maandag 17 mei-2010
Elluk voordeel hep zijn nadeel. Aldus de Socrates van onze tijd, Johan Cruijff. Dat zijn gedachtengoed ook in hogere kringen wortels heeft geschoten bleek een dezer dagen uit het commentaar van de Europese Council on Foreign Relations (ECFR) op de zo gezellige crisis die de wereld buiten China doormaakt. Volgens dat drie jaar ouwe denkvehikel biedt die crisis een mooie gelegenheid om het Vierde Rijk onder Führung van Statthalter Hermann von Rompuy van een eigen politieke smoel te voorzien. Met in ieder geval een vanuit Brussel gedirigeerde poenpolletiek en één buitenlands beleid. Onder toezicht van de familie Bilderberg en geschraagd door een ouwe Nazi-bank (1). Dat laatste stond niet in de officiële verklaringen van de ECFR, maar we weten allemaal hoe de hazen lopen rond Manneke Pis.
Die ECFR vol bollebozen en knipperlichten is trouwens mede op initiatief van onze als intelligent omschreven prinses van Oranje-Wipje Smit in het leven geroepen. En waar denk je dat de financiële steun voor deze akelige pressietank vandaan komt? Tien met een krijtje. Van George Soros, het baasje van de Open Society, waar Wipje sinds jaar en dag als directeur van de afdeling Advocacy verantwoordelijk is voor het bijhouden van de polletieke agenda. Soros? Soros? Is dat niet die knuppel die indertijd speculerende weg het Britse Pond naar een lagere etage flikkerde? En als het nodig is dat kunstje met drie vingers in zijn voorgevel zou kunnen herhalen met welke munt dan ook? Jawohl.
Nou is het onze beurt om even aan de speculaasjes te gaan. Het zal toch niet zo wezen, dat de Euro door een collectie Sorosjes en Wipjes willens en wetens naar de kloten wordt geholpen om ons met zijn allen Heim ins Reich te dwingen? Of is dat een speculaasje te ver? Meer geschikt voor een discussie aan de borreltafel of in de groeiende file voor de deur van voedselbank. Best mogelijk. Maar interessant is ie wel. Stay tuned.
1. De Bank of International Settlements. Zie aflevering 20 van de serie "Naar de kloten" dd. 2 mei 2010
