Ook gij, Hendrikus? (005)

maandag 7 april-2008
En toen kwam Hein. Nee, niet die magere. Hein van Stekelenburg. De uitbater van een wat petieterig antiquariaat in de Amsterdamse Rosmarijnsteeg. September vorig jaar raakte kunstfantoom Michel van Rijn in Hein's orbit door een paar Afrikaanse cultuurobjecten, die de antiquair in de aanbieding had. En die de waakvlam bij Van Rijn activeerden. Dat resulteerde zelfs in een gepeperd Indonesisch etentje bij Hein en zijn vechtgenote thuis. Daar kwam al spoedig aan het licht dat voornoemde objecten ernstige valserikken waren. Nou kan je in dat soort gevallen meteen de nooduitgang opzoeken, maar Van Rijn hield zich in. Ook al omdat zijn bloeddruk niet alleen door de peper hogere sferen had opgezocht, maar vooral door de aanwezigheid van een reeks schilderijen van de in 1942 in een kamp ausradierte Mozes Cohen, die het interieur van de Van Stekelenburgjes sierde. Portretten van joodse mensen uit het Amsterdam waar eens werd gelachen, maar na de oorlog machteloos werd gehuild. Veel omgekomen vrienden, kennissen en verzetscollega's van Van Rijn's in California levende joodse moeder. Ja, had Hein in de jaren zestig gekocht op het Waterlooplein. Zei hij. Sure. Maar het bord was nog niet leeg.
Hein haalde nog drie konijnen uit zijn hoed: een ets van Rembrandt, een paar aquarellen van Leonaert Bramer (de leermeester van Vermeer) en een Koptisch manuscript. Prachtig, heul prachtig. Maar wel jatwerk. De spullen waren afkomstig van een kraak in 1989 bij het antiquariaat van Max Israel, een buurman van Hein. Weinig kunstzinnig uitgevoerd door twee junkies die de weg wisten. Red alert bij Van Rijn, die stante pede zijn hoge Europol-contact inlichtte. Besloten werd tot een pseudo-koop. De Europoller zou kortsluiten met de Amsterdamse politie en Van Rijn kreeg toestemming om Henk Schutten de publiciteit te gunnen. Want de verhouding tussen het kunstfantoom en de Parool-journalist vertoonde toen nog geen barstjes. Dat moge blijken uit een passage in de volgende mail van Schutten aan Van Rijn dd. 6 september 2007:

"Sensei, ... Het huwelijksfeest is van vrijdag op zaterdag volgende week. Als jij een mooi prijsje kan regelen in het Apollo zou dat geweldig zijn".

Henk's verzoek werd door zijn sempei liefderijk gehonoreerd. De Parool-ace en zijn tot het beffengilde behorende gade verbleven op het gewenste tijdstip met veel pump (champagne) and circumstances in de Vermeer-suite van het Apollohotel. Voor noppes. Geef ons ook zo'n sensei. Stay tuned.