zaterdag 15 mei-2004
Een jaar of 7 geleden overleed in een gevangenis in de Amerikaanse staat Utah een gevangene. Nu is dat niks bijzonders, soms is het daar zelfs de bedoeling. Maar, het ging hier om een schizofrene man, die 16 uur werd vastgebonden op een stoel, en net als sommige luchtreizigers, stierf hij kort daarna aan een bloedklontering in een ader. Zij familie nam het niet en won een rechtszaak, de directeur van de gevangenis - ene Lane McCotter - was genoodzaakt om ontslag te nemen.
Recentelijk duikt McCotter weer op. Hij blijkt lid van een team van vier personen dat door hetDepartement van Justitie is uitgezonden naar Irak om er daar voor te zorgen dat de beruchte gevangenissen worden ‘gemoderniseerd’. Voor zover bekend heeft McCotter niks te maken met het schandaal van Abu Ghraib, maar...
Een half jaar nadat er een vernietigend rapport verschenen was over de onmenselijke toestanden in een gevangenis in Santa Fe, Nieuw Mexico, gerund door het bedrijf waarvan McCotter directeur was, huurde het Departement van Justitie hem in voor de laten we zeggen ietwat gevoelige klus van het moderniseren van gevangenissen in Irak. Zoiets als het moderniseren van gevangenissen in het Duitsland van 1945. Je mag aannemen dat ze dan toch checken wat voor vlees ze in de kuip hebben.
Management & Training Corp (MTC) is het bedrijf waarvan McCotter directeur is, hij is eindverantwoordelijk voor de “corrections business development”, zeg maar de divisie gevangenissen. In maart 2003 werd een rapport gepubliceerd over schendingen van de mensen- en burgerrechten in Santa Fe; bovendien bleek dat de gevangenen risico’s liepen doordat er onvoldoende medische bijstand was en abominabele leefomstandigheden. Allerlei ontslagen binnen de staf waren het gevolg. Uit verder onderzoek bleek dat in veel van de 13 gevangenissen die door MTC worden ‘gerund’ in de VS, Canada en Australië misstanden op het gebied van gezondheidszorg, veiligheid en personeelsbeleid bestonden.
Op 20 mei 2003 verklaart John Ascroft, minister van Justitie, dat McCotter naar Irak is gezonden. Hij heeft daar de taak om personeel te scholen voor de functie van gevangenbewaarder. Tja, blijkbaar de juiste man met de juiste opvattingen op de juiste plaats. Hoe zat het ook weer?... Don’t try to understand them. Just rope and throw and brand them”.

vrijdag 18 juni-2004
Op 14 mei schreven we over Lane McCotter en het bedrijf Management & Training Corp (MTC) waarvan McCotter directeur is. Hij is eindverantwoordelijk voor de “corrections business development”, zeg maar de divisie gevangenissen. In mei 2003 is hij één van degenen die wordt uitgezonden door John Ascroft om de gevangenissen in Irak te ‘moderniseren’en aan te passen aan de eisen van de democratie. McCotter was daar blijkbaar de aangewezen persoon voor, want als gevangenisdirecteur liet hij een spoor van vernieling achter, dode gevangenen, misbruik van gevangenen, ontzegging van medische zorg. Kortom, alles wat je niet verwacht van een gevangenis. Maargoed, blijkbaar zijn we niet van deze nieuwe tijd.
De keuze van Ashcroft lijkt niet toevallig. Een collega moderniseerder is John Armstrong. Onlangs ontslagen na een spoor van schandalen in het gevangeniswezen achter te hebben gelaten. Sexuele intimidatie van gevangenisbewaaksters, het overlijden van psychische zieke gevangenen door te forse maatregelen enz enz. John Armstrong is inmiddels Assistent Director of Operations in Irak. Een andere ‘ontwikkelingswerker’ is Gary Deland, ook directeur van MTC. Bekend om zijn verlichte bewind van een gevangenis, waar hij een psychisch zieke gevangene 56 dagen naakt in een isoleercel, zonder licht, ramen, toilet enz. op liet sluiten. Deland en McCotter waren in Irak belast met Abu Ghraib.
Hoe zat het ook weer?... Don’t try to understand them. Just rope and throw and brand them.

zondag 20 juni-2004
Het wordt eentonig. Terry Stewart is voormalig directeur van de gevangenissen in Arizona. Onder zijn bewind (1995-2002) gebeurden allerlei misstanden. Volgens een rapport van het Amerikaanse Ministerie van Justitie waren 14 vrouwen slachtoffer van verkrachting, anaal geslachtsverkeer en geweld van mannelijke bewakers. Gevangenen moesten voor straf in de zomerhitte van Arizona 4 dagen in de open lucht staan, zonder water, sanitair, schone kleding, voedsel of bescherming tegen het weer. Als het winter was hadden zij geluk, want dan duurde zo’n straf maar 17 uur. Begin deze maand werden er door een senator vragen gesteld aan de Amerikaanse Inspecteur Generaal vanhet Gevangeniswezen. Hoe kwam het dat iemand met zo’n verleden uitgezonden werd om het Iraakse gevangeniswezen te moderniseren, tezamen met andere eveneens controversiële collega’s zoals Lane McCotter en John Armstrong.
Inmiddels is Terry Stewart partner in het adviesbureau "Advanced Correctional Management”. En opnieuw ingehuurd door het Ministerie van Buitenlandse Zaken om een gevangeniswezen te moderniseren, dit keer op Haïti. Hoe goed dat gaat blijkt uit het volgende verhaal. Toen freelance journalist Kevin Pina een bezoek bracht aan de Petionville gevangenis om daar Annette SoAnn Auguste te bezoeken (een aanhangster van de verdreven president Aristide) trof hij daar vrij rondlopend de veroordeelde moordenaar Jodel Chamblain, voormalig (?) leider van een doodseskader van de FRAPH. Toen Pina terugkeerde bij de receptie stond Chamblain daar de identiteitskaarten van de bezoekers van Auguste door te nemen. Een klacht van Pina bij de bewaking leverde slechts een glimlach op. Ziet ernaar uit dat na het ‘schoonmaken’ van de gevangenissen in Irak nu Haiti aan de beurt is.