donderdag 14 november-2013
In het echt viel ie wat tegen. Sjaak van Ek. De oud-CEO van ASR en als lid van de raad der goden bij Fortis een ouwe gabber van kindervriend Maurice Lippens (1). Gisteren zagen we hem voor het eerst in het wild. Tijdens het voorlopig getuigenverhoor in de affaire ASR PSL. En wat bleek? Sjaak's langetermijngeheugen vertoonde ernstige craquelé. Hoe lang al? Geen idee. Maar Sjakie deed naar eigen zeggen alleen maar macro. En dat betekent in die kringen dat je af en toe met de andere macro's de resultaten binnen de onderneming effies doorsnuffelt en vervolgens je overgeeft aan een delicieus slokkie en een exquis happie. Dus wat moet je met een langetermijngeheugen? Hield bovendien in dat je niet rechtstreeks te maken had met eenvoudige oetlullen als Robbie Beumer, de puinruimer van ASAM. Dus of die nou ooit onoirbare geintjes had uitgehaald, dat wist macro-Sjakie niet.
Goddank wist ie nog wel dat ie uit nog lagere echelons een zwartboek had ontvangen. Maar dat ga je als CEO toch niet openmaken! Sjakie, die ondanks zijn lichte vorm van amnesie er nog een vrolijk aantal commissariaten op na houdt, had het ongelezen aan afzender Marcel van den Berg teruggestuurd. Nou was die bij verzending zo goochem geweest om een paar bladzijden van het inktzwarte boekje aan elkaar te plakken. Na terugkeer
. u begrijpt het. Maar wat zegt Sjaak? Dat ie de tekst pas onder ogen had gekregen bij het lezen van Micro Muurkrant. Nou voelen wij ons best gestreeld, maar wij hebben al eerder gedebiteerd dat wij afstammen van ene Thomas. Dus hebben we moeite om Sjaak te geloven.
Dat gold ook voor Robert Beumer. Die zei dat ie het zwartboek in een flits had gelezen. Hoe moet je zoiets interpreteren? Passeerde het soms al wapperend rakelings Robbie's kanus, toen de uit de macrocosmos neergedaalde Sjaak het epistel woest in de richting van zijn vuilnisman gooide? Opnieuw geen idee. En voor de rest was het ook bij Roberto, het gappie van Tonio H., huilen met de lamp op. Ook hij was kandidaat voor een langetermijngeheugentraining. Wat ie nog wel wist had betrekking op het bod van 2,2 meloen euro, dat oud-PSLeigenaar Jos Lindhout en medefinancier Oskar de Waal ooit hadden uitgebracht op de aandelen PSL. Dat was volgens Robbie op niks uitgelopen, omdat op zijn vraag of Oskar wel gegoed was geen antwoord zou zijn gekomen. Of vriend Beumer zich in een eerder stadium ook zo druk had gemaakt over de gegoedheid van avontuurlijke figuren als Henk van de Meene en André Martens kwam jammer genoeg niet aan de orde. En dat ie bij die al in een vroeg stadium afgeschoten onderhandelingen de eigenaar van de aandelen (Marcel van den Berg) buiten de discussie had gehouden ook niet.
Het toppunt van amnesie werd bereikt bij het verschijnen van de desolate Flupke van den Hurk. In een hoogst enkel geval werd nog een kwart van zijn geheugen geactiveerd, maar de rest bleef in duister gehuld. Gelukkig werd het bij Jan Adriaanse al wat lichter en bij de verklaringen van Erik van Gerwen en Marcel van den Berg trok de hemel helemaal open. Er komen in de nabije toekomst nog meer getuigen voorbij. Mogelijk zelfs rechter-commissaris Melissen, met wie wij in de zomer van 2011 nog zo'n geanimeerde correspondentie hebben gevoerd. Nou, wij zijn er klaar voor. Stay tuned.
(1) Zie onze van ellende bol staande serie Adel verplicht.
