vrijdag 23 mei-2008
Op 18 april in het jaar van de heer van hierboven 2008 beloofden wij u dat we de vinger aan de bloedbaan zouden houden in de zaak rond Anddy Chen. De Chinese zakenman die er in de mainstream pers uit de losse pols van werd beschuldigd dat ie in drugs, mensenvlees en gifgas handelde. En dat alles omdat ie via Paul Herrie (een van de vroegere troetels van Tonnetje Rita bij de AIVD) in zakelijk contact was gebracht met de avontuurlijke ondernemer Mike Offenberg, een gap van Willem Brommer. Kwam zo.
Herrie wilde graag lekker goedkope electronische wannahaves in Nederland importeren. Lieflijk voornemen, vooral als je een leuke entree in China hebt. En die had Paulus: Anddy Chen. Wil je zo'n onderneming een beetje knappies op poten zetten moet je toch in ieder geval wat poen hebben om je bijvoorbeeld een fesoendelijk onderkomen te verschaffen. In Aalsmeer of zo. Paulus had geen kluitjes. Chen wel. Die was best bereid zo'n half meloen kluitjes in de nieuwe onderneming te droppen. Maar samen uit, samen naar een pretpark. Dus Paulus moest ook een half meloen schuiven. En die had ie niet. Daar verscheen vriend Mike als God uit een machine op het toneel. Die had ze wel. Probleempje: in cash. Vond Chen een stukje minder. Werd aldus opgelost. Paulus samen met Anddy en Mike's losse flappen hop hop naar Luxemburg. Naar het filiaal van de Zwitserse Sarasin Bank. Een geldcircus waarmee de RABO zulke innige private relaties onderhoudt. Daar bleek onze Paulus een goeie bekende te zijn (aha) en bij de afhandeling van de zaak schoof zelfs de dirrekteur aan. Ouwe jongens Apfelstrudel.
Hop hop terug naar Hollandia en een villa aangeschaft. Moest nog wat aan geschaafd en getimmerd worden, maar who cared? Opportunity knocked. O ja, nog wel even naar de notaris om het geheel van een officieel verfje te voorzien. Omdat Anddy de zaak van de losse flappen toch niet tot in de verste villa-uithoeken vertrouwde eiste hij vriendelijk het hypotheekrecht op. No sweat. Nou, alles klaar voor onder water zou je zeggen. Maar het liep anders. En daar weet u inmiddels alles van.
Zoals wij in aflevering 11 al meldden heeft Chen begin maart het Nederlandse ministerie van Justitie beleefd verzocht hem een clearingsbewijs te verschaffen. Dat verzoek zou zijn verhuisd naar het college van procureurs-generaal. Erg fijn. Want die superbeffen hebben het natuurlijk hartstikke druk met nekschoten, spermadruppels en andere zeldzame natuurverschijnselen. Dus zal het allemaal nog wel even duren voordat Chen dat epistel krijgt thuisgestuurd.
Ondertussen is onze Chinese vriend ook bezig om via eerder genoemde notaris zijn justitieel bevroren Aalsmeerse poen terug te krijgen. Lijkt beweging in te komen. Wat wil je. Het dooit al een stief kwartiertje. Stay tuned.
