vrijdag 4 december-2009
Hoor je het eens van hemzelf. De van huis uit in de poen zwemmende, voormalige Navy-SEAL Erik Prince heeft nu paginabreed in Vanity Fair toegegeven, dat hij een asset van de CIA was. Eigenlijk meer dan dat. Hij bleek namelijk jarenlang absolute ex-toppers van de Company's vuile klussenafdeling in dienst te hebben gehad. En niet voor niets. Op het erf van Erik's eigen stulpje werd een flinke pluk rausdausers intensief getraind "to find, fix and finish" door de CIA uitgekozen enemies of the state.
Er werden in het artikel twee voorbeelden opgevoerd: een meneer Darkazanli en onze ouwe vriend Abdul Quadir Khan. Beide heren werden wekenlang afgelegd, maar om de een of andere polletieke reden ging het fix and finish-feest niet door. Darkazanli stond te boek als een Schijthuisfinancier en zou banden hebben onderhouden met de baarden die eindjaren negentig een paar Amerikaanse ambassades in Oost-Afrika elimineerden. Nou was het lullige, dat Darkazanli in Duitsland woonde. Eigenlijk mag je daar als geallieerde geen werkzaamheden op speurneuzenterrein verrichten zonder de Krauts vantevoren op de hoogte te stellen. Maar daar hadden Erik en zijn boys blijkbaar even schijt aan.
Dat gold ook voor de operatie versus Khan. Nou hebben die Paki's zo langzamerhand geen ene moer meer te vertellen binnen hun eigen landsgrenzen, maar gezien de innige banden die de CIA onderhoudt met de Paksitaanse ISI (Inter-Service Intelligence) had je toch een vriendelijk gebaar verwacht. Noppes. Als de boys van Prince groen licht hadden gekregen had Khan het ineens erg druk gekregen met het afwerken van 72 maagden. Maar zoals gezegd, dat gebeurde niet.
Of deze nieuwe revelaties over geheime Amerikaanse doodseskaders aansluiten op die van collega Seymour Hersh eerder dit jaar is nog moeilijk te zeggen. Hersh had het over een moordcommando van eendenkiller Dick Cheney. Terwijl het Princelijke team op de CIA leunde. En Cheney en de CIA waren niet bepaald vrienden voor het leven. Dachten we. Maar misschien zijn we op een bepaald moment wel ernstig de weg kwijtgeraakt in deze wildernis of mirrors. En zijn onze kruimeltjes brood opgevreten door een eagle. Hoe het ook zij, stay tuned.
