Brussels sof
dinsdag 3 juni-2003
Wij wisten het natuurlijk allemaal allang door Paul van Buitenen en Dougal Watt. Er zitten hier en daar bij die EU in Brussel een stel laaienlichters. Nu zijn weer de twee hoogste baasjes van Eurostat, Yves Franchet en Daniel Byk, overgeplaatst naar een plek waar ze geen fratsen kunnen uithalen. In afwachting van een door Frankrijk gestart onderzoek naar ernstige beschuldigingen van zelfverrijking. Volgens Prodi en zijn jongens en meisjes mogen we de overplaatsing niet zien als een disciplinaire maatregel. Het gaat meer om het beschermen van de goeie reputatie van het in Luxemburg gevestigde Eurostat en die van haar twee hoogste cijferneukers. Nou is die goeie reputatie moeilijk te rijmen met de bedragen die zijn betaald aan allerlei bureautjes die voor Eurostat onderzoekjes moesten plegen ten behoeve van haar statistiekjes. Die lagen namelijk aanzienlijk boven de gangbare normen. Daarnaast maakten de door die bureautjes gedeclareerde reis- en verblijfkosten een nogal weelderige indruk Dat alles bij elkaar maakte de Parijse honden wakker. En die vonden al rapidement op een alleraardigste Zwitserse bankrekening een bedrag van iets meer dan 1 miljoen euro op naam van het snode Eurosat-duo. Byk heeft inmiddels erkend dat hij wist van het bestaan ervan, maar beweerde dat noch hij noch collega Franchet over het bedrag konden beschikken. En dat de rekening in het leven was geroepen door iemand anders. Ja, dag hoor. Saint Nicolas zeker. Het is het zoveelste bewijs dat de controle in Brussel op frauduleus handelen veel lijkt op een Gruyèrekaas na een aanval met een spijkerbom. Berichten over belachelijke vergoedingen aan de dames en heren parlementariërs voor de dagelijkse ravitaillering, de slaapplaats, de telefoon, het vervoer en representatie al dan niet bij een madam zijn schering en inslag. Maar in de hogere regionen van de ambtenarij schijnt helemaal de beer los te zijn. Nou is er wel een dienstje dat zich met de bestrijding van het laaienlichten van Prodis personeel moet bezighouden (OLAF, zie in deze rubriek de serie "OLAF en de kankerstokjes" in de eerste maanden van dit jaar). Maar hé, wie snijdt zich graag in eigen vlees? En zeker niet in de nabijheid van de Rue des Bouchers. Dat kan nog leuk worden als straks die voormalige oostbloklanden zich bij de EU aansluiten. Geen wonder dat ze staan te trappelen.