vrijdag 21 november-2008
We hebben het in de grijze oudheid al eens gehad over het vervoer van ondeugende middelen in blikjes en kratjes van de groente- en fruitgigant Del Monte (1). Maar dat was niet de enige firma in de vitaminebranche die ongein tussen de fruitigheden stopte. Ook de bekende bananenclub Chiquita bleek daar niet vies van te zijn. Erger nog, de bananaboats brachten in Colombia ook wapens aan land ten behoeve van rechtse Colombiaanse milities, die daarmee niet alleen enthousiast hele dorpen uitmoordden, maar ook hun snuifindustrie beschermden tegen de linkse concurrentie. En daar bleef het niet bij. Ze verleenden ook zwaarbewapende protectie tegen smaakvolle vergoedingen. Onder andere aan Chiquita.
Uiteindelijk gleed de firma uit en werd voor de kadi getrokken. Een hoop heisa, weinig wol. Want was is nou helemaal een boete van 25 meloen dollar tussen al die volle trossen? Nada. Nou lopen er nog wel wat civiele zaakjes, maar dankzij de welige contacten tussen de leiding van Chiquita en de polletieke superbowl in Washington zal dat varkentje zonder twijfel keurig gewassen worden. Vooral ook omdat de Joris Demmink in Obama's dreamteam ene Eric Holder is. Een van de topjongens bij de verdediging van Chiquita en indertijd mede-verantwoordelijk voor het pardonneren van superscharrelaar Marc Rich. Voeg daarbij Obama's aankondiging dat de VS de war on drugs zal voortzetten en we kunnen ons gevoeglijk afvragen: Change? No we can't.

(1) gebruik ons opzoekapparaat...

woensdag 26 november-2008
Er maar van uitgaand dat Obama niet in Kenia is geboren gaat de prez elect in januari van start met een uitgebreid potje changen. Nou mogen wij eigenlijk niet al teveel babbels hebben als het om veranderingen gaat, want in Nederland gebeurt volgens ene meneer Heine alles een halve eeuw later. En die kon het weten. Maar toch zijn we zo vrij onze twijfels uit te spreken over de door die man met dat gezonde kleurtje aangekondigde wijzigingen in het Amerikaanse wanbeleid. Om zo in de voetsporen te treden van populaire Democratische kanonnen als Jack Kennedy en Bill Clinton. Respectievelijk verantwoordelijk voor de escalatie van de oorlog in Vietnam en het platdemocratiseren van voormalig Joegoslavie. En beiden waren enthousiaste buitendedeurneukers. Klinkt dus al niet goed en dat gevoel wordt versterkt bij het aanschouwen van Barack's choice in de komende regeringsploeg. Allereerst Billary Clinton op Buitenlandse Zaken. Tenminste, als Republikeinse drollenwippers daar niet een stokje voor steken door te wijzen op een artikel in de Amerikaanse grondwet dat het zittende volksvertegenwoordigers verbiedt om in een nieuwe regering te stappen. Billary staat al lichtjaren bekend als een voorstander van een betaalbare ziektekostenverzekering voor iedereen. Prachtig, maar hoe krijg je dat voor mekaar als je bijvoorbeeld Maxime Verhagen een klamme hand moet geven? Bovendien is Billary lid van Bea's Bilderberg, de Council on Foreign Relations en de Trilateral Commission. Geen clubs die je meteen associeert met change. Integendeel. Erger nog, deze ellendige machtsconcentraties zijn nou juist in hoge mate verantwoordelijk voor de huidige ellende in de wereld. Nog zo'n mooi portret, Timothy F. Geithner. Timmy wordt de nieuwe minister van Financien. Heeft vroeger gewerkt bij de Ford Foundation en Kissinger Associates en is lid van Bea's Bilderberg, de Council on Foreign Relations en de Trilateral Commission. Dus dan weet je het wel. Dan hebben we die lieflijke Larry Summers op Economische Zaken. Ook al lid van Bea's etcetera etcetera. Larry produceerde ooit eens een paper waarin hij zei dat je giftig afval het best in onderontwikkelde landen kon dumpen, omdat die er het minste last van hadden. Carnaflap bij Trafigura misschien, maar bij ons gaat het licht uit.

Nou, toch nog maar eentje. Tom Daschle. Gepland voor Volksgezondheid. Wat denk je? Jawel. Bea's etcetera etcetera. Dat doet de deur dicht. Change? No we can't.

donderdag 27 november-2008
Ooit gehoord van de Field Manual FM 30-31B? Dat is een Pentagon-document uit het Gladiolentijdperk en is recentelijk door de schrijver Daniele Ganser weer eens boven Al Gore Peil gehesen (1). In die manual wordt uitgelegd hoe je landen "die niet adequaat reageren op communistische subversieve activiteiten" moet trakteren op terroristische aanslagen. Vooral als linkse groeperingen in die landen afzien van geweld en zich aansluiten bij het democratisch proces. "Dan moet de Amerikaanse militaire inlichtingendienst de middelen hebben om speciale operaties uit te voeren die de regeringen van de gastlanden en de publieke opinie moeten overtuigen van het gevaar". Dan denk je ouwe Peijnenburg. RAF. Bende van Nijvel. Ver van ons bed show. De Italiaanse oud-premier Cossiga en aartsgladiool in een soort vaderlijk advies aan de huidige minister van Binnenlandse Zaken naar aanleiding van de massale protesten van studenten en professoren tegen de nieuwe studiefinanciering: "Maroni zou moeten doen wat ik toentertijd deed. Hij moet de politie terugtrekken uit het straatbeeld en van de universiteiten. De beweging laten infiltreren door geheime agenten in de rol van provocateurs en die studenten rustig zo'n dag of tien winkels laten vernielen, auto's in de fik steken en een puinhoop van de steden maken. Daarna moet het geluid van ambulances dat van politieauto's overstemmen. De veiligheidstroepen zouden met steun van de publieke opinie de demonstranten zonder aanzien des persoons het ziekenhuis in moeten slaan. Niet arresteren, want de rechters zouden ze onmiddellijk weer in vrijheid stellen. Nee, ze gewoon in elkaar slaan. En dan vooral die leraren die ze ophitsen. Niet de oude professoren natuurlijk, maar de jonge vrouwelijke leraren".
Kan je denken ouwe lul en wat is er nog over van radicaal links. Maar vul voor radicaal links het woord muslim in en je bent helemaal thuis. De strategie van de spanning. Wat zegt u? Mumbai? Zou zo maar kunnen. Bijvoorbeeld om de Amerikaanse drone-aanvallen op het grondgebied van coalitiegenoot Pakistan te rechtvaardigen. Of gewoon om ook India wat op spanning te brengen en zo te laten dansen op het anti-muslimpijpen van George, Dick en hun stooge Robert Gates. Minister van Defensie in Obama's regeringsteam. Change? No we can't.

(1) Dat deed Daniele in zijn boek "Operation Gladio and Terrorism in Western Europe".

dinsdag 2 december-2008
Geinig triootje: Kobi Alexander, Marc Rich en Eric Holder. Aan Kobi hebben we indertijd veel plezier beleefd. Was een van de founding fathers van Comverse Infosys. Een Amerikaans/Israelische onderneming die zich toelegde op het fabriceren van spulletjes, waarmee je telefoongesprekken kon/kan registreren en langs die weg de bellers in beeld kon/kan brengen. Een club die zich dus qq. mocht verheugen in de warme belangstelling van allerlei westerse snuffelinstanties. Da's zakelijk misschien heel leuk. Maar als je in de slipstream van 9/11 ineens ervan beschuldigd wordt stiekem een Trojaans paard in je apparatuur te hebben gestald ten behoeve van de Mossad, dan wordt het een stuk minder. Er ontstond voor de liefhebbers een echte spionagehype, die zelfs in Nederland voor heisa zorgde. Tijdens de eerste schermutselingen rond de zaak Huseyin Baybasin (1). Comverse zat heel stil toen het geschoren werd, veranderde haar naam in Verint en ging na het wegebben van de hype gewoon verder met de usual business. Kobi was inmiddels al een tijdje elders zijn zakken aan het vullen. En toen dat te lang duurde haalde hij samen met een paar ouwe Comverse-gabbers een kunstje uit op de beurs ter waarde van 57 meloen dollar. Met voorkennis, dat wel. En het kwam uit, dat ook. Kobi nam de kuierlatten naar Namibie en rust daar nu op zijn lauweren en in een hangmat (2).
Maar daarmee zijn we er nog niet. Kobi is namelijk een echt kind van zijn vader Zvi. Een flink in de kluiten zittende Israelische oliebaron, die via het uitdelen van dure kraaltjes en spiegeltjes heel wat pomprechten in Afrika verwierf. Dat deed hij vaak samen met Marc Rich. Ook al iemand die graag de grenzen van het toelaatbare opzocht en bij tijd en wijle met zijn middelvinger omhoog die grenzen overstak. In 1983 zag Marc zich genoodzaakt om net als later de zoon van Zvi de Verenigde Staten schielijk te verlaten. Hij dreigde in een kerker te worden gepleurd wegens een gevalletje belastingfraude en illegale oliedeals met Iran. Net voordat Bill Clinton in 2001 het presidentstokje overgaf aan George Wacko haalde hij Rich van het haakje (3). Degene die met de uitvoering van het pardon werd opgezadeld? Dat was Eric Holder. Toen het op een na hoogste baasje op Justitie. En, zoals wij vorige week al op uw bord tilden, dat is dezelfde Holder die nu dankzij Obama op het hoogste treedje terecht is gekomen. Change? No we can't.

(1) Zie de eerste afleveringen van de series "Comverse" en "Cold Turkey" op onze smaakvolle "Followup"-site.
(2) Vervoegt u zich rustig bij onze zoekmachine, vul "Kobi" in en de hele serie "Valt er nog wat te putten?" valt in uw schoot.
(3) Voor meer over Marc Rich adviseren wij u dezelfde weg in te slaan als bij Kobi.

woensdag 24 december-2008
Effe voor onder de ballen. We weten inmiddels al een tijdje dat shoeducker's minister van Defensie Robert Gates gewoon blijft zitten als mr. Change de boel in januari overneemt. Werd gepresenteerd als goed voor de contuiteit. Op zich is dat al een teken aan de ovale wand dat de drommen kieskoeien die enthousiast de corral van Ophra's lieveling zijn binnengedenderd zwaar op de koffie au lait zullen komen. Want Gates kan je moeilijk zien als een duif met een takkie. Maar het wordt nog erger.
Gisteren werd tussen giegel en botoxwallen naar buiten getild dat honderden topmedewerkers van het Pentagon mogen blijven zitten als ze daar trek in hebben. Nou, die willen dat natuurlijk wel. Vooral de geinponems die al jaren en jaren bezig zijn geweest om samen met de Turken, de afdeling Tel Aviv en een rijtje onverlaten uit landen als de UAE, Saoedie en Pakistan (onder wie de heren Dawood en Khan) alles te verpatsen wat God en Allah indertijd verboden hebben. Oorverdovende en gewoon verdovende middelen, dames, koelies, atoomgeheimen, handige nucleaire gadgets, alles moet weg.
Dat wordt dus een rottige xmas voor zo'n vrouwtje als Sibel Edmonds. En nog rottiger voor Huseyin Baybasin in zijn kruipruimte met cerberus Joris voor de deur. Zo gaat dat als je een riool opentrekt. Je leven wordt veranderd in een hel vol beffen en cipiers. En dat blijft dus gewoon zo. Obama of geen Obama. Change? No we can't. Stay tuned.

maandag 5 januari-2009
Nog effies en hij is het. Obama. President van the land of the free and the home of the brave.
Als tenminste niet op de valreep blijkt dat ie toch in Kenia is geboren. Maar mocht dat inderdaad zo zijn, dan zal dat inmiddels wel stevig zijn dichtgemetseld. Door voorhanden zijnde snuffelfirma's als de CIA, FBI en Home Security. Want dat doen ze als het nodig is. Neem Obama's Democratische voorganger. Billyboy deed in zijn studententijd iets onduidelijks voor de CIA in Europa, dekte als gouverneur van Arkansas de megadrugsaffaire in Mena af (1) en wist zich moeizaam uit de Vincent Fosterzaak te worstelen (2). Dat je daarmee meteen levenslang debet staat moge duidelijk zijn. En dat geldt misschien ook voor
Oprah Winfrey's knuffel. In 1995 verscheen diens zo bejubelde autobiografie "Dreams from my father". Daarin vertelde onze jonge vriend dat hij ergens in de periode na zijn afstuderen aan de Columbia University in 1983 een baan vond bij een "consulting house to multinational corporations" in New York. Als research assistent en schrijver van financiele stukken. Heel doddig, maar hoe die club heette zegt ie niet. Vraag is: waarom niet? Want het ging niet om een of ander lullig bedrijfje, maar de grootste in zijn soort: de Business International Corporation (BIC). Normaal toch heel fijn voor je centrale verwarming, maar zoals bij alle grote loeiers in de wereld zaten er ook bij BIC wat ongerechtigheden onder de golfplaggen.
Zo verschafte de latere werkgever van Obama in meerdere landen een cover voor jongens en meisjes van de CIA, werkte mee aan het vrolijk opschilderen van Amerikaansgezinde regeringskandidaten in Australie en op de Fiji-eilanden (3) en het infiltreren van radicaal linkse bewegingen of wat daarvoor doorging, ondermeer onder studenten.
Of Obama zich in die periode heeft bevuild is niet duidelijk. Nog niet duidelijk. Maar mocht ie uit de pas gaan lopen, dan komt dat zeker boven. Dus change? No we can't. Stay tuned.

(1) Als onderdeel van de Iran Contra-operatie.
(2) Zie het briljante artikel "Leo’s comeback" dd. 6 april 2006.
(3) Dat laatste vooral om ervan verzekerd te zijn dat de nucleaire bodems van de Amerikaanse vloot daar ongehinderd konden bunkeren. Toen dat in 1987 mis dreigde te gaan pleegde de CIA een coup op de eilanden

donderdag 8 januari-2009
Viec prez Dick Cheney houdt van jagen op gevogelte. Daar zijn we indertijd achter gekomen omdat ie tijdens zo'n party een van zijn gabbers voor zijn reet schoot. Maar wist u dat onze vriend Obama daar ook van houdt? Nee, niet van een gabber voor zijn reet schieten. Van jagen op vliegend wild. Ja, ja, echt waar. Zo ging ie eens beginjaren tachtig toen hij nog student was drie weekjes naar Pakistan om op patrijzen te jagen. Samen met zijn gastheer Muhammed Hassan Chandio, die lichtjaren later zou optreden als een soort fundraiser tijdens Obama's race naar het presidentschap. Als we een en ander goed begrepen hebben zat "Barry" in die tijd niet geweldig in zijn slappe was. Bovendien kon je in die tijd beter naar Bakkum aan Zee gaan dan naar Pakistan, omdat het daar toen ook al wiemelde van de Afghaanse vluchtelingen en baarden van allerlei slag vanuit Pakistan invallen pleegden in Afghanistan om de Ruskies en de lokale commies de strot om te draaien. Op die gronden was er in Pakistan een staat van beleg afgekondigd en was het voor Amerikanski's verboden om zonder speciale toestemming van het ministerie van Buza een tripje naar Pakistan te ondernemen. En zeker voor het neerhalen van een koppel patrijzen. Houdt dus in dat Obama speciale toestemming had om een paar weekjes met zijn gappie op patrijzenjacht te gaan. Raar? Ja, vind u ook niet? Maar daar bleef het niet bij.
Onze hoop in bange dagen was tijdens een tweede reis in diezelfde periode ook een tijd lang de gast van ene Mohammadian Mian Soomro. Een meneer die in 2008 nog tijdelijk even invalpresident was nadat Musharraf aan zijn kuierlatten had getrokken. Toen aan Soomro werd gevraagd waarom hij beginjaren tachtig een beetje op Obama moest letten vertelde hij dat "iemand" uit de VS dat had gevraagd. Wie die "iemand" was? Nobody knows. Ruikt u ook wat? Ja, wij ook. Change? No, we can't.

maandag 26 januari-2009
Lekker slim. Gaat een of andere hoge nucleaire jongen in Iran roepen dat ze daar drie nieuwe plekjes hebben gevonden waar uranium uit de grond kan worden geschept. Naast de kuilen die ze al hadden. Nou mag er in sommige ogen een change hebben plaatsgevonden in Washington, maar die zijn rijp voor de Pearle. Want de opvattingen van Obama ten opzichte van Iran's nucleair programma en die van zijn bezopen voorganger zullen net zoveel van elkaar verschillen als de broertjes De Boer. Dus triomfantelijk van de minaretten brullen dat je lekker puh weer een zootje uranium hebt gevonden werkt als een rooie lap in de straten van Pamplona tijdens stierendag. Je kan erop wachten dat meneer Holbrooke op een vroegere trein naar Teheran wordt gezet. En we weten wat dat betekent sinds hij samen met vrouwtje Mabel en de al sinds jaren prettig samenwerkende toppers van de NATO en de verzamelde jihad besloten om Servische burgers een gezellige bloedbruiloft te bezorgen. En als dan ook nog enthousiast een paar extra trouwerijen in Afghanistan en in orthodox Pakistan al dan niet met assistentie van Jan Peter Fluitekruid worden platgegooid dan zijn we weer helemaal thuis. Vieren ze in Tel Aviv straks stiekem een feestje en kunnen we de naam van Obama binnenkort veranderen in Obomba. Stay tuned.

maandag 2 februari-2009
Kan Oprah's knuffel wel roepen dat de feestwinkel in Guantanamo Bay op korte termijn gesloten wordt en dat de CIA verdachte schijthuizen en ander gebroed niet meer mag martelen, een paar wannahaves van zijn voorganger heeft ie niet op marktplaats gezet. Bijvoorbeeld de baardvluchten. Wil dus zeggen, dat de CIA nog steeds overal ter wereld wat al te fanatieke Allah-aanhangers stiekem van de straat mag oppikken, in een vliegtuig mag mieteren en dan door bevriende organisaties op hun weerbaarheid mag laten testen. Mocht dan dat laatste onverhoopt uitkomen, dan kan je altijd nog zeggen "Wir haben es nicht gewusst". Maar dan in het Engels.
Verder heeft onze veelbelovende of veel belovende 44ste president wel aangekondigd dat het grootste gedeelte van de Amerikaanse bezettingsmacht zich binnen afzienbare tijd uit het tot derde wereldland gereduceerde Irak zal terugtrekken, maar dat doet ie alleen maar omdat er een waanzinnig tekort aan grondtroepen is in Afghanistan en Pakistan om de Talibandoleros en de leden van Het Schijthuis onder hun gebedsmatje te kunnen vegen. Met alle middelen die daarvoor nodig zijn. Desnoods door de halve bevolking uit te roeien, omdat die actief is in de productieketen van hero en aanverwante genoegens. Want pas op, die natte droom van de aan Kuifje's kapitein herinnerende generaal Craddock kwam niet als een drone uit de hemel vallen. Zijn glorieuze idee stamde uit oktober vorig jaar. En wat zei de door Obama van Wacko overgenomen minister van Defensie Robert Gates toen tijdens een NATO-onderonsje in Brussel? Het volgende:

"Mijn benadering was, dat we niet praten over een drugsbestrijdingsstrategie. Dat is de verantwoordelijkheid van de Afghaanse regering. Waar wij over praten is een grotere vrijheid om de netwerken die de Taliban financieel steunen op te blazen. En dat zijn toevallig wel de drugsnetwerken".

Ja maar, zeiden een paar ministers van de lidstaten tussen twee happen door, dat is ver buiten het NATO-mandaat. Babbel, babbel, hap, slok, babbel, babbel en ze waren eruit. Lidstaten die Gates' plannetje zagen zitten zegden hun steun toe als Craddock ten aanval toeterde, de anderen mochten hun handen in de Dreft zetten (1). Dat dan niet alleen de Afghaanse burgerbevolking zwaar te lijden zou krijgen, maar ook het halve Afghaanse Bruto Nationale Product zou wegvallen, plus de extra-inkomsten van een hele club Pakistaanse, Turkse, Albanese, Israelische en Amerikaanse hoogwaardigheidsbekleders daar hadden de druk drinkende en klinkende aanwezigen blijkbaar geen erg in. Change? No we can't. Stay tuned.

(1) Of Van Middelkoop ook in de rij achter Pontius Pilatus stond konden we zo gauw niet terugvinden.

dinsdag 17 februari-2009
Komt prez Obomba toch lelijk met zijn ballen voor het blok te zitten. Zoals we al eerder meldden houdt hij een van de verworvenheden van het Bush-regime in ere: de baardvluchten.
En impliciet dus ook het langdurig experimenteren met de houdbaarheid van de betrokken baarden bij de speurtocht naar de snode plannen van Het Schijthuis (aka Al Qaida) en andere sportverenigingen. Weliswaar laat ie de uitvoering van de experimenten aan buitenlandse Barbies over, maar da's om het thuisfront tevreden te stellen. En hoe zit het met het afstraffen van de Amerikaanse SD-ers, die zich de afgelopen jaren hebben uitgeleefd met het toedienen van dompelbaden, shockjes, geluidsgolfjes, schopjes, klapjes, beukjes enzovoort enzovoort? Horen we niks over. Maar mogelijk gaat dat in de nabije toekomst veranderen. Vijf baardslachtoffers hebben namelijk iets slims bedacht. Ze hebben een aanklacht ingediend tegen Jeppesen Dataplan, een kind van vliegtuigbouwer Boeing. Waarom? Nou, Jeppesen zorgde voor alle faciliteiten die nodig waren voor de baardvluchten. Toestellen, vluchtplanning, hotels, de hele mikmak. In de ogen van het vijftal was Jeppesen daardoor mede-verantwoordelijk voor bovengenoemde experimenten. Ze hadden de zaak al eerder aanhangig proberen te maken, maar de toenmalige directeur van het Witte Ziekenhuis stak daar een stickie voor. Bij een dergelijke rechtzaak zouden namelijk zonder twijfel gevoelige staatsgeheimen op straat komen te liggen en dat kon natuurlijk niet. Maar de betrokken directeur is in januari jl. vervangen door een andere. En die beweert dat ie heel wat dingen anders ziet en voor change is. Awel, dachten de vijf, dat is een mooie gelegenheid om hem eens te testen. Ze brachten de zaak tegen Jeppesen opnieuw op het tapijt. Zal ons benieuwen hoe dat afloopt. Een onderzoekscommissie met een hoge emeritus-bef aan het hoofd behoort zomaar tot de mogelijkheden. Stay tuned.

zaterdag 10 oktober-2009
Als je om eens wat te noemen Marco Borsato in Stockholm zou willen voordragen voor de Nobel Prijs voor de Vrede dan moet je dat conform de daar geldende voorschriften voor 1 februari doen. Want wat daarna binnenkomt giert meteen het ronde archief in. Dat impliceert overigens wel dat de voordracht van Obama voor de Vredesprijs van dit jaar ook voor 1 februari jl. moet zijn ingediend. Toen was hij nog maar twaalf dagen prez van de US of A. Wat ie in die twaalf dagen precies heeft gedaan voor de wereldvrede mag Alfred weten, maar bizar is het wel. Tenzij het nobele gezelschap in dit geval schijt heeft gehad aan zijn eigen statuten en om duistere politieke redenen Obama de prijs in zijn mik heeft geduwd. Kan Maxiempje in verband met ons voornemen om Borsato voor volgend jaar te pushen misschien eens informeren hoe dat nou zit? Want Marco kan die poen best gebruiken. Bij voorbaat.

Nee. Wij zijn geen pietkijkers. Maar om nou te zeggen dat wij elke dag met een volle emmer optimisme begroeten is wat teveel van het goede. Daarvoor is er teveel geglobaliseerde shit. Vandaar dat wij in november 2008 geen hoge pet op hadden over een paar civiele zaken die in de USSA waren aangespannen tegen Chiquita. Vanwege de massieve steun die de bananenverspreider had verleend aan de in dood en verderf gespecialiseerde rechtse milities in Colombia. Kan je een uitglijder noemen en verder gaan met je leven. Zo niet een stel Colombiaanse burgers. Dit dachten wij toen van hun initiatief om de gele rakker mede-aansprakelijk te stellen voor de terreur van rechtse zijde. Maar na 8 jaar (!) blijkt er toch licht te zijn aan het eind van de togatunnel. Lees en prijs op deze zondag de schepper van kadi's en bananen. Stay tuned.