Door Jan Portein.
Het klinkt bizar. De Surinamers zijn pissed off. Een beetje door het recente bezoek van de liegende fietser, dat meisje van Schreinemacher en een stel vale gieren van het Nederlands bedrijfsleven. Je hoort en ziet er in de verslaggeving niks van, maar je ruikt de olie. Goed, dit terzijde. Nee, in Paramaribo en wijde omgeving zijn ze pissed over de nieuwe door Zuid-Koreanen gefabriceerde Netflix-serie “Narco Saints”. Voor details kunt u hier terecht. Suriname zou dus geen narco staat zijn. Nederland alla. Maar Suriname nee. Nou hebben wij zo links en rechts heel wat narco gerelateerde verhalen over Suriname op onze site laten neerdalen. Van Desi tot Ronnie, van DEA tot Copa, van Randy tot Cocky enzovoort enzovoort (1). Goed, gaat meestal over de vorige eeuw, maar net als elders in de wereld (glanzend voorbeeld: het land van de liegende fietser en Liesje Schreinemacher) heeft de zogenaamde “war on drugs” de handel in verwarrende middelen via Suriname niet uitgeroeid. In tegendeel zou je haast zeggen. Geweldig verhaal in deze context is “De narco mori”. Een giga artikel van Italiaanse collega's bij IrpiMedia. Pissed off? Yeah right. Stay tuned.
(1) Zie bijvoorbeeld de series “Bandstoten tegen Desi”, “Raadsels rond Moengo” en als smakelijk toetje aflevering 10 van de serie “In banks we trust”.
