Staatspropaganda

Het nieuws is in het Verenigd Koninkrijk niet ingeslagen als een bom. Concurreren met mediatrekkers als het sexschandaal rond prins “Randy Andy”; de lotgevallen van een geëmigreerde prins met zijn echtgenote in de VS en Britain as a world power was verloren moeite. Maar ook zonder zulke publiekstrekkers zou het niet de voorpagina of het tvavond nieuws gehaald hebben. De kop “Leugens verspreid door de BBC” kan niet.

Het heeft wel een maand of 10 geduurd, maar toch. De BBC heeft “zwaarwegende onjuistheden” in een radio documentaire over een “vermoedelijke gifgasaanval” van april 2018 op Douma in Syrië verspreid. Die aanval was uiteraard uitgevoerd door het “regime” van Assad (altijd dat woord regime, suggestie van onwettig, het Rutte regime zal je niet snel horen). De Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW) stuurde inspecteurs naar Syrië, maar een luchtaanval van de VS en Franrijk was hen voor.

Foto’s van een gele container van gifgas haalden de voorpagina’s, Witte Helmen probeerden kinderen te redden enz. enz. Bellingcat, altijd voorop bij louche zaakjes bleef hameren op gifgas. De inspecteurs schreven een rapport dat het OPCW niet beviel en hun rapport werd omgeschreven naar een bevestiging van gifgas. Dat was echter niet het geval, een klokkenluider maakte het oorspronkelijke rapport wereldkundig. Maar zoals gebruikelijk in de nieuwe Koude Oorlog haalde dat weinig uit. Halsafsnijdende fundamentalisten waren immers bevrijdingsstrijders en gifgas moest gebruikt zijn. Einde verhaal.

Helaas voor de BBC, die o.a. in haar docu gemeld had dat de klokkenluider 100.000 dollar van Wikileaks zou krijgen, dat zijn uitlating dat het geheel in scene gezet was als belachelijk werd weggezet, bleek uit intern onderzoek dat de BBC gelogen had en geen eigen onderzoek had verricht. De staatsomroep als leugenaar, dat kan niet in het nieuws. Ouwe meuk, laat maar.

Overigens bleek enkele maanden geleden dat de Britse regering 260 miljoen euro had uitgegeven voor het bewerken van politiek en media alsmede voor wapenleveranties aan de “vrijheidsstrijders”. Wat de media betreft o.a. door het opzetten van een netwerk van “burgerjournalisten” (zoals Belligcat) die “onafhankelijk” nieuws verspreiden. Een voorbeeld hiervan was op het Channel4 nieuws van gisteren: paardenrennen in het bevrijd gebied van Idlib (synonymous with war and resistance to the Assad regime”.