Skip to main content

Door Jan Portein

Eerst duwen wij even uw geheugen onder de kouwe douche. Om de hoofdfiguur in spe van deze serie, Jaap-Pieter Elenbaas, alvast van een fleurig kader te voorzien. Daarvoor moeten we terug naar de afleveringen 26 en 27 van de serie “Vrienden onder elkaar” waarin Jaap-Pieter's praktijken prominent aan bod komen. Inclusief het toesturen van suggestieve klerenhangertjes aan onverlaten die aan zijn eigen fauteuilpoten of die van zijn opdrachtgevers zaagden. Verder kwam Jaap-Pieter bij ons nog voorbij in aflevering 46 van de serie “Skenes vanachter de coulissen”. Mocht u na het smakelijk verorberen van al dit heerlijks nog een gaatje over hebben dan adviseren wij u met graagte om bij Goegel even te zoeken naar “De criminele notarissen Eldering en Van der Veen”. Komt u terecht op de schrik en verderf verderf zaaiende site “De Notaris” van Marcel Vrinssen. En daar vindt u dan moeiteloos naast voornoemde notarissen ook Jaap-Pieter terug. Een financieel expert die na zijn voortijdig afgeknapte bancaire carrière zijn toevlucht zocht in de zorg. Daarover ontvingen wij van een oude vertrouwde correspondent de aan duidelijkheid weinig te wensen mail. Komt ie:

Die teringlijer van een Jaap-Pieter Elenbaas is er bij Van Lanschot uitgeflikkerd na al mijn tweets over hem destijds en de onthulling dat hij lid was van dat businessclubje in het Wapen van Rijsenburg [club van 100, red.]. Hij is toen gaan werken bij blindeninstituut Bartimeushage in Doorn”.

En dat was correct. Jaap-Pieter beschreef die zwaai aan de carrièretrapeze alsvolgt. Komt ie:

Veel van wat ik tot nu toe heb opgebouwd en geleerd, dank ik aan trouwe werkgevers in de financiële sector als Achmea, Staal en Van Lanschot. Na 23 jaar financiële dienstverlening is dat in 2019 geëindigd met mijn vertrek bij Van Lanschot. Met zoveel veranderingen in de financiële sector was ik dit keer niet de persoon die de verandering leidde, maar was ik onderdeel van de verandering. Is dat erg? Het is nooit leuk om zo'n boodschap te horen, aan de andere kant gaf het mij de mogelijkheid om mijn eigen pad te ontwikkelen. Op een of andere manier lukt mij dat slecht als ik letterlijk en figuurlijk nog verbonden ben aan mijn opdracht, mijn team, klanten en werkgever. En ook van deze ervaringen leer je weer. Hoe ga je ermee om dat je van de ene op de andere dag er niet meer bij hoort. Of dat afscheid nemen nog niet zo makkelijk is; hoe deed ik dat zelf bij collega's of hoe nemen anderen afscheid van jou? Ik weet zeker dat ik iemands vertrek nu anders zal beleven. Letterlijk is je (vrije) tijd zo ingevuld. En hoe zorg je ervoor dat deze tijd ook betekenis heeft? Ik heb dat onder andere gedaan met vrijwilligerswerk. Door vrijwilligerswerk heb ik nieuw inzicht gekregen in diverse leefwerelden en ben je ook weer onderdeel van een sociaal en zakelijk verband.
Voor mijzelf was al duidelijk dat ik een overstap naar een andere sector wilde maken en met een sterke wens naar “de zorg”. Een sector met betekenis en die in allerlei opzichten ertoe doet. De financiële sector steekt de afgelopen jaren veel energie in het bepalen en neerzetten van haar maatschappelijke voetafdruk. Hoe je het wendt of keert is de betekenis van dat product toch emotieloos, behalve als de belegging niet rendeert:-). Die emotie en betrokkenheid is in de zorg er van nature en zij zoeken juist naar een balans waarin betrokkenheid en betekenis gecombineerd worden met zakelijker handelen.
Hoe mooi is het dat ik mijn bijdrage ga leveren aan de verandering. Hoe dan? Per 1 februari a.s. Start ik als Manager Klant & Relatie bij Bartimeus. Bartimeus heeft de ambitie om de expertise-organisatie te zijn voor iedereen met een visuële beperking. De teams van Klant & Relatie zijn het visitekaartje van Bartimeus en de vanzelfsprekende schakel om de buiten- en de binnenwereld met elkaar te verbinden. Wij zijn het welkom voor de klant, de inspirator voor de organisatie en de aanjager voor verbeteringen van werkprocessen. Rollen en verwachtingen die mij bekend zijn en die passen in mijn eigen ambitie en de missie van Bartimeus. “Zorgen dat alle mensen met een visuële beperking 100 % kunnen leven”. Bartimeus is in 2020 gestart met een nieuwe inrichting en leidende werkprincipes. Ik zal leren over de zorginhoud & complexiteit en haar cultuur. Gelijktijdig wil ik graag mijn ervaring inzetten om deze kanteling tot een succes te maken. Een resultaat voor alle betrokkenen: onze cliënten, zorgverleners/verwijzers & onze medewerkers, zodat Bartimeus zowel maatschappelijk als financieel rendement levert. Trots dat ik deze overstap maak. Zo begint 2020 met een mooi nieuw begin, proces en ambitie.
# Bartimeus#100 % leven#hetgaatnietomhoeveelprocentjezietmaarhoeveelprocentjeleeft#Bartimeuslaathetzien.

Van teringlijer tot een zalvende zoon van Timeüs. Ce n'est qu'un pas. Stay tuned.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

Je kan het vragen. Aan een of andere hotemetoot bij Van Lanschot. Waarom Jaap-Pieter Elenbaas een paar jaar geleden de zak kreeg bij het filiaal van die bank in het Palermo van de Utrechtse heuvelrug [Zeist, red.].
Maar wij hebben in het verleden Van Lanschot met name in verband met onoirbare praktijken tussen Schaffhausen en Genève al vele malen bij de vulles gezet (1). Dus wat hebben we te verwachten? Waarschijnlijk wat gekeuvel over het beschermen van de privacy van Jaap-Pieter, die respectievelijk directeur is geweest van Van Lanschot's flappenfiliaal in Utrecht en Zeist en zijn bancaire carrière daar afsloot als Manager Client Services. Naar eigen suggestie als slachtoffer van een reorganisatie (1). Ja, ja. Even een kwootje uit een van de hoofdstukken uit “De Notaris”, de meesterlijke site van Marcel Vrinssen. Komt ie:

“... En zo heeft ze [Hanneke Eldering-Veenemans] dus ook de macht over Jaap-Pieter Elenbaas. Een grote man bij Van Lanschot Bankiers. Hij is zelfs filiaaldirecteur geweest van Van Lanschot Bankiers in Zeist. En waar kennen we Zeist van als we het over criminelen hebben? Maar neef Jaap is nogal goed thuis in adviezen geven aan mensen met teveel geld. Mensen zoals zijn tante, de weduwe Eldering. Ze heeft al teveel geld, maar wil nog véél meer geld. En daar komt de taak van neef Jaap om de hoek kijken. Zijn taak is om uit te zoeken waar de weduwe Eldering haar, inmiddels bijna geheel gewassen, financiële bezit kan beleggen om er nog véél meer van te maken. Zo heeft de weduwe Eldering vele miljoenen geïnvesteerd in NPM Capital en in HAL Investments... Haar geïnvesteerde geld is in de laatste jaren verdrievoudigd. Vooral door de miljoenen die op aanraden van Jaap-Pieter Elenbaas zijn geïnvesteerd in SHV Holdings... En ook in het moederbedrijf van SHV Holdings zitten enkele oude bekenden van notariskantoor Eldering op de hogere/hoogste posten. Waardoor het voor de weduwe Eldering niet zo moeilijk is om via een bedrijf als SHV Holdings haar gejatte buit wit te wassen”.

Misschien werd dit sinkhole wat al te riskant voor Van Lanschot en was dat de reden om Jaap-Pieter weg te reorganiseren. Hoe dit ook zij, na enige tijd zijn wonden gelikt te hebben stortte Jaap-Pieter zich naar eigen zeggen in het vrijwilligerswerk. Van wat hij nou precies vrij en willig deed is voor ons niet of nauwelijks iets terug te vinden. Mogelijk zocht hij de balletjes op die in het struweel waren achtergelaten bij golfclub Anderstein. Of riep hij als Teammanager bij voetbalvereniging DEV Doorn af en toe hup bij een wedstrijd van de D-tjes. Of bracht hij tassen met inhoud weg voor tante Hanneke (2). Je weet het niet. Ja, hij had een leuk contact met de Stichting Kirc. Die deed en doet onderzoek naar de interactie tussen klant en bedrijf en misschien dat Jaap-Pieter daar een tijdje heeft rondgewaard als volontair. Btw.: tussen alle sponsors van die stichting huizen twee uiterst interessante bedrijven: Odigo en Verint (3). Alletwee dikke Paasstol met de Mossad. Maar goed, daar kan Jaap-Pieter niks aan doen. Overigens blijft het vooralsnog wel een raadsel waarom de voormalige bankier notabene voor een automatiseringsklus is binnengeloodst bij Bartimeus. Een zorginstelling voor blinden en slechtzienden. Hebben we het nog over. Stay tuned.

(1) Zie Jaap-Pieter's verklaring in deel 1.
(2) Zie Octopussy 565, 566 en voor de goede orde 567. Gaan over Pierre Salik en de weduwe samen op stap naar Zwitserland om wat poen onder te brengen.
(3) Zie de serie “Comverse” en wie weinig geduld heeft verwijzen we naar aflevering 18.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

We got mail. Ging over Jaap-Pieter Elenbaas. De neef van de weduwe Eldering-Veenemans, die zowel in onze serie Octopussy als op de site “De Notaris” van Marcel Vrinssen zo'n favorietenrol vervult. In een eerder stadium raakten wij al heel licht van de 100 graden over het feit dat onze Jaap-Pieter het had gebracht tot het directeurschap van de Van Lanschot-filialen in respectievelijk Utrecht en Zeist. Wat ons betreft leek zijn heliumgehalte een tikkie te hoog. Maar je kan je vergissen. Hoewel. Zijn carrière raakte aan het eind van het vorig decennium plotseling in een vrille, die een dramatisch einde kende. Jaap-Pieter moest zijn biezen en zijn bullen pakken. Hij verzeilde daarna nolens volens in vooralsnog wat onduidelijk vrijwilligerswerk tot hij bij het blinden en slechtziendeninstituut Bartimeus zijn biezen en bullen weer uit kon pakken. De hoogte van het aantal maandelijkse pegels lag dan wel een paar tonnetjes lager dan bij Van Lanschot, maar je moet wat. Wie bij Bartimeus Jaap-Pieter een reddingsboei onder de oksels bezorgde is niet helemaal duidelijk. De naam van bestuurder Jan Naaktgeboren waart rond door de krochten van het instituut. Maar het zijn fluisteringen en daar moet je voorzichtig mee zijn. Toch blijft de vraag op grond waarvan de inhoud van Jaap-Pieter voldoende werd geacht om zijn entree te maken als manager in de zorgsector wel even bij ons hangen. Voor alle duidelijkheid: figuurlijk gesproken. Niet aan een klerenhangertje (1). En die twijfel werd deze week nog versterkt door de al eerder vermelde mail van een van onze fanatieke lezers. Die luidde ondermeer alsvolgt. Komt ie:

“... JPE voert op zijn Linkedin pagina de titel Masters Degree Economics. Als het al zou kloppen dat hij is afgestudeerd aan de Radboud in 1996, dan mag hij die titel (helaas voor hem) niet zomaar voeren. Want als ik goed geïnformeerd ben dan is in 2002 de zogenaamde “bamastructuur” ingevoerd en mogen afgestudeerden vanaf dat jaar pas deze titel dragen. Voor 2002 kon je overigens wel de drs.-titel verwerven. In het proefschriftregister van de Radboud Universiteit komt de naam van Jaap-Pieter Elenbaas niet voor. JPE is dus in ieder geval niet gepromoveerd. Dat blijkt tenminste niet uit het register. Wel vind ik onderzoekers en wetenschappers met de naam Elenbaas, maar met andere voornamen. Het register gaat terug tot ongeveer 1930. Verder is bij de dienst DIA [Dienst Informatie en Administratie, red.] in Groningen niets te vinden over JPE in het algemene register m.b.t. een universitaire studie of promotie onderzoek. Maar deze informatie is niet geheel sluitend, want het kan ook zijn dat JPE een HBO-graad heeft gehaald. Maar dat zou dan nà 2002 geweest moeten zijn en dat blijkt niet uit zijn c.v. Die informatie is niet zomaar te achterhalen en door derden niet in te zien bij het DIA vanwege AVG-[Algemene Verordening Gegevensbescherming, red.] regeltjes”.

Het is net als met die vrijwilligersklusjes van JPE: geen hom, geen kuit, geen vega. En dat biedt ruimte voor speculaties. Bijvoorbeeld over de rol die de Elderling-kongsie mogelijk heeft gespeeld bij het listig opstoten van JPE in de vaart der Van Lanschot-volkeren. Waarom de betrokken kongsie na het echec van JPE bij de oh zo deftige bank hem ietwat onvoorzichtig achterliet bij een bushalte waar Jan Naaktgeboren hem uiteindelijk zou hebben opgepikt is niet duidelijk. Want een ding is zeker: Jaap-Pieter moet bij Van Lanschot de nodige kennis hebben opgedaan van het sinistere reilen en zeilen van voornoemde kongsie. Ergo... U begrijpt waar we heen willen? Juist. U bent weer masterlijk. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 1 van deze serie.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

Het idee was echt wel dolletjes. Elke woning van Bartimeus voorzien van Google Home-apparatuur. Spraakgestuurde technologie die het leven van de in hun gezichtsvermogen gehandicapte bewoners aanzienlijk zou verbeteren. Dat idee werd in 2021 te water gelaten en iedereen was enthousiast. Er werd een pilot in elkaar gehangen en zeven bewoners mochten de door Google Nederland gratis verstrekte nouveauté uitproberen. Om het schip knappies in de vaargeul te manouvreren werd “ambassadeur” en EO-coryfee Bert van Leeuwen door het vele meloenen herbergende Bartimeusfonds aan boord gehesen. En daar bleef het niet bij: ook de club van Jan Slagter meldde zich om het project een voorspoedige vaart te bezorgen. Naar verluidt leverde die actie twee tonnetjes op. Volgens de berekeningen van het Fonds kostte het alles bij mekaar zo'n 1600 piek om een bewoner van Bartimeus in staat te stellen redelijk zelfstandig activiteiten te ontplooien. Als je alleen al van die 2 ton van Janus uitgaat zouden dan volgens Bartjes inmiddels zo'n 125 bewoners dat Google orgel in huis kunnen hebben. Maar is dat ook zo? Voorlopig konden wij alleen die zeven testpiloten enigszins lokaliseren, maar na al dat gejuich uit 2021 (inclusief dat van klantenmanager Jaap-Pieter Elenbaas) alleen nog maar het bericht dat er een hulpgids is ontwikkeld voor aspirant Google Homers. Verder niks meer. Geen stukkie tekst. Geen fotootjes. Niks. Dus nieuwsgierig als wij van nature zijn wendden wij ons tot het Fonds met de volgende mail. Komt ie:

L.S.,
Twee jaar geleden ging bij Bartimeus een project van start dat in aanleg voorzag in het installeren van Google Home in alle Bartimeus woningen. We zijn nu twee jaar verder en wij zouden graag willen weten wat er van dat project inmiddels is geworden. Dit ter meerdere glorie van onze artikelenserie “
Zorgelijk”, die ondermeer aandacht besteedt aan de woelige carrière van klantenmanager en financieel expert Jaap-Pieter Elenbaas. U bij voorbaat hartelijk dankend voor uw medewerking,

Krgrds,
Jan Portein,
redactie Kleintje Muurkrant.

Mocht u twijfels hebben, ook een mailtje als hierboven dient een goed doel: transparantie. Voorwaarts en stay tuned.

  • Datum: .

Door Jan Portein

Een term als teringlijer zal bij u misschien niet vlak achter uw gebit liggen. Maar als iemand het bloed onder je nagels wegpompt wil de rem per ongeluk nog wel eens los schieten. In dit verband verwijzen wij u met nauwelijks verholen enthousiasme naar aflevering 1 van deze serie, waar een van onze trouwe correspondenten plankgas gaf over Jaap-Pieter Elenbaas en hem daarbij de titel van … teringlijer meegaf. En eerlijk is eerlijk we moeten onze rem goed in de gaten houden bij het napluizen van JPE's activiteiten. Neem nou bijvoorbeeld het conflict met een van de cliëntenraden van Bartimeus. Dat liep dankzij zijn eigen Machiavelli-gedrag zo uit de klauwen dat hij zich genoodzaakt zag de raad te ontbinden. Maar zijn listig geschuifel in de catacombes van Bartimeus hadden geen succes. De cliënten gingen hogerop en legden hun wens om de raad te laten voortbestaan voor aan de instantie die daarover gaat: de Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden. Op 28 april jl. deed die Commissie uitspraak. JPE laadde een zeperd. Nou verwacht je dat een directeur die ook op sportief terrein hier en daar wat heeft rondgehuppeld (1) zijn nederlaag gewoon erkent en het verdere verloop der dingen netjes afwikkelt. Zo niet onze Jaap-Pieter Machiavelli-Elenbaas. Die heeft daar schijt aan. Meer daarover in de volgende aflevering. Stay tuned.

(1) Zie daarvoor aflevering 2

  • Datum: .

Door Jan Portein.

Als het beeld dat wij hebben van de entree van JPE bij het hem wezensvreemde Bartimeus juist is, dan zou hij na een niet nader omschreven nummertje vrijwilligerswerk door bestuurder Jan Naaktgeboren bij een eenzame bushalte zijn opgepikt en bij de instelling zijn afgeleverd voor een definitieve aanstelling (1). Dat klinkt als een fluitje van een eurocent en grosso modo is dat ook zo. Ware het niet, dat je voor je aan de slag kan met een dergelijk stukje onbetaalde arbeid voor nooddruftigen wel eerst een VOG-tje moet overleggen. Oftewel een verklaring van onbesproken gedrag. Opgemaakt door een eerzame ambtenaar bij de gemeente waar je woonachtig bent. Naar verluidt is de bus met chauffeur Naaktgeboren en directeur in spe Elenbaas zonder te stoppen die VOG-halte gepasseerd. Kan duiden op een houding van schijt aan de buren, daar gaat ie nog een keer. Maar het risico dat de hierboven genoemde ambtenaar zou struikelen over de reden tot het enigmatisch ontslag van JPE bij Van Lanschot kan wat ons betreft ook een goeie reden zijn geweest om de halte plankgas te passeren. Hoe dit ook zij, de combine Naaktgeboren - JPE is sindsdien ijzersterk gebleken.
Neem nou bijvoorbeeld opnieuw het conflict met een van de cliëntenraden van Bartimeus. Na de dreun die de Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden aan de Raad van Bestuur en JPE had uitgedeeld (2), betrokken de beide laatstgenoemden de Mourinho-stelling: de scheidsrechter i.c de LCvV moest nodig een bril aanschaffen. Formeel was het besluit om het verzoek van de RvB en JPE om de dwarsliggende cliëntenraad te ontbinden misschien juist. Maar wat loste dat op? Noppes. Dus wat deed de grimmige combine toen de cliëntenraad de wedstrijd na de benutte penalty normaal wilde vervolgen? Zij gooide kribbig de kont tegen de krib. Eerst moesten er wat babbelsessies komen over de conflicten die de aanleiding hadden gevormd voor de gang naar de LCvV. Om in een wat rustiger vaarwater te komen. Die sessies zouden dan worden voorgezeten door de voorzitter van de RvB, Julianne Meijers. En namens de organisatie worden bijgewoond door de buschauffeur en JPE. Mocht dat een beetje knappies verlopen dan kon de betrokken commissie haar werk hervatten en in coöperatie met de combine het contact met de andere cliëntenraden herstellen. Je houdt het niet voor mogelijk. Je hebt de wedstrijd verloren, maar bepaalt vervolgens doodgemoedereerd wat en vooral hoe de competitie verdergaat. Terwijl je weet waar de shit vandaan komt. Talking about shit. Er zouden al geruime tijd anonieme e-mails door de spelonken van Barlimeus dwalen met ondermeer “onwaarheden” over JPE. De anonimus in kwestie zou zich zelfs te buiten zijn gegaan aan dreigende taal en dat zou voor de combine reden zijn geweest om recherchebureau Hoffmann in te schakelen voor het achterhalen van de dader. Kortom, shock and awe in een instelling voor gehandicapten die vaak een gevorderde leeftijd hebben. Het wachten is nu op de babbelsessies en Hoffmann's Vertellingen. Het lijkt wel een opera. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 3.
(2) Zie voor die dreun aflevering 5.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

We stonden een paar weken geleden net klaar om naar Spanje af te reizen ter versteviging van onze ondeugende contacten daar en hadden als een soort goedmakertje voor onze lezers een followupje in deze reeks al in de dienstlift gepropt toen er iets onverwachts gebeurde. We hadden een mailtje van Bartimeus. Van ene Frans van Nie. Followupje als een speer uit de dienstlift gehaald en jammer maar helaas we moesten een gat laten vallen. Shit happens. Maar goed, gaat ie weer. Hoe luidde ons oorspronkelijk artikeltje? Aldus:

Wat is het? Slordigheid? Angst? Schijt? Hoogmoed? Vakantie? Op 22 mei jl. schoten wij een mail af op het Bartimeusfonds met de vraag wat er was geworden van het Google Home-project (1). Een project dat de met hun gezichtsvermogen worstelende cliënten zou voorzien van auditieve steun. De kosten vielen mee, dus wat let je als loeirijk fonds, dat in dit verband bovendien nog de steun kreeg van Jan Slagter's bedelbus. Maar we zijn nu een paar weken verder en geen kik op onze simpel te beantwoorden vraag. Na wat grutten op de Bartimeus-site kwamen wij erachter dat er inmiddels met universitaire hulp een informatiefolder in elkaar was gehangen, waarin de blinde en naar blindheid op weg zijnde cliënten wordt uitgelegd welke geneugten zij mogen verwachten van het Google Home-project. Ja leuk, maar net als bij die folder doet zich de prangende vraag voor hoe een visueel gehandicapte dat leesvoer tot zich kan nemen. Leesvoer dat als onze informatie juist is door zo'n twaalf luitjes wordt vergaard en op de site wordt gemikt. Leesvoer ook dat met enige regelmaat wordt opgefleurd met broddels over Koning WA, Koningin Ma, hun drie Zeg-eens-A-koters en af en toe een klein meisje met een brilletje. Ergens krijgen wij het vermoeden dat het Google Home-project na dat ronkende begin met zeven pilots is gesneuveld of op een wel heel laag pitje is gezet. Waarmee dus in wezen boegbeeld Bert van Leeuwen en bedelkoning Jan Slagter knap voor lul staan. Om eens iets ergs te noemen. En verder doet zich de vraag voor of er misschien financieel iets is scheef gegaan. Al was het alleen maar omdat Google niet synoniem is aan Sinterklaas. Mochten we ernaast zitten dan hopen wij alsnog op een heerlijk helder antwoord van het Bartimeusfonds. Wat overigens niet wil zeggen dat daarmee de kous af zou zijn. Met name dat financiële aspect prikkelde onze nieuwsgierigheid. Wat gebeurt er eigenlijk met al die Bartimeus-meloenen? U hoort nog van ons.

En dan het mailtje van Frans van Nie. Programmamanager Van Nie. Ooit doorgestudeerd, dus dan mag je iets verwachten. Komt ie:

Dank voor uw interesse in het google home project. Het betreffende project is nog niet afgerond, maar we weten dat er volop aan wordt gewerkt. Naar verwachting wordt het project eind 2023 afgerond en daarna ontvangen wij een rapportage en zullen wij hierover communiceren naar onze achterban”.

Als je zoiets infantieligs leest hou je toch je hart en/of andere losse onderdelen vast. Als we het mailtje dus goed interpreteren werkt een stel NN-ers zich dag in dag uit in het zweet om eind dit jaar een rapport te baren. Waarschijnlijk dezelfde luitjes die samen met een paar universitaire kanjers een heilige schrift hebben samengesteld voor de potentiële Google Homers. Het ploegje van Frans gaat daarmee dan vervolgens de boer op. En je voelt hem aankomen: aan de hand van dat geschrift en de rapportage zullen een x-aantal cliënten buiten de boot worden geduwd. Die krijgen niks. Geheel in overeenstemming met het verdienmodel van de topbrass: Jaap Pieter Elenbaas en Jan Naaktgeboren. Want een goeie zorg is prima maar het mag niet teveel kosten. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 4

  • Datum: .

door Jan Portein

Het lijkt wel een opera. Zo luidde de slotzin van aflevering 6. En die verzuchting had betrekking op het initiatief van de bobo's bij Bartimeus om het spekzolenbureau Hoffmann in te schakelen. Die zouden moeten uitvogelen wie verantwoordelijk was voor een paar vuige anonieme mailtjes, waarvan in ieder geval eentje aan het adres van de omstreden manager Jaap-Pieter Elenbaas gericht zou zijn geweest. Nu zijn er twijfels gerezen over de juistheid van dat nieuws. Dat van Hoffmann zou maar een Erzählung zijn. En die mailtjes zouden afkomstig zijn van JPE zelf om erachter te komen wie van de bewoners aan zijn poten zaagden. Oftewel een vorm van spoofing, die hij bij zijn vorige werkgever ook al eens zou hebben toegepast. Nou is er eigenlijk maar een binnen Bartimeus die serieus aan zijn poten zaagt en dat is hij zelf. De manier waarop hij met gestrekt been het conflict met een van de cliëntenraden inging is hier al eerder voorbij gekomen. Maar er zijn in het prille verleden meer akkefietjes geweest die erop duiden, dat JPE archaïsche opvattingen koestert over leiding geven. Zo zou hij een pas aangenomen medewerkster de kriebels hebben bezorgd bij een paar gesprekken die de contouren vertoonden van grensoverschrijdend gedrag en zou hij de woede hebben opgewekt van een paar medewerkers van de technische dient die niet gediend waren van zijn grote waffel. Nou kan je je zulke dingen misschien nog veroorloven in licht totalitaire landen als het bij JPE zo vertrouwde Cuba of zo. Maar hier moet je op leidinggevend terrein tegenswoordig iets voorzichtiger zijn. Dovemansoren? Jaap-Pieter? Waarschijnlijk wel. Stay tuned.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

When Bartimeus meets Machiavelli. Korter kan je het conflict tussen een cliëntenraad van het naar een bijbelse blinde bedelaar vernoemde zorginstituut en het bestuur ervan niet omschrijven. En dat de volgelingen van Machiavelli, i.c. de regenteske Jaap-Pieter Elenbaas en Jan Naaktgeboren, geen enkele neiging vertonen om de betrokken raad tegemoet te komen is in dat licht dan ook niet zo verwonderlijk. Dit ondanks de uitspraak van de LCvV , die zo heerlijk helder was als een pint van Freddie zaliger (1). Zoals al eerder gezegd, daar hebben Jaap-Pieter en Janus schijt aan. Zij konkelen rustig voort. Zij het, dat ze ernstig geïrriteerd zijn geraakt over de berichtgeving in deze serie. Zo zelfs, dat ze het personeel verboden hebben om hierover te praten met de cliënten. De arrogantie van de macht zullen we maar zeggen. Dezelfde macht die bijvoorbeeld wordt uitgeoefend als het gaat om het indexeren van het zogenaamde zakgeld. Dat bedraagt als we het goed hebben al jaren 260 piek. En ook al stijgen bijvoorbeeld de prijzen schrikbarend bij Appie Heijn, Jumbo, Plus en hoe ze verder ook heten mogen en is de inflatie koortsverwekkend, Jaap-Pieter houdt voet bij biefstuk: geen indexering. Dat brengt de vaak ernstig zieke cliënten ertoe goedkoper en zelfs inferieur voedsel in te slaan. En wat dat doet met hun medische gesteldheid hoeven we niet uit te leggen.
Dat herinnert by the way aan een eerder analoog geval bij Amsta. Een zorginstelling voor bejaarden en mensen met een geestelijke beperking in Amsterdam waar jarenlang op dit gebied eenzelfde wanbeleid heerste, terwijl de bestuurderen tonnen opstreken. Toen het schandaal langzamerhand via de FNV en de Tweede Kamer critical mass naderde zag de hoogste bobo de bui hangen en diende zijn ontslag in. De naam van die bobo? Joep Aarts. De huidige voorzitter van de verzamelde cliëntenraden bij Bartimeus, die onpartijdig hoort te zijn, maar bij bovenstaand conflict schielijk de zijde koos van Jaap-Pieter en Janus. Hoe dit ook zij, het lijkt gierend uit de klauwen te lopen en gezien de vastberadenheid van de betrokken cliëntenraad en de regentenmentaliteit van de door Christus geleide bestuurders zou het ons niks verbazen als de zaak uiteindelijk voor de kadi wordt getrokken en voor de landelijke pers de wekker afgaat. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 5 van deze serie

  • Datum: .

Door Jan Portein.

Inkoppertje. Bij het Bartimeus Fonds, het spaarvarken van het blinden- en slechtziendeninstituut, zoeken ze een relatiemanager vermogensfondsen. Om samen met een collega fondsenwerver/relatiemanager en een oh zo dynamisch team een nog betere langjarige strategie in elkaar te knutselen voor het rondgaan met de pet bij andere fondsen en bedrijven. Krijg je geheel gratis een mooie werkomgeving voor in Zeist, het Palermo van de Utrechtse heuvelrug. Plus een loonstrookje met een bedrag van tussen de 3032 en 4445 piek op basis van 36 uur aanwezigheid op de werkplek cq. werfplek. Verder nog een niet gepreciseerd bedrag om jezelf een beetje in shape te houden, een leuke vergoeding voor de koffie, gas en licht etcetera bij eventueel thuiswerk en een frisse reiskostenvergoeding. Aan al dat lekkers gaat wel een half jaartje proeftijd vooraf, maar een kniesoor die daarover een doodsmak maakt.
Wat moet je daarvoor allemaal niet meenemen? Awel, je moet de voornoemde pet met aanstekelijk enthousiasme onder de neus van je potentiële gulle gevers kunnen duwen. Met vlotte pen en/of babbel. Puttend uit je rijke werkgeverservaring en steunend op je HBO-niveau. Mocht je denken dat die job voor jou gemaakt is dan kan je een mail met je motivatie en centrale verwarming naar Daphne Leferink sturen (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.).
Wat ons betreft een hoop fuzz voor noppes, want wie kan je moeiteloos zonder allerlei loze procedures via Daphne op die imposante plek neerzetten? Juist. Onze Jaap-Pieter Elenbaas. Weet bijvoorbeeld al dankzij zijn huidige baan bij Bartimeus hoe de hazen daar lopen. Weet dankzij zijn vorige baan als directeur van Van Lanschot in Utrecht en Zeist hoe de euro's rollen. En weet dankzij zijn (vroegere?) connecties met de bende van tante Hanneke hoe je van die euro's een ietsie meer kan maken door ze slim te investeren (1). Op Cuba of zo. Ideaal voor het op peil houden of liever laten groeien van Bartimeus' geldboom. Het enige minnetje is misschien zijn ietwat autocratische manier van besturen. Maar laten we eerlijk zijn: wat is er nou belangrijker? Poen of inspraak? Nou dan. Geen gemieter, we gaan voor Jaap-Pieter. Stay tuned.

(1) Zie de afleveringen 704 en 705 van de baanbrekende serie Octopussy.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

We hebben er al eens op gehint. De interessante vakantiereis die Jaap-Pieter Elenbaas vorig jaar heeft gemaakt naar Cuba. Lekker met je gezinnetje in het zonnetje. Weg van de beslommeringen en al het geouwehoer bij Bartimeus. Heerlijk. En nu we het toch over iets heerlijks hebben: hij heeft meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om daar voor een ouwe cliënt uit zijn Van Lanschotarsenaal een investering te plegen. JPE een beetje kennende zal hij daarvoor wel een leuke tegemoetkoming hebben geïncasseerd en wees eerlijk, dat is toch lekker als je een ijssie wil kopen. Als onze inlichtingen juist zijn en heel vaak zijn ze dat, dan zit JPE momenteel met vrouwtje en kroost vakantie te vieren in een gehucht ten westen van Narbonne waar Alpen en Provence elkaar ontmoeten en wolken en zonnetje elkaar afwisselen. Of ook hier iets te investeren viel vermeldt de story helaas niet. Wel gaat het hardnekkige gerucht dat hij met 100 piek gezwaaid zou hebben om een medewerker die benaderd was door een heuse journalist van een levensecht dagblad om iets te vertellen over Bartimeus te bewegen daarvan af te zien (1). Het is wat hè? Wat hoge bomen al niet te verduren hebben. Stay tuned.

(1) Zowel de naam van het betrokken dagblad als de de naam van de collega zijn bij ons bekend. Uit piëteit houden we die liever even entre nous.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

Iedereen die dacht dat ons Elenbaasje verlicht zou terugkeren van zijn vakantie in Frankrijk en zijn beleid bij Bartimeus van een stralend zonnetje zou voorzien kan het schudden. Zo hebben wij het in aflevering 9 al eens gehad over de steeds treuriger wordende financiële situatie van de cliënten. Komt ondermeer doordat de zakgeldteller al jaren stil staat op het formidabele bedrag van 260 piek per maand. En dan moet u bij de term zakgeld niet meteen denken aan een extraatje voor een guitig uitje naar een pretpark of een avondje jolig boemelen in een nabijgelegen kroeg. Nee, dat geld is hard nodig om het hoofd te kunnen bieden aan de steeds stijgende prijzen van piepers, groente, brood, jam, melk, een paar nieuwe schoenen, voer voor de kanarie en nog een imposante rij van doodgewone dingen. Krijgt de Bartimeusjunta daarvoor dan geen financiële hopjes uit Den Haag om de cliënten tegemoet te komen? Zeker wel. Maar kennelijk leeft bij deze regenten de overtuiging dat die 260 piek wel genoeg is. En wie weet denken ze zelfs tussen de gebeden door dat de cliënten dat jaarlijkse extraatje toch maar over de balk zouden gooien. Nou zou het ons Elenbaasje en onze Naaktgeborenling sieren als ze eenzelfde opvatting zouden huldigen ten aanzien van hun eigen maandelijkse inkomsten. Maar helaas, een snelverpakking speculaas. Dat is niet zo. Naar verluidt zou hun inkomen in de afgelopen jaren met zo'n 10 à 11 procent zijn gestegen. Maar amaai, daar moeten de bewindvoerders dan ook elke dag die God geeft heel hard voor buffelen nietwaar. Binnen dit kader willen we nog wel even de cliënten een hart onder de fors aangetrokken riem steken. Nota bene, het gaat om een gerucht en we hebben het jammer genoeg nog niet kunnen verifiëren. Het zou gaan om een cadeaubon!! Om het uitblijven van een normale indexering van het zakgeld een beetje tegemoet te komen. Hoe hoog het bedrag van die cadeaubon gaat worden? En welke buurtsuper je daarmee kan overvallen? Geen idee. Maar mocht dit waar blijken te zijn dan is er in ieder geval een plek hier achter de duinen waar de negentiende eeuw weer tot leven komt. U hoort nog van ons. Stay tuned.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

Het kwam nog even aan de orde na het ruwe verscheiden van Peter R. de Vries. De journalistieke kouwe kees-expert werd daaraan voorafgaand heftig bedreigd in zijn voortbestaan en er waren luitjes in the know die zich afvroegen waarom hij na elk optreden bij RTL Boulevard toch steeds dezelfde route volgde naar de nabij gelegen garage waar hij zijn auto altijd stalde. Nou kijk je achteraf een koe in haar stikstofuitgang, maar misschien was het inderdaad wijzer geweest om de route af en toe te verleggen om het de stukken ongeluk die het op het op hem voorzien hadden het in ieder geval wat moeilijker te maken. Wij reden deze B-weg op naar aanleiding van een missive van een Bartimeus-cliënt. Even gecheckt bij een paar personeelsleden en jawel: Jaap-Pieter Elenbaas verandert regelmatig de route waarmee hij naar zijn werk gaat. Zijn ruimgeschapen auto zet hij ergens in de buurt van zijn werkstek in Ermelo neer en vervolgens loopt hij door de straten van die buurt naar het hoofdgebouw van Bartimeus, alwaar hij meestal via een van de aanwezige nooduitgangen zijn entree maakt. Zelden of nooit door de hoofdingang of de deur van het restaurant. Dan hop hop naar de door twee blinde employé's bezette balie om zijn aanwezigheid te melden en vort naar zijn bureau voor een nieuwe dag vol bestuurlijke activiteiten ten behoeve van de hulpbehoevende medemens. Vraag je je toch af wat Jaap-Pieter te vrezen heeft. Je mag toch met een gerust hart aannemen dat een van zijn blinde of slechtziende cliënten niet met een Magnum 357 of een AK47 rondloopt om Jaap-Pieter eens even mores te leren. Hij kan hooguit tegen een blindganger opknorren, maar dat hoort in een andere wereld thuis en is hier dus niet aan de orde. Niet bij Bartimeus. Nee, de reden voor deze opvallende veiligheidsmaatregel van de zo geliefde Bartimeus-directeur moet uit het verleden stammen. Toen hij tot de hoofdzakelijk uit notarissen, banksters en steneninvesteerders bestaande kongsie behoorde die zich ondermeer heeft beziggehouden met het stiekem leeghalen van de Schumacher Kramer Stichting. In een tijd waarin Nederland langzaam maar gestaag in een narcostaat veranderde. En dan kan je als bankdirecteur van Van Lanschot in achtereenvolgens Utrecht en het Palermo van de Utrechtse Heuvelrug [Zeist, red.] wel eens te maken krijgen met heren die zich om de een of andere reden in het kruis getast voelen en verhaal komen halen. Toegegeven, het is speculatief. Maar als iedereen zijn wafel houdt over de demise van JPE bij Van Lanschot en je op Goegel geen reet te weten komt over JPE's vlegeljaren en zelfs de achternaam van zijn echtgenote en haar carrière onvindbaar is vraag je je toch af “Was ist los?”. Stay tuned.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

We kunnen het ons nauwelijks voorstellen, maar er zullen best wel mensen zijn die vanochtend even een plaspauze namen bij het horen van het “nieuws” dat prins Bernhard de Eerste (niet lullig doen over carnaval) in de jaren dertig van de vorige eeuw lid was van Adolf's Nazipartij. Tuurlijk, dat nieuws had al eerder een plekje gevonden op de pagina's 131/132 van het boek “De affaire Sanders” uit 1996. Maar inmiddels zijn we ruim een generatie verder en heeft de Haagse begrafenisonderneming “Zo diep mogelijk” zijn werk gedaan. Het zij zo. Kunnen we dit geval vergelijken met de langzame verdwijning van historische internetgegevens over onze held van deze serie, Jaap-Pieter Elenbaas? Ach, waarom niet. Trouwens, wie probeert iets meer over de met ijzeren hand regerende klantenkoning van Bartimeus aan de weet te komen en instapt bij Google komt al gauw tot de conclusie dat het verdwijningsproces van JPE niet beperkt blijft tot het verleden. Al bij de eerste hit is het raak. Gaat over het blije Customerfirst Congres. Een blije bijeenkomst die morgen 5 oktober plaatsvindt in Amersfoort, waar experts op het gebied van klanten inpakken hun zegje doen aan branchegenoten. Graaf je koortsachtig de hele site af naar Japie, nergens te vinden. Dat zal toch niet te maken hebben met onze geruchtmakende reeks? Of met de hardnekkige mare dat twee hoogleraren van de Nijmeegse Radbout Universiteit met het drieste plan zouden rondlopen om JPE voor de kadi te slepen wegens plagiaat? Het beroerde is dat wij geen customer zijn, dus we kunnen het wel vragen aan de organisatoren van het evenement in het Amersfoortse stadsklooster Mariënhof. Maar we hebben al zo vaak een niet getrokken, dat we daar even de kracht niet meer voor hebben. Verder goegelend kom je buiten stukkies van ons en “De Notaris” niks anders tegen dan wat redelijk recente duffigheden van JPE op het gebied management, marketing en andere frivoliteiten. Maar niks (meer) over belevenissen in zijn jeugd, zijn schooltijd, zijn huiselijk leven, zijn hobbies, zijn demise bij Van Lanschot, zijn tripje naar Cuba, zijn sluipwegen naar zijn werkplek, zijn anonieme mailklanten, niks. Oh, nu we het er toch over hebben: dat onderzoek dat snuffelbureau Hoffmann in opdracht van directeur Elenbaas heeft uitgevoerd naar de schrijver(s) van de vermaarde anonieme mails met achter het apenstaartje Bartimeus.nl heeft naar verluidt bijna 50.000 piek gekost. Zorggeld! Uitkomst? Nul. Niks gevonden. Hebben we het hier toch over een gerenommeerd snuffelbureau op dit gebied dat zich niet graag laat lummelen. Wat dat zegt over die mailtjes? Mag u zelf invullen (1). Stay tuned.

(1) Voor Hoffmann's Erzählungen verwijzen wij enthousiast naar de afleveringen 6 en 8 van deze serie.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

Nu Galgalat, Malgalat en Sarathin alweer ruim en breed op de terugweg zijn na als een antieke Picnic hun jaarlijkse lading goud, mirre en wierook in Bethlehem te hebben afgeleverd wordt het weer eens tijd om de hand stevig aan de ploeg te slaan. Hoe staat het bijvoorbeeld met de narigheid die we eerder in dit sombere dossier over de schutting hebben gemieterd? Nou niet best. Volgens onze bronnen binnen Bartimeus zou Jaap-Pieter Elenbaas, de hoofdpersoon van deze serie, niet zo heul lang geleden zijn opwachting voor de kadi hebben gemaakt. In verband met het geschil dat ie had met twee Nijmeegse professoren over een gevalletje plagiaat (1). Bij de vigerende kadi moet een warm hart achter de bef hebben geklopt. Hij zou namelijk, nog steeds volgens onze bronnen, bij onze Jaap Pieter erop aangedrongen hebben zijn excuses aan te bieden voor het vergrijp en in de betrokken Dode Zeerol alsnog zijn bronnen, in casu de namen en de gebruikte publicaties van de beide in gramschap verkerende professoren, te vermelden. Daarmee verzeilde onze Jaap-Pieter in het Bouterse dilemma: geef je toe aan dat verzoek van de rechter dan erken je meteen dat je fout zat. Is dat gezellig? Dat is niet gezellig. En mogelijk dreigt er nog meer onheil. Dit keer uit het op het oog wat glorieuzer verleden van Jaap-Pieter als directeur van de filialen van Van Lanschot Bankiers in Utrecht en Zeist, het Palermo van de Utrechtse heuvelrug. Dit binnen de context van de sinistere operatie die ten doel had de aanzienlijke nalatenschappen van Willem Schumacher en van Bernard van den Hemel sr. uit handen van de erven te houden en onder leiding stond van respektievelijk Jaap-Pieter's oompje notaris Jan Paul Eldering aka de wasbaas (rip), diens lieflijke weduwe tante Hanneke Veenemans (rip) en diens directe notariële opvolgers (2). Maar daar hebben we het binnenkort nog over. Prettig weekend. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 14 van deze boertige serie.
(2) Zie onze gepokt en gemazelde serie Octopussy.

  • Datum: .

Door Jan Portein.

We gooien er op deze frisse dag even een hartverwarmend kwootje tegenaan. Komt van de site Belegger.nl en dateert van 6 juni 2018. Komt ie:

Er is een groot dossier naar buiten aan het komen wat betreft de activiteiten van een aantal directeuren en voormalig directeuren van Van Lanschot Bankiers. Een daarvan is Jaap Pieter Elenbaas, voormalig Business Banker van Staal Bankiers te Utrecht en thans directeur van Van Lanschot Zeist/Utrecht.

De toenmalige moderator van het bijbehorende forum was zo vrij geweest om de rest van het bericht af te plakker omdat de schrijver ervan zich volgens hem zou hebben schuldig gemaakt aan het maken van reclame. Zonder twijfel had die reclame betrekking op twee van de in die week verschenen artikeltjes in Kleintje Muurkrant: nummertje 26 en 27 van de luimige serie “Vrienden onder elkaar”. Buitenissig detail: bij Van Lanschot stond onze Jaap-Pieter te boek als drs. J.M.P. Elenbaas. Die drie voorletters stonden en staan voor Jacob Marinus Pieter en zijn in overeenstemming met de inhoud van de geboorteakte dd. 29 september 1970 te Dordrecht. In de loop van zijn woelige bestaan zag JPE zich kennelijk genoodzaakt om Marinus stilletjes te begraven. Mogelijk heeft dat te maken met de zak die hij bij Van Lanschot kreeg in 2019 (!!). Als reden voor die zak werden ons twee dingen gesuggereerd. Allereerst het toelaten van geurend geld, maar dat kan bij een private banking vehikel nauwelijks een reden zijn om een directeur eruit te wieberen. De andere suggestie afkomstig uit de beleggershoek klinkt wat meer plausibel. JPE zou midden 2018 ten behoeve van een cliënt (1) flink aan het scharrelen zijn geweest met meloenen aandelen Van Lanschot op het moment waarop de beurskoers van de bank in woelig vaarwater terecht was gekomen na de mededeling dat cliënten met minder dan 500.000 piek beter konden opzouten naar de RABO. Zeker weten? Nee. Maar zeker is wel dat drs. Jacob Marinus Pieter niet veel later zijn congé kreeg en uiteindelijk als Jaap-Pieter zijn entree maakte in de administratie van Bartimeus. En ook in het voetbal- en hockeywereldje in Doorn en zelfs bij de toch zo slimme buren in de Emmalaan weten ze niet beter. Maar ach, what's in a name? Stay tuned.

(1) Alleraardigst detail. Een andere JPE had bij Van Lanschot een SEPA-rekening lopen. Dat was notaris Jan Paul Eldering, aka de wasbaas (rip). De oom van Jaap-Pieter.

  • Datum: .