Skip to main content

Full circle

01 januari 2014

vrijdag 10 januari-2014
In den beginne waren er vissers. En er was ook vis. Aan de kust van Somalië. Maar daar kwam in de jaren negentig van de vorige eeuw langzamerhand verandering in. De vis raakte op door de activiteiten van moderne buitenlandse zeeschuimers. En dat verschafte andere buitenlandse ondernemers de ruimte om in het bewuste zeegebied een zootje chemische narigheid te dumpen tegen wat spiegels, kralen en cash aan de polletieke leiders in hoofdstad Mogadishu (1). De Somalische vissers konden hun netten aan de dooie wilgen hangen en gingen uit arren moede toen maar over tot piraterij. Een toenmalige piratenleider zei het zo:

"To stop illegal fishing and dumping in our waters. We don't consider ourselves sea bandits. We consider seabandits to be those who illegally fish, and dump waste, and carry weapons in our seas”.

Geen woord Somalisch bij. Dit redelijk eenvoudige soort piraterij leverde aanzienlijke problemen op voor de internationale scheepvaart. Maar waar ergens in de wereld problemen de kop opsteken verschijnen onmiddellijk andere piraten op het toneel. Overigens zonder zelf ook maar een schot te lossen. De financiële schuimers. Met name de gretige jongens in de City van Londen. Zoals bij verzekeringsmaatschappij Lloyd's, die naar aanleiding van het gelazer voor de kusten van Somalië niet alleen als een speer de premies voor olietankers en containerreuzen de lucht inkrikte, maar ook bemoeienis had bij de vorming van Typhon. Een door Britse zakenlieden opgetuigde private marine, volgestouwd met voormalige Jannen van de Navy, huursoldaten, ex-NATO officieren en een voormalig hoofd van de afdeling scheepvaartverzekeringen van de HSBC. Ter bescherming van de Britse belangen.
Die liggen trouwens niet alleen op zee, maar ook aan land. Er is in het grensgebied van Ethiopië en Somalië namelijk een aardige druppel olie opgepompt en de Britten hebben daar de langste. Via de Ethiopische onderneming SouthWest Energy, die als adviseurs twee Britse hoge mieters heeft aangetrokken: Lord George Mark Malloch-Brown en Simon Murray. We doen het niet graag, maar voor de o zo deftige carrière van ex-minister en VN-bons Malloch-Brown verwijzen we met enig dédain naar Wikipedia. Om al teveel schandelijke details te vermijden. Over Simon kunnen we melden, dat ie als baasje fungeert van Glencore, een spierballencompany op het terrein van mijnoperaties, en als man achter de schermen van Typhon (!).
Dat er aan dit soort avonturen een ongelooflijke kluit poen wordt verdiend moet zelfs voor een simpele Europarlementariër duidelijk zijn. En dat een kongsie zoals hierboven grofkorrelig geschetst dit avontuur graag nog even op de rails wil houden idem dito met een sterretje. Hoe vreemd is het dus in deze context, dat er in de internationale pers berichten doorsijpelen dat de Somalische piraten en opstandige landkrabben stiekem van Britse wapens worden voorzien om hun strijd voort te zetten? Niet vreemd. Zelfs niet dat officieel Londen daarnaast verreweg de grootste bijdrage levert aan de in Somalië actieve AMISOM. Een Afrikaanse militaire eenheid die daar de rust moet bewaren. Verdeel, heers en verdien.
Wilt u even een teiltje aangeven? Dan kunnen we kotsen.

(1) Zie vooral aflevering 10 van de serie “Ship Ahoy” dd. 27 januari 2010. Daarin is o.m. sprake van de geheimzinnige organisatie “The Network” dat opereerde vanuit de Londense City.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
01 januari 2014