donderdag 16 mei-2013
Over spionerende diplomaten gesproken... Vorige maand werd Raymond Valentino Poeteray veroordeeld tot 12 jaar gevangenschap. Raymond was in het burgerleven Nederlands diplomaat en als bijverdienste gaf hij gevoelige informatie door aan de Russische Buitenlandse Inlichtingendienst SVR. Zo zou hij onder andere inlichtingen over de Nederlandse rol in de burgeroorlog in Libië, geheime gegevens over een EU missie in Georgië, alsmede gevoelige informatie over het privé leven van een zeven-tal collega's (sexuele geaardheid en gezondheidskwesties) hebben doorgebriefd. Bovendien lijkt het erop dat hij tijdens zijn werk in Azië betrokken was bij AIVD aktiviteiten in dat gebied.
In enkele jaren kreeg hij hiervoor 100.000 dollars, per maand zo'n 4500 dollar. Niet veel, zo ongeveer de welkomstbonus die zijn Amerikaanse collega Ryan Christopher Fogle in Moskou bij zich droeg.
Uiteraard wordt deze laatste zaak al gedownplayed in de Amerikaanse media. Is Fogle wel een CIA man? Of -als hij dat al is- dan toch een soort boodschappenjongen, zonder veel ervaring met veldwerk. Eén commentator wijst er echter fijntjes op dat de CIA niet bepaald sterk is in het werven van informanten (humint). Ze hebben teveel vertrouwd op andere manieren van inlichtingenwerk en hun kennis van het vak is gebrekkig. Zo kwam de Hezbollah in Beirut achter de identiteit van de CIA'ers op de ambassade (en hun Libanese informanten) doordat men bij Starbucks en/of Pizza Hut de zaken afhandelde.
