Memento mori

donderdag 1 mei-2014
Een paar dagen nog. Dan herdenken wij weer onze doden uit de Tweede Wereldoorlog. Minister van Buitenlandse Zaken Timmermans neemt momenteel al een voorschotje daarop. In de USSA. Hij heeft daar gisteren een plechtigheid bijgewoond, waarbij een zaailing van de in 2010 omgewaaide “Anne Frankboom” werd ingewijd. Bij zulke gelegenheden ontbreekt het nooit aan de nodige blabla en ook Timmermans ontkwam daar niet aan. Kwootje. Komt ie:

"Deze boom herinnert ons eraan dat we altijd moeten blijven vechten voor gerechtigheid, tolerantie en mensenrechten”.

Zei Frans in zijn perfecte Engels. Nou vinden wij dat ook wel. Maar als Frans met dat vechten bedoelt dat je allerlei landen daarvoor unilateraal in Middeleeuwse staat mag terugbrengen, gooien wij onze redelijk omvangrijke kont tegen de krib. Kan ie iets anders bedoelen? Misschien wel. Diep in zijn hart. Maar als een ambitieuze Bilderfrans en NATO-minister kan ie dat natuurlijk nooit zeggen. Dan kom je bijvoorbeeld tot de volgende uitspraak over de onverbrekelijke band met de USSA:

"Die band is sterk door de gedeelde waarden als democratie, het versterken van de rechtsstaat en het verbeteren van de mensenrechten”.

Over gotspe gesproken. En dat in een land waar als vanouds nog kwistig de doodstraf wordt uitgedeeld! Je zou bijna denken dat Frans is afgeluisterd door jongens van de NSA en dat ze daarbij iets onsmakelijks hebben ontdekt. Want met je volle verstand zeg je zulke dingen toch niet? Gladio, Operation Phoenix,Operation Condor, Iran-Contra, Afghanistan, Irak, Libië, Syrië en dan nu weer Oekraine. Dat moet ie toch weten zou je zeggen.
Talking about Ukraine. [Sorry Frans, we doens ons best, red.]. Ook daar herdenken ze dezer dagen met volle teugen de Tweede Wereldoorlog. Een paar dagen geleden ging in Lviv aka Lvov aka Lemberg bijvoorbeeld een heel stel ongeregeld de straat op om de oprichting van de Waffen SS-divisie Galicië te herdenken. Die divisie bestond voornamelijk uit nazi-gezinde vrijwilligers uit West-Oekraine. Een berucht onderdeel daarvan was het bataljon Nachtegaal, dat bij ons en misschien ook bij Frans nog steeds enige walging oproept. Dankzij de affaire rond Pieter Menten (1). God, wat waren we met zijn allen toch verontwaardigd over die rijke klootzak, die in en rond Lemberg als loodsvisje diende voor de Nachtegalen bij het uitmoorden van Joden en communisten. Maar ach, dat was in de jaren zeventig en de tijd heelt alle wonden. Vandaar dat de USSA, de NATO en de EU met een gerust hart de zaailingen van deze SS-ers op pad stuurden om een coup te plegen tegen de democratisch gekozen Russia-lover Yanukovich. Met alle gevolgen vandien.
Maar op 4 mei weer even stil zijn en onze doden herdenken...

(1) Zie deel 3 en deel 5 van de monumentale serie “Schaduwcommando van de Prins” op de site van de Morgenster