donderdag 23 augustus-2012
Gisteren bereikte ons via de mainstream het droeve bericht dat het C-7 toestel van de chef staf van de Amerikaanse strijdkrachten Martin Dempsey geraakt was door twee Talibaanse raketten. Nee, niet in de lucht, maar op de grond. Op het zowel door manschappen als superdure superelectronica bewaakte vliegveld van Bagram, vlakbij Kabul. Twee sleutelaars raakten licht gewond, de generaal lag elders te snurken.
Wat de mainstream er niet bij vertelde: ten tijde van de aanval was alle electronica net uitgevallen en konden de vermeende Talibanjers na het bezorgen van hun explosieve surprise gewoon de benen nemen. En nog wat: Martin was net in Israël geweest en had daar openlijk zijn twijfel uitgesproken over de plannen die daar leven over een Osirak-aanval op Iran (1). Volgens hem zou zon aanval het atoomproject van Mosje Ahmadinejad cs. hooguit kunnen vertragen. Maar ausputzen? No way. En hulp van de VS zit er nog even niet in. Begrijpt u dat er in Washington luitjes zijn die denken dat 1 + 1 gewoon 2 is?
(1) Op 7 juni 1981 vernietigden Israëlische jets Saddammekes met Franse hulp op gang gebrachte nucleaire installatie Osirak bij Bagdad
