Dinsdag gaat de 'hartewens van de beschaafde wereld' in vervulling: dan vindt het proces in het Amerikaanse Congres plaats over de afzetting van de president, met het Huis als aanklager, de senaat als jury en de voorzitter van het Hooggerechtshof als opperrechter.
Van Den Haag tot de NAVO, van MSM tot 'links', ze zullen opgelucht ademhalen als Trump is afgezet en als alles weer 'bij het oude is' met Mike Pence.
In Rusland was de afgelopen week sprake van een opmerkelijke regeringswisseling. Ik moest denken aan de machtswisseling in Moskou na de moord op Kennedy in 1963; Chroestjov, die een goede relatie had met JFK, werd vervangen door Leonid Breznjev. Er brak na een periode van ontspanning een tijd van hevige oorlog (in Vietnam) aan, waarbij de twee supermachten tegenover elkaar kwamen te staan. Dat was de achtergrond van de machtswisseling in Moskou: ze begrepen dat er een andere, oorlogszuchtige wind waaide in Washington en pasten zich daaraan aan.
Op grond van de verkiezingsbeloftes van Trump in 2016 ('no more regime change') bestond er hoop dat een détente met de VS mogelijk was. Die hoop is vervaagd. Trump kwam, de moord op Suleimani bewees het, in de tentakels van Deep State en de neocons terecht, omdat hij 'de wolven van Drs P in zijn nek voelde'. Hij moest gehoorzamen om politiek (en lichamelijk) te overleven.
Dat politiek overleven staat nog te bezien. Door een oorlogzuchtige politiek onderscheidt hij zich in niets meer van de Democraten Clinton en Obama. Hij heeft zijn herverkiezing, mocht hij het impeachment-proces overleven, in gevaar gebracht.
Er wordt vanuit gegaan dat de Republikeinse meerderheid in de Senaat 'hun president' zal beschermen. Ik twijfel daar aan. De warmongers (bijvoorbeeld Graham) vinden Trump in het Witte Huis toch een risico. Mocht hij volgend jaar worden herkozen heeft hij 'de handen vrij'. Om alsnog de beloofde goede relaties met Rusland te realiseren? Ze zullen het risico niet willen nemen. (WK)
