Skip to main content

Anti (002)

07 april 2017

vrijdag 27 september-2013
Door die gozer van Snowden weet iedereen nu, dat de NSA en haar Engels sprekende neefjes ons massaal in de kieren hebben gehouden. Hoe lang al? Lang. En niet alleen voetvolk. Zo weten we sinds kort door het vrijgeven van NSA-documenten, dat ten tijde van de Vietnamstrubbelingen luitjes als senator Frank Church, senator Howard Baker, Martin Luther King, Whitney Young, Mohammed Ali, journalist Tom Wicker en columnist Art Buchwald binnen het kader van de operatie “Minaret” zwaar werden afgelegd door de NSA/FBI combinatie. De CIA deed uiteraard ook een duit in het collectezakje met een eigen operatie, “Chaos”. En dan hebben we het hier nog maar over een paar prominenten. Er waren er zonder twijfel nog heel wat meer. Ook “gewone” mensen die ervan verdacht werden linkse ideeën erop na te houden. Met name studenten.

Wat dacht u van deze mail aan Kleintje Muurkrant?:

"Hierbij iets over mijn eigen ervaringen in de VS. Het is volgens mij al veel langer aan de gang. Ik ben dan ook helemaal niet verbaasd over het nieuws van de laatste tijd. Ik ben er namelijk altijd van uitgegaan dat er over mijn schouder werd meegelezen.
In het begin van de jaren 1980 studeerde ik in de VS aan de University of Florida. Veel illusies over het democratisch gehalte van dat land had ik nooit gehad, en dankzij mijn langjarige studieverblijf heb ik een goed inzicht kunnen krijgen in de manier waarop de politiek er functioneerde. Centrum van het leven op de campus was de zogenaamde Plaza of the Americas, waar ook veel werd gedemonstreerd tegen de agressieve inmenging van de VS in Midden-Amerika (Nicaragua, Guatemala, EL Salvador). Aan die demonstraties namen zelden meer dan een dozijn studenten deel, maar hoe klein ook, ze werden altijd heel nadrukkelijk gadegeslagen door mannen in pak met grote zonnebrillen die grijnzend kauwgum kauwend in de schaduw stonden. Soms waren er meer van die smurfen dan demonstranten. Als ik dat dan aan vrienden in Nederland vertelde, werd ik met onverschilligheid of ongeloof bejegend.
Veel docenten maakten er geen geheim van dat ze ooit voor de OSS of de CIA hadden gewerkt en van anderen was het een publiek geheim dat ze “geheim agent” waren. Vooral op de faculteiten voor Letteren en Sociale Wetenschappen wemelde het van die lui. Niet zelden vielen colleges uit omdat de docent naar Washington DC moest om te getuigen voor een senaatscommissie of andere besognes had in verband met smurfenwerk. Als ik dat aan vrienden in Nederland vertelde, dachten ze vaak dat ik het maar uit mijn duim zoog.
Familie in Nederland stuurde mij iedere maand een dik pakket met Vrij Nederland, de Groene Amsterdammer en de Haagse Post. Die pakketten kwam altijd helemaal opengescheurd aan. Het bruine pakpapier hing er in repen aan, en dat terwijl de pakketten in Nederland zorgvuldig waren dichtgeplakt met plakband en bijeengehouden met paktouw. Maar hoe stevig en dik de bladen ook waren ingepakt, altijd bleken ze opengescheurd. Aan de post die ik uit Nederland kon ik ook zien dat deze was opengemaakt en daarna weer dichtgeplakt. Net als in de film Das Leben der Anderen, werd de post blijkbaar gecontroleerd, geopend en gelezen. Als ik dit aan vrienden in Nederland vertelde, keken ze mij aan alsof ze dachten dat ik kierewiet was.
De modus operandi de NSA en andere toko's in de VS, zoals Nederland daar nu kennis van heeft kunnen nemen, maakt duidelijk dat wat ooit dagelijkse praktijk was van de DDR ook dagelijkse praktijk is in de VS, en niet pas sinds gisteren of eergisteren, naar al tientallen jaren lang.
In zo'n land wilde ik niet blijven wonen. Daarom kwam ik terug naar Nederland, overtuigd dat Nederlanders immuun waren en zouden blijven voor de massahysterie, de paranoia van de staat, en de verachtelijke praktijken die onvermijdelijk daaruit voortkomen, zoals we konden zien in de DDR en nu ook in de VS. Maar ik ben bang dat het hier in Nederland straks even erg zal zijn als in de schurkenstaat en open gevangenis die de VS is
.

Sombertjes hè? Ook over ons achter de duinen. Maar wat wil je in een land, dat zich op het gebied van afleggen moeiteloos kan meten met de USSA of de DDR zaliger. Stay tuned.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
07 april 2017