vrijdag 12 maart-2004
De bewering vanuit Zimbabwe dat met de arrestatie van een stel prijsvechters op het vliegveld van Harare een couppoging in Equatoriaal Guinée zou zijn voorkomen krijgt langzamerhand meer ballen. Zoals wij gisteren al meldden hoorden de heren inderdaad thuis bij de Britse veiligheidsclub Executive Outcomes, dat zulke nuttige banden onderhoudt met het Britse inlichtingen- en veiligheidsapparaat. De coup zou ten doel hebben gehad de sinds 1979 aan het bewind zijnde president Obiang de rimboe in te sturen en hem te vervangen door Severo Moto, de in Spanje verblijvende leider van de Guinese regering in ballingschap. Een van de vijftienhuurlingen die in Guinée zelf zijn opgepakt is de Zuidafrikaan Nick du Toit. Een “voormalig” lid van het zogenaamd opgedoekte Executives Outcomes en oud-functionaris van een Zuidafrikaanse verkenningseenheid. Die zou inmiddels klaar worden gestoomd om voor de teevee een verklaring af te leggen. Wellicht wordt dan de rol van de Spaanse, Britse en Amerikaanse inlichtingendiensten ook wat verder uitgelicht. Plus de vraag waar de wapens vandaan kwamen. Zeker is dat de Boeing voor deze missie is opgestegen van de Amerikaanse luchtmachtbasis Hope in North Carolina, een tussenlanding heeft gemaakt op Barbados alvorens uiteindelijk naar zuidelijk Afrika te vliegen. En ook al was het officieel ingehuurd door een particuliere firma, iemand met een beetje inzicht in deze materie weet dat dat geen mallemoer hoeft te betekenen. Kortom, allemaal interessant genoeg om deze affaire te blijven volgen. U hoort van ons. Stay tuned.

donderdag 11 maart-2004
Eerder deze week viel er nogal wat heisa te noteren in de internationale pers nadat een Boeing op het vliegveld van Harare een alleraardigst voorrraadje wapens aan boord bleek te hebben en 64 grimmige lieden die als huurlingen werden bestempeld. Daarna werd het weer opmerkelijk stil. Inmiddels zou een onderzoek in zowel Zimbabwe als Equatoriaal Guinée hebben uitgewezen dat het hele gebeuren de opmaat vormde voor een couppoging in het laatstgenoemde, olierijke ministaatje aan de evenaar, waar nog eens vijftien man zijn opgepakt. De couppoging zou de instemming en support genieten van de Britse, Amerikaanse en Spaanse inlichtingendiensten. Die informatiezou afkomstig zijn van Simon Mann, een van de arrestanten van de groep. Nou zullen de verhoren in de beide betrokken landen niet geheel voldoen aan wat ooit is overeengekomen in Genève. Maar wie maalt in dit soort gevallen nog om een vodje papier? Niettemin roept de naam Simon Mann herinneringen op aan een meneer met dezelfde naam die een leidinggevende functie vervult bij de firma Executive Outcomes (EO). Op het oog een keurige club die bewakingspersoneel levert voor industriële projecten in ontwikkelingslanden. Het beroerde is wel dat er meestal stront aan de knikker is of ontstaat waar EO-personeel zijn legerschoenen tussen de deur steekt. Zo verdienden deze heren in het verleden geen vetleren medaille voor hun optreden in landen als Angola en Sierra Leone. Maar bij EO is heel wat expertise in huis als het gaat om bliksemsnelle guerillacties. Zowel pro als anti zittende regeringen in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. De onderneming onderhoudt warme banden met de Britse SAS en de voormalige Zuidafrikaanse organisatie Civil Co-operation Bureau dat in de good old days zorgde voor het stilletjes maar adequaat opruimen van anti-apartheidsactivisten. Met dit soort werkzaamheden valt een aardige duit te verdienen, maar er is meer. EO is namelijk een tweesnijdend zwaard. Achter de houwdegens schuilt namelijk de op de Bahama’s gevestigde industriële onderneming Heritage Oil and Gas. En hoe toevallig is het toch dat nou juist die onderneming na het ruimwerk van EO in Angola en Sierra Leone interessante rechten verwierf voor de exploitatie van oliebronnen en verschillende mijnen. Nou ja, toevallig. This is an Mann’s world.