donderdag 28 november-2013
Hadden we het gisteren nog over. Dat luitjes in landen die geopolletiek interessant zijn voor de USSA opgejut worden om voor eilie te zorgen. In naam van de democratie. In het echie voor het openzetten van de deur voor banksters, bilderbergers en meer van dat soort ongein. Maar dat wist u al.
Hoe vind je die potentiële woelmuizen? Wat dacht u van de NSA? Koud kunstje. Zelfs in de tropen. Eenmaal gevonden krijgen de kandidaatmuizen via deftige instituten en NGO's les in woelen. Als ze geschikt zijn bevonden krijgen ze poen en worden het veld ingestuurd om zich enthousiast te vermenigvuldigen. Met voortdurende instructies van hun weldoeners. Dat is vaak een hachelijke onderneming en eindigt soms achter een streepjesbehang. De ene keer door onvoorzichtigheid van de muizen zelf. De andere keer door foutjes aan de zijde van de instructeurs.
Een recent voorbeeld van dat laatste. In de zomer van dit jaar stuurde USAID via de digitale mail een kattebelletje van 200 pagina's onbeschermd naar een concentratie US-diplomaten in het Cubaanse Havana. Daarin stond ondermeer wat er de afgelopen tijd al aan woelactiviteiten was ontplooid en de namen van een paar betrokken Cubaanse muizen. Daarnaast zagen de sufkloten van USAID er geen been in, laat staan twee benen, om het trainingsprogramma dat ze binnen dit project hadden ontwikkeld voor de komende drie jaar volledig uit de doeken te doen. Plus aanwijzingen voor het verdelen van de 6 meloen dollar die ze daarvoor hadden uitgetrokken. Lijkt niet veel, maar in een land dat zo arm is als de neten best een aardig bedragje.
Onnodig te zeggen, dat het rapport een eenvoudige vangbal werd voor de Cubaanse dienst voor muizenbestrijding. Drie keer raaien wat ze ermee gedaan hebben. Raak! Deze treurige gebeurtenis toont twee dingen aan: onder geheimsmurfen heb je ook sukkelaars en de USSA blijft zich bedienen van illegale praktijken terwille van haar kapitaaldemocratie. Waar ons dat gebracht heeft weten we inmiddels.
