Jodelahitiii
Zorgelijk. Op een Noord-Siberisch schiereiland vallen zomaar grote gaten in de grond. Een soort kraters. Opwarming van de aarde zeggen ze. Daardoor zou er een massa methaan vrijkomen. Vandaar die gaten. En ongelukken komen nooit alleen: die gaten vallen midden in een gebied met een enorm aardgasveld. Plus dat de lokale nomaden daar met een half meloen rendieren rondhobbelen en het zal je gebeuren dat je met je kudde ineens voor een krater staat. Nee, voor scheuren in hun huis hoeven ze niet te vrezen, want ze huizen in tenten. Maar leuk is anders.
Brengt ons bij een andere krater, maar dan zonder methaan. In Oostenrijk. Al optellend en aftrekkend (netjes blijven!) hebben financiële chirurgen van PriceWaterhouse en Alvarez bij een ingrijpende reddingsoperatie van Heta Asset Resolution AG, de opvolger van de beruchte en inmiddels bijgezette Hypo Alpe Adria Bank, een gat van 7,6 miljard euro ontdekt (1). Dat voorspelt weinig goeds voor de aandeelhouders, want in Brussel hebben ze na de ellende rond het bancaire Pisa-verschijnsel besloten de belastingbetaler niet opnieuw te bestelen. Of het met dit gevalletje te maken heeft weten we niet, maar niet zo lang geleden werd Oostenrijk's kredietwaardigheid al van AAA naar AA+ teruggedrongen.
Er speelt in het land van André Rieu's artistieke melkkoe naast deze shit nòg een heikele kwestie. Gaat over Gerhard Roiss, de als nogal autoritair beschouwde CEO van de Oostenrijkse olie- en gasboer OMV. Die werd zomer vorig jaar ontboden door Rudolf Kemler voor een gesprek. De opperbaas van de supervisory board had geen opwekkende mededeling voor Roiss. Hij zou in 2004 als toenmalig vice-president van OMV een kwalijke rol hebben gespeeld bij de 1,5 miljard kostende overname van de Roemeense oliemaatschappij Petrom. Daarbij zou ruim 3 meloen in verkeerde zakken terecht zijn gekomen. Oftewel, er zou sprake zijn van het betalen van steekpenningen en het gebruikmaken van een wasstraat. Kemler wapperde tijdens zijn uiteenzetting met twee A-4tjes, maar Roiss mocht ze niet lezen. De zaak was in 2012 al eens door het OM tegen het licht gehouden, maar er werd niks kwalijks gevonden. Roiss was lelieblank. Maakte twee jaar later wat Kemler betrof blijkbaar geen Flaus aus. Roiss moest weg. En zijn wens werd gesteund door IPIC. Een investeringsclub uit Abu Dhabi, die een kwart van de OMV-aandelen in bezit had. Uiteindelijk ging Roiss toch door de knieën. Juni dit jaar neemt ie afscheid.
Nou het leuke. De A4-tjes waren ondertekend met “MH17”. Houdt dus in, dat ze dateren van na 17 juli 2014. En dus ook na 24 juni. Op die datum zette Roiss zijn krabbel onder de overeenkomst met Gazprom voor de aanleg van het Oostenrijkse deel van de South Stream pijplijn. Tegelijkertijd zou Gazprom bezig zijn geweest met de overname van het aandelenpakket van IPIC (2). Was al snel van de baan. Zonder twijfel dankzij ingrijpen van Brussel, dat zwaar de pest erover in had dat OMV, lees Roiss, dwars door de uitgevaardigde sancties heen fietste. Smerige boel? Dat heb je al gauw als het om olie gaat.
(1) Zie de afleveringen 2 en 3 van “Jörg, Saddammeke en de BND” dd. 1 en 4 november 2010.
(2) Zie ook “Sancties” van 29 juni 2014.