maandag 15 mei-2006
Allah zij geprezen. Ali Cyaan Kali schijnt deze zomer al naar de Verenigde Staten te verhuizen. Zal Rita ook wel lekker vinden. Hoeft ze zich geen onderdeel van een dromedaris te prakkizeren over de vraag wat ze met haar fameuze one-item partijgenote moet doen, die net zulke hoge cijfers bleek te hebben gehaald voor liegen als de buiten de lijnen gewerkte vwo-studente Taïda Pasic.
De reden voor Ali’s verhuizing naar Wacko-land moet een combinatie van verschillende factoren zijn: ze kan geen poot meer ergens zetten zonder een kudde oortjes om zich heen, ze moet haar huis uit en het is dat haar vader geen Gepetto heet en haar mentor Japie Krekel, anders had ze een neus van 1 meter 20 gehad.
Overigens komt Ali hartstikke goed terecht. Ze gaat aan de slag voor het American Enterprise Institute, een neo-conservatieve Amerikaanse denktank met een zogenaamd liberaal verfje. Wat we ons daarvan moeten voorstellen wordt mogelijk duidelijk bij het noemen van een paar andere verlichte geesten die binnen genoemde tank actief zijn: David Wurmser en Michael Ledeen. Allebei luitjes die een onsje meer conspiracy niet uit de weg gaan.
Zo wordt Wurmser verdacht van spionage voor Israël binnen het AIPAC-schandaal en heeft ie als aanhanger van Chalabi, de Irakese oplichter en gros, aan de wieg gestaan van de rampenfilm die momenteel in Baghdad en omstreken wordt geschoten (1). En Michael Ledeen speelde in de jaren tachtig samen met de gevluchte oud-Savakofficier Ghorbanifar al een dragende rol in de beruchte Iran-Contra-show (wapens-voor-drugs) en onderhield daarbij toen al warme contacten met luitjes van de loge P2 en een stel Italiaanse geheimediensten, die (mede-)verantwoordelijk waren voor gruwelijke bomaanslagen en een ruikertje ontvoeringen.
Die contacten kwamen later buitengewoon goed van pas toen ter legalisering van de inval in Irak bewezen moest worden dat Saddammeke stiekem bezig was met het in elkaar flansen van een nucleaire surprise. Ledeen, Ghorbanifar en een paar collega’s van Wurmser wisten in Rome een top-oetlul van de Italiaanse rubberzolendienst SISMI voor hun karretje te spannen. Er werden wat documenten afgebroddeld die moesten aantonen dat de Irakese snorremans in Niger wat gele cake had gekocht voor zijn geheime atoomproject. Zelfs een kind met een IQ van een zandvlo in zijn topdagen kon zien dat de documenten nep waren, maar - zoals iedereen inmiddels wel weet - dat donderde niet (2).
En juist in die bloemrijke omgeving gaat Ali per 1 september aan de slag. Er zijn heel wat mensen die ons ufologen noemen, notoire conspiracydenkers. Vooral na de publicatie van het artikel “Hoe een schoonmaakster de Somalische Jeanne d’Arc werd” (3). Leuk hè?

(1) Zie “Aipac en de Leugenfabriek” deel 4 dd. 5 september 2004 in deze rubriek en “Likoed en de Iraanse bom” in Kleintje Muurkrant 395.
(2) Gebruik voor Ledeen svp onze zoekmachine. De ouwe boef komt nogal eens bij ons voor.
(3) Zie De Morgenster.

vrijdag 26 mei-2006
Als erkende ufologen besteedden wij in een artikel in De Morgenster al eens een containertje aandacht aan de hypothese dat Ayaan Hirsi Alias, de Somalische Pinocchio in de Haagse tingeltangel, gemanipuleerd werd door luitjes uit de periferie van een stel samenwerkende rubberzolenconcerns. Pek en veren waren ons deel. Maar in deel 1 van deze serie dd. 15 mei jl. brak voor onze stelling al aardig de zon door. En het klaarde daarna nog verder op.
Eind vorige week toeterde het Canadese krantje National Post namelijk dat aanhangers van een non-Allah geloof in Iran binnenkort bij wet een badge of ander herkenningsteken moesten dragen. Ondermeer om te voorkomen dat aanhangers van Mohammed smerig zouden worden als ze onverhoopt de hand mochten schudden met bijvoorbeeld iemand uit de Christelijke smeerkuil. Volgens het Canadese riool vergelijkbaar met de ster die joden moesten dragen in de gebieden waar de stand-in van Charlie Chaplin in het lichtgrijze verleden een tijdje de baas was.
Het verhaal was geschreven door de ooit naar Amerika gevluchte Iraniër Amir Taheri, al jaren een gewaardeerde medewerker van de niet zo’n beetje conservatieve Wallstreet Journal. En het werd hijgend opgepikt door de mainstream pers. In de loop van deze week bleek dat er van het hele verhaal geen ene moer of boutje waar was en de National Post bood uiteindelijk zijn lezers openlijk excuses aan. Maar het kwaad was al geschied.
Wie is die Iraanse discipel van de gebroeders Grimm? Nou, die meneer Taheri is een gewaardeerd lid van Benador Associates. Een p.r.-firma die zwaar onder invloed staat van het American Enterprise Institute. De volgens de Nederlandse opiniekneders zo invloedrijke “denktank”, waar ze bijvoorbeeld rotgeintjes als de gele cake van Sadammeke en nu dan het Iraanse alternatief voor de Jodenster in elkaar knutselen om de boel op te naaien en waarvoor Ayaan Hirsi Alias met zoveel bombarie en gezwinde spoed aan de slag gaat. Toeval? Bestaat niet.