Prinsen kunnen geen kwaad doen (002)
zaterdag 8 mei-2004
Maar, de nieuwe zakenpartners van de Prins hadden niet zoveel vertrouwen in de capaciteiten van de koninklijke smokkelaar. Zij kwamen overeen om eerst met een lading van twee ton te beginnen. Jammer voor de Prins had de DEA een fax aan Medellin onderschept, waarin voldoende aanwijzingen stonden om de lading en de bestemming te identificeren. De DEA waarschuwde de Franse drugsbestrijders zodat die in staat waren om de plek waar de coke werd opgeslagen te spotten en binnen te vallen. Die inval gebeurde overigens pas nadat de helft al was doorverkocht. In plaats van een winst van 30 miljoen dollarte incasseren, moest Nayef genoegen nemen met een magere 10 miljoen.
In een 4 jaar durend onderzoek slaagde de DEA erin om Zapata en andere leden van het Medellin cartel achter de tralies te krijgen, en de rol van de prins in beeld te brengen. Dit werd doorgegeven aan Frankrijk, die discreet doende waren om hun zaak op te bouwen en hoopten om de Prins naar Europesse bodem te lokken waar hij kon worden gearresteerd.
Maar, na 9 september verzuurde de samenwerking tussen de DEA en de Franse politie. De DEA en een federale aanklager in Miami klaagden in 2002 publiekelijk Nayef aan. Later verdween het dossier overigens. De Saudische regering legde onmiddellijk grote druk op de Franse regering om hen van de bewijzen tegen de prins in kennis te stellen en het onderzoek te stoppen. Zij hadden hierbij een machtig wapen: zij dreigden om de onderhandelingen te staken voor een nieuw radarsysteem dat tussen hun land en het Franse Thales concern. Het ging hierbij om het luttele bedrag van zon 7 miljard euro. Plots verdampte de Franse animo om Nayef te pakken te krijgen.
De hele affaire wordt uit de doeken gedaan in het boek "Le Coke Saudienne au coeur dune affaire dEtat", van Fabrice Monti, voormalig medewerker van het Franse Ministerie van Binnenlandse zaken, die toegevoegd was aan de anti-drugseenheid. Het boek, uitgegeven bij Editions Flammarion, bevat bovendien 63 paginas gecopieerde documenten, die de betrokkenheid van Nayef aantonen. Volgens Monti was het motief van Nayef om coke te gaan dealen: geheime fondsen te verkrijgen om Wahabbitische fundamentalisten te financieren. Nayef is steenrijk, drinkt en rookt niet en is streng gelovig. Voor Bush zou het bekend worden van deze motieven een nieuwe slag betekenen. Zijn Saudische bondgenoten die dergelijke operaties ondernemen, wat zullen de kiezers wel niet denken. Voor de Franse regering zou het verliezen van het contract een slag zijn, banenverlies tijdens een periode van stijgende werkloosheid. Ook geen stemmenwinner. En dus kan Nayef gewoon weer door Europa en de VS reizen en is de toenmalige Franse Minister van Binnenlandse Zaken, Nicolas Sarkozy (nu Minister van Financiën) recentelijk ontvangen door Colin Powell en Condaleezza Rice.
(*) Een paar jaar geleden werd er over deze affaire ook reeds geschreven in deze rubriek. Klik maar eens op deze link en zoek naar de serie artikeltjes "De Cocaprins"
