Cold Turkey (040)

woensdag 9 januari-2008
Kijk daar eens. Verschijnt in de slipstream van de raket die Sibel Edmonds in het meest recente exemplaar van de Sunday Times afstak ineens de naam van een gozer, die wij in december 2002 al eens uit het schellinkje hebben gehaald (1). Yassin al-Kadi cq. al-Qadi. Een hoge Saoedische jurk met een heel dik spaarvarken en friends in high places. Yassin was/is eigenaar van P-tech. Een onderneming die systemen op de markt plettert die zorgen voor steeds snellere informatiestromen. En indertijd bijvoorbeeld ruim aftrek vonden bij Amerikaanse overheidsinstellingen, de marine, de luchtmacht, de NAVO en ... jawel, de ABN/AMRO. Op zich misschien niks aan de hand, maar de onderneming had al eens een reputatie verworven als CIA-front tijdens de Iran-Contra affaire in de jaren tachtig.
Die reputatie zou in deze eeuw een ferme boost krijgen. Niet lang na het spectaculaire optreden van het Flying Circus op Manhattan presenteerde de Amerikaanse BV Sleuths United namelijk een lijst met 12 namen van lieden die ervan werden verdacht de club van Bin te hebben gestiekt. Een van die Dirty Dozen bleek Yassin te zijn.
De FBI had hem in 1998 na de aanslagen op de Amerikaanse ambassades in Kenia en Tanzania al in het snotje gekregen bij het volgen van het financieringsspoor. Dat leidde overigens naar Chicago, maar door ingrijpen van hogere machten was het ho en niet verder (2). Daar werden ze bij de Feds kennelijk zo sjaggerijnig van dat ze in 2002 een middelvinger in de lucht staken toen een paar werknemers van P-tech de stormbal hesen. Die lieten zich niet zomaar dunken en zochten hun heil bij Customs. Het resultaat? De douanepetten keerden aan het eind van dat jaar de computers bij P-tech om, maar daarbij bleef het. Want zoals gezegd, Yassin had friends in high places en was om eens een stuk ongeluk te noemen zeer dikke mik met Dick Cheney.
In maart 2007 keerde de Saoedische gladjakker terug op ons bescheiden toneel (3). Gabbers als premier Erdogan en figuren uit diens directe omgeving hadden namelijk niet kunnen voorkomen dat in die maand zijn Turkse poen in een vriescel belandde in verband met zijn Bin-financiering. Van de gebeurtenissen in de States kon Yassin trouwens ook niet euforisch worden. P-tech werd plotseling in verband gebracht met het stashen van hero in Boston. Afkomstig uit Afbaardistan via Turkije en Albanie (4).
Ook in dat laatste land ging het niet crescendo. Ook daar werd zijn poen geconfisceerd. Stank voor dank, want hij had nog geen lichtjaren geleden zo soepeltjes de financiering verzorgd voor het wapentuig, dat de CIA en de lokale mafia doorschoven naar de Allahstrijders in Kosovo. Net als in Bosnie (5). Ja goed, die poen rook naar hero. Maar het doel heiligt de middelen, nietwaar. En wij maar ouwehoeren over Holleeder en andere lieden van het derde plan. God, wat een kolerezooi. Oh, btw: U dacht toch niet dat Yassin op Guantanamo zat, wel? Nee, nee. Dat is gereserveerd voor eenvoudige muslimdroppies. Verschil moet er zijn. Stay tuned.

(1) Zie de "Kluifjes" van 7, 11 en 20 december 2002.
(2) Omdat de ABN/AMRO in die jaren met een dikke vinger in de Saudi Hollandi Bank zat en ook ruim vertegenwoordigd was in Chicago en omgeving informeerden wij nog netjes bij De Bank of er nog law enforcementknuppels op visite waren geweest ivm. Yassin. Geen sjoege.
(3) Zie de "Kluifjes" van 5 en 6 maart 2007.
(4) Wat zei Huseyin Baybasin ook weer?
(5) Yassin was een goeie gabber van president Izetbegovic (rip) en Mohammed Sacirbey, ooit de "verloofde" van het meisje Wisse Smit aka de Marmot.