Schikt het even?
maandag 11 maart-2013
We hebben in deze kolommen af en toe best lol beleefd aan Louis Reijtenbagh (1). Een voormalige chirurgijn uit Almelo, die in de jaren tachtig zijn hele familie ooit van hot naar cold liet vliegen op babytickets en voor dat geintje werd bestraft met een jaartje opoe over de zebra helpen. Daarna ontwikkelde hij mogelijk dankzij zijn kennis van de menselijke fysiologie in redelijk tempo een neusje voor financiële durfdeals. Jammer misschien, dat er aan de reukfunctie van voornoemd neusje kennelijk iets niet helemaal in orde was, waardoor Baby Doc af en toe in aanraking kwam met lieden die niet helemaal halal waren. Maar waar gefileerd wordt valt wel eens een stukje vlees (2).
Zo raakte de ook in kunst liefhebberende Docje bijvoorbeeld in 2009 stevig in de clinch met Credit Suisse over 340 meloen, maar schikking werd het toverwoord. En op korte termijn gaat dat opnieuw gebeuren. Een jarenlang conflict met de Belgische blauwe brievenbrigade over een krabbel van dertig meloen staat op het punt geschikt te worden voor 25. Wat ie na dat gezeik onder de streep overhoudt mag Jeroen aan de rekstok weten, maar misschien heeft de op de Qulootlijst-500 heen en weer hobbelende Lowieke een dwangneurose ontwikkeld voor het spel in plaats van de knikkers. Het nut van dit soort poenschuivers voor de maatschappij? Nul. Maar wat wil je in een wereld waar elke foute bank omhoog moet worden gehouden met onze poen? Terwijl maar één bank dat echt verdient: de voedselbank.
(1) Hopjehop naar onze zoekmachine.
(2) Een van die lieden bent u al tegengekomen als u ons advies van de vorige noot hebt gevolgd: luxe glijhuisexploitant Maurice Emanuels (rip). Bij leven naar verluidt ook iemand uit de orbit van bankier en kunstliefhebber Dirruk Scheringa.