donderdag 10 januari-2013
Het kostte 10.000 dollar, maar ze had er wel veel lol van. Pamela Geller, Bibi Wilders groupie in de USSA. In september vorig jaar had ze in OV-vehikels van een paar grote steden al een stel ronkende plakkaten laten ophangen die mohammedanen als een soort levensgevaarlijke Untermenschen wegzetten. En daarna speelde zij een rol achter de decorstukken bij het op het net smakken van de filmtrailer die bij geen enkele film hoorde: The innocence of Muslims. Een kunststukje waarvoor direct een plekje werd uitgeruimd op de digitale rioolbuis van onze Bibi en in de zwaar op de snikkel getrapte mohammedaanse wereld tientallen doden opleverde. Hoe succesvol kan je wezen?
Onder het adagium frappez, frappez toujours heeft Pamela een paar weken geleden opnieuw toegeslagen. Naast 228 klokken op respectievelijk 39 Newyorkse metrostations heeft ze posters laten ophangen met een foto van de brandende Manhattan Twins. Met als kruidig onderschrift de aan de Koran toegeschreven tekst: Spoedig zullen wij terreur brengen in de harten van de ongelovigen.
Of die tekst ook staat ingebrand op de bezem waarmee ze rondvliegt is misschien niet zo interessant. Maar dat geldt wel voor de vraag waar Pamelaatje de poen voor die acties vandaan haalt. Nou is ze zelf niet onbemiddeld, want ze veroverde bij haar scheiding 4 meloen dollar en een levensverzekeringsbedragje van 5 meloen. Maar wie geven voor goeie doelen desnoods het hemd van hun lijf? Juist. Arme sloebers. En als de rijke stinkers al iets weggeven, weten ze het nog wel op te voeren op hun belastingbiljet. Nee, Pamela laat zich graag stieken bij het roeren in de pot met vergif. Zo kreeg zij in 2010 voor haar show tegen het inrichten van een moskee in de buurt van Ground Zero, waarbij Bibi als hoofdnummer opdraafde, ondermeer de nodige poen van de Allan and Hope Winters Foundation.
Hope zat een paar jaar geleden nog samen met een blaffende roedel uiterst conservatieve leden van de Amerikaanse volksvertegenwoordiging in het bestuur van TIP (The Israel Project). Een club die journalisten bewerkt ten behoeve van een wat bloemiger beeld als Israël weer eens wat initiatiefjes ontplooit in de richting van de West Bank, Gaza of Iran. Hope heeft inmiddels haar plaats ingeruimd voor ene Josh Block, een vroegere woordvoerder van AIPAC (American Israel Public Affairs Committee) en dan weet je het wel (1).
Nog een aardig detail: uit gegevens van de Amerikaanse blauwe brieven brigade blijkt dat de Winters Foundation in 2010 ook 25.000 dollar stortte in de kassa van de Hudson Institute. Een tank vol enge CIA- en Pentagongedachten met ook al een Nederlands tintje: schrijver en Haripoetser Leon de Winter (geen familie) is bij dat instituut adjunct fellow. Misschien niet zo in de ban van de krijsende Amerikaanse bezempiloot als Bibi Wilders, maar toch zeker iemand die van grof bezemen houdt. Of een klein land ook groot kan zijn.
(1) Zie voor AIPAC de artikelen die wij via deze site de wereld hebben ingeslingerd in de rubriek Vervolgverhalen
