Skip to main content

Octopussy (667)

06 januari 2020

Vier procent maar. Vier procent van de armoedzaaiers, die via het Klachteninstituut voor de financiële dienstverlening (Kifid) proberen om bij een conflict met hun spaarvarken, verzekeraar of een ander goedgekeurd poenvehikel hun gelijk te halen, gaat met de gladiolen huiswaarts. De rest kan het schudden. Nou hebben we niet uitgevlooid of dat plaatje er wat rooskleuriger uitziet als je geen gebruik maakt van die modderige B-weg, maar gewoon via de kadi het kwaad bestrijdt. Gezien onze ervaringen op dit terrein zou je haast zeggen van niet. Maar zeker weten, nee. Val je trouwens spontaan achterover in Henk van der Meijden's circuspiste bij het optakelen van die schamele vier procent? Eigenlijk niet. In aflevering 666 van deze serie trokken wij bijvoorbeeld Kifid-”rechter” Erik Lars Alfred van Emden voor de koplampen. Een bef uit Utrecht, die al sinds 1988 genoeglijk aan het Wilhelminapark woont in een pand van naar schatting een meloen euro. Samen met zijn vrouwtje, Maria Louise Joanna Catharina Geenen, die zelfstandig carrière maakte als rechter en als hotemetoot bij een paar stichtingen en andere praatclubs (1). Dat pand hadden Erik en Maria in 1988 samsam aangeschaft en ze sloten daarvoor begin december van dat jaar een hypotheekje af met een limiet van 3 ton. Kwootje. Komt ie:

“Te vermeerderen met rente over twee jaren en het lopende jaar, provisiën en kosten (40 procent van de hoofdsom) tezamen begroot op eenhonderdtwintigduizend (f. 120.000,00) op de volgende onroerende zaak....”.

Aldus de officiële akte bij het kadaster. Twee dingen vielen ons op. Erik Lars Alfred werd aangeduid als bankdirecteur en de geldgever werd vertegenwoordigd door kandidaat-notaris mr. Bertha Josephina Maria Geenen-Timmermans (all in the family). Nog een kwootje. Komt ie:

“Volgens haar verklaring ten deze handelend als mondeling lasthebber van de te Rotterdam gevestigde naamloze vennootschap Crédit Lyonnais Bank Nederland BV en/of de statutair te 's Gravenhage gevestigde naamloze vennootschap Avista Bank NV, kantoor houdende te Rotterdam”.

Kijk, zoiets zet aan tot grutten. Want de Crédit Lyonnais Bank Nederland (qq. dus ook dochteronderneming Avista) koerste in de periode waarin Erik en Maria daar een hypotheek versierden op een zware depressie af. Deels als gevolg van de eerdere overname van de uiterst louche Slavenburg's Bank (2) en deels door de honderden meloenenkredieten die uit de losse pols werden verleend aan de mafiose Italiaanse ondernemers Parretti en Fiorini bij hun “verovering van Hollywood” (3). En laat onze Erik daar nou met zijn neus midden in hebben gezeten als hoofd van de afdeling liquide middelenvan CLBN. Jawel. Eind 1992 zou hij zelf de zak hebben genomen en als partner zijn toegetreden tot het Utrechtse befkantoor Bosselaar & Strengers. Heel eerzaam, maar als je eenmaal met pek bent omgegaan heb je een goeie kans dat je toch besmet bent geraakt. Met als gevolg dat je er bijvoorbeeld geen been in ziet om het wankele wereldje van gokkers, gamers en binaire optieciens binnen te stappen. Met als exponenten avontuurlijke ondernemers als Willem Smit en Dirk-Jan Bakker, beiden in de jongste geschiedenis in zaken met de te vroeg van ons weggenomen Willem Endstra aka de bankier van de onderwereld (4). Mocht u Erik dus treffen bij het Kifid, dan weet u een ietsie meer van zijn financiële achtergronden en kan u misschien een pietsie beter uw kansen inschatten op een gunstige afloop van uw procedure. Stay tuned (JP).

(1) Om uw nieuwsgierigheid te stillen, voilà.
(2) Goeie raad: bestijg voor Slavenburg eens onze ouwe trouwe zoekmachine. Zet tevoren wel een knijper op uw neus.
(3) Zie voor dit paar apart aflevering 1 van de serie “De achterzijde van het beursschandaal”, de afleveringen 3 en 4 van de serie “Octopussy” en de serie “Bommen voor Felipe”.
(4) Zoek voor dit paar apart opnieuw onze zoekmachine op.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
06 januari 2020