zondag 1 juli-2012
Jos Lindhout heeft het helemaal gehad. De door staatsassuradeur ASR zwaar besodemieterde oud-eigenaar van PSL is nu inmiddels een decennium lang met de vredespijp rondgegaan, maar niemand die een trekje wenste te nemen. Zelfs de klotenklappers niet die in het verleden een sloot poen hebben verdiend aan cliënt Lindhout in diens gevecht met de Utrechtse grootmacht , maar schichtig afhaakten toen er uit de Utrechtse wigwam van respectievelijk Sjakie van Eck en Josje Baeten afkeurend cq. dreigend gemompel opsteeg. Neem bijvoorbeeld Lindhouts voormalige bef Peter Dijkmans, die op de website van zijn Eindhovense kantoor Dijkmans, Berg, Jeths als de-niet-treuzelen-maar-aanpakken-advocaat wordt aangeprezen. Lijkt ons een gotspe van formaat. Want als er één treuzelaar is aan te wijzen in het ASR-dossier van Lindhout dan is het wel onze Peter.
Waar gaat het om? Op een vrijdagavond ergens in 2006 stond Dijkmans wat te dimpelen op een receptie toen hij door een eveneens aanwezig stuk ongeluk werd aangesproken met de vraag, of hij niet de bef van Lindhout was. Petertje bevestigde dat en kreeg vervolgens te horen, dat zijn cliënt beter kon stoppen met zijn activiteiten jegens Fortis/ASR anders zouden ze hem helemaal kapot procederen en ervoor zorgen dat hij nooit meer aan de bak kwam in de verzekeringsbranche. Leuke binnenkomer. Maar in plaats van zich direct te distantiëren van deze louche boodschappenjongen van ASR na diens verbijsterende intro babbelde onze juridische kanjer rustig nog een tijdje verder over zijn cliënt. Onder het genot van nog een glaasje en nog een glaasje kwam de ASR-boy met de vraag of Petertje niet bereid was in de rol van mediator te stappen. Om de boel in wat rustiger vaarwater te manouvreren. Nou, dat zag Petertje wel zitten. Mocht dat kosten? Nou, pakembeet, met 300 eurootjes ex BTW en nog een bedragje voor de gummetjes en paperclips op kantoor was onze aanpakker wel tevreden. Petertje zou nog horen of dat oké was.
De volgende dag vertelde bef Dijkmans het hele verhaal aan Jos Lindhout en diens echtgenote. Die wilden graag weten wie die ASR-ridder was geweest, maar jammer nou, Dijkmans had beloofd dat hij de identiteit van de andere dimpelaar niet zou onthullen. Een staaltje omgekeerde geheimhouding, waar de familie Lindhout knap misselijk van werd. Bef Dijkmans werd dan ook aan de dijk gezet.
Niet veel later bleek dat hij en zijn vrouwtje dikke vlaai waren met de Van den Hurkjes. En laat de financieel zwaar in de dalles verkerende Philip van den Hurk nou net degene zijn geweest die het jaar daarvoor door ASR op de Hestia-stoel was gezet, terwijl Lindhout met een formidabel bod tezelfder tijd een poging deed om zijn onderneming terug te kopen. Je zou bijna tot de conclusie komen, dat Dijkmans een babbelend paard van Troje was in het kamp van Lindhout. Maar om te voorkomen dat wij van laster worden beticht schreven wij het volgende mailtje aan de anti-treuzelaar:
Geachte heer Dijkmans, in verband met een volgende publicatie in de serie Tussen premies en piraten op de website van Kleintje Muurkrant zouden wij graag van u willen weten of u in de periode waarin u als advocaat optrad ten behoeve van de heer Jos Lindhout in zijn juridische strijd versus ASR kennis droeg van het feit, dat uw vriend Philip van den Hurk bezig was met de overname van Hestia, terwijl uw cliënt Lindhout eveneens een poging in die richting deed. Zo ja, waarom heeft u dan getreuzeld om een en ander ter kennis te brengen van uw cliënt?
Verder zouden wij graag van u willen vernemen of het juridisch verdedigbaar is om met een vertegenwoordiger van ASR die jegens uw cliënt bedreigingen uitte tijdens een receptie een uitgebreid gesprek aan te gaan dat merkwaardigerwijs uitmondde in een voorstel uwerzijds aan uw cliënt om als mediator op te treden tussen hem en ASR?
En is het zowel juridisch als ethisch verdedigbaar om zelfs nu na al die jaren de naam van deze weinig elegante ASR-vertegenwoordiger te onthouden aan uw (voormalige) cliënt? U bij voorbaat hartelijk dankend voor uw medewerking,
Jan Portein, Redactie Kleintje Muurkrant.
En nu maar kijken wat het devies niet treuzelen maar aanpakken waard is. Stay tuned.
