Skip to main content

Wij houden erg van duiten in een zakje. Dus doen wij er vandaag ook maar een in. In dat van de crash van het Germanwings-toestel in de Franse Alpen. Nee, niks over de gierende gang waarmee het Franse OM met de oplossing voor de ramp kwam opdraven. Binnen twee dagen! Na alleen maar het oor te luisteren te hebben gelegd bij de doos met cockpitgesprekken. Da's effe wat anders dan de MH17. Niks onderste steen. De co-piloot was een gozer met een diep depressief verleden, die ooit zelfs een tijdje had doorgebracht in een halvegarenkliniek. Dus die moest het hebben gedaan. Een lone nut. Waar hebben we dat eerder gehoord. Verder zullen we ook niet filosoferen over de eventueel protocollair in de buurt zijnde jets van de haantjesluchtmacht. Of over de mogelijkheid om van buitenaf het hele gebeuren in een vliegtuig over te nemen. En we laten vlucht LH1172 van twee weken geleden ook buiten beschouwing. Die dook ongeveer op dezelfde plek ook ineens naar beneden. In dat geval stond de gezagvoerder niet toevallig even te pissen, maar was ie in full command en kon de kist veilig neerzetten op het vliegveld van Nantes. Reden voor die duik zou een passagier zijn geweest die tevoren al niet lekker was geworden. Eerst twee luchtbussen van Malaysia Airlines, nu twee van Lufthansa. Is dat toevallig of gewoon toevallig? Met die vraag betreden wij het domein van de conspiracydenkers. Van tijd tot tijd rommelen wij daar ook wel eens rond en laten we nou een aardig onderwerp tegenkomen. Jawel. Her en der wordt namelijk herinnerd aan het neerstorten van een Pools regeringsvliegtuig op 10 april 2010 bij Smolensk. Bij die suspecte gebeurtenis werd de Poolse politieke en militaire top fors uitgedund en werd met een lodderig oog naar de Russische geheimedienst gekeken. Kunnen wij nog moeiteloos de Lockerbie-theorie aan toevoegen. Die aanslag zou namelijk gericht zijn geweest tegen een paar huiswaarts vliegende Amerikaanse speurneuzen die in Libanon een drugslijn van de CIA hadden opgegraven. De rest van de dooie passagiers? Collateral damage. Oftewel dirty tricks. En waren die misschien ook aan de orde bij vlucht 4U 9525? Never say never. In het verongelukte vliegtuig zat namelijk ene Yvonne Selke. Al jaren en jaren een beproefde medewerkster van Booz, Allen, Hamilton. Een collega dus van Edward Snowden en vroeger van onze bloedeigen prins Constantijn. Yvonne was gedetacheerd bij de National Geospatial Intelligence Agency. Een neusjesclub die zich bezighoudt met het fotograferen van interessante plekjes op deze aardkloot en daarmee dan leuke dingen doet. Zo was deze agency nauw betrokken bij het optrekken van een replica van de “villa” in Abbottabad waar Osama zich schuilhield. Die replica diende als trainingsfaciliteit voor de Seals die later verantwoordelijk waren voor het kelen van de ouwe Flying Circus directeur. Leuke link? Ja hè? Ach we doen ons best. 

 
  • Datum: .

Lone nut Lubitz. Als je alles mag geloven dan had de co-piloot van Germanwings allang in een koekoeksnest moeten zitten in plaats van daaroverheen te vliegen. Sinds dag één na de ramp in de Franse Alpen worden we volgestouwd met porties tunnelvisie in die richting. Lubitz heeft het gedaan. Andere opties? Zijn die er dan? Wat dacht u van dezeuit de Daily Mail van vanochtend? Moet je toch niet aan denken? Maar er gebeuren de laatste tijd meer dingen in het Franse luchtruim die je een onaangenaam gevoel bezorgen. Vandaar misschien dat iedereen voor de eenvoudigste oplossing gaat: een lone nut. Want stel je voor dat het iets anders is. Stay tuned. 

  • Datum: .

Uitgemaakte zaak. Lone nut Lubitz was verantwoordelijk voor de inktzwarte Alpentraum waarbij 150 mensen het leven lieten. Kan je zoals hier nog wat namekkeren over computermalheur, tegen het vroeg ingezette Franse offensief om de Airbus uit de wind te houden was weinig opgewassen. Hoef je dus niet meer te bidden als tijdens je vlucht naar elders de gezagvoerder te pissen gaat? Je zou zeggen van niet. Hoe groot is de kans dat een halvezool de volledige controle over een vliegtuig krijgt? Zo goed als nul nietwaar. Hoewel. Op 31 oktober 1999 trok de gezagvoerder van vlucht Egypt Air 990 zich even terug voor een p-beurt en wat gebeurt er? De 59-jarige co-piloot Gameel el-Batouti zet met de Boeing een nosedive in. Was Gameel een amateurtje of zat ie vol met evenwichtspillen? Helemaal niet. Hij was blotebene chef-instructeur bij de Egyptische luchtmacht geweest, maar had een stapje terug gedaan om meer aandacht te kunnen schenken aan zijn aan lupus lijdende dochtertje. Zijn financiële positie was daardoor niet zo rooskleurig meer als ie was geweest, zonder dat ie nou meteen een bankoverval moest plannen of een psychiater moest wurgen.
In tegenstelling tot het gevalletje Lubitz was de gezagvoerder van Egypt Air 990 niet genoodzaakt om op de deur van de cockpit te rammen en/of zich een hernia te schreeuwen. Hij keerde terug in de cockpit en samen met Gameel probeerde hij de kist uit zijn dive te halen. Vergeefs en voor 217 mensen the lights all went out voor de kust van Massachusetts. Voor goed. Al gauw werd het verhaal de msm ingepompt, dat Batouti wraak had genomen voor zijn aangekondigde zak. Die had ie kort voor zijn laatste vlucht gekregen omdat ie eerder dat jaar achter het raam van een hotel in New York een nummertje flashen zou hebben verzorgd en daarnaast kamermeisjes zou hebben lastiggevallen. Gameel was geen Dominique en een schandaal bleef uit. Nog gekker, hij kreeg niet meteen voornoemde zak.
Hoe dit ook zij, Boeing zorgde ervoor dat deze ramp definitief in de schoenen van lone nut Batouti werd geschoven. Ondanks het feit, dat een officieel rapport later voor een teiltje twijfel zorgde (1).
Terug naar de vraag waarmee we begonnen: moeten we bidden als de gezagvoerder te pissen gaat?
Ach, wat kan het voor kwaad? Baat het niet dan schaadt het niet. Stay tuned.

(1) Zie dit artikel 

  • Datum: .