Marriott (002)

donderdag 7 augustus-2003
De politie blijkt drie weken geleden vier leden van Jemaah Islamiah (JI), het Indonesische alternatief voor Al Qaida, in Semarang te hebben opgepakt. Daarbij werd heel comfortabel een kleine bult documenten buitgemaakt met ondermeer de planning voor een ophanden zijnde aanslag op de directe omgeving van het Marriott in Djakarta. Daarnaast een tonnetje potassium fosfaat en 40 kilo TNT die in gezamenlijkheid voor een kratertje kunnen zorgen dat de Krakatau niet zou misstaan. En verder nog een vrolijk voorraadje detonators en munitie om het beeld te completeren. Helaas spikkelkaas, geen spoor van de in de VS geproduceerde C 4 dat in gebruik is bij het Indonesische leger en zowel bij het Marriott als de dancing in Bali dood en verderf zaaide. Maar in elke moderne opera zit wel een dissonant. Wat doe je als rechtgeaarde petdrager na een vondst met deze impact? Je belt op zijn minst de lobby van het Marriott en je waarschuwt de omliggende ambassades voor een mogelijke aanslag. Toch? Of de directie van het hotel op de hoogte was gesteld weten we niet. Maar volgens verschillende diplomatieke buideldieren wisten ze bijvoorbeeld op de Australische ambassade van niks. En gek hè, op die van de Verenigde Staten wel degelijk. Gek hè? Nou nee, eigenlijk niet. Het is namelijk exact hetzelfde scenario als op Bali (zie de serie “Osama en de Balibom” van midden oktober vorig jaar). Onderwijl naderde het proces tegen de verdachten van de afzichtelijke aanslag op de Balinese disco de finish en kwam het proces tegen JI-leider Bashir in een serieuze fase. Je hoeft niet echt een kei te zijn in hoofdrekenen of stratego om uit de voorhanden zijnde informatie de meest waarschijnlijke periode te destilleren waarin JI bij Marriott zal toeslaan. In dat licht is het door ons gemelde cancelen van een kamerreservering door de Amerikaanse ambassade dus heel plausibel. En maakt het feit dat de aanslag toch plaatsvond nog raadselachtiger. Het zal de stille kracht wel wezen.