Strippen

dinsdag 3 april-2012
New Jersey. 2005. Ene Albert Florence en zijn zwangere huiskip worden van de weg gehaald door een stel verkeerssmurfen. Vrouwtje Florence had iets te hard gereden. Papieren. O.k... Wie bent u, meneer? Albert Florence. Effe controleren. Er staan nog wat boetes uit, meneer Florence. Kan niet, heb ik allemaal betaald. Nou, hier staat van niet. Dus we moeten u meenemen.
Aangekomen op het buro moet Albert zich spiertjenaakt uitkleden en tot tweemaal aan toe worden zijn snikkel en zijn donkerste plek geïnspecteerd op verwarrende middelen, op lidmaatschaptattoo's van avontuurlijke organisaties en op overdraagbare fysieke narigheid. Er wordt niks aangetroffen. Daarna giert Albert een kruipruimte in en brengt daar een alternatief vakantieweekje door. In die periode blijkt, dat Albert inderdaad zijn boetes had betaald, maar jammer nou, dat was niet doorgedrongen tot de administratie van de verkeerssmurfen. Sorry.
Albert is furieus en dient een klacht in. Hij is vooral gepikeerd over zijn verplichte stripnummer en het gerotzooi met zijn snikkel en hol. Denk je als eenvoudige boerenstengel uit het land tussen Rottum en Hulst little apple, little egg. No way. De zaak ging steeds hogerop en belandde onlangs zelfs op tafel bij de United States Supreme Court. En met 5 tegen 4 besloot dat hof vorige week, dat het stripnummer gerechtvaardigd was geweest. De smurfen kregen gelijk.
Nou zal dat u misschien een sausage met sambal zijn, maar het betekent wel dat als u bijvoorbeeld nog eens in een vlaag van nostalgie de Route 66 naar Santa Monica wil afrijden u donders voorzichtig moet wezen als u smurfen in het snotje krijgt. Want voor je het weet sta in je blote niks en zitten die blauwe wezens met een of andere kutsmoes aan je leut te zwengelen of in je hol te porren. Met de wet in de hand en geheel gedekt door de Supreme Court.
Wij gaan liever naar Bakkum aan Zee via de N513. Kan je tenminste naar eigen keuze (bijna) alles uittrekken.