Tanja Nijmeijer

Zeven jaar geleden (ik had toen nog tv) werden beelden getoond in het NOS-journaal van hoe het Colombiaanse leger de Farc-rebellen in de jungle bombardeerde.
Het was de tijd dat het verhaal van Tanja Nijmeijer, een Groningse student die zich bij een van de guerrillabewegingen die toen al decennia tegen de Colombiaanse staat gewapende strijd voerden aansloot, in dit land opgang deed in MSM.
Als waarschuwing aan onze jeugd: doe zoiets nooit. Want dan word je uitgestoten, uitgesloten en uiteindelijk maken we je dood.
Er was een internationaal arrestatiebevel tegen haar (bestaat nogsteeds) wegens 'terrorisme' en nu was ze dus waarschijnlijk dood.
In dat licht schreef ik een lied. Het kwam er zomaar uit.
Beneden me zit een geluidsstudio dus dat was makkelijk. Ik schreef een uitgebreid arrangement, met strijkers, en ging aan de slag. 500 euro. Toen was de koek op want ik was op dat moment straatarm. In een laatste poging maakte ik nog deze simpelere versie met mn neef op sax.

Tanja bleek niet te zijn gesneuveld. Haar commandant Moymoy wel. Haar laptop vol ontboezemingen werd gevonden door het leger, waarmee de MSM-campagne tegen haar nu werd gelardeerd.
Vervolgens werd 'Alexandra' Farc-woordvoerder bij de vredesbesprekingen in Havanna, die ook nog eens 'succesvol' werden afgerond met een akkoord.
Voorwaar een buitengewone prestatie voor een meisje uit Twente. Zou je zeggen.
Toch werd ze volledig afgebrand in onze vrije pers.
Ze schreef een boek. Een apologie wellicht. Ik hoef het niet te lezen om te beseffen dat ze meer waard is dan het gehele armoedige zooitje hier dat haar durft aan te klagen. (WK)