Die ABP-affaire? Die was mega. En wat kwam eruit? Aan het eind van het lied gingen de drie hoofdverdachten vrijuit. Wegens gebrek aan bewijs. Moet voor OM-jurk Henk de Graaff toch een bittere reep zijn geweest. Ben je jaren bezig om drie boeven achter het streepjesbehang te krijgen. Noppes. Later, veel later, in 2012, toen Henk net zijn carrière als rechter in respectievelijk Haarlem en Den Haag had afgesloten, raakte ie zelf bijna in de vangrail. Hij werd beschuldigd van valsheid in geschrifte, maar ook hij werd gered door de gong van gebrek aan bewijs. Daarmee was hij overigens na de heren Kalbfleisch en Westenberg de derde Haagse rechter die van het haakje werd gehaald. Hoe dit ook zij, wij vragen ons wel af of onze Henk indertijd ook intensief aan de Bank Cantrade in Zwitserland heeft gesnuffeld (1). Ja, ja, we weten het, Zwitsers bankgeheim! Maar het waren in die tijd wel Gerrit van Riemsdijk, diens zoon Dirk en een paar jongens van Van Lanschot die bij Cantrade en sidesteps als Experta en Swiss Partners de dienst uitmaakten. Nederlandse onderdanen dus, die Henk best even fors op de grill had kunnen leggen. Tenzij hij dat wel degelijk heeft gedaan of heeft geprobeerd, van een kouwe kermis is thuisgekomen en wij dat vanwege allerlei staatsbelangen niet mochten weten. Want bij geknoei met aandelenpakketten om koersen te beïnvloeden, het onderbrengen van zwarte gelden uit een scala van duistere handelstransacties en het stiekem faciliteren van wapenhandelaren met uiteenlopende maatschappijvisies zijn vaak lieden betrokken met uitstekende connecties in de machtscentra.
Ben je toch nieuwsgierig hoe het na het gekrakeel in de jaren tachtig verder is gegaan met ome Gerrit. Nou goed eigenlijk. Hij zit al een tijdje helemaal gebamzaaid in Liechtenstein. Steunt geheel zoals het hoort een hele bups aan goeie doelen en kunstzinnige uitbarstingen via de “Truus en Gerrit van Riemsdijk Stiftung”.
Onderhoudt binnen dat kader zelfs een leuk contactje met vorstin Marie von und zu Liechtenstein. Knuffelt tot onze verbazing af en toe zelfs de Oekraïense ambassadeur in Liechtenstein en diens collega in Bern. En doet af en toe nog een interessant investerinkje samen met zijn zoon Dirk en vastgoedkanjers als Boekhoorn, Van de Moesdijk en Moeskops. Bijvoorbeeld in projecten van IMW Immobilien. En als je even een heel klein scheppie in de grond steekt vind je joyeuze belastingoorden als Jersey, Tortola, Virgin Islands en Vaduz. Maar dat zal u niet verbazen. Dus wat is er helemaal veranderd in die pakembeet 30 jaar? Geen ene reet. En zo heurt het ook.
(1) Zie “Cantrade en de commies” van 14 februari jl. en alle shit waar dat artikel verder naar verwijst.
