Justice

vrijdag 1 augustus-2008
Wij kiezen heel vaak de zijde van de onderhond. Ligt in onze aard. Neem bijvoorbeeld Radovan Karadzic. Geen aardige gozer. Heeft emmers bloed aan zijn handen. Maar wie waren indertijd zijn tegenstanders? De muslimleiders Izetbegovic en diens VN-afgevaardigde Sacirbey, Mabel Wippe Smit (verloofde van Sacirbey) en ... de elite van Osama bin Laden's strijdkrachten, met Amerikaanse wapens, militaire instructeurs en de hartelijke groeten van prez. Clinton. En gek die hebben geen bloed aan hun handen. Dat waren de goeien. Kregen later wel ruzie. Maar dat was later. Wat zich in Bosnie vooral op diplomatiek niveau werkelijk heeft afgespeeld zullen we deze eeuw waarschijnlijk niet te weten komen. Maar het is geen wonder dat Karadzic bang is voor zijn hachie. Per slot is Milosevic ook gezelfmoord in Scheveningen. Of mogen we dat op grond van privacy-richtsnoeren niet zeggen? Nou vooruit: per slot is Milosevic ook heul eigenaardig aan zijn eind gekomen in Scheveningen.
Ook leuk: de hele mainstream meute gisteren achter de muziek aan. Prez. Clinton's Balkanonderhandelaar Richard Holbrooke zou in 1996 een afspraak met meneer Karadzic hebben gemaakt. Radovan zou niet vervolgd worden door de Haagse beffen als ie zich zou terugtrekken uit het polletieke leven van Bosnie. Een hele klodder mosterd na de bajesprak. Want wat meldden wij vorige week donderdag? Juist. En wat gebeurde er toen Karadzic daarover iets te berde bracht? Hij moest zijn bek houden. En meteen meneer Lolbroek voor de camera om te roepen dat het niet waar was. Kijk, en daarom kiezen wij voor de onderhond. Zelfs in dit geval. Justice helemaal prima, maar wel for all.