Martelen mag (003)

vrijdag 13 januari-2006
Wij weten het maar al te goed: de boodschapper is altijd de lul. Neem nou die jongens van het Zwitserse pulpblad “Blick”. Komen aanzeilen met de fax van het Egyptische ministerie van BUZA naar de ambassade in Londen over die 23 Irakese en Afghaanse onverlaten, die vanuit Egypte waren overgebracht naar een vliegveld in Roemenië voor een potje falaka (het beurs trommelen van de voetzolen), een voltagetest der testikels, een duurduik in ijswater en meer van dat soort gezelschapsspelletjes van de firma CIA.
Die fax was zoals u weet uit de lucht geplukt door militaire Tell-oortjes en stiekem doorgeprikt naar de “Blick”-boys en die wisten er niks beters mee te doen dan het bericht te publiceren. Meteen heisa in de Alpenkreuzer. Meteen een intern onderzoek onder het personeel van de oortjes-unit naar het lek. En de betrokken journalisten en hun hoofdredacteur worden voor de militaire kadi gesleept. De Egyptische fax had geheim moeten blijven. En die meneer Marty, die Brusselse wijsneus, kan de boom in.
Marty, een oud mafia-hunter en in Brussel aangewezen als onderzoeker naar de Amerikaanse martelkampen op Europees grondgebied, was ongelooflijk pissed off door de houding van de Zwitserse regering. Hoe meer mensen hem informeren hoe beter het is, aldus Marty.
Overigens weet ie al heel wat. Vooral over dat Italiaanse gevalletje. Het overhevelen van imam Abu Omar naar Egypte door die club oetlullen van de CIA (of een extract daarvan) onder leiding van Robert Seldon Lady. Marty is er inmiddels van op de hoogte dat meneer Lady twee weken aanwezig is geweest bij het koeioneren van Abu in een speciale Egyptische vakantiehut.
Maar de Brusselse speurneus wil nog veel meer weten voor hij de Bushies een penalty voor hun ballen gaat geven. En vandaar zijn gramschap over het juridisch vervolgen van de “Blick”-boys. Je zal tegenwoordig journalist wezen. Stay tuned.