Referendumb (002)

11 februari 2016

Het was al treurig. Eerst stond de semi-kale leider van de Partij van de Arbeid niet te trappelen om ook in Syrië het baardenkalifaat een pakket bommetjes te bezorgen, maar vorige week ging ie om. Zonder druk van buiten. Hahahahahahahahahahahahoe. Hè, dat was effe lachen. En ook zonder president Assad om toestemming te vragen. Want per saldo is die gozer indertijd, blote bene onder internationaal toezicht, keurig netjes met overweldigende meerderheid op het presidentiële schild gehesen. Maar net als Sadammeke en Muammar kreeg ie al in 2001 van onze bondgenoot aan de overkant van de plas om geopolitieke en economische redenen het Adolf-etiket opgeplakt. En werd er uiteindelijk samen met de dappere Al-Nusra en ISIS-strijders een ijzeren lente georganiseerd. Democracy at gunpoint. Gestiekt door de democratische kanjers in Ryadh en Doha.
Twee jaar geleden haalden we in wezen eenzelfde geintje uit in Kiev. Ook een keurig netjes gekozen president, die in dit geval weg moest omdat ie “ons” in de weg liep bij het afrasteren van Vlad's speeltuin. Ja, hij was corrupt. Maar wie dat niet is bij het wereldwijde Monopoly hij werpe de eerste steen. Al is het de alleronderste. In naam van de democratie stuurden Fucktoria Kenau Nuland een zootje misérables met een koekie de straat op met in hun schaduw echte Adolfjes. En sinds februari 2014 zijn ze in Kiev en omstreken een stuk beter af. Een beetje armoedig nog misschien en al dan niet tijdelijk een stukkie land kwijt, maar ze zijn vrij. Nog niet meteen salonfähig in Brussel. Dat nou weer niet. Ze zijn niet stabiel weet u. Dus heeft de democratisch aangewezen junta in Brussel besloten om ze te helpen. Om te beginnen met een aso-ciatieverdrag dat begin januari uit de berm is getrokken en waarover wij op 6 april na de maaltijd onze mening mogen ventileren. Nou hebben we met referenda, zeker waar het om het Vierde Rijk gaat, enige ervaring opgedaan. Dus de uitslag zal ook deze keer geen ene reet uitmaken. Maar ganzeborden is ook leuk.
Gisteren zagen we in het Amerikaanse propaganda programma Nieuwsuur het pratend hoofd van Michiel van Hulten, staljongen van eerdergenoemde semi-kale leider, zijn ja bij het komende democratische referendum toelichten. Volgens hem zou het aso-ciatieverdrag veel goeds opleveren voor Oekraïne. Meer stabiliteit. Ook al omdat het tegen gunstige voorwaarden en zonder barrières zijn spullen bij ons kwijt kon. Het land staat bijvoorbeeld niet voor niks bekend als de graanschuur van Europa. Nou, nou, nou, Michieltje toch. Je weet toch wel dat Monsanto al een tijdje bezig is met gefrutsel aan de Oekraiense graankorrels en dat wij daarvan nog geen croissantje door onze strot krijgen? Dat is dus al een dompertje. En dan hebben ze nog een bunder plofkippen, maar die zijn door onze junta aan een armoedige quotaketting gelegd (1). Net als een hele stoot andere producten die we toch al niet wilden hebben. Misschien zit er nog wat muziek in hun olie en gas. Maar daarvoor moeten roedelleider Khodorkovsky en die jongen van Biden zich een oedeem fracken en dat is onder de huidige omstandigheden niet rendabel.
Niet om het een of ander Michiel, maar zat je gisteravond bij dat meisje van Tweebeeke niet een beetje te jokken? Je weet toch, dat onze grootgeldverdieners eigenlijk de enigen zijn die een redelijk voordeel hebben van dat aso-ciatieverdrag? Waarom zit je dan zo dom te lullen? Stay tuned.

(1) Zie het artikeltje “De kip en het referendum” van 19 januari 2016

Abonneren RSS

Klik hier om uw reactie toe te voegen

11 februari 2016

Aantal keren bekeken: 436

referendumb

Lees hier de hele serie

Kleintje Muurkrant - Postbus 703 - 5201 AS - 's-Hertogenbosch