Zit me juist voor te stellen hoe bondscoach Boer op de kleuterschool met de blokkendoos omgegaan moet zijn als de naam valt: FC Seraing. De verslaggever van dienst bij Nederland-Georgië noemt hem als de club waar een jongen van het gastland zijn kunsten met de bal vertoont.
Het zijn de weken waarin in de Europese competities de laatste promovendi bekend worden. Sommige namen beklijven. VfL Bochum, met afstand de lelijkste club uit de lelijke Bundesliga, Girona, het kleine Catalunjische broertje van het grote Barcelona. En daar is ook Union, uit Brussel, van Sint Gilles om precies te zijn. Eindelijk terug, na misschien wel honderd jaar, in Eerste Klas.
Dacht dat het om Union ging toen vanmiddag de kop van een artikel in een Nederlandse krant opviel: Antifa-club promoveert in België, of iets daaromtrent. De precieze titel en het stuk moet U maar googelen want we leven in de informatiemaatschappij en dus zit het artikel achter een betaaldrempel.
Wat is toeval, in een wereld waarin ook Frank de Boer mogelijk is? Vroeg me bij het heuglijk nieuws uit Brussel al af hoe het met die andere verdwenen grote namen uit het Belgische voetbal zou zijn – met Racing White Daring Molenbeek, met Thor Waterschei, en met FC Seraing dus – toen die Georgische dartelaar de bal weer van De Roon afpakte en aan een rush begon.
FC Seraing, eind jaren zeventig of was het begin jaren tachtig zo groot dat het Standard uit het Luikse naar de kroon stak. De kampioen van Wallonië dus. Speelde het zelfs Europees? In elk geval was het een ´kompel´-ploeg, zoals op de zwarte heuvels onder Maastricht ook Club Luik (FC Liège) een club van en voor ex-mijnwerkers was.
Daarna gingen zowel Seraing als Club Luik in forfait, zoals ze dat daar zo mooi noemen als de kas ontvreemd en de belasting niet betaald blijkt. Verdwenen en toch weer niet. In het Belgische voetbal kan dat gelukkig. Stel je voor dat wij hier op een goede dag Veendam en Haarlem terug kregen, of Limburgia, van de kompels in Brunssum…?
Racing White, uit de Brusselse wijk die na de bloedbaden op Zaventem en elders werd aangemerkt als melaats en behekst tegelijk, zien we misschien ook ooit terug als mooie hobby en het uithangbord van de Belgen die bruin te lijf gaan. FC Seraing is dan misschien alweer naar de slachtbank geleid, maar goed voorbeeld doet goed volgen.
België moet maar eens iets gaan winnen, de komende weken. Anders gaat ook daar een generatie van netnietjes rondlopen zoals bij ons: wezens met de denkrimpel van Frank de Boer…
(JoopFinland)
