wil nemen, dan pakken ze in de tussentijd maar even de dienstfiets. Tanja gaat nederig akkoord. Of die afspraak is doorgegaan? Nee. Kwam iets tussen. Stay tuned.

woensdag 28 april-2010
Oké. We mogen dan her en der bekend staan als lawaaipapegaaien en af en toe misschien "lorre" roepen als er geen reet aan de hand is, maar soms scoren we. Neem nou dat geplas over die illegale Poolse landdag op dat speculatieve lapje grond van projectboy Hans Achterberg. Zo mooi grenzend aan camping de Dijnselburg, die het landelijke nieuws binnenronkte door het verbod van vette happen aan de boorden van het zwembad. Dat het daarbij eigenlijk ging om de uitbater zijn strot om te draaien en zo de weg vrij te maken voor een alleraardigst villawijkje van Evert Kroon en Nina-follower Dick Wessels haalde de mainstream niet (1). Maar wie weet helpt het als we nog eens een paar keer flink "lorre" van onze Bossche minaretten laten schallen.
Hoe dit ook zij, deze keer lijken we te hebben gescoord. Lijken. Een lokaal sufferdje en een landelijk dagvod hebben inmiddels aandacht aan de story besteed. En het gesprek tussen wethouder Gudde en de kwaaie Przwalski-bestrijder heeft na lang gemier ook eindelijk plaatsgevonden. Uitkomst van al dit hartverwarmende fraais? Die Poolse jongens en die chaletjes motten weg. Maar... Kwootje uit een mail van de pisnijdige onvrijwillige buurman:

"... Gudde heeft aangegeven dat het traject lang kan duren omdat de gemeente aan alle wettelijke bepalingen moet voldoen, maar dat ze eraf moeten is duidelijk. Wij hebben de wethouder/de gemeente aangeboden ons huis te kopen. Daar moest een apart aanvraagformulier voor worden ingevuld en dat zou weer bij een andere afdeling in behandeling worden genomen. Hij gaf ons weinig kans.
28 april treedt een nieuw college aan. Dan beginnen we weer van voren af aan. Wij hebben met onze advocaat afgesproken dat alle stappen bij de gemeente nauwlettend in de gaten worden gehouden. Ik heb nul vertrouwen meer in de politiek. In de wandelgangen heb ik overigens vernomen dat de VVD-akela bij de kruising Huis ter Heide (let wel: dat is nog geen 500 meter bij mijn huis vandaan) een groot stuk grond heeft waar zij in de toekomst nieuwbouw wil gaan ontwikkelen !!!!!".

Een projectontwikkelaar die schijt heeft aan de uitspraak van een kadi. Een VVD-meisje met eigen belangetjes (2). Een wethouder die geen fuck doet. En een inwoner van Zeist met alle gelijk van de wereld die ten einde raad maar zijn huis in de ramsh gooit omdat ie het helemaal zat is. Zo gaat dat in een geliberaliseerde democratische samenleving.
Jammer. Na bestudering van de foto's komen we tot de sombere conclusie dat de bal niet over de lijn is geweest. Niet gescoord dus. "Lorre, fucking lorre". Stay tuned.

(1) Voor andere recente kunstjes van Evert zie bijvoorbeeld aflevering 390 van de serie Octopussy dd. 23 april jl.
(2) Voor het betrokken VVD-meisje zie de afleveringen 14, 15 en 16.

maandag 3 januari-2011
De tijd vliegt. Soms met een Tupolev. Het was april vorig jaar toen we voor het laatst een steentje bijmetselden aan deze serie. Maar in wezen viel er ook niet veel te melden van het Zeister front.
Goed, even alles op een hoop: projectfrommelaar Hans Achterberg kocht in de lente van 2008 de familiecamping Dijnselhoek op. Die nieuwe lente bracht voor de vaste bewoners inderdaad een nieuw geluid. Alleen jammer nou, het ging om een vuvuzela van olympische afmetingen. Ze moesten namelijk opzouten. En rapido. Hansepans had andere plannen. Hij zette er een hele vlucht chaletjes op en verhuurde die vervolgens grotendeels aan Otto Work Force uit Venray. Een Europees opererend uitzendbureau dat zich ondermeer bleek te bekommeren om Poolse gastarbeiders. En vanzelfsprekend ook om zijn commissarissen en de leden van zijn raad van advies. Maar voor niks gaat de zon op, nietwaar.
Iedereen blij, behalve een bewoner van een aanpalend pand. Die had prima kunnen leven met een camping, maar een Poolse landdag was andere patat. Hij ging in de contra-attaque en wees er bij de gemeente op, dat de huisvesting van Poolse medemensen in strijd was met het kort tevoren moeizaam ter wereld gebrachte bestemmingsplan. Dat moest de gemeente schoorvoetend toegeven. De zaak kwam november 2009 voor de kadi en die bepaalde dat vriend Achterberg in overtreding was. Ontruimen die hap. Zoniet, dan kon ie een deurwaarder verwachten voor het innen van een dwangsom die maximaal kon oplopen tot drie ton. En de huisvesting van die nooddruftige Poolse medemensen dan? Ja sorry, dat was het pakkie van Otto Work Force.
Het conflict zorgde heel 2010 voor nogal wat commotie en bereikte zelfs het Binnenhof. Maar veel hielp het niet. Bestemmingsplan is bestemmingsplan en de kadi is de kadi. Achterberg ging in de slag met de deurwaarder en kwam tot een betalingsregeling. 50 roodjes in de maand. Maar hij stortte zich wel in een hoger beroep en is vol vertrouwen dat ie zijn poen terugkrijgt.
Waar is dat vertrouwen op gebaseerd? Weet Achterberg meer dan wij? En hoe komt het dat het Otto Work Force nog steeds schijt heeft aan de gemeente Zeist (in casu wethouder Gudde) en de goedkope Poolse kaskrakers rustig laat zitten waar ze zitten. Terwijl bijvoorbeeld zo'n raad van commissarissen toch uit drie redelijk gestudeerde luitjes bestaat met centrale verwarmingen die klinken als de klokken van de Sint Petrus Branden. En een van hen, Ger Biermans, zelfs een stoel in de Eerste Kamer warm houdt voor de club van gedoogpremier Rutte.
Om over Otto's Raad van Advies maar te zwijgen. Ronduit kanonnen waar Navarone nog een puntje aan kan zuigen. Ruud Vreeman, Frank de Grave, Rene van der Linden en Hans Wiegel. Over force gesproken. Je zal toch een pand naast de Poolse landdag hebben en je recht proberen te halen. Da's effe lekker. Stay tuned.

maandag 10 januari-2011
Er ist etwas Neues in Zeist. Er zou zich een koper hebben gemeld voor het veldje waar generalissimo Wiegel en zijn secondanten een meute Poolse dagloners heeft gestald (1). Het zou gaan om stenenstapelaar De Bunte uit Ede en om aan de weet te komen of het bericht juist was, namen we plaats achter de digitale piano en pingelden het volgende bonte bericht richting Ede. Komt ie:

"Wij hebben vernomen dat uw onderneming in de markt is voor de overname van "camping" Dijnselhoek in Zeist. Gezien de Poolse problematiek rond dit terrein zouden wij graag willen weten welke voorwaarden u stelt aan de eventuele overname. Is het bijvoorbeeld juist dat u van de gemeente Zeist de garantie wilt hebben in de nabije toekomst op Dijnselhoek nieuwe woningen te mogen bouwen? Zo ja, gaat u er daarbij dan vanuit dat de Poolse werknemers die daar momenteel illegaal verblijven elders woonruimte hebben gevonden? En zo ja, waarop is die verwachting gebaseerd?
Heeft u daarover misschien overleg gepleegd met uitzendbureau Otto Work Force in Venray?"

Nooit geschoten, nooit een wak in het ijs. Als we antwoord krijgen komen we bij u terug. Stay tuned.

(1) Zie voor een korte samenvatting van het voorafgaande de vorige aflevering van deze serie.

zaterdag 15 januari-2011
Surpriiiise. Afgelopen maandag stuurden wij een mailtje naar De Bunte. Een stenenstapelaar met kantoren in Ede en Breda. Wij wilden graag van ze weten of ze inderdaad het Dijnselburg-terrein in Zeist wilden overnemen ondanks de Poolse problematiek. En of ze in verband met dat laatste contact hadden gelegd met het door de junta van generalissimo Wiegel geadviseerde uitzendvehikel Otto Work Force in Venray.
Kregen we van ene Joost Peereboom als antwoord dit persbericht van november vorig jaar op terug. Dus het is al voor de bakker. De Bunte heeft de boel al van Hansepans Achterberg overgenomen en mag nu het Poolse varkentje in de wasstraat pleuren. Uiteraard zijn ze daarover in conclaaf met de gemeente Zeist en het voetvolk van Wiegel cs. Waarom ze dat niet gewoon zeggen? Kafka mag het weten. We hebben er nog maar een vervolgmailtje achteraan gewurmd, maar het zal wel wachten worden op een lek à la Wippie om erachter te komen hoe de dames en heren het zaakje hebben geregeld. Stay tuned.

donderdag 20 januari-2011
Eerder in deze serie is al eens het VVD-meisje Verbeek voorbijgekomen. Kwam zo.
De hoofdpersoon van deze "Der Prozes"-sequel wendde zich in doffe wanhoop tot de lokale akela van zijn politieke geloofgenootschap om hulp. Hulp om een einde te maken aan de illegale aanwezigheid van een flinke roedel Poolse arbeidskrachten in zijn achtertuin: camping Dijnselburg. Er kwam een ontroerende correspondentie op gang die eindigde in drijfzand. Meisje Verbeek erkende weliswaar dat onze hoofdpersoon gelijk had, maar deed niets waarneembaars om aan de illegale situatie een einde te maken. En dat veranderde zelfs niet nadat zij bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen wethouder werd van ondermeer ruimtelijke ordening, woningen, stadsontwikkeling en het daarbij behorende vergunningenstelsel WABO.
Een mogelijke oorzaak van deze besluiteloosheid ligt misschien in de aanwezigheid van VVD-generalissimo Wiegel en schildknaap De Grave in het grillige decor van deze affaire. Maar er is meer.
Vrij recentelijk is het oude campingterrein in andere handen overgegaan. Nieuwe eigenaar is stenenstapelaar De Bunte uit Ede. Die loopt net als vroegere uitbater Achterberg een goeie kans tegen een dwangsom aan te lopen, omdat de door Otto Work Force georganiseerde Poolse landdag nog steeds voortduurt. Kennelijk neemt De Bunte dat risico, maar waarom? Weten ze in Ede meer dan de inwoners van Zeist?
Wordt er door meisje Verbeek en haar collega's soms naarstig gewerkt aan een wijziging van het bestemmingsplan? En zo ja, hoe lang al en beperkt die wijziging zich dan tot het terrein van de Dijnselburg of breidt de brand zich uit en slaat ie zelfs over naar de andere kant van de weg? Die vraag is niet van belang ontbloot, want in dat geval is er sprake van vele tientallen hectare gemeentegrond waar flink op los gestapeld kan worden. Inclusief op een perceeltje van 62 are en 30 ca grasland aan de Hobbemalaan, dat in 2008 voor 130.000 euro door een wellicht visionair echtpaar werd verworven. Toegegeven, we maken ons schuldig aan speculatie. Maar wie zegt dat we de enigen zijn? Stay tuned.

vrijdag 28 januari-2011
Gek, maar het is net of het woord Dijnselburg synoniem is aan het woord shit. Vandaag hoorden we weer iets geinigs over het Zeister zwembad van die naam, waar we in het voorjaar van 2009 al eens een ware oorlog ontketenden over de verbanning van vette happen (1). De directie en het personeel van het bad zouden namelijk een rapportje hebben opgesteld over het functioneren van de gemeentelijke toezichthouder op het baddergebeuren, Gelinde Groeneveld. De zwembadstaf zouden in dat rapportje tot de conclusie zijn gekomen dat zij niet terzakekundig was. Kan je in je zak steken, kan je de zak nemen, kan je zakkenwassers roepen, maar je moet in ieder geval als verantwoordelijk ambtenaar een duit in het zakje doen. En dat deed Gelinde. Zij zou namelijk in antwoord op de onverholen kritiek interim consulent Verroen hebben benoemd om tegen de royale vergoeding van 1200 euro per dag de zaak te onderzoeken en daarna verslag uit te brengen. Liefst met voldoende materiaal om die bijdehante splashers langdurig onder water te kunnen duwen.
Uiteraard hebben wij Gelinde gevraagd om commentaar. Anders krijgen we weer te horen dat wij altijd zo eenzijdig zitten te ouwehoeren.

(1) Zie de afleveringen 8, 10 en 11 van deze serie op onze followupsite

maandag 31 januari-2011
Je kan zeggen wat je wil van de gemeente Zeist, maar ze handelen wel netjes hun post af. Vanochtend arriveerde bij ons het antwoord op onze mail van afgelopen vrijdag. Komt ie:

"Naar aanleiding van de vragen die u aan mevrouw Groeneveld stelde over het benoemen van een interim consultant voor het zwembad Dijnselburg kan ik u het volgende antwoorden: De gemeente Zeist optimaliseert de bedrijfsvoering van zwembad Dijnselburg. Om het risico van bedrijfsblindheid te voorkomen, is hiervoor tijdelijke externe expertise aangetrokken. De gemeente doet geen uitspraken over het functioneren van individuele medewerkers of over de hoogte van vergoedingen. Met vriendelijke groeten
Erna Offringa Persvoorlichter/Traffic".

Zoals u weet hebben wij al eerder in de clinch gelegen met apparachiks van de gemeente Zeist. Bij die gelegenheden probeerden ze steevast om onze beweringen te neutraliseren. Kennelijk noteerden we vrijdag een strike. Alle tien pins ondersteboven. Gelinde heeft eilie met de staf van het zwembad en bureau Verroen krijgt 1200 piek per dag om olie op de golven te mieteren. Kost een paar centen maar dan heb je wat. Stay tuned.

woensdag 2 februari-2011
Wat blijkt? Dat er vorige week dinsdag een openbare raadsvergadering in Zeist is geweest. Voor de luitjes op het Tahrirplein misschien een gebeurtenis waarvoor ze al een handtekeningetje zouden willen zetten, maar voor de meerderheid achter onze duinen iets uit de categorie Bas Dost, Boer zoekt hoer of Yolanthe's kruisgang. Gelukkig niet voor KM's lezerslegioen, dat de kwaliteit van onze democratische gaarkeukens scherp in de kieren houdt. Zo ontvingen wij naar aanleiding van onze berichtgeving over het aantrekken van een interim consultant om de eilie tussen de staf van zwembad de Dijnselburg en haar gemeentelijke superieur uit de wereld te masseren een mail van een enthousiaste fan. Volgens hem heeft de SP-fractie in de raad tijdens voornoemde vergadering vragen gesteld over die spetterende kwestie.
B & W zou daarop hebben geboerd, dat er na het raadsbesluit van december vorig jaar om in het zwembad energiebesparende nouveauteetjes door te voeren zoveel op onze Gelinde afkwam, dat een interim stut nodig was om haar overeind te houden.
Onze fan vindt dat niet te rijmen met het antwoord dat wij maandag van de persafdeling mochten ontvangen, waarin gerept werd over een dreigende aanval van bedrijfsblindheid als reden voor het aanbrengen van een stut. Bij wie die ernstige aandoening voor de deur stond is niet helemaal duidelijk. Gelinde? De staf? Allebei?
Hoe dit ook zij, de mail gaat aldus verder. Komt ie:

"Verder zou u eens kunnen nagaan of het door u genoemde dagbedrag [1200 euro] klopt. Dat zou inhouden dat de interim consulent/manager/verandermanager maximaal 160 dagen voor de gemeente mag werken. Anders zou een Europese aanbesteding hebben moeten plaatsvinden. Of zou dat gedaan zijn? En als de prijs hoger is dan 150 euro per uur dan moet ie sneller klaar zijn. Het zou zomaar kunnen dat hij tot in september aan de slag is (dan gaat het bad weer open). Dat zijn ongeveer 180 dagen. Iets teveel?......... De gemeente lijkt met het beantwoorden van uw vragen niet geheel open en eerlijk te zijn geweest. Of is de persvoorlichtster niet op de hoogte van de uitspraken van de wethouder? Veel succes met uw mooie muurkrant. Ik lees hem met aandacht en nu extra intensief!".

Een golf van warmte steeg bij ons op. Hier houden wij van. Oh, btw: Op die stippeltjes in de mail stonden een paar klotsende geruchten die de ronde doen over de ingehuurde interim stut Verroen en diens wederwaardigheden in het zwembad van Maarssen en het lokale Sportfondsenbad. Gaan we ook naar hengelen. Stay tuned.

donderdag 3 februari-2011
Niemand zal dagelijks even door de site van de Zeister gemeenteraad neuzen.
Wij ook niet, maar onze alerte en groeiende fanclub daar maakte ons opmerkzaam op een uiterst boeiend stukje proza, dat helemaal past in onze serie over deze Italiaans aandoende gemeente. Lees en huiver. En stay tuned.

woensdag 16 februari-2011
Heeft de gemeente Zeist een zusterstad op Sicilië? Zou je zomaar geloven. We kregen weer een mailtje vol frustratie en woede. Willen we niet onthouden. Komt ie:

"Jullie schrijven al steeds over de puinhoop in Zeist. Het is nog erger. Neem nou eens de sector bouwen en bestemmingsplannen. De Dalweg: een mooi gebied tussen de Dalweg, Minckelerslaan en Kritzingerlaan, maar een puinhoop wat erachter zit. Bouwplannen voor een bejaardenhuis in een klein bos. Worden de bewoners uitgenodigd voor een inspraakavond. Allemaal poppenkast, want alles is al lang bedisseld.
Berkenlaan. Er is daar al jarenlang een illegaal pension voor Polen (net als op de camping). Dwangsommen haalt de gemeente niet op (net als op de camping). De eigenaar is een vriendje van, dus... Het is een schande dat dat in Nederland voor kan komen. De schuur ernaast is van dezelfde eigenaar. Die schuur heeft een dak dat er niet op mag zitten. Gemeente doet geen drol. Als ze nou gewoon die dwangsommen gingen ophalen. Dan hebben ze meteen een vollere kas. Doen ze een keertje wat goeds voor de burgers.
Andere domme zet van de ambtenaren: de afdeling van mevrouw Groeneveld (1) wilde vorig jaar de begraafplaats verkopen. Koper gezocht, kontrakten voorbereid, alles was al bijna rond. Toen vertelde een wakkere ambtenaar aan zijn werkgever dat een gemeente in het bezit moet zijn van een begraafplaats. Een begraafplaats verkopen en dan een nieuwe daarnaast aanleggen? Stelletje slome zakkenvullers! Zoiets weet een ambtenaar toch? Of heb ik teveel vertrouwen?
Wilt u het uitzoeken? Ik hoop het. Hoog tijd dat de mensen in het gemeentehuis eens wakker worden geschud. En in een tijd van bezuinigingen niet alleen minder uitgeven, maar ook meer doen."

Nou gaan we eens een hengeltje naar uitgooien. Aan het aas zal het niet liggen. Stay tuned.

(1) zie onze eerdere berichtgeving via onze zoekmachine

donderdag 17 februari-2011
Wel, wel. Eerst dit stukje proza in het AD deze week over de Poolse problematiek in Zeist en daarna dit filmpje van RTV Utrecht. De gemeente laat ineens wat spierballen zien. Zelfs de twee uitzendbureaus, waaronder het door de VVD-junta van generalissimo Wiegel geadviseerde Otto Work Force, hebben een dreigbrief in hun gleuf gevonden. Per 1 april moeten de Poolse werknemers pleite zijn, anders gaat de gemeente "misschien" over tot het innen van dwangsommen. Gossie. Stay tuned.

donderdag 10 maart-2011
We hadden nog niet onze hielen gelicht voor een weekje bijvullen van de batterijen in een zonnig oord, ofer brak een lichte pleuritis uit in het zwembad van onze favoriete Nederlandse gemeente. Bij het personeel. Dat vermoedde namelijk foul play van de zijde van Gelinde Groeneveld, de gemeentelijke toezichthoudster op het publieke gebadder in Zeist. Gelinde zou volgens het personeel van meet af aan bezig zijn geweest om de zwembadstaf te onthoofden. Raar gezicht, een staf zonder hoofd. Dus moest er rapido voor vervanging worden gezorgd. En daarvoor zou Gelinde de als interim stut geïntroduceerde Ron Verroen in gedachte hebben. En dat pikt het personeel even niet, getuige deze verklaring annex handtekeningenactie.
Een perfect voorbeeld van hoe je via een betrekkelijk eenvoudig arbeidsconflict een zwembad kan opblazen. Zal ons benieuwen wat er uit de waterdamp tevoorschijn komt. Stay tuned.

donderdag 17 maart-2011
Over Poolse arbeidskrachten gesproken. Vlakbij het door ons zo geliefde campingterrein De Dijnselburg bevindt zich hotel Zeist. Volgens onze vermaarde bronnen ter plekke gebeuren ook daar dingen die eigenlijk het daglicht niet kunnen verdragen. Zij het, dat het hier gaat om Poolse werkneemsters in plaats van werknemers. En voor zover waarneembaar heeft hun werkgever afgezien van het instellen van een Raad van Advies onder leiding van internationaal arbeidsrecht- en verzekeringsexpert Hans Wiegel.
De baas van het spul zou ene Jan de Groot zijn. Ooit het haasje na de eerste grote cokebust in de Utrechtse Wittevrouwenstraat. Zijn Poolse dames zouden zich in het hotel intensief bezighouden met de rugslag en om te voorkomen dat zij onverwachts de pijp aan Jan zouden willen geven, zou hun paspoort elders in veiligheid zijn gebracht.
Jan is de broer van Kobus de Groot, die in het verleden ook al met de smurfenbrigade en de onvermijdelijke beffen heeft kennisgemaakt via een gevalletje verwarrende middelen. Daarbij werd door de betrokken dienders eveneens een poging gedaan om een kluis van Kobus te kraken, die domicilie had gevonden in een gebouw des Heren in Vreeburg. Dat duurde grofweg een maand, maar naar verluidt werd daarna op het bureau een klein feestje georganiseerd in verband met de vondst van een aangename stapel irreguliere poen.
Deze twee opmerkelijke gebroeders opereren in de avontuurlijke slagschaduw van ene Hendrik Roozen, aka "de koning van het Noorden", die ook al eens voorbijkwam in ons Fecundo-dossier (1). Er wordt gefluisterd, dat dit trio ook over alleraardigste connecties op het stadhuis beschikt. En dat zou perfect aansluiten bij ons vermoeden dat Zeist een zustergemeente op Sicilië moet hebben. Zeist? Een stad om lief te hebben. Stay tuned.

1. Zie de gelijknamige serie op onze Followup-site.

maandag 21 maart-2011
Beetje laat misschien, maar we moeten het toch even kwijt. Afgelopen donderdag stonden de eigenaar van camping Dijnselburg en de uitzendbureaus Adecco en Otto voor de kadi. Samen met de gemeente Zeist. Ging om de illegale Poolse landdagen op de camping. Na een hoop soesa en gore stukkies in Kleintje Muurkrant was de gemeente min of meer genoodzaakt om via de kadi het vertrek van de Poolse werknemers te eisen. Per 1 april. Op straffe van een dwangsom van 50.000 euro.
Was het op advies van Wiegel cs. of van de lokale carnavalsvereniging? We zullen het waarschijnlijk nooit weten. Maar de beffen van de campinghouder en de uitzendbureaus voerden ter verdediging aan dat de betrokken Polen 'savonds en 'snachts als recreanten beschouwd moesten worden. En overdag waren ze aan het werk. Dus wat nou permanente bewoning? Bovendien waren die Polen heel wat netter volk dan dat zootje drugsverslaafden en illegale bewoners, die de vorige eigenaar op zijn erf had toegelaten. Je moet er maar op komen.
Tijdens het juridisch ringsteken bleek ook nog eens zonneklaar, dat er een hechte zakelijke band bestond tussen de huidige eigenaar en de twee uitzendbureaus. Verwondert ons niet met al die aanhangers van het liberale gedachtengoed op de achtergrond. Over twee weken wordt de uitslag verwacht. In de tussentijd hopen we nog wat meer olie op het vuur te kunnen gooien. Dus stay tuned.

vrijdag 25 maart-2011
Het spel rond de camping Dijnselburg is nu in volle bloei. Daarbij worden twee onderwerpen gemeden als de pest: de adviserende rol van Hans Wiegel en zijn liberale clubje achter uitzendbureau Otto Work Force en de publicitaire rol van Kleintje Muurkrant. Zo gaat dat in grote mensenland. Maakt ons verder geen flaus aus. We gaan gewoon verder. Hierbij een exposé van de laatste ontwikkelingen. Uitsmijtertje van de week.

vrijdag 1 april-2011
Gisteren viel de gerechtelijke hamer over de Poolse landdagen in camping Dijnselburg (1). Een kwestie waaraan we in de afgelopen maanden heel wat regels hebben gewijd. Als gevolg van de uitspraak van de kadi moeten de betrokken uitzendbureaus nu zorgen voor alternatieve woonruimte voor de Poolse werknemers. En nou zal het ons toch vooral benieuwen wat voor adviezen er bijvoorbeeld uit de koker van de junta van liberaal generalissmo Hans Wiegel gaan komen. De uitgebeende Polen misschien huisvesten in een circustent op vliegveld Soesterberg, waarvoor ooit zulke megalomane wellnessplannen bestonden bij voormalig CvK en huidige bancaire hotemetoot Boele Staal en consorten? (2) Of de Poolse dames in het Zeister hotel van de gebroeders De Groot nog wat laten opschuiven in hun vette spondes om hun landgenoten wat broodnodige rust te bezorgen na hun dagelijkse beslommeringen?(3) Om eens wat mogelijkheden te noemen. Moet wel voor 15 april a.s. gebeuren anders gaat het de uitzendbureaus poen kosten. Wij blijven alert als een kudde chihuahua's. Stay tuned.

(1) Zie het vonnis.
(2) Zie de serie Masterplan op de Followup-site.
(3) Zie aflevering 31 van deze serie dd. 17 maart 2011

dinsdag 12 april-2011
Wat zal het wezen? Een kilometertje of 25 tussen Venray en Maasbree? Veel meer zal het niet zijn. Wat meldt het door generalissimo Wiegel en zijn voetvolk geadviseerde Otto Work Force uit Venray? Dat het na "een lange zoektocht" een partner heeft gevonden: Work and Stay uit Maasbree. Rijp voor een specsavertje zouden we zeggen.
Ook als ze met lang langdurig bedoelen is de mededeling niet erg geloofwaardig. Otto heeft namelijk net een zeperd geladen voor de kadi wegens het illegaal onderbrengen van Pools werkvolk op camping Dijnselburg in Zeist, die alleen was bedoeld voor recreatie. Een poging om de betrokken Poolse muilezels als recreanten te bestempelen leed ernstige schipbreuk. Vandaar dat Otto nu Work and Stay in de arm heeft genomen. Een onderneming die een "jarenlange ervaring heeft in het professioneel huisvesten van arbeidsmigranten in Noord-Limburg". Nououou. Ze hebben sinds 2003 een kampie en zijn bezig met het inrichten van een tweede. Maar goed, je moet zo'n move een leuk verfje geven. Overigens zijn ze bij Otto door de uitspraak van de kadi wel van hun geloof gevallen. Kwootje:

"Het is wenselijk dat werkgeverschap en huisvesting van elkaar zijn gescheiden. Het is niet goed om werkgever en huisbaas tegelijk te zijn".

Aldus ene Frank van Gool, roeptoeter van Otto Work Force. En zo is het maar net.

woensdag 31 augustus-2011
Drie ton blijft toch drie ton. En als je die moet afdragen aan de overheid dan is dat toch wel zonde. Vond Hansie Achterberg ook. De eigenaar van camping Dijnselburg in Zeist ging daarom in hoger beroep toen hij eind maart voor de kadi een definitieve zeperd laadde in het langdurig conflict met de gemeente vanwege het irregulier huisvesten van Poolse werknemers, van wie de meesten op advies van de liberale spekslager Hansie Wiegel werden uitgebeend door Otto Work Force. Dat hoger beroep diende vorige week en wat denk je? De Twee Hansies gingen juichend over de streep. Volgens het voorzittende gerechtelijke trio had de gemeente Zeist namelijk niet klip en klaar aangetoond, dat de betrokken Poolse slaven permanent op de camping hadden gewoond en daarmee in overtreding waren.
Nou behoorde de figuur in het zwart die tijdens de zitting de kafkaaiaanse gemeente Zeist vertegenwoordigde niet tot het hoogste echelon van de befsecte. Dankzij ons microfoontje in de airco weten we bijvoorbeeld, dat hij bij het begin van de zitting zijn pleitnota niet bij zich bleek te hebben. Die werd na ruim een kwartier stomend aangereikt door een collega. Denk je nog, nou ja, shit happens. En van een beetje bef mag je verwachten dat ie ook zonder die pleitnota de nodige kennis van het dossier achter zijn haargrens heeft zitten. We willen niet meteen zeggen dat hij er geen ene reet van af wist, maar toch in ieder geval geen ene bil. De kadibatterij liet dan ook geen spaan van hem heel. De negatieve uitspraak kan daarom nauwelijks een verrassing zijn voor de gemeente. Die drie ton moet dus terug naar Achterberg, die nu zelfs overweegt om zijn Poolse volk dwars door de miraculeus terugwijkende Kromme Rijn en de zinderende Driebergse woestijn terug te leiden naar het beloofde Dijnselburg.
Nog even. Volgens de drie kadi's was er gerede twijfel aan de status van onze Poolse medeburgers. Bewoners of kampeerders. Laten we even zien wat zij er zelf van vinden. Zijn zij nou zo slim of hebben wij het IQ van een Przwalskipaard? Stay tuned.

Ze is het nog niet. Voor zover wij weten. Maar het lijkt een kwestie van tijd voor ze als volwaardig lid haar entree maakt in het Gedeputeerde Statencircus. We praten over Jacqueline Verbeek-Nijhof, VVD-wethoudster in Zeist, bij wie wij in 2010 en 2011 al een paar flinke fiolen van onze gramschap op de stoep hebben gegooid. Aanleiding voor die wat ruwe actie was haar schimmige optreden bij heikele kwesties als de massale illegale aanwezigheid van Poolse slaven op een campingterrein en vette perikelen rond een zwembad, waarbij de aanwezigheid in de coulissen van heren als H. Wiegel en D. Wessels wat ons betreft geen onbelangrijk detail vormde (1). Wil niet zeggen dat er daarna niks meer te vertellen viel over het betrokken meisje. Een half jaar geleden werd ze nog beschuldigd van een gevalletje voorkennis, belangenverstrengeling en huisvredebreuk (2). Maar wat kneden en masseren wil nog wel eens helpen. Tot de hamstring gaat opspelen. Dan moet je oppassen. Vraag is of daarvan bij ons onderhavige druifje sprake is. Ja, er gaat een gerucht dat ze pittig close was met Kathalijne de Kruif. En nee, niet echt een aanbeveling, want dat VVD-meisje uit de gemeenteraad van Maarssen ging in februari van dit jaar voor de bijl omdat ze haar ambtsgeheim zou hebben geschonden. Helaas voor Kathalijntje werd ze bij dat schenden afgelegd door een smurfenteam. Ze werd namelijk verdacht van betrokkenheid bij de handel in soft, het beheer van een wasstraat en valsheid in geschrifte. Alles bij elkaar voldoende om haar voor vier weken achter een deur met een kijkgaatje te slingeren (3). Maar in hoeverre ben je verantwoordelijk voor de daden van vrienden en kennissen? Niet. Dus die hamstring gaat nog wel even mee. 
Iets anders. Jacqueline en haar echtgenoot zouden in 2008 een perceeltje grond hebben gekocht aan de Hobbemalaan in Zeist. Waarom doe je dat? Normaliter om er een stapeltje stenen neer te zetten. Moet je wel vergunning voor hebben en als in dat verband het bestemmingsplan moet worden gewijzigd kan het even duren. Nou kies je over het algemeen je buren niet zelf. Maar in de nabije omgeving van dat stukkie grond van de Verbeekjes is heel toevallig een interessant bedrijf gevestigd, dat zich bezighoudt met de handel in antieke heilige koeien en caravans. En ook daarover doen geruchten de ronde. Komt nog. We houden nog even de spanning erin. Stay tuned.

(1) Gaat heen en vermaak u mateloos met onze stukkies uit die jaren.
(2) Het AD had daarover dit te vertellen.
(3) Kathalijne zat in volstrekte afzondering. Op 19 maart mocht ze onder strikte voorwaarden de straat weer op. In juni wordt ze samen met zes andere onverlaten voor de kadi verwacht. 

Stel je hebt een leuke baan. Je vrouwtje ook. En je kan wat stuiters laten rollen. De een gaat ermee naar een gokhol, de ander koopt een wanstaltige heilige koe en weer een ander verwerft zich een leuk pandje met een flink stukkie grond aan de Vossenlaan in Bosch en Duin. Gemeente Zeist. Het gevulde stelletje uit de aanhef besloot in 1989 tot het laatste. Maar een leuk pandje is pas een leuk pandje als je af en toe wat kan poedelen in je eigen zwembad. Voor de aanleg van zo'n exquise poedelgelegenheid heb je eigenlijk toestemming nodig van allerlei overheden en uiteraard was voornoemd stelletje daarvan op de hoogte. Maar zoals zo vaak het geval is bij luitjes met een volle zak stuiters dacht voornoemd stelletje “de ballen” en liet stiekem een keurig badje bij elkaar metselen. Vanaf dat moment was het af en toe heerlijk badderen geblazen. Vers water werd met de regelmaat van de daartoe op gang gebrachte klok aangezogen vanuit een op het perceel aanwezige put. Het vuile water inclusief het chloor ter verdelging van allerlei klein gespuis verdween in het riool. Mocht dat niet? Ja, kom op. Niet op elke slak chloor leggen.
Het ging jaren crescendo met het stelletje en hun pandje met stukkie grond en het illegale zwembad. Tot er in 1999 nieuwe buren kwamen. Buren die al spoedig in staat van oorlog raakten met buurman Terpstra. Een moderne goeroe die vooral zijn pegels verdiende met afblafcursussen en het klaarstomen van lieden die voor een parlementaire enquêtecommissie moesten verschijnen (1). In die onsmakelijke affaire speelde de gemeente Zeist een uiterst kwalijke rol. Zowel Terpstra als de gemeente haalden ondanks het inroepen van de hulp van Teevenbasher Oosting bakzeil. Maar niet zonder slag of stoot. En wat denk je? Ook in het conflict dat zich na 1999 heel langzaam ontwikkelde tussen het zwemduo met zijn stuiters en hun nieuwe buren was de gemeente Zeist zwaar op de hand van eerstgenoemden en haalde daarbij bizarre kunstjes uit. Meer daarover in de volgende aflevering. Stay tuned.

(1) Zie de blakerende serie “Verdacht geknerp rond De Terp” .

Wanneer ontstond de eilie? Tussen “het stelletje” en de nieuwe buren aan de Vossenlaan in Bosch en Duin (1). Eigenlijk in 2008. In dat jaar lieten Jos Arts en Geertje van Estrik, de twee componenten van “het stelletje”, een sleuf van zo'n 80 cm diep aanleggen tussen hun garage en die van buurman Van den Hemel. Ten behoeve van een riolering. Het project had kennelijk enige voeten in de aarde, want de sleuf lag enige maanden open voor de finishing touch zijn beslag kreeg. En omdat de muren van de beide heilige koeienstallen in die periode het zonder een extra steuntje moesten stellen, vertoonden die na enige tijd dezelfde gebreken als het vastgoed in het Groningse Hellum.
Daar kwam nog bij, dat de ruimte tussen de twee garages tot het domein van Joop van den Hemel behoorde. Erger nog, zelfs een stukkie van de garage van Jos en Geertje bevond zich boven Hemels territorium. Er werd wat gestoeid met paaltjes van het Kadaster om dat vlekje weg te werken. Maar na wat kribbig heen en weer geschuifel bepaalde die instantie uiteindelijk in 2014, dat de paaltjes zo'n 20 centimeter terug moesten, waardoor de garage van Jos en Geertje nu 32 centimeter over de erfgrens met buurman Joop heen steekt.
Overigens was het rijkelijk traag uitgevoerde rioleringsproject niet de enige oorzaak van de scheuren en verzakkingen van Van den Hemel's garage. Ook het zwembad van de nogal geïrriteerd geraakte buren deed zijn invloed gelden. Door een licht mankement aan de poedelbak moest er wat vaker water worden opgepompt dan oorspronkelijk de bedoeling moet zijn geweest. Zoals eerder vermeld werd daarvoor grondwater aangewend, dat door het dichtslibben van de put van steeds grotere diepten moest worden aangezogen. In ieder geval tot ver onder de 9 meter die daarvoor wettelijk is toegestaan. En hebben we al vermeld dat het met chloor bewerkte zwemwater via het riool werd afgevoerd? Ja, dat hebben we. Desgevraagd liet het Hoogheemraadschap Rijnlanden weten dat dit soort praktijken verboden was. Ook al omdat daarvoor een vergunning nodig was en die hadden Jos en Geertje niet. Of de gemeente Zeist even wilde handhaven. Kijk, en dan wordt het pas echt lachen geblazen. Gemeente ambtenaar De Bruin verschijnt ten tonele. Een groot artiest. Een parel. Meer daarover in de volgende aflevering. Stay tuned.

(1) Even terugpeddelen naar maandag is misschien raadzaam.

Het is 2013. En zoals gezegd, Hoogheemraadschap Rijnlanden heeft de gemeente Zeist opgedragen corrigerend op te treden bij Jos Arts en Geertje van Estrik. Je kan nou eenmaal niet zomaar beschermd grondwater blijven oppompen omdat je van tijd tot tijd lekker wil badderen in je tuin. En vooral niet als daardoor de garage van buurman Van den Hemel Groningse verschijnselen gaat vertonen (1). Dus op een dag trekt gemeenteambtenaar Martin de Bruin zijn stoute stappers aan en brengt een bezoekje aan het front. Hij neemt de situatie in ogenschouw en stuit daarbij niet alleen op de aanwezigheid van voornoemd badderbad, maar ook op die van een haast onvermijdelijke gelegenheid om je lekker te barsten te zweten. Want wat is wellness zonder sauna moeten Jos en Geertje hebben gedacht. Bouwvergunning? Uhhh, nee. En verder bleek hun garage voor een deel vertimmerd te zijn tot een gastverblijf. Nou ja, niet plassen. Er zijn ergere dingen in Zeist.
Handhaver De Bruin keert terug naar zijn hoofdkwartier, dat al eerder in deze serie voorbijtrok toen wij in de clinch raakten met een van zijn collega's, “Smart Bomber” Beenen (2). Wat mag je normaliter van de gemeente Zeist i.c. gemeentesmurf De Bruin verwachten? Dat ie handhaaft. Geen vergunning voor een zwembad, geen vergunning voor een zweethok, irregulier oppompen van grondwater, geklooi met kadasterpaaltjes, een naar wij hopen CO2-vrij gastverblijf. Open doel zou je zeggen. Maar wat denk je? De Bruin knoert de bal ernaast. Volgens hem was er helemaal geen vergunning nodig voor de aanleg van een badderbad etcetera. Hij heeft wel wat zorgen over de verzakkingen bij de buurman van Jos en Geertje, maar verder doet ie niks.
Van den Hemel barstte bijna uit zijn fundering, maar het werd nog gekker. Zijn buren besloten namelijk vooruit te verdedigen en trokken buurman voor de kadi. Om de omstreden centimeters grond terug te veroveren en een eind te maken aan al dat vervelende gezeik over vergunningen en overtredingen. Daarbij wapperde het stelletje met een rammelend rapportje van ene Bart van den Elshout. Een bouwkundig expert met een kleurrijk verleden, aan wie wij mogelijk in ASR-verband in de nabije toekomst nog enige aandacht zullen besteden. Tijdens het juridisch gehakketak probeerde Jos te bewijzen dat het zwembad en aanvullende bebouwing al van voor 1989 dateerden. Het jaar waarin Geertje en hij het perceel aanschaften. Dat bleek vrij eenvoudig te weerleggen aan de hand van officiële gegevens en het werd wat benauwd voor de eisende partij. Dat besefte Martin de Bruin kennelijk ook, want midden 2014 adviseerde hij Jos en Geertje stiekem om alsnog een vergunning aan te vragen voor de aanleg van het zwembad en aanpalende broddels (!). Op vrijdag 1 augustus van dat jaar werd de aanvraag ingediend, op woensdag 6 augustus geeft de afdeling Welstand haar fiat en op 19 augustus hebben Jos en Geertje reden om een fles bubbels open te trekken. Een wereldrecord. Had buurman Van den Hemel kunnen protesteren? Jawel, maar het blaadje waarin het gemeentelijk besluit stond vermeld werd toevallig in die periode niet bij hem door de gleuf gemieterd. Dus kwam zijn reactie te laat. Gemeente Zeist? Een paradijs. Voor mensen met een flinke zak stuiters. Stay tuned.(1) Zie aflevering 39 dd. 6 januari 2016.
(2) Zie de afleveringen 3 tot en met 6 van deze verbi9jsterende serie.

Even een recap. Voor we de clinch tussen aan de ene kant Jos Arts, Geertje van Estrik en de apparatchiks van de gemeente Zeist en aan de andere kant Joop van den Hemel verder afkluiven.
\In 1999 koopt Joop een leuk pand aan de Vossenlaan. Er moet hier en daar nog wat gezaagd en getimmerd worden, dus voor hij met zijn gezinnetje erin trekt is het 2001. In die periode moeten Jos en Geertje van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om bot op de Oder-Neisselinie tussen hullie en hun nieuwe buur een zwembad annex zweetruimte annex guestroom aan te leggen. Voor de aanvoer van vers water gebruikt het niet onbemiddelde stelletje een op hun terrein aanwezige put. Om te ontkomen aan allerlei enge ziektes wordt met enige regelmaat een zootje chloor in het badderwater gemikt. Geen uitzonderlijke methode binnen het wellnesswereldje. Probleem was wel hoe je met dat water verder omgaat als allerlei natuurlijk ongerief als blaadjes, mugjes, takjes en tenenkaas de boel toch wat troebel maken. Dan heb je een afvoer nodig en wat is er eenvoudiger dan een ouderwets riool? Met assistentie van een eenvoudige schildknaap uit het Oosten van ons Vierde Rijk werd daartoe een sleuf gegraven tussen de garage van buurman en de deels tot guesthouse gepromoveerde heilige koeienstal van Jos en Geertje. Het had wat voeten in de aarde, maar waar een wil is is een sleuf. Een wat lullig detail: de grond tussen de twee garages bleek van de buurman te zijn. En nadat de muur van diens garage aan de sleufzijde scheuren begon te vertonen was de boot aan.
Buurman Joop sloeg aan het snuffelen en kwam al gauw tot de conclusie dat Jos en Geertje niet alleen ruimtelijk gezien buiten de pot hadden geürineerd, maar ook op het terrein van de wettelijke voorschriften. Zo had het tweetal geen enkele vergunning voor hun wellnessproject aangevraagd en dat ze door het dichtslibben van voornoemde put zich genoodzaakt hadden gezien om grondwater aan te boren vanuit lagen die mogelijk dateren uit het pleistoceen druiste eveneens in tegen de officiële voorschriften.
Gelukkig beschikten Jos en Geertje over aanzienlijk meer stuiters dan Joop en dat heeft blijkbaar effect op de apparatchiks van een gemeente als Zeist. Anders is niet te verklaren dat een van hen eerst kraaide, dat je voor de aanleg van een zwembad geen vergunning nodig hebt en dat de rest allemaal niet zo erg was. Om vervolgens, toen het juridische spel tussen de twee buren op de wagen was, Jos en Geertje stiekem te adviseren toch maar vergunningen voor hun wellnesscentrum aan te vragen en die in wereldrecordtijd te honoreren. Vooral daardoor kwam het protest van Joop tegen deze gang van zaken te laat en werd ie door een meisje van juridische zaken van de gemeente Zeist het Bosch en Duin ingestuurd. Het lijkt allemaal sterk op bestuurlijk wangedrag. Om zwaardere termen nog maar even binnenboord te houden.
Joop overweegt nu aangifte te doen bij de lokale koddebeiers. Mede door zijn inmiddels in zijn voordeel beslechte parallelle gevecht met een andere, inmiddels voormalige buurman en de gemeente Zeist voelt ie zich bij tijd en wijle net Josef K.(1). Kunnen we inkomen. Wij blijven in zijn spoor. Stay tuned.

(1) Hoofdpersoon in de roman “Der Prozess” van de Tsjechische schrijver Franz Kafka. Voor het parallelle gevecht verwijzen wij graag naar de serie “Verdacht geknerp rond De Terp”.

Hoe zou het met haar zijn? Met Marieke Exler. Zij is juriste bij de gemeente Zeist en treedt in het krijt als bijvoorbeeld haar werkgever of een van de apparatchiks een scheef schaatsje heeft gereden. Zoals in het gevalletje Arts/Van Eldrik. Om ons daarin wat helderheid te verschaffen trokken wij maar weer eens de stoute Scapino's aan en schreven Marieke gisteren de volgende mail. Komt ie:

“Geachte mevrouw Exler,

Ten behoeve van de serie “Kafka in Zeist” op onze website www.stelling.nl zouden wij graag van u willen weten hoe de gemeente Zeist juridisch denkt weg te komen met de hoogst merkwaardige procedure die door een van haar ambtenaren is gevolgd in het geschil tussen Arts/Van Eldrik en Van den Hemel. Eerst zou volgens de betrokken ambtenaar geen vergunning nodig zijn voor de aanleg van een zwembad, omdat het zich onder het maaiveld bevond. Maar in een later stadium adviseerde hij Arts/Van Eldrik om toch die bewuste vergunning aan te vragen. Dat die aanvrage in een absolute wereldrecordtijd werd gehonoreerd moet bij u als jurist toch ook de nodige vraagtekens hebben opgeroepen.
Een heel ander chapiter is de aanleg van een sauna, een schutting en een guest house op de erfgrens. Deze bouwsels bevinden zich wel degelijk boven het maaiveld. Gisteravond, bij de vertoning van een documentaire over de herindeling van kamp Beukbergen, mochten wij van een hoge ambtenaar van de gemeente Zeist vernemen, dat ten aanzien van de in de loop der tijd illegaal opgetrokken loodsen, schuurtjes etcetera een strikte handhaving zou worden betracht. Dat is dus in schrille tegenstelling tot de houding die de gemeente Zeist heeft aangenomen in de Vossenlaan en wij zouden graag van u willen horen waarom voor die afwijkende procedure is gekozen”.

Zoals gebruikelijk een heel keurig mailtje en helemaal volgens de regels van hoor en wederhoor.
En van een deftige gemeente Zeist met een joviale burgemeester als Koos Janssen verwachten wij in ieder geval op korte termijn een helder antwoord. Transparantie is een hoog goed nietwaar. Stay tuned.

Wie zijn die mensen? Die hautain alle regels aan hun dure laarzen lappen en zonder vergunning allerlei frutsels boven het maaiveld aanleggen. Als luitjes in een woonwagenkamp zulke dingen flikken hebben we daar een grote muil over. Maar als het om vertegenwoordigers van de higher society gaat willen we nog wel eens wat oogjes dichtknijpen. Zoals de gemeente Zeist bij een gevalletje wildbouw in de Vossenlaan. Tot nu toe hebben we het steeds gehad over het duo Jos Arts en Geertje van Estrik. Na wat surfen moeten we helaas constateren dat Jos niet erg aan de weg timmert. Of het moet aan de Vossenlaan zijn. Hij schijnt iets te hebben gedaan op de afdeling cijfertjes van Hoogovens en volgens zeggen een gappie zijn van bank- en verzekeringsbonzen als Sjoerd van Keulen en Gerard van Olphen. Maar veel verder komen we niet.
Hoe anders is dat bij Geertje. Dat is een echte international. Zo zou zij bijvoorbeeld ooit in touw bij Insinger (1) in touw zijn geweest en volgens officiële gegevens tussen april 2006 en september 2008 bestuurlijk hotemetoot bij het Zwitsers filiaal van het Rotterdamse Mill Hill Investments NV in Lugano. Een succursal die eind 2002 ter wereld kwam en in juli 2013 de geest gaf. Mill Hill Investments doet volgens Bloomberg sinds 1988 aan het beheren van poen uit fondsen, trusts en stichtingen. En bij Drimble struikelden wij over het gegeven dat de NV tot de inboedel van de Ten Cate Bank behoorde. Dat laatste lijkt inmiddels achterhaald, want uit een informatief prikje bij de KvK blijkt dat alle aandelen momenteel in handen zijn van de Italiaanse holding Parga srl in Milaan, die op haar beurt weer verbonden is aan de Argentijnse energiereus Camuzzi. Vandaar natuurlijk, dat in het huidige bestuur van Mill Hill Investments een Argentijns meisje figureert: Marcela Silvia Quiñonez uit Buenos Aires. Gesecondeerd door twee echte Hollandse jongens: Jacobus Johannes (aka Tako) van Ginkel en Bart Willem de Sonnaville. En weet u wat er nou zo leuk is bij die twee? Beiden zijn ze directeur bij Vistra Holding. Het trustfund aan de Schiphol Boulevard, dat bij ons in de serie Octopussy al een paar keer wat donkertjes voorbijkwam in verband met de aankoop van een licht geurend grachtenpand in Amsterdam, een Spaans-Curacaose wasstraat en de Terra Vitalis-affaire (2).
Nou kan onze Geertje dat allemaal niet helpen, maar we zouden wel graag willen weten waarvoor dat filiaal in Lugano heeft gediend. En of de geruchten waar zijn, dat zij buiten het pandje aan de Vossenlaan in Zeist ook nog kan beschikken over een paar optrekjes bij het Como meer en indertijd bij Mill Hill betrokken was bij het door de wringer halen van zogenaamd pensioengeld dat toebehoorde aan toppertjes uit de Nederlandse bank- en assurantiewereld. Dat lijkt voor de buitenstaander wat armoedig, maar Mill Hill heeft een maatschappelijk kapitaal van 800 meloen euro, waarvan ruim 370 meloen geplaatst en gestort is. Voldoende pegels en financiële ruimte dus om eventueel lekker mee rond te rommelen en de blauwe brievenbrigades te lummelen. Zonder twijfel heeft Geertje zich in de loop der jaren een warm plekje weten te veroveren binnen dit wereldje vol luxe en wellness. Snapt u dan nog waarom je je onder die omstandigheden druk kan maken om een schuttinkie, een saunaatje, een guest housje en een badderbadje? Nee, wij ook niet. Stay tuned.

(1) Zie voor dit twijfelachtige adres het artikel “Neerlands stille kracht” op de site van de Morgenster.
(2) Zie de serie “Hardhout met een luchtje” op onze Followup-site.

We zijn uitgenojigd. Door Marieke Exler. Dat juridische meisje van de gemeente Zeist. Om onze vragen over de bouwsels van Jos en Geertje toe te lichten op het gemeentehuis (1). En dan kon zij weer het standpunt van haar werkgever lozen. Nou, we hebben besloten om niet op de uitnodiging in te gaan. We zijn daar al eens eerder geweest en als we ons goed herinneren was de koffie gewoon niet te hachelen. Bovendien kennen we het standpunt van de gemeente Zeist al uit de briefwisseling met Joop van den Hemel en hoe moet je met goed fatsoen terugkeren op je schreden als je je al zo hebt geconformeerd aan het wheelen en dealen van Jos en Geertje in deze kwestie?
Lekker bruggetje. We hebben het al eerder gehad over de interessante loopbaan van de uit 1955 stammende Geertje. Insinger, Ten Cate, Mill Hill. Impressive. Maar er is meer. Was het de Italiaanse sfeer in Lugano, de lokroep van het Como meer, de ossobucco en tiramisoetje toe of gewoon een lading prettige pegels? We weten het niet, maar plotseling vonden we haar naam terug bij een plukje nieuwe bestuurders van Bracco Imaging Holding. Een wereldwijd vehikel op het gebied van medisch onderzoek met een administratief plekje aan de Amsterdamse Strawinskylaan (where else) en voor moederholding Scalini een onderkomen aan de De Lairessestraat (where else), maar Italiaans in cuore en redini.
Het opperhoofd van Bracco is Diana Bracco. Geen dommerdje, die Diana. Doorgestudeerd in scheikunde, voorzitter hier, bestuurder daar, doet iets sociaals, bemoeit zich met Kunst en staat in maart voor de kadi in Milaan wegens het naaien van de blauwe brievenbrigade en fraude voor iets meer dan 1 meloen. Hield ondermeer verband met de verbouwing van haar boot en haar deftige onderkomen, die ze in de boekhouding van Bracco probeerde weg te frummelen. Schijnt ook daar niet te mogen. Kan of kon Geertje daar wat aan doen als interne deskundige op cijfertjesgebied? Voor zover wij kunnen waarnemen niet. Maar hoe leuk kan het zijn? Zo zit je te keuvelen over een saunaatje, een schuttinkie, een riooltje en een badderbad vol grondwater en zo maak je een duik in de wereld van de haute finance. Kleine wereld. Stay tuned.(1) Zie aflevering 42van deze serie dd. 21 januari 2016.

Het mag niet. Maar het werkt wel zo. Door de voortdurende Lof der Botheid in Brussel zouden wij bijna Diana Bracco uit het oog verliezen. La grande dame van Milaan en de ultieme werkgeefster van Geertje aka Gea van Estrik uit de rustieke Vossenlaan in Zeist. Diana moest deze maand voor de kadi verschijnen wegens het naaien van de blauwe brievenbrigade en een nummertje fraude van alles bij mekaar 1 meloen euro (1). Inmiddels al wel financieel rechtgetrokken, maar dat maakte blijkbaar weinig indruk op het OM en de voor dit klusje aangewezen kadi. Wat blijkt? Die kadi is een paar weken geleden vervangen. Zijn remplacant moet nu eerst de stukken doorneuzen en daarom is de zitting nu verzet naar 1 april (geen scherzo). Dat u het weet.
Overigens heeft onze Geertje aka Gea niet alleen een buitengewoon goeie baan bij Bracco. Ook bij de internationale cementreus Holcim Lafarge zit ze vooraan in het orkest. Ook geen deftige firma, maar daar hebben we het nog over. Stay tuned. (1) Zie aflevering 44 dd. 31 januari 2016.

Juridische procedures? Vertel ons wat. Meestal snap je er geen moer van. Zeker niet van het eindoordeel. Neem bijvoorbeeld het geschil tussen Joop van den Hemel en zijn buurtjes Jos Arts en Geertje van Estrik. Aan de rustieke Vossenlaan in Bosch en Duin. Er was wat gehark over Jos en Geertje's garage, hun zwembad, hun sauna, hun gerommel met kadasterpaaltjes en het oppompen van water uit het midden van de aarde. Allemaal al aan de orde geweest in aflevering 40 van deze serie. Joop deed nog een poging tot mediation, maar Jos en Geertje zagen daar niks in en de zaak werd voor de kadi gesleurd. In casu mr. D. J. van Maanen uit Utrecht. Een expert op het gebied van bouwsels. Joop ging dus nog net niet fluitend, maar toch wel met enig vertrouwen de zitting tegemoet. Maar wat trof hij daar aan? Geen mr. Van Maanen. Wel een reservekeeper: mr. Antje Miranda Loots uit Amsterdam. Geen expert op het gebied van bouwsels. En gek, hij voelde hem eigenlijk al aankomen. Hij ging vliegend de pottenbak in. Dat betekende hoger beroepje, extra kosten en je loopt je een flink tijdje op te vreten. Daarnaast bleef hij met de vraag zitten waarom mr. Van Maanen was vervangen en wel op zo'n korte termijn dat er niks meer aan te doen was. Nou had ie op zich niks tegen mr. Antje, maar hij vond het curieus dat in plaats van een expert iemand onder de lat werd gezet die van deze materie duidelijk geen kaas had gegeten. Kortom, wie was eigenlijk  mr. Antje Miranda Loots? Goeie vraag. Stay tuned.

Even in zijn achteruit. Naar aflevering 44 van deze serie dd. 21 januari 2016. Daar pakten we uit over cijfertjesdeskundige Geertje van Estrik uit Zeist alsmede over een van haar hoogst interessante werkgevers: Diana Bracco. Wat was het geval? Diaantje had voor 1 meloen euro haar huisje en haar in Nederland gebouwde houten jacht “If Only” een opknapbeurt laten geven. Maar zoals dat gaat met rijke mieters en dan vooral Italiaanse rijke mieters, Diaan had gesjoemeld met niet geheel deugdelijke nota's en die laten wegfrommelen in de boekhouding. Of Geertje bij dat sjoemelen een rol had gespeeld moesten we helaas in het midden laten. Dat wisten we gewoon niet. Hoe dan ook, Diana ging voor het luik en kreeg twee jaar voor haar voluptueuze mik. Wat lezen we nu ineens? Dat ruim een week geleden de “If Only” totaal is afgebrand op de rede van Nice. Kortsluiting. Geen slachtoffers. Meestal straft God onmiddellijk, maar deze keer heeft ie er even de tijd voor genomen. Stay tuned.

Foutje. U denkt dat het oplossen van een burenruzie net zo eenvoudig is als het opwarmen van een Unox-worst. Je laat Frank Visser of zijn alter ego John Reid opdraven en binnen een mum of drie weet je waar je aan toe bent. Maar de werkelijkheid van de glazen tiet spoort lang niet altijd met die van de wereld daarbuiten. Neem nou de burenguerrilla die zich in alle stilte voltrekt in de Vossenlaan in Zeist. Hoe die begon en zich verder ontwikkelde kunt u in deze serie te beginnen bij nummertje 38 uitgebreid terugvinden. En als u goochem bent ploegt u die artikeltjes eerst even om voor u verdergaat. Na de eerste juridische ronde werd het een tijdje stil. Dat hep je als je in hoger beroep gaat. Want dat deed Joop van den Hemel, de Jozef K. van de gemeente Zeist. Tijdens die periode van staakt het vuren liet Joop's verzekeraar REAAL (regelt het allemaal) een nieuw schaderapport opstellen. Kwootje Joop. Komt ie:

“Mijn eigen verzekering REAAL zegt dat de schade qua verzakking uitgesloten is in de polis. Maar wij zeggen dat het nog altijd schade aan mijn eigendom is, veroorzaakt door derden. Om mij tegemoet te komen liet REAAL een schaderapport opmakendoor de heer J. Kamsteeg van EMN, waarin beschreven stond dat de verzakking van pand, garage en tuin was veroorzaakt door een combi van factoren. Illegale kelder, grondwateronttrekking enzovoort, uitgevoerd door de buren Arts/Estrik. Het was een hele strijd om via de assurantie tussenpersoon dit rapport los te krijgen van REAAL. Tot onze verbazing kregen wij uiteindelijk een niet ondertekend rapport, waarin genoemde oorzaken en veroorzaker onleesbaar waren gemaakt. Kamsteeg bevestigde telefonisch (op tape vastgelegd) dat hij dat van die illegale kelder en grondwateronttrekking wel degelijk erin had gezeten dat het hem verbaasde dat derden dit eruit hadden gehaald.Gelukkig is Kamsteeg nog een van de weinige integere en onafahankelijke schade experts in dit avontuur. Getuige zijn advies toch een rapport te laten maken door EMN, met mij dan als particuliere opdrachtgever”.

Zo gezegd, zo gedaan en Joop kreeg bij zijn particuliere initiatief richting EMN op 11 december vorig jaar contact met ene Dick Emmink, teammanager Claims & Recovery (CAR). Zijn vraag was de eenvoud zelve: kon hij als particulier bij EMN terecht voor een schade expertise. Na een paar tikkietakkies schreef Dickie het volgende. Komt ie:

“Naar aanleiding van uw vraag en ons telefonisch onderhoud daarna bericht ik u dat ik na informatie te hebben ingewonnen onder andere bij de heer Kamsteeg van mening ben dat de kans op belangenverstrengeling in uw zaak aanwezig is en wij daarom geen opdracht van u kunnen aannemen”.

Over welke belangen Dickie het had werd niet duidelijk. Zullen wij die dan maar invullen? Je gaat een cliënt als ASR niet op de jubeltenen staan. Morgen meer over dit eindeloze gevecht tegen windmolens. Stay tuned (JP).

Wat doe je in je wanhoop? Als een door jou gepraaide schade expert weigert je van dienst te zijn. Omdat ie bang is dat ASR hem van haar tiet afhaalt als ie met een schrijfblokkie en een potloodpuntje bij jou in de tuin gaat staan om de schade op te nemen (1). Dan neem je een andere bolleboos in de arm. In casu de firma Lengkeek. Een redelijk grote jongen op dit terrein. Je legt in een mail omstandig het hele verhaal uit (2) en je hoopt dat Lengkeek je uit de brand helpt. Maar al wat je krijgt is een herderlijk schrijven van de bedrijfsbef, Pietje Bosma. Kwootje. Komt ie:

“Goedendag heer en mevrouw Van den Hemel.
Hartelijk dank voor uw onderstaande aanvraag. Wij hebben momenteel niet tot nauwelijks capaciteit om uw eventuele opdracht uit te voeren. Belangrijker is nog dat wij een vaste relatie hebben met ASR, zodat wij ons niet vrij voelen voor u op te treden in deze zaak. We adviseren deze zaak aan een ander expertisebureau voor te leggen”.

Nou, Pietje is in ieder geval eerlijk. Maar het is toch bij de dronken spinnen af, dat de factor ASR blijkbaar zo zwaar weegt dat een particulier het gewoon kan schudden als ie zijn door de buren veroorzaakte schade wil laten taxeren. Of is er toch ergens nog een burootje dat schijt heeft aan die verzekeringsmoloch in Utrecht (3)? Meldt u zich dan op korte termijn bij KM. Wij zorgen voor de rest. Stay tuned (JP).

(1) Zie onze bijdrage van gisteren.
(2) Prego. Dit is de mail.
(3) Zie voor meer ASR-dissonanten deze serie die ooit voor een gelijksoortige eilie zorgde bij het Financieele Dagblad.

Jaaaaaa. Daar is ze weer. Jacquelientje Verbeek-Nijhof. Voormalig VVD-wethouder van de Siciliaans aandoende gemeente Zeist en sinds kort ook ex-lid van de Utrechtse Provinciale Staten. Zij is net als haar partijgenoot Halbe zelf opgestapt. Waarom? Leest u even deze stukkies (hier en hier) uit De Telegraf. “Tramlijn Begeerte”, maar dan in de versie van Jakkelientje met als co-auteurs de mannetjes van BAM en Volker Wessels, die haast traditiegetrouw een extraatje nodig hadden om het eindstation van het project te bereiken (1). Waarom wij zo enthousiast zijn over deze Siciliaanse gebeurtenissen? Omdat dat meisje van Verbeek in deze serie al heel wat haltes is gepasseerd. Van vette patat tot zwembad, van camping tot interessante grondaankopen, van het lummelen van inwoners tot een drugsgerelateerde vriendschap. In een bonte rij. Morgen komt de Utrechtse landdag dus bij elkaar om definitief uit te vlooien hoe het met dat trammetje zo ver is gekomen. Wordt misschien best leuk. Maar nog leuker wordt het vervolg op dit stukkie, waarin ook haar echtgenoot het toneel betreedt. You ain't seen nothing yet. Stay tuned.

(1) Een jolige verwijzing naar het toneelstuk van de Amerikaanse schrijver Tennessee Williams. Wij kennen onze klassiekers.

Uiteindelijk ging ie erachter. George Duncan. De man die voor de veiligheid van de FC Utrecht supporters en hun home zorgde. In 2012 kreeg hij negen maanden kerker voor de ballen wegens de handel in verwarrende middelen. Witwassen en deelname aan een avontuurlijke organisatie werden door de hogere beroepskadi niet bewezen geacht. Een fluitje. En dat na een sensationeel verlopen zaak, waarbij zelfs een Britse undercoversmurf werd ingezet, een kadi werd gewraakt en George met tapverslagen liep te klaverjassen. Hoe dit zij, recentelijk bereikte ons uit het zuiden van Spanje het zonnige bericht, dat de uit De Bilt afkomstige George momenteel als hotemetoot zou fungeren in een koffieshop (nee, geen coffeeshop) in Benalmadena. Oorspronkelijk een vrij armetierig vissersdurp in de schaduw van Torremolinos, dat in de jaren zeventig/tachtig van de vorige eeuw een geweldige boost kreeg. Ondermeer dankzij een flink aantal meloenen die de Haagse avontuurlijke ondernemer Tinus Fens en krottenkoning Harry Hilders senior daar lieten neerdalen. Ook bij de bouw van de schuimtaart marina en aanverwante pronkstukken waren op het oog keurige roodwitblauwe vehikels betrokken, waaronder Fortress (de levensader van de Voermannetjes) en de Friesch-Groningsche Hypotheekbank (1). Al met al geen florissant begin voor zo'n mega-project en het mag dan ook geen wonder heten dat later ook iemand als de in 2011 met zijn schepper verenigde Stanley Hillis daar wat poen liet zakken. Onder andere naar verluidt in een koffieshop. Ja, dezelfde. Al voor Stanley's lawaaierige en door smurfen gadegeslagen overstap naar hogere sferen zou de shop in handen zijn gekomen van de inmiddels al een tijdje in een sombere omgeving verblijvende Dino Soerel. En zoals gezegd in shape worden gehouden door good old George Duncan. Waarom dit relaas in deze serie een plekje heeft gevonden? Nou, George zou volgens overlevering een ouwe FC-Utrecht gabber zijn van Ingmar Verbeek. De echtgenoot van de kortgeleden opgestapte Utrechtse VVD-Gedeputeerde en ex-wethouder van Zeist Jacqueline Verbeek-Nijholt (2) en succesvol ondernemer op het terrein van het wassen van heilige koeien en het opleuken van rotondes. Dit schreeuwt om meer. Krijgt u. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor het ontstaan van dit stuk meditterane narigheid deze uiterst boeiende serie.
(2) Zie voor deze bezige bij dit artikeltje.

Het leek allemaal zo mooi. Ze was met klapperende zeilen op weg naar een gouden VVD-toekomst. Jakkelien Verbeek. Maar helaas, plotseling is ze in een politieke windstilte terechtgekomen. Door dat klotentrammetje van ome Dik Wessels (rip) en de BAMzaaiertjes, waarover wij het hier al eerder hebben gehad (1). En weet u wat zo lullig is? De mogelijkheden om maatschappelijk iets voor je mannie te betekenen worden meteen ook een stuk minder. Neem bijvoorbeeld die wasstraat van Ingmar in Zeist. Een flinke joekel van 40 meter met alles erop en eraan. Voor die straat is heel wat water nodig en naar verluidt komt dat niet uit de kraan, maar uit de grond. En diep uit de grond. Onwettig diep. De landerige overheid heeft namelijk voor het gebruik van dieptewater dwingende voorschriften op de samenleving losgelaten. Binnen de bebouwde kom en in waterwingebieden mag je niet voor je mallemoerskont H2O van grote diepte gaan oppompen om bijvoorbeeld de uiers van heilige koeien schoon te spuiten. Dit om mogelijke verzakkingen in de wijde omgeving te voorkomen. Zoiets als in Groningen maar dan anders. Niet zo waanzinnig lang geleden zijn her en der die voorschriften zelfs verscherpt om beter te kunnen traceren waar mogelijk verwarrende middelen worden geproduceerd. Bij die productie is heel wat water nodig en je moet wel een IQ van rond de 60 hebben als je dat uit de kraan haalt. U begrijpt wat we met dit alles bedoelen? Bingo. Een vingerplant. Nou, maak er twee vingerplanten van. Overigens wordt in de gemeente Zeist naar hartelust ook dieptewater vermorst om al dan niet legaal aangelegde zwembaden te vullen. En aardwarmteinstallaties à la Jorritsma vormen in de aanwezige weelderige villa's eveneens geen uitzondering. Zeist? Het is net Palermo. In de volgende aflevering morgen leggen we de interessante loopbaan van Jakkelien onder een vergrootglas. Dus stay tuned (JP).

(1) Zie dit artikeltje.

Even een grimlach. In de vorige aflevering hadden we het over het irregulier oppompen van grondwater in Zeist en aanpalende oorden. Weet u wie dat water bij de Utrechtse Provinciale Staten in haar bestuurlijke portefullie had zitten? Jakkelientje Verbeek. Het is wat hè. Maar goed, we zouden vandaag een beginnetje maken met het oppompen van details uit haar carrière en niet van water. Dus dat doen we. Na haar studie in Leie (where else?) werkte Jakkelien alvorens voor zichzelf een Bude op te trekken een stel befkantoren af. Waaronder Caron & Stevens. Nou kan onze lieftallige Jakkelien het naar alle waarschijnlijkheid niet helpen dat ze nou juist daar als bef en belastingadviseur naar binnen stapte. Want het ging wel om een outfit die bij ons langdurig in het licht van de koplampen heeft gelegen. Al was het alleen maar vanwege de aanwezigheid van Rodriguez C. aka Roderic Manuel Timoteo op het tableau de la troupe. Een man die als fiscaal expert zowel absolute topdogs uit de Haagse blauwe brievenwereld als absolute bottomdogs uit wereldje van avontuurlijk ondernemerschap tot zijn connecties mag rekenen. Rodriguez kon (kan?) beschikken over kasteeltjes in Frankrijk en Schotland als er (financiële) dingetjes te bekokstoven vielen die beter buiten de publieke aandacht konden blijven. In het land der doedelzakken heeft Rodriguez zelfs een kermistitel weten te bemachtigen. Om zijn status als slotheer een beetje cachet te geven (1). En wie denkt er in deze context dan buiten Ollie B. Bommel niet aan een Overijsselse slotheer die onlangs van ons is weggenomen en in zijn nadagen ondermeer bekendheid verwierf door het organiseren van poenvluchten (2)? Brengt ons terug bij Jakkelien voor wie in ieder geval de Overijsselse hooglander en mogelijk ook de andere doedel geen onbekende verschijningen moeten zijn geweest. En van belang voor haar verdere carrière. Zo. Wij houden er wel van om het beleg wat zuinigjes uit te smeren. Dus meer de volgende keer. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor de avonturen van Rodriguez ondermeer de series “Octopussy”, “Nappie en de erven” en “De baas van Saab”.
(2) Zie de serie “Vrienden onder elkaar”.

Nogmaals, dat meisje van Verbeek kan er misschien niks aan doen. Dat ze na haar studie in Leie haar expertise op het gebied van belasting en beffologie uitbreidde op een paar kantoren met vraagtekens op de pui. In de vorige aflevering duwden wij Rodriguez C. het toneel op. Als vroegere hotemetoot van het hoofdstedelijke befkantoor Caron & Stevens. Bij de naam Caron is bij ons vooralsnog geen NL-Alert afgegaan, maar bij die van Stevens wel degelijk. De carrière van Willem Frans Casimir krijgt u hier in den brede uitgemeten. Inclusief zijn studiejaren aan de Harvard Universiteit. Een outfit die ons steevast een MK-Ultra gevoel bezorgt. Tussen 1972 en 2002 heeft onze vriend dus onafgebroken bij Caron & Stevens gezeten, dat later werd vastgeplakt aan CIA-partner Baker & MacKenzie en we mogen rustig aannemen dat hij in die periode ook Jakkelien wel eens is tegengekomen. In ieder geval op de trap of in de kantine. Rodriguez had het pand toen al verlaten, maar dat het contact tussen hem en Willem daarmee ook verleden tijd was mag betwijfeld worden. En dan denken we met name aan de deftige en geheime besprekingen op monetair vlak in het kasteeltje in Midden-Frankrijk waar de avontuurlijke Rodriguez de regie voerde. Interessant is ook Willem's adviseurschap bij Waterland. Een private equity vehikel dat bijvoorbeeld in de volgende coup zo'n glorieuze rol speelde. Attentie. Komt ie:

02002. Fortis neemt voor 240 meloen Intertrust over van Greg Elias (1).
2008. Fortis/ABN-AMRO wordt op kosten van de belastingbetaler een staatsbank.
209. Waterland neemt Intertrust voor 250 meloen euro over van het onder toezicht van Wouter Bos staande Fortis Nederland. Een koopje.
2012. Waterland doet Intertrust voor 700 meloen over aan het Amerikaanse investeringsvehikel Blackstone.
2014. Blackstone brengt Intertrust naar de beurs. Opbrengst 2 miljard.

Willem moet een paar waterlanders van vreugde hebben weggepinkt bij zoveel succes. En Jakkelientje? Die is aan dat niveau nog niet toe. Maar ze komt eraan. Wat wil je met zulke eminente leermeesters. Meer de volgende keer. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor deze Curacaose gap van Willy en Maxi ondermeer dit artikeltje.

Ze was weg en ze bleef weg. Nadat Jakkelien achteraf tot haar spijt afscheid had genomen van de Provinciale Staten in Utrecht keerde zij niet meer terug aan het publicitaire front. Een beetje jammer, want we waren bezig haar doopceel te lichten en op een doopceel over mevrouw Niemand zit niemand te wachten. Maar laten we er maar van uitgaan dat de VVD haar binnenkort weer ergens naar voren schuift en dan is zo'n redelijk complete doopceel niet voor de kat zijn contrabas in elkaar gehangen. Waar waren we? O ja, we hadden net Caron & Stevens gehad. Een nest met krabben en schorpioenen, maar bij haar daarop volgende werkgever Kaiser Advocaten was het ook geen botertje tot de boom. Zo was dat befkantoor op licht ongebruikelijke wijze betrokken bij de demise van Evert Kroon (1). De avontuurlijke stenenschuiver, die in zijn sterrenstelsel onderandere knoerten had rondtollen als de van de Schotse zwart geld route bekende Dik Wessels (rip), witselkwast Jan des Bouvrie en Peter R., de nasale stut van de dames Holleeder. Daarnaast speelde Kaiser een analoge rol bij het drama rond het inventieve investeringsfonds Easy Life. Om nog maar te zwijgen over het vehikel van de ook al in onze annalen voorkomende Dion “Nappie” Bartels (2). Heeft dit soort ondernemerschap geen invloed op het jeugdig aanstormend talent onder het personeel? Kunnen we ons niet voorstellen. Het komt toch op de een of andere manier in je grondwater terecht. En ga je in de vastgoedsector zonder dat je er misschien erg in hebt bijvoorbeeld gebruikmaken van de diensten van makelaar Gert Jan van Ee. Ook al een VVD-toppertje wiens optreden bij dit voorkennisschandaaltje rond Ingmar en Jakkelien uit 2014 een lichte geur verspreidde. Een geur die in 2016 bijna de status van stank verwierf bij dit verwarrende akkefietje. Gert Jan kwam er zonder kleerscheuren vanaf, maar u weet wat eenvoudige mensen zeggen: waar rook is, is stank. Gelukkig gaat het hier over de hogere liberale echelons en niet over het vulgus. Wij hopen dus op een snelle terugkeer van Jakkelien in de polletiek. We kunnen haar niet missen. Stay tuned (JP).

(1) Zie daarvoor dit verslagje van curator Westerhof.
(2) Zie voor een opfrissertje deze Wikipagina.

Daar moet je toch heftig de zenuwen van krijgen. Ben je vanaf 2013 bezig om aan te tonen dat je stulp aan de Vossenlaan in Zeist schade heeft opgelopen door irregulier geklooi van je naaste buren. En wat krijg je op je rekest? Nul. Dankzij het vernuftig gerotzooi van een bonte verzameling bestuurderen, ambtenaren en andere baliekluivers met vigerende regeltjes en voorschriften. En dankzij de assistentie van ASR. De kleinelettertjesspecialist en derivatenverzamelaar, die eerder deze eeuw in haar Utrechtse burcht jarenlang een criminele organisatie heeft gehuisvest. Inclusief heren met blaffers en gemotoriseerde engelen (1). Of dat familieleden waren van de ongenode bezoekers die zich van tijd tot tijd manifesteerden op het erf van Joop van den Hemel, de Jozef K. van deze serie, hebben wij helaas nog niet kunnen vaststellen. Maar wij zouden er niet ernstig van opkijken. Aan de haast sinistere invloed van ASR op de loop van deze affaire hebben we in de afleveringen 48 en 49 van deze serie al de nodige aandacht gepleegd. Maar daar bleef het niet bij. Morgen komt bij de rechtbank in Utrecht het beroep van Jozef, pardon Joop, opnieuw aan de orde. Ingesteld tegen de gemeente Zeist, die grosso modo het geklooi van de betrokken buren Jos Arts en Geertje van Estrik heeft gladgestreken. Bij een vorige gelegenheid binnen dit kader waren vier zendelingen van ASR aanwezig en dat is veul voor een zaak die in wezen net zo simpel is als het voeren van een ezel. Reden? Een citaat uit het beroepsschrift van de hand van Ing. K. van Brecht, dat woensdag in stelling wordt gebracht. Komt ie:

“Men kan hier niet anders uit afleiden dan dat hun belang groot is in deze zaak en dat men druk wil zetten. ASR Vastgoed is een grote ontwikkelaar in Zeist (bijvoorbeeld project Couwenhoven) en heeft daardoor connectie met de afdelingen Ruimtelijke Ordening, Vergunningen en Bouw & Woningtoezicht van de Gemeente Zeist. Mr. J.D. Loorbach senior is een lange periode via kantoor Nauta & Dutilh de hofadvocaat van ASR geweest bij grote zaken (overname Generali, overname OR fonds NS, beursintroductie ASR, enzovoort). ASR heeft bij de heer Arts als deskundige de heer Elshout naar voren geschoven, die dus zijn declaraties in deze bij ASR heeft ingediend (2)... Voor de goede orde: ASR is eigenaar van DAS Rechtsbijstand, waar de heer Arts ook verzekerd is. Terwijl het juridisch geschil al enige tijd liep accepteerden ASR en DAS de heer Arts als verzekerde bij de behandeling van deze zaak. Zeer ongebruikelijk, daar de heer Arts eerst verzekerde was bij CNA. Misschien is dit te verklaren uit het feit dat mevrouw Geertje van Estrik, de levenspartner van de heer Arts, samen met de heer Vincent Hartman in de directie van Sterling BV zit. De heer Hartman bekleedt die functie namens Ageas BV die tot de assets van Fortis/ASR behoort (3).“

De naam Loorbach komt overigens in het beroepsschrift van Van den Hemel ook elders voor. Nog maar eens een citaat. Komt ie:

“ (...) Een van de redenen waarom mijn cliënt in hoger beroep ging. Aanvankelijk zou rechter Van Manen, een bouwdeskundige, de casus behandelen. Maar hij werd vlak voor de zitting/comparitie vervangen door mevrouw Loots en haar griffier mevrouw N. Chote. En deze beide dames moest ter zitting door ondergetekende nog worden uitgelegd wat een kuub water was. Mevrouw Loots is gespecialiseerd in arbeidsrecht en niet in deze bouw/cadastrale erfgrens/vergunningsmaterie. Het door haar gewezen vonnis is hoofdzakelijk toegespitst op beweerdelijk ontbreken van metingen in het deskundigenrapport van Van den Hemel (ondanks het feit, dat deze toch waren aangeleverd door zijn advocaat), alsmede aan een beweerdelijke verjaring van een stukje kadastraal eigendom van Van den Hemel. Tevens is men volledig voorbijgegaan aan de schriftelijke stuiting van mijn cliënt uit 2011 in verband met de overschrijding door de heer Arts van de erfgrens met zijn garage cq. gastenverblijf en daarom een rare slinger heeft gegeven aan het verjaringsprincipe betreffende de grond waarop het bouwwerk van de heer Arts rustte. Volgens Van den Hemel is dit vonnis niet verwonderlijk, want achteraf gaf de griffie van de rechtbank Midden-Nederland toe dat het vonnis niet geproduceerd was door de rechter en de griffier die bij de zitting aanwezig waren, maar door griffier Willem Jan Loorbach, die niets wist van de technische uiteenzettingen die Van den Hemel en ik ter zitting te berde hebben gebracht in antwoord op vragen van de rechter. Ook vergat hij de metingen van ontstane scheuren in de muren van Van den Hemel's opstallen plus het tijdig ingebrachte stuk betreffende de stuiting mee te nemen in het vonnis. Terwijl op de zitting deze metingen van voor en na de grondwateronttrekkingen door de heer Arts in 2015 door mijzelf aan de rechter zijn getoond en uitgelegd en waarvan griffier Chote notities heeft gemaakt. Evenals van de discussie rond de stuiting van 2011.”

Een invloedrijk Loorbachje in de coulissen, een ander Loorbachje aan het front. En dat in een op het oog eenvoudige schadezaak. Is dat opvallend of zijn wij teveel geneigd om conspiracy te roepen als er beffen in zicht komen? Of verzekeringsboeren. Laten we het voorlopig houden op het laatste en met name griffier Willem de benefit of the doubt gunnen. Hoewel. Er was ook nog sprake van een verdwenen proces verbaal. Komen we zeer binnenkort nog even op terug. Stay tuned (JP).

(1) Zie onze bewogen serie “Tussen premies en piraten”.
(2) Zie voor deze zonaanbidder aflevering 155 van de onder noot 1 vermelde serie.
(3) Zie ook aflevering 589 van onze gevreesde serie "Octopussy".

Wat doet een griffier of een griffière bij de zitting van een rechtbank? Die rammelt alles wat er gedebiteerd wordt op zijn of haar laptoppie en stroomlijnt het daarna in een procesverbaal. Kritisch vraagje: wat gebeurt er als dat procesverbaal zoek raakt? Ja, dat is lullig. Maar geen zwartepiet overboord. Dan maakt de betrokken griffier of griffière een nieuw exemplaar. Aan de hand van het oorspronkelijk verslag op het laptoppie. Zou je zeggen als eenvoudige Sinterklaasbeliever. Zo niet in de intrigerende kees van Joop van den Hemel versus zijn door de lokale Zeister ambtenarij en ASR geassisteerde buurtjes Arts en Van Estrik. De griffière in kwestie, mevrouw Chote, was mogelijk niet in de gelegenheid om een peeveetje te baren, dus (?) werd de zaak overgedragen aan een welwillende collega van haar, Willem Loorbach. We mogen veronderstellen dat Willempie bij die klus over het oorspronkelijke verslag beschikte. Anders was het zelfs voor iemand met een IQ van 140 ondoenlijk om iets coherents eruit te persen. Waarom hij dan een paar cruciale verklaringen van de heren Van den Hemel en Van Brecht niet opnam is onbegrijpelijk zo niet suspect. Dat laatste vooral omdat in plaats van de wettelijk vereiste handtekening van de griffier (mevrouw Chote?, Willempie?) staat vermeld: “De griffier is buiten staat dit procesverbaal mede te ondertekenen”. Nog een kritisch vraagje: is hier willens en wetens gerotzooid? Nou, wij denken zomaar van wel. En niet voor het eerst trouwens. Deze hele serie staat bol van ambtelijk gerotzooi. Gek hè? Het went nooit. Stay tuned (JP).

door Jan Portein

Hoe laat het was? Weten we niet. Maar de datum weten we wel. 18 november 2017. Ergens op die dag parkeerde de omstreden publicist Hans Mauritz zijn zwarte Toyota Prius op de heilige koeiencorral van de bekende vreetschuur van Van der Valk in Vianen. Ongeveer tezelfdertijd stalde Jan Willem Kuijpers zijn Audi A5 eveneens binnen de hekken van dezelfde corral en eenmaal binnen bij de schuur gingen beide heren over tot een aangename kout. We kunnen alleen maar raden waar die over ging, maar laten we een gooi doen: het conflict tussen Joop van den Hemel, de Jozef K. van deze serie, en zijn buurtjes Jos Arts en Geertje van Estrik. Die gooi komt niet uit de lucht vallen. Mauritz was op de hoogte van het conflict dankzij zijn inmiddels langzaam aan de einder verdwijnende persoonlijke relatie met Van den Hemel. Kennelijk was de kennis van Mauritz over die affaire interessant genoeg voor de als emeritus hotemetoot van de Rotterdamse ABN/AMRO door het leven hobbelende Jan Willem om in diezelfde periode op visite te gaan bij uitkeringstrekker Arts en zijn goocheme Geertje. Zoals al eerder gejubeld een duo met friends in high places. En dat kan zowel lokaal als in wijder verband heel handig zijn bij het voeren van een oorlog tegen buurman Van den Hemel over futiliteiten als de stiekeme inname van 32 centimeter van diens domein voor de aanleg van een riolering (toegegeven het is geen Golan-hoogte, maar toch) en het illegaal onttrekken van grondwater ten behoeve van een spartelbad, waardoor het huis van Van den Hemel Groningse trekjes begon te krijgen. Nou het mooie: ons onvolprezen snuffelteam heeft uitgevonden, dat Jan Willem's broer ook geen onbekende is in Zeist. Dat is niemand minder dan Chris Kuijpers, de vroegere directeur generaal van Milieuzaken en de huidige directeur generaal van de afdeling Bestuur, Ruimte en Wonen bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Een persoonlijke vriend van onze heldhaftige premier Rutte met wie hij rond Noordwijk nog wel eens een fietstochtje wil maken. Mijn liefje wat wil je nog meer zou je zeggen. Een oekaze uit Den Haag aan burgemeester Koos Janssen en zijn eenvoudige voetvolk en je hoeft geen kazen meer te smelten om buurman Van den Hemel terug te jagen in zijn hok. Blote bene, we zeggen niet dat het gebeurd is, maar wie deze serie een beetje kent zal moeten toegeven dat het niet godsonmogelijk is. Overigens kunnen we uit het gegeven dat Jan Willem toen hij nog moest werken voor zijn karbonaatjes hotemetoot was bij de ABN/AMRO in Rotjeknor nog een leuk ezelsbruggetje in elkaar legoën. En dat is de aloude connectie tussen dat filiaal van de ABN/AMRO en ASR. De verzekeringsburcht van de bij die bank zwaar in het krijt staande CEO Jos Baeten. Hebben we het in de volgende aflevering nog over. Stay tuned.

door Jan Portein.

Jan Willem wil graag rechter worden. In 010. Nee, nee. Niet die Jan Willem uit de vorige aflevering. Dat was er eentje van Kuijpers. Deze Jan Willem heet van zijn achternaam Loorbach. En als een nomen nog steeds een omen is dan gaan ze in Rotterdam een lekker rechtertje krijgen aan Jan Willem. U hoeft alleen maar even terug te bladeren naar de waanzinnig gelezen afleveringen 56 en 57 van deze serie en u begrijpt wat we bedoelen. Daar figureert déze Jan Willem namelijk als griffier in het juridisch steekspel tussen aan de ene kant Joop van den Hemel en aan de andere diens buurtjes Jos Arts en Geertje van Estrik. En wat voor een griffier!! Geweldig. Niet echt een kind van zijn vader zou je zeggen, want Jan Dirk Loorbach was zowel onder de basket als bij allerlei juridisch gedreutel een knoert. Maar wel fantasierijk als het gaat om cliëntèle die over friends in high places beschikt. En aangezien Jos Arts en Geertje van Estrik die inderdaad hadden en bovendien juridisch ondersteund werden door het bij ons zo populaire verzekeringskot van Jos Baeten kunnen we een beetje bevroeden waardoor die fantasierijkdom van Jan Willem werd getriggered. Temeer daar toekomstig bed and breakfast-CEO Baeten geen onbekende was van pappa Jan Dirk. Maar dat weet u allemaal al dankzij de inhoud van de eerder genoemde afleveringen. Overigens zijn we hiermee wel aangekomen bij het bruggetje voor stramme ezels dat wij in de vorige aflevering al in het vizier kregen. We gaan terug naar 27 mei 1994. Toen kochten de in het eenvoudige Horst geboren en getogen Jos Baeten en zijn in de lokale Horseshoebar opgeduikelde vrouwtje Gerda een huis in Oostvoorne. Ze lieten dat op papier zetten ten kantore van de Rotterdamse notaris M.A.J.C.M. aka Michel van Agt, wiens blazoen toen op het oog nog net zo onbevlekt was als de ontvangenis van Maria. Dat zou later anders worden, maar daar konden Jos en Gerda niks aan doen. Ook niet aan de toevallige omstandigheid dat Van Agt een voormalige zwager is van de in onze serie Octopussy al vaak midscheeps getroffen notaris Johan van der Veen uit Dordrecht. De dingen zijn zoals ze zijn. Ten tijde van voormelde aankoop zal onze intrinsiek wat verlegen Jos bij zijn toenmalige werkgever, het verzekeringsvehikel Stad Rotterdam, gerust al een vliegende grijpstuiver hebben verdiend. Gevoegd bij de inkomsten van de als relatiegrutter geafficheerde Gerda en we mogen met een op cruise control kloppend hart aannemen dat de aanschaf van dat huis in Oostvoorne financieel verantwoord was. De carrière van onze man uit Horst verliep crescendo en begin 2016 zal ie zo rond de half meloen hebben gebeurd als CEO van ASR. Waarom hij dan samen met zijn eigen Gestaltpsychotherapeute op 13 april van dat jaar zijn opwachting maakte bij de Rotterdamse notaris Jurriaan van der Stok om een hypotheek af te sluiten met de ABN/AMRO van 789.300 euro wekt bij ons een vleugje nieuwsgierigheid. En dan zijn we er nog niet, want er komt nog een dotje rente en kosten overheen van ruim drie ton. Als onderpand diende de uit 1924 daterende stulp in Oostvoorne, waarvan de waarde momenteel geschat wordt op ruim een meloen cq. wat de gek ervoor geeft, en de door Jos bij ASR gesloten levensverzekering. Kortom lock, van der stok and barrel. Was die geleende poen bestemd voor aanpassingen aan het pand ten behoeve van de geplande Bed & Breakfast? De aankoop van aandelen ASR in de aanloop naar de beursgang op 10 juni 2016? De verovering van een eigen plekje op de Efteling? De realisering van Jos' droom om voordat ie definitief aan zijn stutten trekt de 3500 medewerkers van ASR op de kiek te zetten? Of kwam bij de toezichthoudende hotemetoten van ASR eindelijk de langzamerhand persoonlijk geworden juridische strijd tussen hun CEO en voormalig intermediair Jos Lindhout ellenlang de strot uit en mocht Baeten die strijd sinds begin 2016 zelf financieren (1)? Wie zal het zeggen. Baeten in ieder geval niet. Stay tuned.

(1) Zie de serie “Tussen premies en piraten”.