Toen afgelopen juni de massale protesten van de grond kwamen, hebben de Ortega’s een tegenprotest proberen te organiseren. Nagenoeg alle private buslijnen werden geconfisceerd om masaal vanuit het hele land aanhangers van het bewind naar Managua te halen. Caravanen lege bussen keerden vanuit het hele land terug naar Managua. Slechts een vijfduizend mensen kwamen opdagen, ondanks dat de regering alle ambtenaren verplicht had te komen, met ontslag als sanctie. Om toch indruk te maken werden de live beelden gemengd met oude beelden, overduidelijk herkenbaar door een gebouw dat verleden jaar is verbouwd en menig keer in beeld kwam.
De opstand van de studenten was legitiem en niet door buitenlandse machten aangezet. Dat de werkgevers plots aan de kant van de studenten stonden, zou je misbruik kunnen noemen, want een van de hervormingen ging over een hoger belastingregime. De katholieke kerk is ingestapt omdat nagenoeg in dezelfde periode een uitgesproken pro-Ortega bischop terug trad en een jonge generatie zich genoodzaakt voelde de studenten te beschermen tegen verdere beschietingen.
De USA hebben 1,5 miljoen dollar toegezegt om de “democratie te beschermen”. Dat is een duidelijke vorm van buitenlandse inmenging. Het is niet duidelijk wat er met dat geld is gebeurd, maar het blijft een feit dat de nationale marsen zoals gisteren, geen financiering nodig hebben, ze worden georganiseerd en gerapporteerd via sociale media, men protesteert in eigen stad.
De afgelopen decennia hebben de Ortega’s nog nooit een klinkende verkiezingsoverwinning gehaald. Om toch gekozen te worden is er met voormalig liberaal president Aleman een politieke deal gemaakt, en een wetswijziging doorgevoerd die toestaat de verkiezingen te winnen op basis van een 35% van de stemmen in de eerste ronde. De continue steun voor het regime van vroeger, lag altijd rond de 37%.
Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen (2017) is er geen campagne gevoerd door een van de deelnemende partijen, omdat de regering maanden voor de verkiezingen heeft laten weten dat zij in nagenoeg alle gemeenten de zaak al voorgekookt had. Ik heb zelden zulke openlijke stembusfraude gezien als toen: ontvoering van liberale kandidaten, het vooraf invullen van biljetten, etc.
Veel van mijn vrienden en kennissen zijn Sandinist, hebben in de oorlog gevochten, meegewerkt aan de heropbouw, de alfabetisering, etc. Iedereen voelt zich verraden. Van het Sandinisme en haar idealen is niets meer over. Alles draait en gaat over de centrale macht en financieel gesjoemel voor eigen gewin. Zelfs de fondsen uit de zak van Hugo Chavez zijn verkwanseld.
De afgelopen twee jaar hebben de Ortega’s alle helden van de revolutie uit de regering en de politiek gegooid. Van de oude garde is niemand meer over. Zelfs de broer van Daniel pleit voor het onmiddelijk vertrek van deze regering. Deze schoonmaak in de politiek is noodzakelijk omdat de Ortega’s de geschiedenis aan het herschrijven waren om het bewind voor de komende 30 jaar voor te bereiden.
De Ortega’s zijn tegen beter weten in, nog steeds op zoek naar wie via buitenlandse financiering de zaak heeft verziekt. Het gaat er bij de familie niet in dat het volk ze gewoon zat is. In de gevangenis gemartelde vrienden, hebben verteld dat men, af en toe tot op de dood tot gevolg, wordt gemarteld met maar één vraag: wie is je baas en financierder...
