Geef kleuters een beer en ze zijn tevreden, behalve die enkeling die de kop eraf rukt en lachend omhoog houdt. Zo’n kleine koppensneller, die wordt later vast bestuurder of zoiets, is ervoor in de wieg gelegd. En tussen wieg en graf kan die dan tekeer gaan.
Maar er zijn ook andere beren, Seppukuma’s. In Japan uiteraard. Die laten zich de kop niet afrukken, want ze helpen je het graf in. Want ook daar is menskracht duur en inefficient. Vandaar de Seppukuma’s. Moordberen is iets te rauw voor de gevoelige mens, inslaapberen klint zachter. Maar het resultaat is hetzelfde.
