Psycholoog de mist in

vrijdag 23 januari-2009
Nee, je zal een faction roman schrijven. Een hutspot van fictie en werkelijkheid. Bijvoorbeeld over het stiekeme zuipen van Bush en de gevolgen daarvan op de dagelijkse gang van zaken in het Witte Ziekenhuis. Compleet met pretzels, mallotige uitspraken, het zoeken naar de uitgang etcetera etcetera. En je laat je kind verschijnen op de dag dat Wacko oplazert. Dan heb je een aardige kans op een bestseller. Die kans wordt uiteraard stevig vergroot als plotseling blijkt dat een van je serieuze bronnen al een tijdje uit het zicht is verdwenen. Kijk, dan zit je op een bos rozen die de Fleurop nauwelijks kan bezorgen.
Nee, dit bericht is geen fictie of factie. Dit is deze week echt gebeurd met het boek "The president's therapist" van John Wareham. Geen schrijvende oliebol in de VS. En een van de serieuze bronnen voor zijn nieuwe hit was professor dr. Marc Alter. Een prominente psycholoog uit Washington, die al sinds 5 mei 2007 niet meer is waargenomen. Te lang voor een verkoopstunt zou je zeggen. Maar wel handig om het in te brengen.
Overigens zouden wij als erkende Bourgondiers er niet van achterover slaan als Bush inderdaad een stiekeme zuipschuit was/is. We zouden om zeker te zijn effies aan Jan Peter Fluitekruid kunnen vragen of George nog flink uit zijn schuifla stond te walmen bij dat beroemde ontbijt samen met Jaap de Hoep. Maar of dat zinvol is valt te betwijfelen. Vooral omdat volgens insiders onze premier zelf ook nog wel een bodempje nuttigt. Tegen de stress zullen we maar zeggen. Proost.